Το κορίτσι της ναπάλμ και ο Χριστός

Το κορίτσι της ναπάλμ και ο Χριστός

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Πενήντα χρόνια πέρασαν από τότε που το εννιάχρονο κοριτσάκι  Κιμ Φουκ, απαθανατίσθηκε σε φωτογραφία μαζί με άλλα παιδάκια του χωριού της, στο Βιετνάμ, να τρέχει γυμνό και κατακαμένο από εμπρηστική βόμβα ναπάλμ. Στη φωτογραφία, που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ,  αποτυπώθηκε όλος ο πόνος και η απελπισία που ένιωθε και η αναζήτηση μιας βοήθειας.

            Η Κιμ, αθώο θύμα του πολέμου στο Βιετνάμ, από την τρυφερή της ηλικία πέρασε πολλές ταλαιπωρίες, ψυχικές και σωματικές. Για να βελτιωθεί η κατάσταση της παρέμεινε δεκατέσσερις μήνες σε νοσοκομείο της Σαϊγκόν και υποβλήθηκε σε δέκα επτά χειρουργικές επεμβάσεις. Λόγω της παγκόσμιας δημοσιότητας που είχε πάρει η φωτογραφία της το κομμουνιστικό καθεστώς την χρησιμοποίησε ως εργαλείο στην προπαγάνδα του. Η ζωή της ήταν ως σε ένα κλουβί και ένιωθε ως μαριονέτα στα χέρια του. Πολλές φορές της ήρθε η διάθεση να αυτοκτονήσει. Κάποια όμως δύναμη την συγκρατούσε.

Από τότε που ήταν μικρή της άρεσε το διάβασμα και ήθελε να σπουδάσει. Το 1982 σε επίσκεψή της στη βιβλιοθήκη της Σαϊγκόν  βρήκε καταχωνιασμένη μια Καινή Διαθήκη και άρχισε να την διαβάζει. Τα όσα έλεγε ο Χριστός για αγάπη, ειρήνη, και συγγνώμη και κυρίως τα όσα έπαθε για να σώσει τον άνθρωπο, που ήταν περισσότερα από τα δικά της βάσανα, την έκαμαν να Τον αγαπήσει και αποφάσισε να Τον ακολουθήσει. Εγκατέλειψε τη θρησκεία των γονέων της, τον Καοδαϊσμό, και βαπτίσθηκε Χριστιανή.

            Με το που έγινε Χριστιανή άλλαξε η στάση της για τη ζωή. Απέκτησε αυτοπεποίθηση και θέληση να ζήσει και να μπορέσει μια μέρα να προσφέρει στην ανθρωπότητα το ζωντανό παράδειγμά της, για το πόσο επιζήμιος για τον άνθρωπο είναι ο πόλεμος. Ήθελε να σπουδάσει, αλλά για το καθεστώς στο Βιετνάμ προηγείτο η προπαγάνδα. Τελικά μετά από συνάντησή της με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Φαμ Βαν Ντονγκ της επετράπη να μεταβεί στην Κούβα για σπουδές. Εκεί βρήκε κακές τις συνθήκες για τη ζωή της  και ειδικότερα για την υγεία της, αλλά συνάντησε ένα καλό νέο, τον Τοάν, που αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν.

            Για μήνα του μέλιτος έστειλαν τους δυο νέους από την Αβάνα στη Μόσχα. Εκεί αποφάσισαν να βρουν τρόπο να αποδράσουν και να ζήσουν ελεύθεροι. Όταν στη επιστροφή το αεροπλάνο στάθμευσε στον Καναδά βρήκαν τρόπο και πέρασαν σε μέρος του αεροδρομίου που ήταν για πολιτικούς πρόσφυγες, που ζητούσαν άσυλο. Από τότε ζουν εκεί και η Κιμ πραγματοποιεί  το όνειρό της. Σήμερα είναι πρέσβυς καλής θελήσεως του ΟΗΕ για την προώθηση της ειρήνης σε όλο τον κόσμο και έχει δημιουργήσει Ίδρυμα που φροντίζει παιδιά θύματα πολέμων.  Όπως λέγει η ίδια αισθάνεται ευγνωμοσύνη στον Χριστό που την βοήθησε να ξεπεράσει τον πόνο και να νιώσει τι σημαίνει αληθινή αγάπη και πραγματική ελευθερία και που μετέτρεψε το μίσος που ένιωθε σε  συχώρεση.-