Τί σοὔχω γιὰ μετά. (Β΄)

  

FOTO -BIGSTOCK

Τί σοὔχω γιὰ μετά. Β΄

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.

Δείτε το Α΄μέρος ΕΔΩ.

  Στὸ προηγούμενο γραφτὸ παρουσιάστηκαν τὰ κύρια δεδομένα τῆς προσπάθειας δημιουργίας τοῦ νέου «ἀναβαθμισμένου» ἀνθρώπου. Τοῦ μετανθρώπου ἤ ὑπερανθρώπου.

Εἶναι τόσο κραυγαλέα, ὅσα λέγονται καὶ προβλέπονται ἐκεί, ποὺ μάλλον περιττεύει κάθε περαιτέρω σχολιασμός.

Δὲν ἀντέχω ὅμως στὸν πειρασμό, καὶ θὰ καταθέσω μερικὲς πρόχειρες σκέψεις σχετικῶς μὲ ὅλα αὐτά. Οὔτε ἐξαντλοῦν, οὔτε καλύπτουν ὅλο τὸ πρόβλημα. Ἀπλῶς μερικὰ σημεία του σχολιάζονται.

Ἄς δοῦμε κάπως τὶς πνευματικὲς προϋποθέσεις αὐτῶν ποὺ λένε καὶ σχεδιάζουν ὅλα αὐτά, ὅπως, καὶ ὅσο, προκύπτουν ἀπὸ τὰ λεγόμενά τους.

«... Ἡ βιολογικὴ ἐξέλιξι εἶναι ἀτελής, δηλαδὴ ἡ Φύσι δὲν εἶχε κανένα σχέδιο νὰ μᾶς κάνει Θεούς, δηλαδὴ ἡ Φύσι μᾶς ἄφησε καὶ ἐξελιχθήκαμε ὅπως ἐξελιχθήκαμε, δηλαδὴ, δὲν ἔχουμε φτερὰ γιὰ νὰ πετᾶμε, δὲν ἔχουμε θώρακα γιὰ νὰ προστατευόμαστε, ὅπως ἄλλα ζώα, ἄρα ἔχουμε τὴν ὑποχρέωσι νὰ ὁλοκληρώσουμε τὸ ἔργο τῆς Φύσης μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο» ΘΤ [1]

Ὁ ἐπιστήμων κ. Τάσης πιστεύει στὴν Θεωρία τῆς αὐθυπάρκτου Φύσεως, τῆς «Μητέρας Φύσεως», καὶ στὴν θεωρία τῆς Ἐξελίξεως, τῆς βιολογικῆς ἐξελίξεως, στὴν παλαιὰ καὶ στὴν νεωτέρα ἐκδοχή της. Βασικὴ προϋπόθεσις τῆς θεωρίας αὐτῆς ἡ ἀνυπαρξία Θεοῦ δημιουργοῦ ὁ ὁποῖος δημιουργεῖ, συνέχει καὶ προνοεῖ γιὰ τὰ σύμπαντα. Πιστεύει ὅτι ὅλα ἔγιναν ἀπὸ τὴν «Μάννα Φύσι».  Αὐτὴ λοιπὸν ἡ Μάννα Φύσι «μᾶς ἄφησε καὶ ἐξελιχθήκαμε, ὅπως ἐξελιχθήκαμε», ὅμως αὐτὴ ἡ ἐξέλιξις «εἶναι ἀτελῆς», ὁπότε «ἔχουμε τὴν ὑποχρέωσι νὰ ὁλοκληρώσουμε τὸ ἔργο τῆς Φύσης μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο»

Ποιοί αἰσθάνονται ὅτι ἔχουν αὐτὴ τὴν ὑποχρέωσι; Αὐτοὶ ποὺ βλέπουν τὴν ἀτελὴ ἐξέλιξι. Καὶ ἀπὸ ποῦ  φαίνεται ἡ «ἀτέλεια τῆς ἐξελίξεως» σ᾿ αὐτούς; Στὸ ὅ,τι «ἡ Φύσι δὲν εἶχε κανένα σχέδιο νὰ μᾶς κάνει Θεούς». Ἄν ἐρωτηθοῦν πού τὸ ξέρουν ὅτι «ἡ Φύσι δὲν εἶχε κανένα σχέδιο νὰ μᾶς κάνῃ Θεούς» ἤ τί ἐννοοῦν «Θεός» τί θὰ άπαντοῦσαν ἄραγε; Τρέχα, γύρευε.

Ἐπειδὴ δὲν μποροῦμε νὰ τρέχουμε καὶ νὰ γυρεύουμε μέσα στὴ ζέστη, μποροῦμε λιγάκι νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ δεδομένα περὶ τῆς Μητέρας Φύσεως καὶ τῆς Θεωρίας τῆς Ἐξελίξεως. Τὰ περὶ Μητέρας Φύσεως, στὴν νεωτέρα ἐποχή, εἶναι ἀποτελέσματα τοῦ «στοχασμοῦ» τῶν Γάλλων διαφωτιστῶν (Ντεϊσμὸ τὸ λένε τὸ κελεπούρι) οἱ ὁποῖοι:

« Στὴν θέση τῆς θρησκείας ἔβαλαν τὴν λογικὴ, λάτρεψαν τὴν λογικὴ, σὰν νὰ ἦταν θεά, καὶ στὴν θέσι τοῦ θεοῦ ἔβαλαν τὴν Φύση. Αὐτὴ ἡ θεωρία, βέβαια, ἦταν ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὶς καμπαλιστικὲς δοξασίες καὶ πίσω ἀπὸ τοὺς περίφημους φιλοσόφους τοῦ γαλλικοῦ διαφωτισμοῦ (τοῦ 18^ου αἰώνα) κρυβόταν κατὰ κανόνα ἡ δράση τῶν Σιωνιστῶν, οἱ ὁποίοι ἐνίσχυαν καὶ χρηματικά τῆς ἐξάπλωσι τοῦ Ντεϊσμοῦ». Διόδωρος Ράμμος ΓΙΝΕ ΘΕΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ. σελ.14 [2]

Καὶ ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως τέκνον τῆς ἴδιας μήτρας:

« Ἐλάχιστοι γνωρίζουν ὅτι δέν ἔχει κοπεῖ ἀκόμη ὁ ὀμφάλιος λῶρος, πού συνδέει τήν Ἐπιστήμη μέ τόν ἀποκρυφισμό, τά Πανεπιστήμια μέ τόν Σιωνισμό καί τίς μασονικές στοές. Οὐσιαστικά, ἡ εὐρωπαϊκή ἐπιστήμη εἶναι ἡ συνέχεια τοῦ ἀρχαίου ἑβραϊκοῦ Γνωστικισμοῦ, πού ὑπόσχεται νά κάνει τόν ἄνθρωπο θεό χωρίς τόν Θεό, μέσῳ τῆς Γνώσης. Μέσα ἀπό αὐτήν τήν ἔνοχη σχέση ἐπιστήμης καί ἀποκρυφισμοῦ γεννήθηκε καί ἡ περίφημη θεωρία τῆς ἐξέλιξης, ὁ δαρβινισμός». Διόδωρος Ράμμος: Ο ΜΑΣΟΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΙΣΜΟΥ. σελ.7 [3]

 Ἄν ἀκολουθήσῃ κανεὶς τὴν διαδρομὴ πρὸς τὰ πίσω (χονδρικὰ καὶ σχηματικά μιλᾶμε) Διαφωτισμὸς, Μασονίες-Ἰλουμινάτοι-Ναΐτες  κλπ, Καμπάλλα, Γνωστικισμός, θὰ φτάσῃ στὴν εἰδωλολατρεία καὶ στὸν ἀρχαῖο Σατανισμὸ. Ἄν πάλι τὴν ἀκολουθήσῃ πρὸς τὰ ἐμπρός (πάλι χονδρικά) Διαφωτισμὸς, Ἀναγγένησι, Γαλλικὴ ἐπανάστασις, Δημιουργία Ἀμερικῆς, καταστροφὴ Αὐκρατοριῶν καὶ Βασιλειῶν,  Α’ Παγκόσμιος πόλεμος, Ρωσικὴ Κουμουνιστική Ἐπανάστασι, Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος , ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Εὐρωπαϊκὴ Ἔνωσι, ΠΟΥ, Τράπεζες, ΜΚΟ, Σβάμπ, Σόρος, κλπ θὰ φτάσῃ στὸν σύγχρονο σατανισμό καὶ στοὺς ἀποστόλους του. Στὸ παρὸν κείμενο δὲν ὑπάρχει πρόθεσι ἤ δυνατότης νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ θέματα αὐτὰ. (Δόξα τῷ Θεῷ ὑπάρχουν πάμπολες καὶ σοβαρώτατες μελέτες περί αὐτῶν γιὰ τὸν πραγματικῶς ἐνδιαφερόμενο). Χρησιμοποιῶ μερικὲς παραπομπὲς ἀπὸ τὰ βιβλία τοῦ Διοδώρου Ράμμου ποὺ εἶναι εὐκολοδιάβαστα, ἐκλαϊκευμένα ἀλλὰ ἄρτια καὶ τεκμηριωμένα ἐπιστημονικῶς (δυστυχῶς ἔχουν ἐξαντληθῇ, ἀλλὰ πολλὰ ὑπάρχουν στὸ διαδίκτυο).

(Θὰ πῇ κάποιος ὑπάρχει λόγος γιὰ τόση φασαρία τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἅγιες γραφὲς καὶ οἱ σύγχρονοι ἅγιοί μας, ὅπως καὶ οἱ παλαιώτεροι, μιλοῦν ξεκάθαρα γιὰ τὰ περὶ φύσεως καὶ ἐξελίξεως; Τί νὰ πῶ; Φαίνεται ὅ,τι ὑπάρχει· διότι καὶ γιὰ τοὺς ἀρσενοκοῖτες καὶ τοὺς κιναίδους τὰ λένε καὶ οἱ γραφὲς καὶ οἱ ἅγιοι. Ὅμως οἱ πολιτικοί μας καὶ οἱ κληρικοί μας (ἡ γνωστὴ μερίδα τῶν οἰκουμενιστῶν) τοὺς ἐπιβραβεύουν καὶ τοὺς ἐπαινοῦν, καὶ ὅσα κάνουν τὰ θεωροῦν «φυσιολογικά» καὶ σὲ λίγο καὶ ὑποχρεωτικά καὶ γιὰ τοὺς ὑπολοίπους -ἤδη ἄρχισαν μὲ τὰ παιδιά. [4] Γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς ἐπίσης τὰ λένε, ἀλλά.... Γιὰ ὅλα μᾶς λένε, πῶς νὰ πᾶμε πρὸς τὸν Θεὸ λένε, ἀλλὰ πᾶμε κατὰ διαβόλου πανηγυρίζοντας κιόλας μὲ ὑπερηφάνεια...)

Ὑπάρχει ἕνα περιστατικὸ μὲ τὸν ἅγιο Ἰωσήφ τὸν ἠσυχαστὴ τὸν ἁγιορείτη ὅπου σὲ συνάντησι μὲ ἕναν ἐκπαιδευτικό (νομίζω ὅτι ἦταν καὶ θεολόγος) στὴν πανήγυρι ἑνὸς γειτονικοῦ κελιοῦ ἔνοιωσε μιὰ δυσώδη ἀποφορὰ νὰ ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἀγνώστου. Τοῦ τὸ εἶπε, ὁ ἄλλος ζήτησε ἐξηγήσεις. Τοῦ εἶπε ὁ ἅγιος Ἰωσήφ ὅτι θὰ τοῦ μιλοῦσε στὸ δικό του κελί. Ἐκεὶ ἀπεκαλύφθη ὅτι ὁ ἐκπαιδευτικὸς εἶχε γράψει ἕνα μικρὸ βιβλιαράκι ὅπου ἐπαινοῦσε τὴν θεωρία τῆς ἐξελίξεως καὶ ἀποδεχόταν τὴν καταγωγὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν πίθηκο καὶ λόγῳ αὐτῆς τῆς πτώσεως ἐξήρχετο ἡ δυσωδία ἀπὸ μέσα του. Ὁ ἄνθρωπος ἀντελήφθη τὸ λάθος του καὶ μετανόησε. (Δυστυχῶς δὲν μπορῶ τώρα νὰ βρῶ τὸ σχετικὸ βιβλίο γιὰ νὰ παραπέμψω καὶ νὰ παραθέσω τὸ κείμενο). Γιὰ νὰ μὴν νομίσῃ ὅμως κανεὶς ὅ,τι λέω αὐθαιρεσίες μπορῶ νὰ παραθέσω ἀναφορὰ γιὰ τὸ ἴδιο γεγονὸς ἀπὸ ἄλλο βιβλίο:

«Συχνὰ ἔλεγε (ὁ γερων Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης) ὅτι ὁρισμένες ἁμαρτίες τὶς αἰσθανόταν σὰν δυσοσμία. «Ἡ ἀμαρτία ἔχει ἀποφορά. Ἔτσι διηγεῖτο ὅτι ὁ γέρο-Ἰωσήφ εἶχε αἰσθανθῇ δυσωδία, ὅταν τὸν πλησίασε κάποιος δαρβινιστὴς, καὶ μὲ τὴ συζήτησι ἀποδείχθηκε τοῦ λόγου τὸ ἀληθές». ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ. Α΄ ἐκδ. 2000. σελ.144 [5]

Καὶ μόνο ὅμως τὸ ὅτι οἱ μετανθρωπιστὲς θέλουν νὰ μᾶς κάνουν Θεοὺς καὶ ἀθανάτους, παραπέμπει  τὸν ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο στὸν ἀντίστοιχο πειρασμὸ τῶν πρωτοπλάστων στὸν παράδεισο ἀπὸ τὸν διάβολο. Φαίνεται ξεκάθαρα ἡ πατρότης τῆς προσπαθείας τους...

Χρησιμοποίησαν τὴν θεωρία τῆς ἐξελίξεως γιὰ  νὰ γκρεμίσουν τὸν χριστιανισμὸ τὸν 19^ο  αἰῶνα. Τώρα ποὺ ὁ χριστιανισμὸς εἶναι ἐργαλεῖο στὰ χέρια τους (στὴν θεσμοποιημένη θρησκειοποιημένη μορφή του, καὶ μὲ τὴν ἐλεγχόμενη  ἱεραρχία), καὶ ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως δὲν τοὺς χρειάζεται πλέον, τὴν χαρακτηρίζουν ἀνεπαρκή, καὶ χρησιμοποιοῦν τὴν τεχνολογική πρόοδο τῆς ψευδεπιστήμης τους γιὰ νὰ προχωρήσουν καὶ νὰ ἐπιβάλλουν  τὸν σατανισμὸ. Τὰ σχέδια γιὰ μετανθρωπισμοὺς καὶ νοήμονες ὑπάρξεις εἶναι ὁ δρόμος, ἡ μέθοδος ἐπιβολῆς. Καὶ ὅλα γίνονται ὅπως εἴδαμε γιὰ τὸ καλό μας, γιὰ τὴν «ἀνθρώπινη ἀναβάθμισι».(Βλέπε στὸ προηγούμενο κείμενο) Καὶ γιὰ νὰ ἐπιτευχθοῦν ὅλα αὐτὰ συναντήθηκαν ἡ φιλοσοφία, ἡ ἀνθρωπολογία, ἡ νευροεπιστήμη, ἡ πληροφορική, ἡ γεννετική, ἡ μοριακή βιολογία, [1] πάσα ἐπιστήμη καὶ πάσα ... φιλοσοφία,  ὅπως λέγει ὁ κ. Τάσης καὶ οἱ ὑπόλοιποι.

Δὲν μποροῦμε τώρα νὰ μὴν ποῦμε, ἔστω καὶ ἀκροθιγῶς, τί λένε οἱ ἅγιοί μας γιὰ τὴν ἐπιστήμη, τὴν τεχνολογικὴ πρόοδο καὶ τὴν σύγχρονη κουλτούρα (τῆς πτώσεως) ἀκόμη καὶ ἄν στεναχωρήσουμε τοὺς συγχρόνους ἐπιστημονολάγνους ἱεράρχες μας. (Χρησιμοποιῶ μερικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν ἅγιο Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ ποὺ εἶναι βαθύς γνώστης τῆς συγχρόνου φιλοσοφίας καὶ ἐπιστήμης)

«Δὲν πρέπει νὰ ἐκπλησσόμαστε ποὺ πολλοὶ ἐκπίπτουν ἀπὸ τὴν πίστι στὸν Χριστό. Εἶναι ὑπερβολικὰ μεγάλο πράγμα. Ἡ τεχνολογικὴ πρόοδος ἀπὸ μόνη της δὲν ἀποτελεῖ πρόοδο. Διαβάζοντας τοὺς ἀρχαίους πατέρες μας βλέπουμε ὅτι ζοῦσαν μὲ τὸν Θεὸ ἀσυγκρίτως βαθύτερα ἀπὸ ὅσο οἱ σύγχρονοί μας ἄνθρωποι. Συνεπῶς ἡ τεχνολογικὴ «πρόοδος», ἀπαραίτητη γιὰ τὴ φυσικὴ ὕπαρξι τῆς ἀνθρωπότητος, δὲν ἀποτελεῖ κάτι «ἀνώτερο» σὲ σχέσι μὲ τὴν αποκάλυψι τοῦ Θεοῦ». ΑΓΙΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΕΣΣΕΞ. ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. τομ.Β. σελ.323

«Μπορεῖ κανεὶς νὰ πῇ, χωρὶς νὰ  κινδυνεύῃ νὰ κάνῃ λάθος, ὅτι ὅλος ὁ πολιτισμὸς ποὺ μᾶς περιβάλλει καὶ στὸν  ὁποῖο ζοῦμε, εἶναι μιὰ κουλτοῦρα τῆς πτώσεως. Καὶ ἔτσι, τὰ περισσότερα παιδιὰ λαμβάνουν ἐκπαίδευσι μὲ τὴν ὁποῖα χάνουν τὸν ἀληθινὸ προσανατολισμὸ πρὸς τὸν Θεό». ὅ.π. Β. σελ. 212, διότι, «... στὶς ἡμέρες μας ἡ κουλτούρα τῆς πτώσεως ἔγινε βάσι ὅλης τῆς ζωῆς». ὅ.π. Β. σελ.37

«Μόνη της ἡ ἐπιστήμη δὲν σώζει κανέναν καὶ μὲ κανένα τρόπο, οὔτε παρέχει ὑπαρκτικὴ γνώσι περὶ τοῦ Θεοῦ, παρὰ μόνο περιστρέφεται διαρκῶς γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό της». ὅ.π. Β. 311

Αὐτὰ ποὺ παρατίθενται, ὅπως καὶ ὅλα ποὺ παρουσιάζονται, εἶναι τελείως ἐνδεικτικά, ἀπλές ἀφορμὲς γιὰ ὅσους δὲν ἔχει τύχει νὰ ἔχουν σταθερὲς πληροφορίες καὶ φέρονται καὶ ἄγονται ἀπὸ τὶς «σοβαρὲς» ἐνημερώσεις τῶν ἐπιστημόνων καὶ τῶν ἀντιστοίχων ρασοφορούντων. Ἄς ἀποτελέσουν ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐντρυφήσει σ᾿ αὐτὰ καὶ νὰ ἐμβαθύνῃ ὅποιος πράγματι ἐνδιαφέρεται καὶ ἀνησυχεῖ γιὰ τὴν πορεῖα μας.

Ποιός τὰ κατηύθυνε ὅλα αὐτὰ καὶ ... συναντήθηκαν τόσοι κλάδοι τῶν ἐπιστημῶν; Ποιός πληρώνει, βρὲ παλληκάρια, μελετητὲς, μελέτες, καὶ ἐπιστήμονες καὶ πανεπιστήμια καὶ ἱδρύματα καὶ κέντρα καὶ παράκεντρα; Ἀκολουθεῖστε τὸ χρῆμα... καὶ θὰ δεῖτε.

Καὶ τί ἀκριβῶς θὰ συμβαίνῃ στὸν νέο θαυμαστὸ κόσμο τῶν νοημόνων ὑπάρξεων; Δὲν θὰ ὑπάρχουν ἐκεῖ ἀπλῶς ἄνδρες ποὺ ἔγιναν γυναῖκες (ἤ τὸ ἀντίθετο) ἤ ἄλλοι χωρὶς φύλο ἤ ὅλα τὰ φύλα μαζί ἤ ὅτι θέλει ὁ καθείς. Θὰ ὑπάρχουν «νοήμονα φυτά», «νοήμονα ζώα», μεταλλαγμένοι ἄνθρωποι, μηχανικὰ τροποποιημένοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἄλλες ὑπάρξεις ἀπὸ ἄλλους πλανῆτες ἤ ἀπὸ ἄλλες διαστάσεις. Καὶ ὅλοι θὰ ἔχουν ἴδια δικαιώματα καὶ κανεὶς δὲν θὰ μπορεῖ νὰ ἐλέγξῃ τὸν ἄλλο ἤ νὰ τὸν ρωτήσῃ ἀπὸ ποὺ εἶναι ἤ τί εἶναι. [5] Δηλαδὴ ἄν δῇς ἕναν διάβολο νὰ κυκλοφορῇ ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ἔχοντας πλέον ὅλα τὰ νόμιμα δικαιώματα συνυπάρξεως, δὲν θὰ μπορῇς κάτι νὰ πῆς μήπως καὶ  κατηγορηθῇς γιὰ ἐχθροπάθεια καὶ διαβολοφοβία -καλὰ, θὰ βροῦν ἄλλη λέξι ποιὸ εὔηχη. Σκεφτεῖτε τί θὰ συμβῇ ἄν κανεὶς κάνει κανέναν ἐξορκισμό καὶ ἐξαφανιστεῖ καμμία «νοήμων ὕπαρξις»... Καὶ τί θὰ πάθαινε ὁ Προφήτης Ἠλίας ἄν σήμερα, Θείῳ ζήλῳ κινούμενος, ἔλεγε ὅσα ἔλεγε τότε ἤ κατέσφαζε τοὺς ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης -ὄχι ὅτι ὑπέφερε καὶ λίγα ἀπὸ τὴν Ἰεζάβελ καὶ τὸν Ἀχαάβ. 

Δὲν ξέρουμε τὶ θὰ παραχωρήσει ὁ Θεὸς νὰ πραγματοποιηθῇ ἀπὸ τὰ βλάσφημα , ἀλαζονικὰ καὶ ἐπηρμένα αὐτὰ σχέδια. Αὐτὸ ποὺ μοῦ φαίνεται ὅτι ἔχει ἰδιαίτερη σημασία εἶναι ὅσα ἀναφέρονται στὴν «Αἰσθηματικὴ καὶ Ἡθικὴ ἀναβάθμισι τοῦ ἀνθρώπου».

«Ὑπάρχει ἡ αἰσθηματικὴ ἀναβάθμισι, ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἰκανότητά μας νὰ μποροῦμε νὰ ἐλέγχουμε τὰ συναισθήματά μας . Δηλ. γιατί θὰ πρέπει νὰ γινόμαστε ἔρμαιο τῶν συναισθημάτων μας ἤ νὰ προσπαθοῦμε μὲ μακροχρόνιο διαλογισμὸ νὰ ἐπιτύχουμε νὰ ἐλέγξουμε λόγου χάριν τὴν ὀργή μας καὶ νὰ μὴν μποροῦμε μὲ μία κατάλληλη φαρμακευτικὴ ἀγωγή, ἤ μὲ μία κατάλληλη μετατροπὴ τῆς βιοχημικῆς δομῆς τοῦ ἐγκεφάλου νὰ ἐπιλέγουμε πότε θὰ ὀργιστοῦμε, γιὰ πόσο θὰ ὀργιστοῦμε, καὶ μὲ τί ἔντασι θὰ ὀργιστοῦμε. Ἤ ἄν θέλουμε νὰ εἴμαστε χαλαροί, νὰ μὴν εἴμαστε ἀγχωμένοι, ἤ ἄν θέλουμε νὰ εἴμαστε χαρούμενοι. Αὐτὰ ὑπάρχουν ἤδη. Ὅταν ἕνας λχ παίρνει ἕνα Ζάναξ αὐτομάτως ἠρεμεῖ. Εἶναι ἀποδεκτό. Τὸ πρόβλημα εἶναι ποιό δηλαδή; Τὸ ὅτι θὰ ὑπάρχει τὸ ἐμφύτευμα ἐνδεχομένως;  ἤ κάποια μακροχρόνια ἀγωγή;»ΘΤ [1]

«Γιατί θὰ πρέπει νὰ γινόμαστε ἔρμαιο τῶν συναισθημάτων μας;» ἀναρωτιέται ὁ φιλόσοφος κ. Τάσης. Γιατὶ νὰ εἴμαστε ἔρμαια τοῦ θυμοῦ, τῆς ὀργῆς, τοῦ ἄγχους καὶ τῶν ἄλλων παθῶν; Τί ἔκανε μέχρι σήμερα ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ τὰ ἀντιμετωπίσῃ; Ὁ Χριστιανὸς, ἄν θέλῃ, παλεύει μὲ τὰ πάθη αὐτὰ (καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα) μὲ τὸν τρόπο ποὺ περιγράφουν καὶ ὁρίζουν οἱ ἅγιες Γραφὲς καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες. Ὁ κ.Τάσης προφανῶς ἀγνοεῖ ἤ δὲν ἀσχολεῖται  κἄν μὲ τέτοια ξεπερασμένα πράγματα.  Ὅμως, ὡς συνεπῆς ἐπιστήμων, γνωρίζει τὸν ἀνατολίτικο διαλογισμό, ὁ ὁποῖος, ὅμως, τοῦ πέφτει βαρὺς ὡς προσπάθεια καὶ μακροχρόνιος ὀπότε θεωρεῖ εὐκολώτερο καὶ καλύτερο «κάποιο ἐμφύτευμα»,  «ἤ κάποια μακροχρόνια ἀγωγή», ἤ «μία κατάλληλη μετατροπὴ τῆς βιοχημικῆς δομῆς τοῦ ἐγκεφάλου».

Αὐτὸ ποὺ χρήζει προσοχῆς εἶναι τὰ ρήματα ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ φιλόσοφος. Ὅλα εἶναι ἐνεργητικῆς φωνῆς: «νὰ ἐλέγχουμε», «νὰ ἐπιτύχουμε», «νὰ ἐπιλέγουμε» κλπ. Ὅταν τοποθετηθῇ σὲ ἕναν ἄνθρωπο ἐμφύτευμα (τσιπάκι, ποὺ λένε, ἤ κάτι τέτοιο), ἥ ὑποστῇ μακροχρόνια ἀγωγή ἤ μιὰ κατάλληλη μετατροπὴ τῆς βιοχημικῆς δομῆς τοῦ ἐγκεφάλου εἶναι σίγουρος ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος θὰ μπορεῖ νὰ ἐλέγχῃ, νὰ ἐπιλέγῃ κλπ; Ἄν συμβαίνει αὐτὸ τότε τί ἔχει ἀλλάξει ἀπὸ τὴν προτέρα του κατάστασι; Καὶ πρὶν τὰ ἐμφυτεύματα , τὶς φαρμακευτικὲς ἀγωγὲς καὶ τὴν μετατροπὴ τῆς βιοχημικῆς δομῆς τοῦ ἐγκεφάλου, μποροῦσε νὰ ἐπιλέγῃ, νὰ ἐλέγχῃ κλπ ἀλλά.... δὲν τὰ κατάφερνε. Θύμωνε, ὀργιζόταν, εἶχε ἄγχος δὲν εἶχε χαρά... Ἄρα; Προφανῶς τὰ σωστὰ ρήματα εἶναι παθητικῆς φωνῆς. Μετὰ τὶς μετατροπὲς ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ ἐλέγχη τὰ συναισθήματά του. Τὰ συναισθήματά του θὰ εἶναι κατευθυνόμενα, προγραμματισμένα, θὰ ὁρίζονται ἀπὸ ἄλλους. Μόνον ἔτσι ἔχουν νόημα οἱ προσδοκίες τοῦ κ. φιλοσόφου γιὰ τὸν «ἀναβαθμισμένο ἄνθρωπο». Ἡ σωστὴ φράσι εἶναι: «μὲ μία κατάλληλη μετατροπὴ τῆς βιοχημικῆς δομῆς τοῦ ἐγκεφάλου θὰ ἔχει προγραμματιστεῖ (ἤ θὰ μπορῇ νὰ ἐλέγχεται) πότε θὰ ὀργιστοῦμε, γιὰ πόσο θὰ ὀργιστοῦμε, καὶ μὲ τί ἔντασι θὰ ὀργιστοῦμε». Ἔτσι ἔχει νόημα ὅλη ἡ ἐπέμβασις καὶ ἡ «ἀναβάθμισις» τοῦ ἀνθρώπου.

Μόνο ποὺ ὅταν γίνουν αὐτὰ, ὅταν ὁ ἄνθρωπος γίνει ἀπολύτως ἐλεγχόμενος καὶ κατευθυνόμενος στὰ συναισθήματα καὶ τὴν ἠθική του τότε δὲν θὰ ὑπάρχῃ πλέον ἐπιστροφή. Ἀναφέρει τὰ χάπια ποὺ κάποιοι παίρνουν, τὸ Ζάναξ κλπ, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις. Τὰ χάπια τὰ παίρνει κανεὶς, ἀλλὰ ἄν θέλει δὲν τὰ παίρνει. Ὅταν σοῦ ἔχουν φυτέψει τὰ κατασκευάσματά τους ἤ σοῦ ἔχουν ἀλλοιώσει τὴν βιοχημικὴ δομή τοῦ ἐγκεφάλου, ἤ σοῦ ἔχουν μεταλλάξει τὸ DNA, τότε τὸ πράγμα δὲν γυρίζει πίσω. Ἔτσι ὅμως ἐξηγεῖται αὐτὸ τὸ δύσκολα κατανοητό γιὰ ὅσους σφραγιστοῦν στὰ χρόνια τοῦ ἀντιχρίστου. Λένε οἱ ἅγιοι ὅτι ὅσοι λάβουν τὸ χάραγμα τοὺ ἀντιχρίστου δὲν θὰ μποροῦν πλέον νὰ μετανοήσουν. Μὰ ὁ ἄνθρωπος ὡς αὐτεξούσιος μπορεῖ ἀκόμη καὶ τὸ τελευταῖο δευτερόλεπτο τῆς ζωῆς του νὰ μετανοήσῃ. Ὅπως φαίνεται, ἡ προσπάθεια εἶναι νὰ χαθῇ τὸ αὐτεξούσιο ὥστε ὁ ἄνθρωπος νὰ μὴν μπορῇ πλέον νὰ ἐλέγχῃ τὸν νοῦν, τὶς ἐπιθυμίες, τὰ αἰσθήματά του. Αὐτὸ μᾶς προσφέρουν οἱ καλοὶ αὐτοι ἄνθρωποι. Αὐτὸ ποὺ φοβόταν σύγχρονοι ἅγιοι (τὰ ἄκουσα ἀπὸ τὸν π. Σάββα Ἀχιλλέως, τὸν π. Ἀθανάσιο τὸν Μυτιληναῖο κλπ) , ὅτι θὰ χρησιμοποιηθοῦν φάρμακα γιὰ νὰ παραλύσουν τὶς ψυχικὲς δυνάμεις τῶν ἀνθρώπων, μὲ τὸν τρόπο αὐτό, μπορεῖ νὰ γίνῃ πραγματικότης. 

Μήπως πρέπει νὰ σκεφτοῦμε λιγάκι πρὶν ἀποφασίσουμε νὰ πάρουμε τὶς ταυτότητές τους, ποὺ εἶναι τὰ προοίμια τοῦ σφραγίσματος, δηλ. τῆς «ἀναβαθμίσεώς» μας;

Κρίμα δὲν εἶναι νὰ μᾶς δουλεύουν τόσο χοντρὰ αὐτὲς οἱ μαριονέτες τοῦ σατανᾶ; Πόσο ψώνια μᾶς θεωροῦν; Πόσο μακάκες εἴμαστε; (Μακάκες Κερκοπίθικοι, (Macaca) ἐννοῶ, ἐξελιγμένοι, ὅμως, κατὰ Τάσην). Σκεφτεῖτε ὅτι στὴν ἡθικὴ ἀναβάθμισι ποὺ ὑπόσχονται ὑπάρχει καὶ ... μεγαλύτερη ἰκανότητα ἀγάπης.

«Ἡθικὴ ἀναβάθμισι σημαίνει ὅτι μέσῳ πάλι τῆς κατάλληλης χρήσης ἐμφυτευμάτων ἤ τροποποίησις τοῦ γεννετικοῦ κώδικα νὰ μποροῦμε νὰ ἔχουμε μεγαλύτερη ἐνσυναίσθησι καὶ μεγαλύτερη ἰκανότητα ἀγάπης». ΘΤ[1]

Καταλάβατε; Χρειάζονται ἐμφυτεύματα καὶ τροποποίησις τοῦ γεννετικοῦ κώδικα γιὰ νὰ ... ἀγαπήσουμε. Αὐτὰ διακηρύττουν οἱ νέοι αὐτοὶ ἀπόστολοι. Δὲν φτάνει ἡ Θεΐκὴ ροπὴ , ἡ ἐσωτερικὴ ἐκ Θεοῦ ἀφορμή, ὁ λόγος ποὺ ἔχει τοποθετηθῇ μέσα στὸν κάθε ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν σύλληψι του γιὰ νὰ ἀγαπᾶ. 

«Ὁμοῦ τῇ συστάσει τοῦ ζώου, τοῦ ἀνθρώπου φημὶ͵ σπερματικός τις λόγος ἡμῖν ἐγκαταβέβληται οἴκοθεν ἔχων τὰς ἀφορμὰς τῆς πρὸς τὸ ἀγαπᾷν οἰκειώσεως». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 31, 908

Εἶναι καλύτερη καὶ ἀποτελεσματικώτερη ἡ δική τους μέθοδος γιὰ νὰ κάνουν τὸν ἄνθρωπο νὰ ... ἀγαπᾶ. Λογικό, γιὰ τὴν δαιμονικὴ λογική τους. Καὶ τὰ λένε στὰ μούτρα μας χαμογελῶντας καὶ χαμογελοῦμε καὶ μεῖς εὐγενικά. Πολιτισμένοι γάρ.

Βλέπεις, ἡ ἀγάπη εἶναι πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ θέλει νὰ καλιεργεῖται μὲ ἐπιμέλεια, νὰ τρέφεται μὲ ἐπιστήμη (ὄχι τὴν ψευδεπιστήμη τῶν καμπαλιστῶν) καὶ μὲ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ ὁδηγῇ στὴν τελειότητα, ἀπὸ αὐτὸν ποὺ ἔχει ἀποδεχτῇ τὴν διδαχὴ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

«Ὅνπερ τὸ διδασκαλεῖον τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ παραλαβὸν, γεωργεῖν μετ᾿ ἐπιμελείας, καὶ ἐκτρέφειν μετ᾿ ἐπιστήμηςεντολὲς τηροῦν -ἀλλὰ εἶναι ἐν γνῶσει ἤ ἀγνοίᾳ ἐνεργούμενα τῶν δαιμόνων- μᾶς προσφέρουν νέα ἀγάπη, χωρὶς προσπάθεια, χωρὶς τήρησι ἐντολῶν, ἀλλὰ μὲ τσιπάκια καὶ ἀναβαθμίσεις, καὶ εἰς τελείωσιν ἄγειν Θεοῦ χάριτι πέφυκεν». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG31, 908

Αὐτοὶ τώρα ποὺ οὔτε Θεὸ πιστεύουν, οὔτε... Ἄλλο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ποὺ κατακτᾶτε μετὰ ἀπὸ προσπάθεια ὅποιου θέλει, καὶ ἄλλο ἡ διαβολικὴ ἀγάπη ποὺ ἐμφυτεύεται καὶ ἐνεργεῖται θέλεις δὲν θέλεις.

Δὲν λέω, μάλλον γιὰ τέτοια μόνο εἴμαστε ἄξιοι, ἐδῶ ἔχουμε καταντήσει, γι᾿αὐτὸ βγῆκαν καὶ οἱ διαόλοι καὶ μᾶς προτείνουν τὶς ἀναβαθμίσεις τους, τὴν ὑγεία τους καὶ τὴν ἀθανασία τους ... Ἀλλὰ, ἔλεος πιὰ μὲ τοὺς εἰδικοὺς καὶ τὶς ἐπιστῆμες τους καὶ τὶς ἀναβαθμίσεις τους. Γιατὶ δὲν μιλοῦν, ὅμως, οἱ ἅγιοι ποιμένες μας; Τί περιμένουν; Τί δὲν καταλαβαίνουν;

Ὅταν, ὅμως, καὶ μεῖς ψηφίζουμε οἱ 89 στοὺς ἐκατὸ καθαροὺς νεοεποχῖτες τί ἄλλο νὰ περιμένουμε; Ὅταν γινόμαστε ἐθελόδουλοι προδότες τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδας μας γιατί παραπονιούμαστε γιὰ τὶς προδοσίες τῶν ἐντολοδόχων τοῦ σατανά; Γιὰ μᾶς, εἴμαστε ὑπεύθυνοι μόνο ἐμεῖς· καὶ ἐμεῖς θὰ δώσουμε λόγο γιὰ ὅτι κάνουμε ἤ δὲν κάνουμε. Ἐδὼ εἶναι ἡ Ρόδος καὶ ἐδὼ καὶ τὸ πήδημα γιὰ ἕναν ἕκαστον. Λόγια πολλά, ἄς κάνουμε καὶ κάτι. Ἔστω τὸ ἐλάχιστο, ἀρνούμενοι τὶς διαβολόκαρτες ποὺ ἐτοιμάζονται νὰ φέρουν. καὶ ἐνημερώνοντας ἀπὸ τώρα ὅσους ἀγνοοῦν τὰ ὅσα ἔχουν προηγηθῇ γιὰ τὸ θέμα αὐτό.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 23 Ἰουλίου 2023

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1] https://www.youtube.com/watch?v=2duxizDkbyU

[2] Διόδωρος Ράμμος. Ἱστορικὸς -Ἀρχαιολόγος. ΓΙΝΕ ΘΕΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ. Ἡ θλιβερὴ πορεία τῆς Εὐρώπης πρὸς τὴν καμπαλιστικὴ θρησκεία. Ἀθήνα 2018. Ἐκδ Παραγωγή Σαΐτης.

[3] Διόδωρος Ράμμος. Ἱστορικὸς -Ἀρχαιολόγος.: Ο ΜΑΣΟΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΙΣΜΟΥ. Ἀθήνα 2019. Α΄ Ἔκδοση.

[4] Μέχρι καὶ ὁ ΟΗΕ μὲ ἔκθεσί του προτείνει ἡ «ἰδεολογία»τῶν ΛΟΑΤΚΙ νὰ ὑπερισχύει τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν καὶ οἱ λειτουργοὶ ποὺ ἀντιτίθενται στοὺς ΛΟΑΤΚΙ νὰ τιμωροῦνται.

http://aktines.blogspot.com/2023/07/blog-post_473.html#more

[5] Transhumanist Bill of Rights – Version 3.0 – U.S. Transhumanist Party – Official Website (transhumanist-party.org)

[6] ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ. Ἰερὸ ἡσυχαστήριο Ἅγιος Ἐφραίμ. Κατουνάκια Ἀγ.Ὄρους. Α΄ ἐκδ. 2000. Κεντρ. διάθ. Ἐκδ. Περιβόλι τῆς Παναγίας.

Δείτε και -Τί σοὔχω γιὰ μετά.