«Προβληματικὴ ἰσοβιότητα γηραιῶν Μητροπολιτῶν»;

Ὁ Σεβ. Κορίνθου εἰς πρόσ­φατον συνέντευξίν του ἐτά­χθη ὑπὲρ τοῦ δῆθεν «θεσμοῦ» τῶν «Βοηθῶν Ἐπισκόπων», ὁ ὁποῖος ὄχι μόνον ἀντίκειται εἰς τοὺς Ἱ. Κανόνας, ἀλλὰ θὰ δημιουργήση πλῆθος «δοσοληψιῶν» καὶ ἐπίσης θὰ εὐτελίση τὴν ἔννοιαν τῆς Ἀρχιερωσύνης, ἂν ἐνισχυθῆ. Ἡ λύσις εἶναι ἡ ὀρθὴ λειτουργία τῆς συνοδικότητος: νὰ ἐπανεξετασθῆ ἡ διαδικασία ἐκλογῆς, ἀλλὰ καὶ νὰ καθαιροῦνται οἱ ἀνάξιοι. Παραθέτομεν τὴν ἐπίμαχον ἀπάντησιν εἰς τὸ ἐρώτημα τοῦ δημοσιογράφου «Ὅριο ἡλικίας στοὺς Μητροπολίτες;» εἰς τὴν ἐφημερίδα «Τὰ Νέα» τῆς 5ης Φεβρουαρίου 2021:

«Ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ πλήρη πρακτικὰ καὶ «ὄμορφα» νομικὰ κείμενα τοῦ Κράτους μας. Ἐκεῖ περιγράφονται ἄρτια καὶ πληρέστατα ὅλες οἱ προϋποθέσεις ποὺ πρέπει νὰ πληροῦνται, ὥστε νὰ ἔχει ἡ Ἐκκλησία τὴν αὐτοδυναμία της, τὸ αὐτοδιοίκητό της καὶ νὰ μὴ παρεμβαίνει στὰ θέματα τοῦ «Καίσαρος», οὔτε καὶ ὁ «Καίσαρας» στὰ ἰδικά της. Νὰ ὑπάρχει δηλαδὴ συν­αλληλία. Ὁ νομοθέτης, μὲ βάση τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, πολὺ σοφὰ ἔχει καλύψει ὅλες τὶς παραμέτρους γιὰ τὴν εὔρυθμη λειτουργία τῶν Μητροπόλεων, γιὰ τὴν ἀγαστὴ συν­εργασία τους μὲ τοὺς ὑπολοίπους φορεῖς καὶ γιὰ τὸ πότε παραμένει ἕνας Μητροπολίτης στὸν «θρόνο» του ἢ ὄχι. Τὸ μόνο ποὺ μένει λοιπὸν εἶναι ἡ τήρησή του. Ἀπὸ τὴν πλευρά μου πιστεύω πολὺ στὸν θεσμὸ τῶν μὲ ἁρμοδιότητες «Βοηθῶν Ἐπισκόπων». Ἀποτελεῖ μία σπουδαία λύση στὴν εὐλογημένη διαποίμανση τοῦ λαοῦ μας, ἂν φυσικὰ ἀντιλαμβάνονται ὅλα τὰ μέρη τὸν ἐκ Θεοῦ δοσμένο ρόλο τους. Μὲ ἀμοιβαῖο σεβασμὸ καὶ κατανόηση τῶν διακριτῶν ρόλων μόνο καλὰ μποροῦν νὰ προκύψουν ἀπ’ αὐτὴ τὴν ἱερὴ σχέση. Καὶ ἔτσι καλύπτεται καὶ ἡ ἀπὸ πολλοὺς προβληματικὴ ἰσοβιότητα γηραιῶν Μητροπολιτῶν στὴν Ἱεραρχία, ἀφοῦ ἡ ἐνέργεια, ἡ ζωντάνια καὶ τὸ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα τοῦ νεαροῦ Βοηθοῦ Ἐπισκόπου θὰ ἔρχεται νὰ συνδράμει ἀγαπητικὰ τὴν σοφία καὶ τὴν ἐμπειρία τοῦ γηραιοῦ Μητροπολίτου πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ προκοπὴ τῆς Ἐκκλησίας! Ταυτόχρονα, ὁ ὑπερπλήρης Κατάλογος τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν Ὑποψηφίων (ὁ ἀριθμὸς τοῦ ὁποίου ὑπερβαίνει τοὺς 500, ἐνῷ τὰ κενὰ παραμένουν ἐλάχιστα) θὰ μειωθεῖ ἱκανοποιητικὰ ἐλαττώνοντας τοὺς «διαγκωνισμοὺς» καὶ τὰ παράπονα τῶν ὑποψηφίων. Νὰ ὁλοκληρώσω ὅτι, ὡς κληρικός, ποὺ φέρω ἐπὶ πενῆντα (50) ἔτη τὸ τίμιο ράσο, πρόλαβα τέσσερις (4) Ἀρχιεπισκόπους στὸ πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ παρ’ ὅλες τὶς ἀρχικὲς δηλώσεις τους, περὶ ἀλλαγῆς τοῦ τρόπου ἐκλογῆς καὶ ἀποχωρήσεως τῶν Ἀρχιερέων, κανεὶς στὸ τέλος δὲν τὸ ἐπεχείρησε. Θεωρῶ ὅτι ἴσως αὐτὸ εἶναι τὸ πλέον ἐνδεικτικό».

Ορθόδοξος Τύπος