Πρωτάκουστον μένος έναντι της Αυτονόμου Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας

 

Πρωτάκουστον μένος έναντι της Αυτονόμου Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Την προσπάθεια των  Κυβερνητικών Αρχών της Ουκρανίας να αφαιρεθεί η ονομασία της Αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας, ακολούθησε η απόφαση της Ουκρανικής Βουλής για απαγόρευσή της.  Είναι πρωτάκουστες τέτοιες ενέργειες στις μέρες μας, καθώς και η σιωπή η οποία ακολούθησε μια τέτοια αντιεκκλησιαστική ενέργεια.

 Με ιδιαίτερη ικανοποίηση είδαν στα ΜΜΕ, όσοι επέλεξαν τη μονομέρεια Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα, την απόφαση κατά πλειοψηφία της Ουκρανικής Βουλής για απαγόρευση της μόνης αναγνωρισμένης από την πλειοψηφία των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, Αυτόνομης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.  

 Ο καρπός Αμερικανού διπλωμάτη ο οποίος ‘’περιήγε όρη και βουνούς’’, για το ζήτημα της Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, ένα εκκλησιαστικό θέμα που δεν καθόλου τον αφορούσε (αφορούσε όμως την πολιτική), είχε και τούτη τη δυσάρεστη συνέχεια.

 Η αλλότριος ‘’χαρά’’, όσων αντιπαλεύονται την Αυτόνομη Ορθόδοξη Εκκλησία  της Ουκρανίας, καταμαρτυρείται από το πανηγυρικό ύφος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το λυπηρό αυτό γεγονός.  Η αλλότριος αυτή ‘’χαρά’’, Ορθοδόξων και μη, ‘’λύπη γενήσεται’’. 

 Όσοι θλίβονται για την πρωτάκουστη αυτή απόφαση, αισθάνονται μεγάλη απογοήτευση.  Έχουν όμως δίκαιο;  Η απογοήτευση δεν έχει θέση στη ζωή της Εκκλησίας.   Ο παρήγορος λόγος τους Αγίου Παϊσίου, που αποτελεί εκκλησιαστική έκφραση, ότι ‘’ο Χριστός κυβερνά την Εκκλησία’’, δεν αφήνει τέτοιας λογής αισθήματα. 

 Για λίγο αν αφήσουμε την τύρβη αλλότριων λογισμών και σκεφτούμε τον παρήγορο αυτό λόγο, θα αντιληφθούμε ότι ουδέ επ’ ελάχιστον δεν μπορούμε να πάψουμε να ελπίζουμε.   Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός κυβερνά την Εκκλησία και η σημερινή συνένοχη σιωπή στην πνευματική αυτή ανέχεια της διχόνοιας, θα λάβει ένα τέλος. 

 Πάμπολλοι βανδαλισμοί έγιναν σε Ιερούς Ναούς της Αυτόνομης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και εναντίων             Ορθοδόξων πιστών πριν, αλλά και μετά την κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’ στην Ουκρανία. 

 Η αλλότριος ‘’σιωπή’’ όσων Ορθόδοξων επέλεξαν τέτοια στάση, δεν μπορεί να διαγράψει το αντιεκκλησιαστικό αυτό έγκλημα.   Μπορούμε όμως κι εμείς με τη σειρά μας να παραγράψουμε και τον άλλο φόβο, ο οποίος επιβάλλει σε κάποιους μια τέτοια στάση; 

 Πριν την κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’ στην Ουκρανία,  όλοι αυτοί οι βανδαλισμοί εναντίον  Ιερών Ναών της Αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας, Πανορθοδόξως κατεδικάζοντο.Τότε όλοι αυτοί οι βανδαλισμοί, ήταν αποτέλεσμα  αντιεκκλησιαστικής φαυλότητας και τώρα δεν είναι; 

 Ας  ενθυμηθούμε τι δήλωνε ο Μητροπολίτης Κίτρους Γεώργιος, όταν εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδας στις εκδηλώσεις της Αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας το έτος 2017 στο Κίεβο, τονίζοντας την ανάγκη επιστροφής των σχισματικών στην Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας και την ανάγκη επιστροφής των 40 και πλέον Ιερών Ναών που είχαν με βία αρπαγεί.  Ποιος φανταζόταν όμως τότε τέτοια ανατροπή, μα και τέτοια συνένοχη σιωπή για το αντιεκκλησιαστικό αυτό μένος; 

 Χωρίς ίχνος σεβασμού εξεδίωκαν και εξεδιώκουν Ιερείς λειτουργούντες.   Μέχρι και στο δρόμο πέταξαν Άγιο Ποτήριο περιέχον Θεία Κοινωνία.  Είναι επακριβώς αυτό το οποίο  επεξηγούσε ο  Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος με επιστολή του  στον Πάπα Ιννοκέντιο την τραγική κατάσταση τότε στην Εκκλησία της Κωνταντινούπολης, τονίζοντάς του ‘’το χείρον’’, ότι η Θεία  Κοινωνία ‘’εξεχείτο’’ (Ε.Π.Ε. 28). 

 Που είναι όμως τώρα οι πολεμούντες την Εκκλησία;  Ο θάνατος στην εξορία τους εκδιωγμένου μεγάλου αυτού Αγίου, δικαιολογούσε κλονισμό της ελπίδας;  Φυσικά όχι.  Θα έλθουν καλύτερες μέρες για την Εκκλησία και τελικά θα πειστούμε κι εμείς οι ολιγόπιστοι, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ‘’κυβερνά την Εκκλησία’’.