Πνευματικός αντί βιολογικού θανάτου

Πνευματικός αντί βιολογικού θανάτου

Σωκράτης, δάσκαλος

Ανατρέχοντας σε παλιότερη συνέντευξη κορυφαίου λοιμωξιολόγου, είχε αναφερθεί μεταξύ άλλων ότι δεν ‘ φοβάται τόσο τον βιολογικό θάνατο καθώς ελπίζει σε μια άλλη ζωή , όσο τον πνευματικό θάνατο, αναφέροντας κάποια παραδείγματα. Τον δικό μας πνευματικό θάνατο, όμως, αναρωτιέμαι τον υπολογίζει κανείς;

Ζούμε σε μια εποχή όπου καθημερινά δημοσιογράφοι , επιστήμονες, πολιτικοί κ.α προκαλούν το κοινό θρησκευτικό μας αίσθημα. Όχι στη Θεία κοινωνία, όχι στο άνοιγμα των εκκλησιών, όχι στον εορτασμό πολιούχων πόλεων  με αστυνόμευση έξω από ναούς και άλλα πολλά παραδείγματα. Να πούμε ότι όλα αυτά είναι για το καλό της δημόσιας υγείας , να κάνουμε υπομονή , να δεχτούμε και τους εμπαιγμούς ακόμα και κατά της Θείας Κοινωνίας που είναι η Πεμπτουσία της Πίστεως μας. Να μην λέμε ότι διώκεται φανερά η Εκκλησία και τα μυστήρια της. Να κάνουμε υπομονή για άλλη μια φορά. Όλα καλά.

Σεβαστείτε, όμως, και την μερίδα των ανθρώπων που ακόμα έχουν τη φλόγα της Πίστεως μέσα τους και την επιθυμία να εκκλησιαστούν και, μάλιστα, το έχουν ανάγκη σε αυτούς τους πρωτόγνωρους καιρούς που ζούμε. Με αληθινά μέτρα! Και όχι με εμπαιγμό εφευρίσκοντας μαγικά νούμερα των 9 ή 25 και για ελάχιστες μόνο μέρες. Σαν να μας κάνετε χάρη! Φυσικά και φοβόμαστε για τον ιό, φυσικά και φοβόμαστε μη κολλήσουμε και εμείς και οι οικογένειές μας. Αλλά μην ξεχνάμε και την αθάνατη ψυχή που μας ζητά το αυτονόητο και μας οδηγεί στο να την ‘ταϊσουμε΄ πνευματικά . Ο άνθρωπος εκτός από σώμα , έχει και ψυχή που έχει ανάγκη και αυτή από τροφή , πνευματική.Οι αθάνατοι πρόγονοι του 21 (ξεπερασμένα πράγματα για την σημερινή εποχή) δεν έπρεπε με τα τωρινά δεδομένα και για το συμφέρον της δημόσιας υγείας να ξεκινήσουν ποτέ την επανάσταση, αφού ο θάνατος φάνταζε βέβαιος. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τους χιλιάδες άγιους μας, που μπροστά στον θάνατο έπρεπε να δεχτούν ότι πρόσταζε ο τύραννος.  Αντλώντας , όμως, δύναμη από την πίστη τους στο Θεό αψήφησαν τον θάνατο και τη πνευματική σκλαβιά , κάτι ανάλογο με αυτό που θέλουν να μας επιβάλλουν σήμερα.

Αναφερόμενος προς την ηγεσία του κράτους, απλά να υπενθυμίσω ότι κλείνοντας τις εκκλησίες όχι μόνο δεν καλυτερεύουν τα πράγματα αλλά αντιθέτως θα χειροτερέψουν. Πάντοτε στην μακρόχρονη ιστορία του έθνους μας, ο λαός στις δύσκολες στιγμές δεν κλείνονταν στα σπίτια τους, απεναντίας έτρεχε στις απανταχού εκκλησίες, προσεύχονταν, έκαναν λιτανείες, αντλούσε δύναμη και ελπίδα. Και φυσικά ο Θεός βοηθούσε. Ξεπερασμένα πράγματα ! Σωστά ! Η νέα τάση θέλει τον άνθρωπο κυρίαρχο να τα καταφέρνει μόνος του χωρίς Θεό. Υπάρχει η επιστήμη. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι δίχως την επιστήμη δε θα φτάναμε στα ανώτερα τεχνολογικά επίπεδα που βρίσκεται σήμερα η ζωή μας. Φυσικά όλοι οι άνθρωποι πρέπει και τρέφουμε σεβασμό για αυτήν . Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Επιστήμη έγινε για να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το αντίθετο. Ο Θεός έδωσε τη λογική και τη φρόνηση να φτάσει ο άνθρωπος σε τέτοια επίπεδα τεχνολογικής εξέλιξης που είμαστε σήμερα. Αν δεν το πιστεύουμε αυτό, τότε μιλάμε για υπερηφάνεια και εγωϊσμό άνευ προηγουμένου. ‘Χωρίς εμού , ου δύνασθε ποιείν ουδέν΄. Κυρίαρχος αυτού του κόσμου έγινε ο άνθρωπος, αλλά με την ευχή του Θεού. Μη το ξεχνάμε αυτό. Εξουσία και Επιστημονικός κόσμος να σεβαστούν την μερίδα των ανθρώπων που αντλούμε δύναμη πνευματική σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που ζούμε και να ανοίξουν τις εκκλησίες με μέτρα. Ναι στις αποστάσεις μεταξύ των πιστών, ναι και στη χρήση μασκών μέσα στην εκκλησία . Αλλά όχι με μαγικά νούμερα . Αυτό είναι εμπαιγμός,  να μη μιλήσω για στοχευμένη ενέργεια. Οι Χριστιανοί είναι λογικοί άνθρωποι που αν μη τι άλλο σέβονται και με το παραπάνω τον συνάνθρωπό τους. Αγαπάτε αλλήλους είναι η εντολή του Θεού.

Ας μην προκαλείτε λοιπόν και τους πιστούς αλλά και περισσότερο την οργή του Θεού με το κλείσιμο των ναών. Ας θυμηθούμε τον λαό του Ισραήλ όταν έφευγε από τον Θεό ψάχνοντας αλλού για στήριγμα ποιο ήταν το αποτέλεσμα. Έτρωγε τα μούτρα του και ξαναγυρνούσε γονυπετής στον Θεό. Το ίδιο να κάνουμε και εμείς , λαός κλήρος και ηγεσία πριν να είναι αργά. Ελλάς και Ορθοδοξία είναι σαν ράγες σιδηροδρομικές, που αν αφαιρέσεις αυτήν της Ορθοδοξίας, το τρένο που λέγεται Ελλάς θα εκτροχιαστεί.

Αναφερόμενος στους σεβάσμιους ιερείς μας, να πω το εξής: Βγείτε μπροστά, μιλήστε ,καθοδηγήστε μας, δώστε μας θάρρος με το θάρρος  και τη τόλμη σας. Το έχουμε ανάγκη. Υπάρχουν στιγμές που είμαστε στα χαμένα. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Να κάτσουμε σπίτι και απλά να κάνουμε υπομονή; Να αντιδράσουμε; Να πηγαίνουμε στην εκκλησία σαν κλέφτες; Πώς να συμπεριφερθούμε; Και εδώ δεν υπάρχει σύμπνοια, τουλάχιστον ας ελπίσουμε να πληθύνουν και άλλο οι φωνές μητροπολιτών που να μας ενθαρρύνουν και να μας φωτίζουν με τα λόγια τους.

Κλείνοντας θα παραθέσω έναν διάλογο από ένα καθηγητή της αστρονομίας ο οποίος μιλούσε με ενθουσιασμό για τα νεφελώματα σε ένα πλανητάριο και τα θεωρούσε σαν θαύματα. Παρατηρώντας λοιπόν έναν ιερέα που συνόδευε μια ομάδα μαθητών , τον ρώτησε:

-Τι λένε οι Γραφές σας για το κοσμικό διάστημα και τις μυριάδες των αστέρων;

-Αντί να δώσει απάντηση αμέσως την απάντηση ο ιερέας αντερώτησε:

Πέστε μου, κύριε καθηγητά, νομίζετε ότι η επιστήμη είναι δυνατόν να ανακαλύψει πιο δυνατά τηλεσκόπια για να δει ακόμα πιο βαθιά στο στερέωμα;

-Βέβαια η πρόοδος είναι δυνατή και η επιστήμη πάντοτε θα παρέχει τα απαραίτητα μέσα για την έρευνα του διαστήματος, απάντησε ο αστρονόμος.

-Υπάρχει τότε ελπίδα ότι μια μέρα θα έχετε τηλεσκόπια να σας δείξουν όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια;

-Αυτό είναι αδύνατο, γιατί ο κόσμος είναι απέραντος, απάντησε ο επιστήμονας.

-Ώστε υπάρχει όριο στην επιστήμη;

-Μάλιστα με αυτή την έννοια , ναι.

-Λοιπόν, κύριε καθηγητά, είπε ο ιερέας, εκεί που η επιστήμη σας σταματά, αρχίζει η δική μας και αυτό είναι εκείνο που λένε οι γραφές μας.