Περιμένοντες τὸν “ὑπέροχον” Ἐπίσκοπον!

 

Περιμένοντες τὸν “ὑπέροχον” Ἐπίσκοπον!

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

  Ὅταν κάποιος μητροπολίτης ἀναχωρήσει εἰς Κύριον, ἀρχίζουν οἱ «ζυμώσεις» γιὰ τὸ διάδοχό του. Ὑπάρχει ἐνδιαφέρον σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς κατηγορίες τῶν ἀνθρώπων τῆς περιοχῆς. Ἐνδιαφέρονται οἱ ἐνάρετοι κληρικοί, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀνάξιοι. Ἀνησυχοῦν οἱ πιστοὶ ποὺ εἶναι συνδεδεμένοι μὲ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ κι ἐκεῖνοι ποὺ ἐμφανίζονται στὸ ναὸ μία ἢ δύο φορὲς τὸ χρόνο. Ἐνδιαφέρονται καὶ οἱ παντελῶς ἄσχετοι μὲ τὴν πίστη, γιατί θέλουν ἕνα δεσπότη νεωτεριστή, μὲ «ἀνοικτοὺς ὁρίζοντες» καὶ ἄξιο γιὰ κοινωνικὸ ἔργο. Ἐνδιαφέρονται οἱ δήμαρχοι καὶ οἱ λοιποὶ ἄρχοντες τοῦ τόπου, ὅπως καὶ οἱ πρόεδροι τῶν διαφόρων συλλόγων καὶ σωματείων, γιὰ νὰ ὑπάρχει ἕνας μητροπολίτης ποὺ θὰ συμπληρώνει τὴν παράσταση στὶς δημόσιες ἐμφανίσεις τους καὶ θὰ εἶναι κοσμικός, κοινωνικός, διαχυτικὸς καὶ ἄρα ὑπέροχος!

  Τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ δὲν μιλάει γιὰ ἐνάρετο μητροπολίτη. Δὲν τὸν  ἐπιθυμεῖ.  Δὲν  θέλει  ἠθικοὺς  φρα­γμοὺς στὴ ζωή του. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ παρουσία του, γιατί θὰ τοὺς ἐμποδίζει καὶ δὲν θὰ ἐγκρίνει τὶς ὅποιες ἀμφίβολες δραστηριότητές τους καὶ προπαντὸς θὰ ἐλέγχει τὶς ἁμαρτωλές τους ἐπιλογές.

  Γενικὰ ὅλοι ζητοῦν ἕνα ἐπίσκοπο, ποὺ θὰ εἶναι ὅμοιός τους, θὰ εὐλογεῖ ὅλες τὶς πράξεις τους καὶ θὰ εἶναι ἀκόλουθός τους σὲ κάθε πρωτοβουλία τους! Πολλὲς φορὲς οἱ κοσμικοὶ ἄνθρωποι ἔχουν σχηματίσει καλὴ ἐντύπωση γιὰ κάποιον ἐπίσκοπο, ποὺ τὸν εἶδαν καὶ τὸν ἄκουσαν στὴν τηλεόραση ἢ σὲ κάποια ἐκδήλωση καὶ ζητοῦν καὶ γιὰ τὴν περιοχή τους νὰ ἔχουν ἕνα παρόμοιο. Χωρὶς φυσικὰ νὰ γνωρίζουν τὸ ἦθος του καὶ τὴν ἀξιοσύνη του. Στηρίζονται στὴν ἐπιτηδευμένη ἐμφάνισή του ἢ σὲ κάποια δήλωσή του, κενὴ πνευματικοῦ περιεχομένου, ἀλλὰ εὐχάριστη στοὺς θρησκευτικὰ ἀδιάφορους, ὅπως εἶναι οἱ ἴδιοι.

  Συνήθως οἱ ἄνθρωποι τῆς περιοχῆς ποὺ περιμένουν τὸ νέο μητροπολίτη τους μαζεύουν ὑπογραφές, στέλνουν ἔγγραφα πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ τάσσονται ὑπὲρ τῆς ἐκλογῆς κάποιου συγκεκριμένου προσώπου. Ἡ πεῖρα λέει ὅτι οἱ ἐπιλογὲς καὶ ὑποδείξεις κατοίκων τῆς περιοχῆς δὲν φέρνουν κανένα ἀποτέλεσμα. Ἡ Σύνοδος ἐκλέγει κάποιον ἀρεστὸ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ὑποτίθεται ὅτι ἔχει ὀρθὴ πληροφόρηση γιὰ τὸν ὑποψήφιο καὶ ἐνεργεῖ μὲ καθαρὰ πνευματικὰ κριτήρια, καταπολεμώντας πάντα τὸ ὀλέθριο πάθος τῆς φιλοδοξίας. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι φιλόδοξος. Ἀντίθετα, εἶναι ταπεινὸς καὶ πάντα πρόθυμος στὴν ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν πιστῶν, ποὺ ἀναφέρονται στὴν πνευματική τους πρόοδο.

  Στὴν ἐποχή μας οἱ περισσότεροι μητροπολίτες δὲν ἔχουν δεσποτικὸ ὕφος, γιατί οἱ ἱερεῖς δὲν ἔχουν δουλικὸ φρόνημα. Ἀρνοῦνται εὔκολα τὶς αὐταρχικὲς συμπεριφορές τους, κόβουν τὴν ἐπικοινωνία μαζί τους καὶ περιορίζονται στὴν τυπικὴ καὶ συνήθως ψυχρὴ ὑποδοχή τους, ὅταν ἐπισκέπτονται τὸ ναό τους. Παλιότερα ὅμως οἱ δεσποτικὲς συμπεριφορὲς ἦταν συχνὸ φαινόμενο καὶ μερικὲς ἔμειναν ἀξέχαστες στοὺς κληρικοὺς ποὺ τὶς εἶχαν ὑποστεῖ.

  Παρουσιάζει ἐνδιαφέρον ἡ ἀκόλουθη περιγραφὴ μίας ἄγριας συμπεριφορᾶς ἑνὸς παλιοῦ μητροπολίτη πρὸς ἕνα ἀδίκως διωχθέντα κληρικό. Τὴν μεταφέρουμε ἐδῶ, ὄχι βέβαια πρὸς μίμησιν, ἀλλὰ πρὸς ἀποφυγήν!

  «Ἕνας ἱεροκήρυκας ζήτησε νὰ ἐπισκεφθεῖ συγκεκριμένο ἱεράρχη, γιὰ νὰ ὑποβάλει πρὸς τὸ ἐγκόλπιο τὰ σέβη του, μολονότι εἶχε συκοφαντηθεῖ καὶ εἶχε διωχθεῖ ἀπὸ τὸν ἀντιπρόσωπο τοῦ Κυρίου. Μόλις μπῆκε στὸ γραφεῖο μὲ τὸ συνοδό του, ἐρεθίστηκε ὁ ἐπίσκοπος. Οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς του ἀνορθώθηκαν, ἡ γενειάδα του ἀνέμιζε, οἱ ὀφθαλμοὶ εἶχαν ὑγρανθεῖ κι ἔνιωθε φρίκη σὲ βαθμὸ ποὺ ἀλλοιώθηκε ἡ μορφὴ τοῦ προσώπου του, καὶ πῆρε τὴν εἰκόνα ὥριμου λεμονιοῦ. Τὰ χείλη του ἔτρεμαν, ὅπως τὰ φύλλα τῶν δένδρων, ὅταν φυσάει ἄνεμος, τὰ πόδια του πῆραν θέση στρατιώτου πρὸς βολήν, τὰ χέρια του ἀνέβαιναν ψηλότερα ἀπὸ τὴν κεφαλή του μὲ κλίση πρὸς τὰ ἐμπρὸς καὶ τὰ δάκτυλα σχημάτιζαν καμπύλες, ὅπως τὰ νύχια τοῦ ἁρπακτικοῦ ὄρνεου. Τὸ γρύλισμα ἀντικατέστησε τὴν κραυγὴ καὶ τὸ συριστικὸ φύσημα. Ἡ μάχη φούντωσε καὶ ἀναστατώθηκαν ὅσοι ἦταν κοντά».

Ἡ θλιβερὴ αὐτὴ εἰκόνα εἶναι ἀταίριαστη σὲ κάθε ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα σὲ κάθε κληρικό, ὁ ὁποῖος πρέπει νὰ εἶναι συγχωρητικός καὶ πρᾶος σὲ ὅλα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

orthodoxostypos