Κοσμικαὶ δραστηριότητες Μητροπολιτῶν

 

Κοσμικαὶ δραστηριότητες Μητροπολιτῶν

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  Συχνὰ ἀκοῦμε Μητροπολίτες νὰ ἀναφέρονται στὶς δραστηριότητές τους, προκειμένου νὰ ἐνισχυθοῦν τὰ οἰκονομικά τους καὶ νὰ συνεχισθεῖ τὸ κοινωνικό τους ἔργο. Συνήθως διοργανώνουν συν­αυλίες μὲ γνωστοὺς καλλιτέχνες, χωρὶς καμιὰ ἀναστολή, περιφρονώντας τὸ ἀξίωμα ὅτι «ὁ σκοπός δέν ἁγιάζει τὰ μέσα». Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει ἂν οἱ καλλιτέχνες εἶναι ἄσχετοι μὲ τὴν Ἐκκλησία, ὅπως καὶ οἱ ἀκροατὲς ἂν εἶναι κοσμικοὶ καὶ κάποτε ἀρνητές της. Μοναδική τους ἔγνοια εἶναι νὰ συγκεντρωθοῦν χρήματα γιὰ τὶς κοινωνικὲς δόμες τῆς μητρόπολής τους. Καὶ τὸ θεωροῦν αὐτὸ οἱ νεωτεριστὲς μεγάλο κατόρθωμα! Λὲς καὶ ὁ Χριστὸς θὰ τοὺς ζητήσει λόγο γιὰ τὶς κοινωνικὲς δομές, τὴν ὥρα ποὺ ἡ παραμέληση τοῦ πνευματικοῦ ἔργου εἶναι ἐμφανὴς καὶ ἡ ἀδιαφορία τους γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ οἰκοδομή τοῦ ποιμνίου καὶ τὴν ἀναβάθμιση τῶν κληρικῶν τους εἶναι προκλητική.

  Ἀλήθεια, τί ἄξια ἔχει ἕνα κοινωνικὸ παντοπωλεῖο, ὅταν οἱ ὑπεύθυνοι κληρικοὶ εἶναι ἀνάξιοι; Τί χρειάζεται ἕνα ἵδρυμα, ὅταν αὐθαιρετοῦν οἱ διοικοῦντες αὐτὸ καὶ τὸ λειτουργοῦν πάντα μὲ γνώμονα τὸ ἴδιον συμφέρον; Τὸ πρώτιστο ἔργο ἑνὸς ὀρθόδοξου Μητροπολίτη εἶναι νὰ ἔχει ἄξιους κληρικοὺς καὶ ἐναρέτους μοναχούς, οἱ ὁποῖοι θὰ τὸν βοηθοῦν στὸ ποιμαντικό του ἔργο, στηριζόμενοι μόνο στὶς προσφορὲς τῶν πιστῶν καὶ ὄχι τῶν ἄθεων κοσμικῶν! Οὔτε φυσικὰ στὶς δωρεὲς ἐκείνων, ποὺ πλουτίζουν μὲ ἄδικο τρόπο καὶ ἄγρια ἐκμετάλλευση τῶν ἐργαζομένων στὶς ἐπιχειρήσεις τους. Τὰ χρήματα αὐτὰ δὲν τὰ θέλει ὁ Χριστὸς καὶ ἂς τὰ ἐπιδιώκουν οἱ νεωτεριστὲς Μητροπολίτες, ὑποκλινόμενοι καὶ σιωπῶντες μπροστὰ στοὺς ἐπιφανεῖς καὶ φιλάνθρωπους» πλουσίους, οἱ ὁποῖοι μοιράζουν μερικὰ ψιχία σὲ ἱδρύματα, γιὰ νὰ δείξουν στὸ λαὸ ὅτι ἔχουν συναισθήματα καὶ ἐργάζονται γιὰ τὸ καλὸ τῶν πτωχῶν συνανθρώπων τους!

  Οἱ Μητροπολίτες, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐφημέριοι, δὲν πρέπει νὰ «ἁγιάζουν τὰ μέσα» καὶ νὰ αἰχμαλωτίζονται ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα. Πρέπει νὰ στοχάζονται τοὺς μεγάλους σύγχρονους ἁγίους, οἱ ὁποῖοι βοηθοῦσαν ὑλικὰ καὶ πνευματικά τούς ἀνθρώπους, ποὺ πήγαιναν νὰ τοὺς συναντήσουν, διατηρώντας πάντα τὴν καθαρότητα τῶν πράξεών τους.

  Οἱ κληρικοὶ δὲν πρέπει νὰ προγραμματίζουν ἔργα, ποὺ ξεπερνοῦν τὶς οἰκονομικὲς δυνατότητες τῶν ἐνοριῶν τους. Ἂν ἔχουν πολλοὶ πολλὰ χρήματα, ἂς διατηροῦν μεγάλο γηροκομεῖο, γιὰ παράδειγμα. Ἂν δὲν ἔχουν πολλὰ χρήματα, ἂς διατηροῦν μικρὸ γηροκομεῖο. Καὶ ἂν δὲν ἔχουν χρήματα, δὲν ἔχουν φυσικὰ γηροκομεῖο. Οὔτε κάποιο ἄλλο ἵδρυμα. Τὸ νὰ θέλουν νὰ ἐντυπωσιάζουν τοὺς κοσμικοὺς μὲ τὰ ἱδρύματα καὶ συγχρόνως νὰ ἐπαιτοῦν δὲν εἶναι ὀρθό, καὶ ἀποκαλύπτει ἐπιπολαιότητα καὶ φιλοδοξία.

  Μακάρι κάποτε ἡ Ἱεραρχία νὰ ἱδρύσει κάποιο ταμεῖο, γιὰ νὰ καλύπτονται οἱ λειτουργικὲς ἀνάγκες τῶν ἱδρύματων τῶν πτωχῶν μητροπόλεων.

Ορθόδοξος Τύπος