Ἡ κατάρα τοῦ Νόμου καὶ οἱ κατηραμένοι νόμοι!

 

Ἡ κατάρα τοῦ Νόμου καὶ οἱ κατηραμένοι νόμοι!

Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ

Μεταξὺ τῶν ἄλλων θεσπεσίων ὕμνων τῆς Ἀκολουθίας τῶν σεπτῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου μας, τὸ βράδυ τῆς Μ. Πέμπτης (Ὄρθρος Μ. Παρασκευῆς), ἐψάλη καὶ τὸ «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς, ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου, τῷ τιμίῳ σου αἵματι· τῷ σταυρῷ προσ­ηλωθείς, καὶ τῇ λόγχῃ κεντηθείς, τὴν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις. Σωτὴρ ἡμῶν, δόξα σοι».

Εἶναι προφανές, ὅτι ὁ Ὑμνογράφος ἐμπνεύσθηκε ἀπὸ τὸν ἀποστολικὸ λόγο, «Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου» (Γαλ. 3:13), χωρίο δεινῶς παρερμηνευμένο ἀπὸ προτεστάντες ἑρμηνευτές.

Ἐξαγορασθήκαμε καὶ ἐλευθερωθήκαμε «οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ»,  ὄχι μὲ λύτρα φθαρτά, ὅπως τὰ χρυσὰ ἢ ἀργυρὰ νομίσματα, ἀλλὰ «τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ» (Α΄ Πέτρ.1:18-19). Ὁποία συγκατάβασις τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ! Ἀσύλληπτη στὴν ἀνθρώπινη διάνοια καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Πλάστου πρὸς τ’ ἁμαρτωλὰ πλάσματά του!

Ἀκούοντας τὰ ἱερὰ αὐτὰ λόγια, ἀπὸ τὴν κατάρα τοῦ νόμου, ὁ νοῦς μας μεταφέρεται σὲ μία ἄλλη ἀρά (κατάρα), ποὺ περιγράφει ἡ Γραφὴ ὡς ἑξῆς: «ἡ δὲ γῆ ἠνόμησε διὰ τοὺς κατοικοῦντας αὐτήν, διότι παρήλθοσαν τὸν νόμον καὶ ἤλλαξαν τὰ προστάγματα, διαθήκην αἰώνιον. Διὰ τοῦτο ἀρὰ ἔδεται τὴν γῆν» (Ἡσ 24:5). Πρόκειται περὶ κατάρας, ποὺ προφήτευσε ὁ μεγαλοφωνότατος Ἡσαΐας, ἡ ὁποία θὰ καταφάγῃ καὶ ἐρημώσῃ τὴν γῆ ἐξ αἰτίας τῆς πρωτοφανοῦς ἁμαρτωλότητος τῶν κατοικούντων σ’ αὐτὴν ἀνθρώπων τὸν καιρὸν ἐκεῖνο. Οἱ ἄνθρωποι, βεβαίως, ἀνέκαθεν ἦταν ἁμαρτωλοί. Ἐδῶ ὅμως γίνεται λόγος δι’ ἀνθρώπους, ὄχι ἁπλῶς ἀθετοῦντες τὶς θεῖες ἐντολές, ἀλλὰ δι’ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι «ἤλλαξαν τὰ προστάγματα, διαθήκην αἰώνιον»! Ἄλλο πρᾶγμα νὰ παραβαίνουν οἱ ἄνθρωποι ἐξ ἀδυναμίας τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ, καὶ ἄλλο ν’ ἀλλάζουν καὶ ν’ ἀντικαθιστοῦν αὐτὸν μὲ ἀνθρώπινους καὶ μάλιστα σατανικῆς ἐμπνεύσεως νόμους! Αὐτὸ τὸ τόλμημα εἶναι κάτι, ποὺ ὑπερβαίνει τὸ μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργοποιεῖ τὴν θεία δικαιοσύνη, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται στὴν προκειμένη περίπτωσι μὲ φοβερὲς ἐσχατολογικοῦ τύπου τιμωρίες, ποὺ θυμίζουν Ἱ. Ἀποκάλυψι! Φοβούμεθα, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, ὅτι τὸ χωρίο αὐτὸ φωτογραφίζει τὴ δική μας ἐποχή. Διότι σύγχρονοί μας νομοθέτες μέσα σὲ χριστιανικὰ ἄλλοτε κοινοβούλια «ἤλλαξαν τὰ προστάγματα, διαθήκην αἰώνιον».

Ἰδοὺ μερικὰ παραδείγματα: 1) Στὴν «προοδευτική» ἐποχή μας τὸ «οὐ φονεύσῃς» ἔγινε δικαίωμα κάθε γυναίκας νὰ σφαγιάζει διὰ τῶν ἀμβλώσεων τὰ τέκνα της! 2) Τῆς ἐποχῆς μας «κατόρθωμα» εἶναι ἡ ἀλλαγὴ τοῦ θεόθεν ὁρισμοῦ τοῦ γάμου ἀπὸ ἕνωσιν ἀνδρὸς μετὰ γυναικὸς σὲ ἕνωσι δύο προσώπων! 3) Ἐμεῖς ἀκούσαμε τὸ πρωτάκουστο, ὅτι ἐκτὸς τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος ὑπάρχουν καὶ ἄλλα φῦλα στὸ ἀνθρώπινο γένος! 4) Ἡ δική μας γενεὰ παντρεύει ὁμοφυλοφίλους, χειροτονεῖ γυναῖκες «παπαδίνες» καὶ «ἐπισκοπίνες»! (Εὐτυχῶς οἱ πρακτικὲς αὐτές, παρὰ τίς φιλότιμες προσπάθειες φρούδων Ἐλπιδοφόρων, μέχρι τώρα δὲν ἔγιναν δεκτὲς στὴν Ὀρθοδοξία. Ὡστόσο πόσο ἀκόμη Αὐτὴ θ’ ἀντιστέκεται στὶς ἀσφυκτικὲς πιέσεις τῶν ἀδιστάκτων καὶ ἀνηθίκων παγκοσμιοποιητῶν;). 5) Τῶν δικῶν μας ἡμερῶν ἀρχιερεῖς ἀνεγνώρισαν ὅλες τίς αἱρέσεις τοῦ Διαβόλου ὡς «ἐκκλησίες»! (Κολυμπάρι 2016).

Τὰ παραδείγματα εἶναι ἀμέτρητα. Εἴθε ἡ μοιχαλίδα καὶ (κυριολεκτικά) διεστραμμένη γενεά μας νὰ μετανοήσῃ, ὥστε νὰ μὴ ἑλκύσῃ, ὅπως τὸ ἀλεξικέραυνο τὸν κεραυνό, τὴν κατάρα τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖ­ος εἶναι πανάγαθος καὶ δὲν ἐπιθυμεῖ τὴν καταστροφὴ κανενός.

Ορθόδοξος Τύπος