Έκπτωτος άνθρωπος

 

Έκπτωτος άνθρωπος

Χαράλαμπος  Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω.

Η έννοια της μνήμης και του παρελθόντος εις την σημερινή κοινωνία την οποία βιώνουμε έχει εκλείψει ολοσχερώς, δοθέντος ότι ο σημερινός έκπτωτος σύγχρονος αλλοτριωμένος άνθρωπος καθίσταται φορέας του μηδενισμού, (εθνικού, κοινωνικού και πολιτικού) ενστερνιζόμενος το δόγμα του «γαιά πυρί μυχθήτω» υπό την έννοια, ότι η μόνη αξία εις την ζωή είναι η καθοιονδήποτε τρόπο επιβίωσή, δίχως οντολογική πυξίδα.

Το αφήγημα του υπερδύναμου δήθεν ανθρώπου, είναι εξ ορισμού αλυσιτελές, την στιγμή την οποία ο άνθρωπος καθίσταται εν τη γενέσει του ατελές και θνησιγενές ον, ανεξαρτήτως ότι ως δημιούργημα του Θεού, συνιστά κατ’ εικόνα πρόσωπο και εναπόκειται εις την δυνητική του ευχέρεια η κατάκτηση του καθ’ ομοίωση προς τον Δημιουργό του, τον Πλάστη του.

Εν τω πλαισίω αυτώ, εις την καθημαγμένη και αφελληνισμένη Ελλάς, επιδοτείται άνωθεν πολλαπλώς ο εποικισμός  από επήλυδες παντοιοτρόπως και αντιστρόφως ανάλογα, ο Έλληνας διώκεται απηνώς, με παν πρόσφορο μέσο, βιώνοντας την πτωχοποίηση και την ποινικοποίηση της εθνικής του ιδιοπροσωπίας ακόμη και την αισχρά λοιδορία της Πίστεώς του.

Η παγκοσμιοποίηση επελαύνει, με φανατικούς υποστηρικτές προς την κατεύθυνση της διάλυση των εθνών, την ισοπέδωση της διαφορετικότητας και της πολιτισμικής ετερότητας, εν ονόματι, την δήθεν ψευδεπίγραφης ρητορικής και του κίβδηλου αφηγήματος, περί της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, γεγονός ουτοπικό και αντικειμενικώς  αδύνατο.

Η αλήθεια είναι ότι η παγκόσμια ελίτ, διοργανώνει την καινοφανή, κατά αυτήν επανεκκίνηση του κόσμου, δια τεχνητών μέσων, όπως σήμερον στυγνά και απροκάλυπτα βιώνουμε την στέρηση των θεμελιωδών μας ελευθεριών, εις το όνομα της εργαλειοποιήσεως της δημόσιας υγείας υπό ένα ανθελληνικό κράτος, το οποίο εντέλλεται έξωθων ως προς την αμελητί ευθυγράμμισή του, με τα κελεύσματα των εξω-εθνικών ταγών άνευ ουδεμίας αντιλογίας.

Έκφανση των ως άνω γεγονότων είναι ο μεθοδευμένος ακρωτηριασμός με το παρελθόν, η μη απότιση φόρου τιμής προς τους θυσιαθέντες κεκοιμημένους δια την ιδική μας «Πατρίδα», «Ελευθερία», «ευδαιμονία», ο μη σεβασμός εις την ύπατη εν γένει αξία που δεν είναι άλλη από την ίδια την ανθρώπινη ζωή, όχι μόνον εις την χώρας μας είναι Συνταγματικώς κατοχυρώμενη αλλά και Διεθνώς.

Η πλήρης αποπνευματικοποίηση, ο μηδενισμός, η ύβρις-ασέβεια προς το παρελθόν και εις τους τεθνεώτες, οι οποίοι θυσιάσθηκαν για την ιδική μας ζωή, απεμπόλησαν με σωφροσύνη την ίδια τους τη ζωή, ούτως ώστε ενσυνειδήτως να κληροδοτήσουν προς τις νέες γενιές, προς τους επιγενόμενους πολίτες, μία καλύτερη ζωή, αυτοί είναι οι γνωστοί- άγνωστοι άνθρωποι, οι οποίοι ευρίσκονται υπό την Σκέπη και Καταφυγή της Μεγαλόχαρης, καθώς εξεπλήρωσαν με αίσθημα ευθύνης και πάση δυνάμει το καθήκον προς την ανθρωπότητα.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας διδάσκει την Αγάπη, όχι την παθητική αγάπη, αλλά την αληθινή, την ανθρώπινη με όλες τις ατέλειές της, εξ αυτού λοιπόν του λόγου  συνάγεται ότι ένεκεν της αμαρτωλής φύσεως του ανθρώπου, υπάρχει πάντοτε και η δυνατότητα εμπράκτου και ειλικρινούς μεταμελείας εκ μέρους του όπως επιλέξει ο ίδιος και να προσεγγίσει ή να ανταποκριθεί με καθαρό νου και διαυγή καρδιά την πνευματική είσοδο του Κυρίου μας εις την Ζωή του, ο οποίος καταδέχθηκε να γίνει άνθρωπος δια ημάς, να θυσιασθεί με αυταπάρνηση και να επιλέξει μαρτυρικά τον πιο ιταμό, απάνθρωπο και ποταπό τρόπο τιμωρίας του, μετασχηματίζοντας τον Σταυρό της Τιμωρίας Του, σε ζωοποιό Σταυρό Σωτηρίας και Αιωνίας Ζωής, πλην όμως τα έπραξε όλα αυτά, χάριν της υπερεκχειλιζούσης αγάπης την οποία τρέφει δια ημάς, οι οποίοι τον προδίδουμε καθημερινά.

Εν κατακλείδι, ας δώσει ο θεός, ας μας φωτίσει δια να συνειδητοποιήσουμε, ποιοί καταρχάς είμεθα, πού πάμε, πώς νοηματοδοτούμε αταλάντευτα την ζωή μας και ποια εν τέλει είναι η καθολική προσφορά μας προς την ανθρωπότητα.

Το γεν νυν έχον, ας νήφουμε και αγρυπνούμε.