Ο κόσμος καίγεται και ο κ. Μόσιαλος το αντιχριστιανικό… βιολί του!

Ο κόσμος καίγεται και ο κ. Μόσιαλος το αντιχριστιανικό… βιολί του!

Ελευθέριος Ανδρώνης

Τι δεν θα μπορούσε με τίποτα να λείπει από τα δημόσια δρώμενα, μετά από μια μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας;

Μα φυσικά μια τοποθέτηση του κ. Μόσιαλου κατά της Θείας Κοινωνίας!

Θα μπορούσαμε να πούμε πως στον καιρό της πανδημίας, τείνει να γίνει πλέον… έθιμο!

Φαίνεται πως ο κ. Μόσιαλος συνεχίζει ακάθεκτος με κάθε ευκαιρία που του δίνεται, να αποκαλύπτει την εμπάθεια που τον διακατέχει απέναντι στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, επανερχόμενος ξανά και ξανά στο θέμα, σαν κολλημένη βελόνα στο πικάπ.

Αυτή τη φορά διάλεξε να εκφράσει τα… φιλοχριστιανικά του αισθήματα μέσω μιας ανάρτησης στα social media. Ένα κείμενο που βρίθει ανακριβειών και πλήρους άγνοιας της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας.

Ας εξετάσουμε όμως μερικά σημεία του.

Ο κ. Μόσιαλος ξεκινά την τοποθέτηση του, γράφοντας πως : «Η θεία ευχαριστία είναι κυρίαρχο ταυτοτικό χαρακτηριστικό της Ορθόδοξης εκκλησίας. Είναι η διαδικασία ανανέωσης της πίστης των πιστών. Κανείς πιστός, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία όσων δεν πιστεύουν,  δεν αμφισβήτησαν το μυστήριο της ευχαριστίας ως ταυτοτικό χαρακτηριστικό της εκκλησίας».

Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται και μια τοποθέτηση δείχνει τις προθέσεις της, από την αρχή της.

Όχι κύριε Μόσιαλε, η Θεία Ευχαριστία (να σας ενημερώσουμε πως γράφεται με κεφαλαία και όχι με μικρά) ΔΕΝ είναι ΑΠΛΑ μια διαδικασία ανανέωσης της πίστης των πιστών.

Η Θεία Ευχαριστία είναι μυστηριακή μετοχή της (μίας και μοναδικής) θυσίας που πρόσφερε ο Χριστός στο ανθρώπινο γένος. Είναι αληθινή θυσία που τελείται στο θυσιαστήριο του Ναού και αποτελεί ανάμνηση του πάθους του Χριστού. Άλλα εκτός από ανάμνηση είναι ΚΥΡΙΩΣ μετοχή του ανθρώπου στη Θεία Ζωή. Είναι ένωση των μελών της Εκκλησίας με τον ίδιο τον Χριστό.

Δεν είναι μια απλή διαδικασία ανανέωσης της πίστης. Άλλωστε τι σημαίνει ανανέωση της πίστης; Τι τεχνοκρατικές πλάνες είναι αυτές; Για οικονομικά μιλάμε; Μας τελειώνουν τα… credits της πίστης και πηγαίνουμε και τα ανανεώνουμε στο δισκοπότηρο;

Η πίστη μπορεί να τονωθεί (ή να… ανανεωθεί) στο φρόνημα ενός πιστού με 1002 διαφορετικούς τρόπους. Με την προσευχή, με τη νηστεία, με τη μελέτη ιερών κειμένων, με τα διδάγματα της ίδιας της ζωής και με ένα σωρό άλλα ερεθίσματα της καθημερινότητας. Η Θεία Ευχαριστία είναι ένα Μυστήριο που τονώνει μεν την πίστη, άλλα δεν κάνει ΜΟΝΟ αυτό. Μην προσπαθείτε να την υποβαθμίσετε λοιπόν σε κάτι που βολεύει την πολεμική σας κατά των Χριστιανών.

Πάμε παρακάτω όμως:

«Αυτό που τέθηκε όμως, με δεδομένους τους κινδύνους σε περίοδο πανδημίας, είναι η αναζήτηση λύσεων για τη διανομή της Ευχαριστίας στους πιστούς με ασφαλέστερο τρόπο. Λύσεις επιτεύχθηκαν σε διάφορες Ορθόδοξες εκκλησίες αλλά όχι στη χώρα μας. Ο τρόπος τέλεσης του μυστηρίου δεν έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά. Η συμμετοχή έχει. Και είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η διανομή δεν γινόταν πάντα με τη χρήση κοινής λαβίδας»

Κύριε Μόσιαλε, αλήθεια τι πάει να πει «διανομή»; Τι είναι η Θεία Κοινωνία για εσάς; Εμβόλιο που διανέμεται στις Ευρωπαϊκές χώρες, υπερμεγέθης μάσκα που διανέμεται στο σχολείο ή δέμα που διανέμεται από ταχυμεταφορέα; Η Θεία Κοινωνία ΚΟΙΝΩΝΕΙΤΑΙ δεν διανέμεται.

Μην… διανέμετε νοήματα που αποκαλύπτουν την εμμονή σας. Μη γίνεστε λεκτικός… διανομέας της προσπάθειας απομείωσης του κύρους του Μυστηρίου, μια προσπάθεια στην οποία πρωτοστατείτε εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο.

Κάνετε τεράστιο λάθος με το να λέτε πως ο τρόπος τέλεσης του Μυστηρίου (και εδώ κεφαλαίο Μ) δεν έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά. Η ίδια η ουσία και η φύση του Μυστηρίου κατά κάποιο τρόπο καθορίζει και τον τρόπο που κοινωνείται στους πιστούς. Δεν είναι ανάγκη να υπεισέλθουμε σε υψηλά θεολογικά νοήματα για να εξηγήσουμε το ατόπημα σας.

Η εξήγηση είναι απλή: Η Θεία Κοινωνία για έναν πιστό δεν συμβολίζει απλά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ΕΙΝΑΙ το Σώμα και το Αίμα του Χριστού αυτούσια και ως εκ τούτου, το παραμικρό υγειονομικό μέτρο (σχετικά με την λαβίδα) αποτελεί ύβρη προς τον ίδιο τον Χριστό, αφού κάτι τέτοιο θα έδινε αυτομάτως λόγο ύπαρξης στην αμφιβολία και στον φόβο για την αρρώστια και τον θάνατο, πράγματα εντελώς ξένα και ασύμβατα με το Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου, που κοινωνούν οι πιστοί με την λαβίδα.

Άρα ακόμα και η… ανανέωση της πίστης που επικαλείστε, θα κλονιζόταν υπό τον κοσμικό φόβο του κορωνοϊού και κάθε ιού που έφερε το παρελθόν ή μπορεί να φέρει το μέλλον. Θα έπαυε να είναι (και) ανανέωση πίστης και θα γινόταν ανανέωση απιστίας και αμφιβολίας.

Η χρήση λαβίδας αυτή καθαυτή δεν είναι δογματικό θέμα, άλλα ο λόγος ύπαρξης της βρίσκεται σε άμεση σχέση με το ΤΙ μεταφέρει πάνω της. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού που είναι δώρα αφθαρσίας και Θέωσης.

Το ότι η Θεία Κοινωνία δεν γινόταν πάντα με την χρήση λαβίδας, δεν λέει απολύτως τίποτα. Αρκετά θέματα του Εκκλησιαστικού τυπικού γίνονταν με διαφορετικούς τρόπους στην Αρχαία Εκκλησία και στην πορεία των αιώνων άλλαξαν σταδιακά και βελτιώθηκαν (ή πιο σωστά διασαφηνίστηκαν) μέσα από τις  αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων και τις επιταγές της Ιεράς Παράδοσης. Και είναι τουλάχιστον αστείο να μιλάμε για αυτό, όταν ο ίδιος ο αρχηγός της πίστεως, ο Χριστός, όταν παρέδωσε για πρώτη φορά αυτό το Μυστήριο στο ανθρώπινο γένος (στους Αποστόλους), δεν χρησιμοποίησε απολύτως κανένα… υγειονομικό μέτρο.

«Η επιμονή της εκκλησίας στην τέλεση του μυστηρίου με τον τρόπο που επικράτησε τους τελευταίους αιώνες, και ο συνωστισμός σε αρκετές εκκλησίες, σε περίοδο πανδημίας, αντιβαίνουν τους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας».

Ο κ. Μόσιαλος θα πρέπει να είναι σίγουρος πως χρονικά, η επιμονή της εκκλησίας στην τέλεση του Μυστηρίου με αυτόν τον τρόπο υπερβαίνει κατά πολύ τη δική του επιμονή και εμμονή κατά της Θείας Κοινωνίας και των Χριστιανών. Η ευρεία χρήση λαβίδας στον Ορθόδοξο κόσμο, υπάρχει από τον ενδέκατο αιώνα (και όχι… «μερικούς αιώνες»), ενώ κατά τόπους χρήση της, γινόταν και αρκετούς αιώνες πριν. Άλλα και πριν την χρήση της λαβίδας υπήρχε και πάλι ΚΟΙΝΟ ποτήριο, οπότε καταλήγουμε και πάλι στο ίδιο σημείο και το επιχείρημα κρίνεται εντελώς άτοπο.

Δυστυχώς δεν είδαμε από τον κ. Μόσιαλο (για άλλη μια φορά) κάποια παράθεση επιδημιολογικών στοιχείων γι’ αυτά που ισχυρίζεται περί συνωστισμών και περί κινδύνων της δημόσιας υγείας, ούτε παρατηρήσαμε την ίδια ευαισθησία για συνωστισμούς που λαμβάνουν χώρα σε άλλες περιπτώσεις (τράπεζες, ΜΜΜ, super markets κ.α), ούτε τον είδαμε να εξανίσταται καθόλου με τον κορωνοτουρισμό του 55^ου Νομού της χώρας, του Ντουμπάι.

«Δεν ανήκω σε αυτούς που θα καταγγείλουν τους πιστούς. Θα ήταν εύκολη αλλά μάλλον αδιέξοδη ενέργεια», μας λέει ο κ. Μόσιαλος με περισσή… μεγαλοψυχία, ενώ πρώτα έχει φροντίσει να αποδομήσει (ανεπιτυχώς) κάθε ιερό και όσιο της Ορθοδοξίας.

Μέχρι την επόμενη… διανομή προπαγάνδας.

sportime,09/01/2021