Γλώσσες Ιερατικές, λόγος … ανίερος.

 

ΓΛΩΣΣΕΣ ΙΕΡΑΤΙΚΕΣ, ΛΟΓΟΣ … ΑΝΙΕΡΟΣ

Γεώργος Κ. Τζανάκης ,Ἀκρωτήρι Χανίων.

Ὅλα διαβήκαν ἀπ’ τὶς γλῶσσες τὶς στραγγαλίστριες.

 Ὅμως ἐγὼ σ᾿ ἀφουγκράστηκα σὰν λεξουλα ἑνὸς ἀγνώστου

 καὶ ὄχι σὰν μέρος τοῦ λόγου τους καὶ τοῦ δικοῦ τους πόστου.

(Τοπίο μυστικό. Δ. Σαββόπουλος)

Ὅσο μεγαλώνει ἡ πίεσι πρὸς τοὺς λαοὺς νὰ ὑποκύψουν στὰ σχέδια τῶν παγκοσμιοποιητῶν, τόσο μεγαλώνει καὶ ἡ προσπάθεια τῶν ἐντὸς ἐκκλησίας συνεργατῶν τους νὰ ἐξαπατήσουν καὶ νὰ πλανήσουν τὸν λαό τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἀποδεχτῇ ἀδιαμαρτύρητα τὸν διωγμὸ τῆς πίστεως καὶ τὴν σκλαβιὰ ποὺ ἔρχεται. Στὴν προσπάθειά τους αὐτὴν ὅχι μόνο οἱ ἴδιοι προδίδουν τὴν πίστι, ἀλλὰ συκοφαντοῦν ὅσους ἀντιδροῦν (μὲ ὅποιον τρόπο μποροῦν καὶ στὸν βαθμὸ ποὺ μποροῦν) στὸν διωγμὸ .

Ἐπιβάλλουν ὅποιο παράλογο ἤ ἐξευτελιστικὸ τῆς πίστεως μέτρο ἀποφασίζουν οἱ κυβερνῶντες, καὶ τὸ παρουσιάζουν ὡς δείγμα συνέσεως καὶ ἀρετῆς. Διαστέφουν τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων πατέρων καὶ ὅσους διαμαρτύρωνται τοὺς ἐμφανίζουν ὡς ἐπηρμένους καὶ ἀνυπάκουους. Ἑφαρμόζουν τὸ συνηθισμένο, ὅ,τι καλύτερη ἄμυνα εἶναι ἡ ἐπίθεσι. Οἱ ναοὶ ἔχουν κλείσει, δὲν τιμῶνται οἱ μνῆμες τῶν ἁγίων, φρουροῦν τὶς ἐκκλησίες ἀστυνόμοι καὶ ἰδιωτικὲς ἐταιρείες γιὰ νὰ μὴν πᾶνε οἱ ἄνθρωποι νὰ ἐκκλησιαστοῦν καὶ νὰ προσκυνήσουν στὰ πανηγύρια. Δὲν ἐπιτρέπεται σὲ κανέναν νὰ μετακινηθῇ γιὰ νὰ πάῃ στὸν ναὸ ἤ στὸ κοιμητήριο, δὲν προβλέπεται, λέει, ἐνῷ προβλέπεται νὰ πάει τὸ κατοικίδιο βόλτα. Ὅλα αὐτὰ τὰ βλέπουν καλά καὶ ἅγια.

 Δαιμονίζονταν ὅταν ἔβλεπαν κανένα  νὰ μὴν φοράει φίμωτρο μέσα στὸν ναό τοῦ Θεοῦ, νὰ προσκυνάῃ τὶς ἅγιες εἰκόνες ἤ νὰ φιλάει τὸ χέρι τοῦ παπά. Τὸν ἀποκαλοῦσαν φαρισαῖο καὶ ὑποκριτὴ καὶ ἀνάλγητο:

«Βρέθηκα λίγο καιρό πριν σε μία Εκκλησία. Η συντριπτική πλειονότητα των πιστών, τηρούσε τα μέτρα. Εκτός από δύο «ευσεβείς» που στέκονταν επιδεικτικά στα πρώτα στασίδια με «επηρμένην οφρύν» χωρίς μάσκα. Ένιωσα σα να έβλεπα τον Φαρισαίο της παραβολής και να λέει:  «Οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων». Στην πραγματικότητα φορούσαν μια πολύ πιο χοντρή μάσκα υποκρισίας και αναλγησίας».

Ἀργολίδος Νεκτάριος (1)

(Παραθέτω λίγα ἀπὸ τὰ λόγια τους γιὰ νὰ δῇ, ὅποιος τὸ ἀγνοεῖ, σὲ ποιὸ ἐπίπεδο ἔχει φτάσει τὸ κήρυγμα τῶν σημερινῶν διαδόχων τῶν ἀποστόλων, ποὺ εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ μεταφέρουν στοὺς πιστοὺς τὸν λόγο καὶ τὴν πράξι τῆς ἐκκλησίας, δηλαδὴ τοῦ Κυρίου καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων του.)

Βλέπετε, ἀπὸ τὴν μιά «ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν πιστῶν» καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ ἐλάχιστοι χλευαζόμενοι ὡς «εὐσεβεῖς»… Κατὰ τὴν γνώμη τους οἱ ἄνθρωποι ποὺ στέκονταν μέσα στὸν ναὸ, ὅπως στέκονταν τώρα καὶ δυὸ χιλιάδες χρόνια οἱ χριστιανοί, εἶναι οἱ ψευδοευσεβεῖς - - οἱ ὑποκριτὲς, οἱ ἐπιδειξίες καὶ οἱ ἀνάλγητοι. Καὶ αὐτοὶ ποὺ τρομοκρατημένοι ἀπὸ μία ἀσταμάτητη καὶ ἀπατηλή προπαγάνδα φόβου τῶν μέσων χειραγωγήσεως γιὰ τὴν ὑγεία τους, καὶ ἀπὸ τὶς ἐντολὲς τῆς ἱεραρχίας καὶ τὴν προσπάθειά της νὰ τοὺς πείσῃ ὅτι ὁ ναὸς δὲν διαφέρει σὲ τίποτε ἀπολύτως ἀπὸ ἕνα μπακάλικο ἤ ἕνα ἐστιατόριο καὶ εἶναι τόπος μολύνσεως, τηροῦν τὰ «μέτρα», εἶναι πλέον οἱ κανονικοὶ (μασκοφορεμένοι) πιστοὶ· ἔστω καὶ ἄν αὐτὴ ἡ κανονικότης εἶναι δυὸ τριῶν μηνῶν....

Τώρα ἀφρίζουν ὅταν μαθαίνουν ὅτι οἱ ἄνθρωποι ψάχνουν νὰ βροῦν ἐκκλησία γιὰ νὰ μεταλάβουν αὐτοὶ καὶ τὰ παιδιά τους. Λυσσοῦν καὶ συκοφαντοῦν καὶ βρίζουν πιστοὺς καὶ ἱερεῖς:

«Τέλος θέλω να αναφερθώ στο φαινόμενο των ¨κρυφών λειτουργιών¨. Παρά τις συστάσεις της Ιεράς Συνόδου, εφημέριοι, γέροντες και γερόντισσες καλούν επιλεκτικά τους «δικούς τους» να μεταλάβουν ¨κρυφά¨ που σημαίνει «εμείς να σωθούμε και οι άλλοι να πάνε στο πυρ το εξώτερον. Φτάσαμε δηλαδή στο σημείο να χρειάζεται μέσον για να κοινωνήσεις!»

Αναρωτιέμαι: Είναι η Θεία Κοινωνία ατομικό γεγονός, ή αποκλειστικά και μόνον για κάποια χριστιανική ελίτ; Μεμέρισται ο Χριστός; Οι άλλοι δεν είναι μέλη του Χριστού;»

Ἀργολίδος Νεκτάριος.(1)

Ἄλλο ἱερατικὸ στόμα , ἵδια τὰ λόγια καὶ τὰ νοήματα καθότι ἴδιο τὸ πνεῦμα καὶ ὁ διδάσκαλος:

«Ακούμε τις ημέρες αυτές από δεκάδες, έως εκατοντάδες πιστούς, μετά επάρσεως να ομολογούν ότι κλήθηκαν μυστικά σε ιδιωτικές λειτουργίες, σε μοναστήρια και ενορίες, σε σπίτια και εξοχικές κατοικίες, όπου ο «Γέροντας» κάλεσε μια λίστα «δικούς» του ανθρώπους, της παρέας, της ομάδας, του κύκλου, μια «ευσεβή ελίτ», ώστε να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν.

Αλήθεια, ποια ορθόδοξη πνευματικότητα, ποιο θεολογικό και πατερικό κείμενο, ποια αγιοπνευματική παράδοση, είναι εκείνη που λέει ότι μπορώ να κοινωνώ σε κρυφές Λειτουργίες, αδιαφορώντας εάν το σύνολο της εκκλησίας μου, δηλαδή των αδελφών μου, των μελών του Σώματος του Χριστού, μετα πόνου και πένθους δεν μπορεί να το πράξει;» π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος (2)

 Ποιὲς κρυφὲς λειτουργίες; Δὲν ἔχουν καταλάβει ὅτι ἔχουν κλείσει οἱ ἐκκλησίες; Ποιὲς εἶναι «οἱ συστάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου»; Νὰ μὴν γίνονται κανονικὲς θεῖες λειτουργίες. Νὰ γίνονται λειτουργίες χωρὶς λαό. Ἀλλὰ λειτουργία χωρὶς λαὸ δὲν νοεῖται. Γιὰ τὸν λαό γίνεται. Γιὰ νὰ κοινωνήσουν οἱ ἄνθρωποι, ποὺ θέλουν καὶ μποροῦν, τὸ σώμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ αὐτὸν παίρνει τὸ ὄνομά της. Καὶ ὑπάρχουν ἀκόμη ἱερεῖς ποὺ ξέρουν τὸ χρέος τους, ποὺ γνωρίζουν τὴν ἀποστολή τους, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ παραβιάσουν τὴν ἱερατική τους συνείδησι, καὶ δὲν κλειδώνουν τὶς πόρτες. Οὔτε καλοῦν «δικούς τους», οὔτε ἐπιλέγουν, οὔτε στὰ κρυφά κάνουν κάτι. Ἄν κάποιος θέλει νὰ μεταλάβει καὶ τηλεφωνήσει σὲ κάποιον παπά ποὺ ξέρει καὶ τὸν ρωτήσει, τί θὰ κάνει ὁ παπᾶς; Ἤ φοβούμενος ἐξουσίες καὶ δεσπότες, θὰ κλειδώσῃ τὶς πόρτες καὶ θὰ κάμῃ  Θεία Λειτουργία ἀφήνοντας τὸν ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν ἔξω. Ἤ διακινδυνεύων στὶς συμπληγάδες αὐτὲς, καίσαρες καὶ δεσπότες,  ἀλλὰ τιμῶντας τὸν ὄρκο καὶ τὴν πίστι του στὸν Χριστό θὰ ἀφήσῃ τοὺς ἀνθρώπους νὰ κοινωνήσουν.

 Οἱ ἄνθρωποι πάλι θὰ πρέπει, γιὰ νὰ πάνε στὴν ἐκκλησία, νὰ προφυλασονται σὰν κακοποιοί, σὰν παράνομοι. Πού; Στὴν ὀρθόδοξη Ἐλλάδα. Γιατί; Γιατὶ οἱ «δοκοῦντες ἐπίσκοποι» ὑπακούοντας σὲ  κάτι νεανίσκους «δοκοῦντες ἄρχειν τοῦ λαοῦ» (πατριοὺς τοῦ ἀπορφανισμένου γένους τοὺς ὀνομάζει ὁ Παπαδιαμάντης) καὶ κάτι «εἰδικοὶ», ποὺ ὁ Ἱπποκράτης δύσκολα θὰ τοὺς κατέτασσε στοὺς ἰατροὺς, ἐπειδὴ τὸ ἱατρικὸ λειτούργημα τὸ ὑπέταξαν στὶς σκοτεινὲς πολιτικὲς σκοπιμότητες ἔναντι ἀργυρίων καὶ προβολῆς, ὅλοι αὐτοὶ μαζὶ ἔκλεισαν τὰ ἱατρεία τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, τὶς ἐκκλησιές.

 Τὸ γεγονὸς αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ σπίτι του μαζί μὲ τὰ παιδιά του καὶ ψάχνει νὰ βρῇ ἐκκλησία ἀνοιχτὴ νὰ μεταλάβουν, διακινδυνεύοντας πρὸς τὸ παρὸν πρόστιμα -ἀργότερα θὰ δοῦμε τὰ ἐπόμενα- οἱ ἱερατικοί αὐτοὶ νόες θεωροῦν   ὅτι: «σημαίνει «εμείς να σωθούμε και οι άλλοι να πάνε στο πυρ το εξώτερον. Φτάσαμε δηλαδή στο σημείο να χρειάζεται μέσον για να κοινωνήσεις!»

Τί τοὺς ψιθυρίζουν στὰ ἱερατικά τους  αὐτιά τὰ ταγκαλάκια!!!  Ὁ ἄνθρωπος ποὺ πάει ἐξομολογημένος καὶ μὲ πόθο νὰ κοινωνήσει διακινδυνεύοντας  «θέλει νὰ σωθεῖ μόνος του καὶ οἱ ἄλλοι νὰ πάνε στὸ πύρ τὸ ἐξώτερον»!!! Καταλάβατε ἀδελφοί;  Ὅποιος πάει νὰ μεταλάβει θέλει νὰ σωθεῖ καὶ νὰ πάνε οἱ ἄλλοι στὴν κόλασι!!!

Εἶναι «ἐλὶτ» ὅσοι θέλουν νὰ μεταλάβουν; Μὲ τὸ νὰ μεταλάβεις χωρίζεσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἤ ἐνώνεσαι μὲ ὅλους μέσα στὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ;

Καὶ ἐνῷ ἐκστομίζουν τέτοιες βλασφημίες διερωτῶνται «ποια ορθόδοξη πνευματικότητα, ποιο θεολογικό και πατερικό κείμενο, ποια αγιοπνευματική παράδοση» ἐπιτρέπει ὅλα αὐτά;

Ἄν τοὺς ἀντιστρέψει κανεὶς τὰ ἐρωτήματα, τί θὰ ἀπαντοῦσαν; Ποιὸ θεολογικὸ ἤ πατερικὸ κείμενο καὶ ποία ἁγιοπνευματικὴ παράδοσι ἐπιτρέπει αὐτὰ ποὺ λένε καὶ κάνουν;  Ἄς παραθέσουν ἔστω καὶ ἕνα, ἀλλὰ ὄχι διαστρεβλωμένο, ὅπως πάντα κάνουν. (Ἄν βρεθεῖ λίγος χρόνος καὶ θέλει ὁ Θεός, θὰ παρουσιάσουμε ὅποτε μπορέσουμε τὰ .. πατερικὰ ποὺ χρησιμοποιοῦν στὰ κείμενά τους)

Ὅταν  ὁ  ἁγιασμένος χώρος τοῦ ναοῦ, ὅ,τι ὑπάρχει καὶ ὅ,τι τελεῖται ἐντὸς του, κατηγορεῖται ἀπὸ κάποιους ὡς μολυσμένος καὶ ἐπικίνδυνος καὶ πρέπει νὰ κινούμεθα καὶ νὰ συμπεριφερόμεθα ἐντὸς του ὅπως ὁρίζουν γιατροὶ καὶ κυβερνῆτες καὶ τὰ ὄργανα τοῦ διαβόλου, καὶ ἐν τέλει κλειδώνεται καὶ ἀπαγορεύεται ἡ εἰσοδος σ᾿ αὐτόν, οἱ χριστιανοὶ τί πρέπει νὰ κάμουν; Δὲν καταλαβαίνουν ὅτι στὴν οὐσία κατηγορεῖται ὁ Θεὸς, ὅτι δὲν εἶναι Θεὸς παντοδύναμος; Ποιὸς θὰ δώσῃ μαρτυρία γιὰ τὸν Θεό; Ἐμεῖς. Ἐμᾶς ἔστειλε νὰ μαρτυρήσουμε γι’ αὐτὸν καὶ νὰ πείσουμε αὐτοὺς ποὺ τὸν κατηγοροῦν. Ἄν δὲν μαρτυρήσουμε ἐμεῖς, εἴμαστε αἵτιοι καὶ γιὰ τὴν δική τους πλάνη:

«Μάρτυρές ἐσμεν παρὰ τοῦ Θεοῦ πεμφθέντες. Κρίνεται παρὰ ἀνθρώποις τισὶν ὁ Θεὸς, ὅτι οὐκ ἔστι Θεός· ἔπεμψεν ἡμᾶς μαρτυρήσοντας αὐτῷ. Μαρτυρήσωμεν καὶ πείσωμεν τοὺς δικάζοντας· ἂν μὴ μαρτυρήσωμεν, καὶ τῆς ἐκείνων πλάνης ἡμεῖς ἐσμεν αἴτιοι.» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60,330

Δὲν συμφωνοῦν αὐτοὶ οἱ κληρικοὶ ὅτι ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ χριστιανοὶ -καὶ πρῶτοι αὐτοὶ ὡς κληρικοί- εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ δίδουμε μαρτυρία γιὰ τὴν πίστι καὶ νὰ μὴν προδίδουμε αὐτὰ ποὺ μᾶς ἐμπιστεύτηκε ὁ Θεός; Καὶ ὅχι μόνον ὅτι ἀφορᾶ τὰ δόγματα, ἀλλἀ καὶ σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὴν ζωή, τὸ παράδειγμα ποὺ δίνουμε ἐνώπιον τῆς ἀνθρωπότητος. (Θαυμᾶστε, τὴν δογματικὴ μαρτυρία μας ... ἀπὸ Κολυμπάρι μέχρι Οὐκρανία ... πόσο εἶναι ἀνταξία τῶν ἁγίων πατέρων!!! Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὴν ἀδράνειά μας, μποστὰ στὴν παροῦσα ἐπιβολή τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ἀκόμη καὶ οἱ δυτικοὶ, ποὺ ὡς ἄνθρωποι, ἀντιδροῦν θὰ μᾶς περιφρονοῦν. Ἄντε μετὰ νὰ τοὺς μιλήσεις γιὰ Ὀρθοδοξία) Ὁ μάρτυς ὅ,τι εἶδε καὶ ὅ,τι ἄκουσε τὸ μαρτύρησε σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ τίποτα δὲν τὸν ἐμπόδισε:

«Τοιούτους καὶ ἡμᾶς εἶναι χρὴ μάρτυρας, καὶ μὴ προδιδόναι, ἃ ἐνεπιστεύθημεν· οὐ περὶ δογμάτων λέγω μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ βίου.  Ὅρα γάρ· ὅτι εἶδεν, ὅτι ἤκουσε, μαρτυρεῖ πᾶσιν ἀνθρώποις, καὶ οὐδὲν αὐτὸν ἐκώλυσε». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60,330

Τὸν μάρτυρα τίποτα δὲν τὸν ἐμπόδισε. Τί-πο-τα. Τί λένε γι᾿ αὐτὰ οἱ ἅγιοι αὐτοὶ κληρικοί μας; Πῶς τὰ βλέπουν; Φανατικὰ καὶ ἀπάνθρωπα; Ἀκριβῶς, ἔτσι τὰ βλέπουν. Γι᾿ αὐτὸ δικαιολογοῦν  ἀπολύτως ὅσα οἱ ἴδιοικάνουν ἤ ἀνέχονται. Ὅλα, λένε, ὀφείλονται στὸν φόβο τῆς ἀρρώστιας καὶ τοῦ θανάτου ποὺ ὁδηγοῦν δικαιολογημένα στὸ κλείσιμο τῶν ναῶν, ἄρα ἐμεῖς οὔτε ἐκουσίως τοὺς κλείνουμε καὶ δικαιολογημένοι εἴμαστε. Ἔτσι κοροϊδεύουν τὶς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων:  

«Η απουσία μας από το ναό δεν γίνεται εκούσια, ούτε αδικαιολόγητα. Υπάρχει σοβαρός λόγος και το γνωρίζουμε όλοι. Δυστυχώς είδαμε τα αποτελέσματα σε ομόδοξες χώρες, όπου ολόκληρες ενορίες και μοναστήρια βίωσαν τις θλιβερές συνέπειες». Ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος (1)

Πῶς δὲν γίνονται ἐκουσίως; Ἐκουσίως ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες. Ἐκουσίως μασκάρεψαν τοὺς ἀνθρώπους. Ἐκουσίως συνήργησαν στὸν ἐκφοβισμό τους. Ἐκουσίως συμμετείχαν –καὶ συνεχίζουν- στὴν ὕβρι καὶ τὴν φθορά τῆς πίστεως. Τί ἔγινε; Τοὺς ἀπείλησαν; Τοὺς βασάνισαν; Τοὺς ξυλοκόπησαν; Ὄχι, βέβαια. Ἐμεῖς τοὺς βλέπουμε νὰ ποζάρουν μασκαρεμένοι δίπλα σὲ πρωθυπουργοὺς καὶ ὑπουργοὺς καὶ κάθε ἀρχὴ καὶ ἐξουσία καὶ, σίγουρα, ἄν δὲν φοροῦσαν τὶς μουρίδες θὰ χαμογελοῦσαν κιόλας. Μόνοι τους καὶ προκαταβολικῶς  συνενοήθηκαν μὲ τὸν καίσαρα καὶ ἔγιναν ὅλα αὐτά. Ὁ Μόρφου Νεόφυτος γιατὶ ἔχει τὶς ἐκκλησίες του ἀνοιχτές; Οἱ ἴδιες ἀπαγορεύσεις ὑπάρχουν καὶ ἐκεί.

Μάλιστα κάποιοι ἀπ΄ αὐτοὺς, δὲν θέλουν νὰ ἀνοίξουν οἱ ναοὶ καὶ χειροκροτοῦν τὴν κυβέρνησι ποὺ τοὺς ἔκλεισε:

 «Ἐγὼ δὲν ἐννοῶ νὰ ἀνοίξουν τὰ οἰκοδομήματα τῶν ναῶν γιὰ νὰ εἰσέλθουμε, ποὺ πολὺ καλὰ ἔκανε ἡ Κυβέρνηση καὶ τὰ ἔκλεισε ἀφοῦ ὁ λαός μας ἔδειξε καὶ γενικὰ συνεχίζει νὰ δείχνει (ἴσως ἀπὸ κόπωση) ἐλλειπὴ εὐθύνη πάνω στὸ θέμα».  Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος (3)

 Πράγματι, ἄνθρωποι ἀρρώστησαν καὶ πέθαναν ἀπὸ τὴν παροῦσα ἀσθένεια -ὄχι βέβαια ἀπὸ τὰ ἐντὸς τοῦ ναοῦ τελούμενα- καὶ εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικὸ ὅτι ὡς ἄνθρωποι θὰ ἀρρωστήσουν καὶ θὰ πεθάνουν καὶ δεσπότες καὶ ἱερεῖς καὶ καλογέροι. Καὶ ἐμεῖς ὅλοι, ὅποτε θελήσει ὁ Θεὸς θὰ ἀφήσουμε τὸν κόσμο ἐτοῦτο, εἴτε ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀρρώστια, εἴτε ἀπὸ ἄλλη, εἴτε ἀπὸ ἄλλον λόγο.

 Ἀλλὰ ἐδῶ συκοφαντεῖται ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς, ἡ ἴδια ἡ πίστις καὶ οἱ χριστιανοὶ, μὲ τὸν φόβο ποὺ τοὺς ἔχει καταλάβει καὶ τὴν στάσι ποὺ κρατοῦν, ἐνισχύουν τὸν εὔλογο φόβο καὶ ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἀπιστία ὅσων δὲν ἔχουν γνωρίσει τὸν Θεό. Τί γίνεται μὲ αὐτοὺς; Ἀδιαφοροῦμε; Δὲν πρέπει νὰ μαρτυρήσουμε τὴν πίστι ἐνώπιον ὅλων τῶν ἀνθρώπων; Αὐτὸ εἶναι οἱ μάρτυρες. Δὲν πείθουν αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν, ἀλλὰ αὐτοὺς ποὺ δὲν γνωρίζουν:

«Μάρτυς ἔσῃ, φησὶ, πρὸς πάντας ἀνθρώπους· οὐχὶ πρὸς τοὺς οἰκείους μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀπίστους· οἱ γὰρ μάρτυρες τοῦτό εἰσιν, οὐχὶ τοὺς εἰδότας πείθουσιν, ἀλλὰ τοὺς οὐκ εἰδότας». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60,330

Τί λένε οἱ πνευματικοὶ αὐτοὶ ποιμένες μας γι᾿ αὐτά; Συμφωνοῦν ἤ ἔχουν τὶς ἐνστάσεις τους; Καλά τὰ λένε οἱ ἅγιοι ἤ κάπως ὑπερβάλουν καὶ εἶναι ἐκτὸς νέας ἐποχῆς καὶ νέου ξεκινήματος ( Great Reset); Καὶ βέβαια οἱ ἅγιοι λένε ὅτι σὲ καιρὸ ποὺ πρέπει νὰ μαρτυρήσουμε τὴν πίστι μας δὲν πρέπει νὰ λυπηθοῦμε οὔτε λεφτὰ, οὔτε περιουσίες, οὔτε τέκνα, οὔτε γονεῖς, οὔτε τὸ κορμί μας, οὔτε τὴν ἴδια τὴν ψυχή μας. Ἀλλὰ πρέπει νὰ παραδώσουμε τοὺς ἑαυτοὺς μας μέχρι θανάτου γιὰ νὰ βροῦμε τὴν ψυχή μας στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν:

«Ἐν καιρῷ μαρτυρίου μὴ φεισώμεθα χρημάτων, μὴ κτημάτων, μὴ τέκνων, μὴ γονέων, μὴ σώματος, μηδὲ αὐτῆς τῆς ψυχῆς· ἀλλὰ παραδῶμεν ἑαυτοὺς μέχρι θανάτου, ἵνα, ὡς προεῖπον, εὕρωμεν τὴν ψυχὴν ἑαυτῶν ἐν τῇ τῶν οὐρανῶν βασιλείᾳ». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Εἰς τό· «Πορεύεσθε εἰς τὴν κατέναντι κώμην καὶ εὑρήσετε πῶλον δεδεμένον». TLG 2,10,3

Γίνονται δεκτά αὐτά; Ἥ εἶναι «φονταμενταλιστικά» καὶ «ὑπερορθόδοξα» ὅπως λένε οἱ καλοὶ οἰκουμενιστές μας; Ἄν ἰσχύουν ὅμως -ποὺ ἰσχύουν, φυσικά- τότε ὅλο τὸ κατασκεύασμα ποὺ ἔχει ὁδηγήσει ἐδὼ τὰ πράγματα καταρέει, γιατὶ στηρίζεται στὸν φόβο μὴν χάσουμε τὶς περιουσίες, τὰ λεφτά καὶ τὴν καλοπέρασή μας (πρόστιμα, φυλακίσεις, ἐργασία -καὶ ὅτι ἄλλο σκεφτοῦν οἱ δημοκράτες κυβερνῶντες), στὸ τί θὰ γίνει μὲ τὰ παιδιά μας καὶ στὸν φόβο τῆς ἀρρώστιας καὶ τοῦ θανάτου, ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ «ἀγάπη» γιὰ τοὺς γέρους καὶ ἀσθενεῖς, ἀπλώθηκε (ἡ «ἀγάπη») σὲ ὅλους τοὺς συνανθρώπους καὶ κατέληξε στὴν ἀγάπη τοῦ σαρκίου μας καὶ στὴν θεώρησι τοῦ κάθε συνανθρώπου ὡς ἀπειλῆς γιὰ μᾶς καὶ τὴν ὑγεία μας ἐξ οὔ καὶ φοβάτε ὁ ἕνας νὰ πλησιάσῃ τὸν ἄλλον ἄνθρωπο καὶ τὸν βλέπει σὰν ἀπειλή καὶ κίνδυνο. Κοινωνικὴ ἀποστασιοποίησι τὸ ὀνόμασαν καὶ τὸ εἰσήγαγαν οἱ ποιμένες μας καὶ στὶς ἐκκλησίες...

Ἀλλὰ ἔτσι γίνεται πάντα. Ὅταν ξεκινήσει κανεὶς ἀπὸ λάθος θεώρησι τῶν πραγματων θὰ καταλήξει ἀναπόφευκτα σὲ λανθασμένες πράξεις. Γι᾿ αὐτὸ ὁ διάβολος  (ποὺ κάνει κουμάντο στὸν κόσμο μὲ  τὰ ὄργανα του,  τὶς θεωρίες τους καὶ τὶς ἰδεολογίες τους καὶ τοὺς ἀνθρωπισμούς τους ) εἰσήγαγε στὸ κόσμο τὸ πεπρωμένο , γι᾿ αὐτὸ εἶπε ὅτι δὲν ὑπάρχει πρόνοια στὸν κόσμο, ὅτι ὑπάρχουν φύσεις ἀγαθὲς καὶ κακὲς. Γι᾿ αὐτὸ τὸν παρουσίασε κακὸ, ἄναρχο καὶ ὑλικό, γι᾿ αὐτὸ κάνει τὰ πάντα γιὰ νὰ καταστρέψει τὴ ζωή μας. Οὔτε μπορεῖς ἀπὸ τέτοια διεφθαρμένα δόγματα  νὰ ξεφύγῃς μὲ τέτοιο βίο, οὔτε νὰ μείνῃς στὴν ὑγιαίνουσα πίστι, ἀλλὰ εἶσαι ἀναγκασμένος νὰ τὰ ἀποδεχτῇς (τὰ δόγματα τὰ διεφθαρμένα).

«Διὰ τοῦτο τὴν εἱμαρμένην   εἰσήγαγεν ὁ διάβολος, διὰ τοῦτο ἀπρονόητον ἔφησεν εἶναι τὸν κόσμον, διὰ τοῦτο φύσεις ἀγαθὰς καὶ κακὰς, διὰ τοῦτο κακὸν ἄναρχον καὶ ὑλικὸν ὑποτίθεται, διὰ τοῦτο πάντα πράττει, ἵνα διαφθείρῃ τὸν βίον ἡμῶν. Οὔτε γὰρ ἀπὸ διεφθαρμένων δογμάτων δυνατὸν ἀνενεγκεῖν βίου ὄντα τοιούτου, οὔτε μένειν ἐν ὑγιαινούσῃ πίστει· ἀλλ' ἀνάγκῃ πολλῇ ταῦτα παραδέξασθαι». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60,332

Σὲ τέτοιο γήπεδο παίζει μπάλα ὁ διάβολος καὶ τὰ ὄργανά του. Σὲ τέτοιο ἐπίπεδο κατέβασαν τὴν ἐκκλησία οἱ σημερινοὶ μισθωτοὶ ποιμένες της.  Ὅταν δὲν ὑπάρχει Θεὸς προνοῶν, ὅταν δὲν ὑπάρχει ἐλεύθερος ἄνθρωπος, ὅταν ὅλα εἶναι ὕλη καὶ μόνον ὕλη, ὅταν ὅλα εἶναι τυχαία, ὅταν τὸ καλὸ ἤ τὸ κακὸ δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἐλευθέρας ἐπιλογῆς καὶ εὐθύνης, ὅταν ὅλα εἶναι ὅτι βλέπεις γύρω σου καὶ τίποτε ἄλλο, τότε βασιλεύει ὁ φόβος, ἡ δύναμη τῶν κεφαλαιοκρατῶν, ἡ κάθε λογῆς φεουδαρχικὴ ἐξουσία (πολιτικὴ καὶ ἐκκλησιαστική), ἡ διάθεσις ὑποταγῆς τοῦ ἄλλου καὶ ἡ μοιρολατρία. Ἐκεὶ ἀνθοῦν οἱ ἱδεολόγοι, ποὺ ἄλλα λένε καὶ ἄλλα κάνουν, ἀρκεῖ νὰ περάσουν καλά στὸ ἐφήμερο πέρασμα τους ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸν. Ὅταν ἀκόμη καὶ αὐτοὶ, ποὺ προσφέρθηκαν νὰ ὑπηρετήσουν τὸν Θεὸ, τέτοια φρονοῦν καὶ διδάσκουν, γιατὶ ἔχουν κολήσει στὴ φλούδα τῆς γῆς σὰν στρείδια  (ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου, Ψαλμ.142) ἐνῷ θὰ ἐπρεπε νὰ προτρέπουν ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας. Ὅταν, ἀντὶ νὰ ἀκολουθοῦν, περιφρονοῦν τοὺς πατέρες καὶ τοὺς ἁγίους («νεοπατερικοί», γάρ), τότε καὶ μάσκες βάζεις, καὶ τὴ σκιά σου φοβᾶσε, καὶ τὶς ἐκκλησίες κλείνεις, καὶ τοὺς τσιορδοχαρδαλιάδες ἀνέχεσαι καὶ προσκυνᾶς, καὶ χριστιανὸς νομίζεις ὅτι εἶσαι καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται γιὰ σένα, νὰ λές καὶ νὰ ξελές.

 Ἁποδεχόμαστε τὸν ξεφτιλισμὸ, τὸν φόβο, αὐτὴν τὴν τραγελαφικὴ κατάστασι ποὺ ζοῦμε σήμερα, χωρὶς νὰ ξεσηκωνόμαστε γιὰ νὰ διαλύσουμε τὴν κατάστασι τοῦ δέους ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβληθῇ, χωρὶς νὰ σπάσουμε τὰ δεσμὰ ποὺ μᾶς τυλίγουν. Ἀκόμη καὶ ἄν δὲν ὑπῆρχε κόλασι, ποιὰς κολάσεως δὲν εἶναι χειρότερο τὸ νὰ ζῇς πάντοτε κάτω ἀπὸ τὸν φόβο, ποτὲ νὰ μὴ βρίσκεις θάρρος, ποτέ νὰ μὴν ἀπελευθερώνεσαι;

«Λύωμεν τοίνυν αὐτῆς τὸ δέος, διαῤῥήξωμεν τὰ δεσμά. Εἰ γὰρ μὴ κόλασις ἦν, ποίας ταῦτα κολάσεως οὐ χείρω, ὑπὸ φόβῳ ζῇν ἀεὶ, μηδέποτε θαῤῥεῖν, μηδέποτε ἀνίεσθαι;» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60,332

 Αὐτὰ τὰ ἤξεραν οἱ ταλαίπωροι, ἀγράμματοι προπάτορες μας, ποὺ ἐπαναστάτησαν καὶ θυσιάστηκαν γιὰ νὰ μᾶς ἀφήσουν ἐλεύθερη πίστι καὶ  πατρίδα φωνάζοντας: «Καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλέυθερη ζωὴ, παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή». Δὲν τὰ γνωρίζουν ὅμως ἤ δὲν τὰ ἀσπάζονται οἱ πολυσπουδαγμένοι καὶ πολυξεροι ἐπιστήμονες, ἄρχοντες καὶ ἱεράρχες μας…

Ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι παληομοδίτικα δὲν εἶναι τῆς νέας ἐποχῆς…

Γεώργος Κ. Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων. 2/12/2020

Παραπομπὲς:

(1)   Αργολίδος Νεκτάριος: ''Η πανούκλα και ο covid-19''

https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/40729-argolidos-nektarios-i-panoukla-kai-o-covid19

(2)   π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ

http://plibyos.blogspot.com/

(3)   Αλεξανδρουπόλεως: ''Εορτή Εισοδίων της Θεοτόκου στη χρονιά του κορωνοϊού'' https://drive.google.com/file/d/1oEVpfN2XX7pB7gySCQVqsuFIBwGOF_V4/view