Η “Παιδαγωγική” Νοοτροπία του κ. Σύψα

Η “Παιδαγωγική” Νοοτροπία του κ. Σύψα

ΡΟΥΝΤΑΣ ΝΑΠ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ

«Φυσικά, δεν αγκαλιάζουμε, το παιδί μέσα στο σπίτι και δεν το φιλάμε, εάν μας πλησιάζει το παιδί που πηγαίνει σχολείο, φοράμε την μάσκα μας»

Πρίν λίγες ημέρες ο κ. Σύψας στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού καναλιού ΣΚΑΪ δήλωσε δημοσίως, ότι “φυσικά δεν αγκαλιάζουμε, το παιδί μέσα στο σπίτι και δεν το φιλάμε, εάν μας πλησιάζει το παιδί μας που πηγαίνει σχολείο, φοράμε την μάσκα μας “…..

Μάλλον σε όλα τα χρόνια της επιστημονικής του σταδιοδρομίας  ο κος Σύψας, δεν γνώρισε ποτέ, έστω δια της λογικής, την έννοια της ΑΓΑΠΗΣ. Προφανώς στα μεγάλα και κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου διδάσκονται απίστευτες και αξιοθαύμαστες τεχνικές γνώσεις και έννοιες, όμως δυστυχώς μάλλον δεν διδάσκεται η έννοια της ΑΓΑΠΗΣ , της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, της ΘΑΛΠΩΡΗΣ, της ΜΗΤΡΙΚΗΣ και ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, της ΘΥΣΙΑΣ, της ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ.

Προφανώς στα σύγχρονα πανεπιστήμια του κόσμου, ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας, είναι περισσότερο αντικείμενο μελέτης και πειραματισμού  παρά σημείον αναφοράς. Θεωρείται προφανώς ο άνθρωπος πειραματόζωο και όχι , διφυές ον, με ψυχή και σώμα, το οποίο υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνει κατά Χάριν Θεός!

Μάλλον η σύγχρονη “επιστήμη” δεν γνωρίζει, ότι όλες οι δυστυχίες στην ανθρώπινη ιστορία, όλα τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, όλες οι ανθρώπινες εγκληματικές συμπεριφορές στις κοινωνίες, οφείλονται εκτός των άλλων στην Έλλειψη Αγάπης και στις διαταραγμένες οικογενειακές συνθήκες ανατροφής των παιδιών.

Δεν διδάσκονται μάλλον οι σύγχρονοι επιστήμονες, ότι ήδη από την κυοφορία, αναπτύσσεται ένας απερίγραπτος και βαθύς δεσμός Αγάπης μεταξύ μητέρας και παιδιού, όπου η ανθρώπινη λογική αδυνατεί να τον εξηγήσει! Ότι στον θηλασμό και με την αγκαλιά της, η μητέρα, εκτός από την υλική τροφή, δίνει στο παιδί της Αγάπη, Ασφάλεια, Δύναμη, Συναισθηματική Ισορροπία, Τρυφερότητα, Αποδοχή! Ότι το ίδιο συμβαίνει με την αγκαλιά, το τρυφερό χάδι και παρηγορητικό φιλί της μάνας και του πατέρα προς τα παιδιά.

Ότι οι πρώτοι χώροι παρουσίας του ανθρώπου στην ζωή, είναι πρώτα η μήτρα, ύστερα η μητρική αγκαλιά ,η οικογένεια και ακολούθως το σχολείο και η κοινωνία. Ότι η μητέρα και ο πατέρας είναι θεμελιώδη πρότυπα για όλη την ζωή του ανθρώπου.

Αγνοούν προφανώς τα σύγχρονα “επιστημονικά δεδομένα” με τα κουτάκια, τους αριθμούς και τα διαγράμματα, ότι η οικογένεια είναι το πρώτον σημείον αναφοράς, η πρώτη εστία – ρίζα, κάθε ανθρώπου από την στιγμή της γεννήσεώς του, εντός του οποίου αναπτύσσει την ψυχοπνευματική και υλική του υπόσταση. Ότι μέσα σε αυτήν διαδρά με τα υπόλοιπα μέλη της, εντοπίζοντας σταδιακά και επιτυχώς την ουσία και την τελεολογία της υπάρξεώς του.

Επίσης μάλλον οι σύγχρονοι “επιστήμονες – μελετητές” αγνοούν, ότι ανάλογα με το πόσο ποιοτικά και με ποιό τρόπο βίωσε την μητρότητα, την πατρότητα και την αδελφική σχέση με τα μέλη της οικογενείας του ο άνθρωπος, αντιστοίχως και εκείνος θα προβάλλει τα πρότυπα αυτά στις διαπροσωπικές του σχέσεις στο διηνεκές, θα τις διαιωνίσει και θα τις αναπαράξει στο πλαίσιο της κοινωνίας του, καθότι ως γνωστόν ο άνθρωπος είναι και μιμητικό όν.

Μάλλον τα σύγχρονα πανεπιστήμια του κόσμου, τα οποία με τις γνώσεις τους οδηγήσανε την ανθρωπότητα σε άλλους πλανήτες, στα βάθη της γής, στην ανακάλυψη νέων ειδών ζωής ( ενώ συγχρόνως δεν θεωρούν το ανθρώπινο έμβρυο ότι είναι ζωή εξ αρχής ) αγνοούν ότι η ΑΓΑΠΗ συνέχει όλο το σύμπαν, όλη την ανθρώπινη δημιουργία, όλη την κτίση! Αγνοούν, ότι η Αγάπη θεραπεύει, ότι έχει τόση δύναμη που κάνει θαύματα και ότι ξεπερνά την ανθρώπινη λογική, ότι η δίνει ζωή, ότι δίνει νόημα και ευτυχία, ότι Αγάπη Είναι Ο Θεός!

Μάλλον στους ατέλειωτους τόμους βιβλίων, στις τεράστιες βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων του κόσμου, δεν υπάρχουν αναφορές για περιπτώσεις αυτοθυσίας των γονιών προς τα παιδιά τους αλλά και το αντίστροφο! Πόσοι γονείς έδωσαν μέχρι και την ίδια τους την ζωή για τα παιδιά τους, από Αγάπη!!! Μάλλον σε αυτές τις βιβλιοθήκες η έννοια της ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ δεν υπάρχει καταγεγραμμένη , όπως δεν είναι καταγεγραμμένες οι έννοιες της ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗΣ και της ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ!

Το σχολείο ως θεσμός, έχει ήδη ευτελιστεί εδώ και πολλά χρόνια, καθότι δεν παρέχει παιδεία αλλά μόνο εκπαίδευση! Η διαφορά είναι μεγάλη, διότι εκπαίδευση λαμβάνει ακόμη και ένα ζώο, αλλά ΠΑΙΔΕΙΑ λαμβάνει μόνο ο Άνθρωπος, διότι έχει Ψυχή, Νού και Πνεύμα! Η Αγάπη είναι η θεμελιωδέστερη έννοια της Παιδείας, διότι βοηθά το κάθε παιδί να φθάσει στην αυτογνωσία του και στην εντελέχειά του, να βρεί κοινώς το νόημα της ζωής, να γνωρίσει τον εσωτερικό του κόσμο και να μάθει το γιατί ζεί!

Τώρα λοιπόν, όπου δεν θα μπορεί ένα παιδί να κοινωνικοποιηθεί σωστά και επαρκώς μέσα στο σχολείο, γιατί πρέπει η στρέβλωση αυτή να επιβληθεί και μέσα στην οικογένεια; Ποιος ο λόγος;  Δηλαδή θα διασώσει την σωματική του υγεία ένα παιδί από την χρήση μάσκας ενώ η ψυχική του υγεία, η οποία διαταράσσεται μέσα στο σχολείο αλλά και μέσα στην οικογένεια από την προτεινόμενη στέρηση της μητρικής και πατρικής αγκαλιάς δεν μας προβληματίζει;  Και όπως φαίνεται θα έχει διάρκεια μεγάλη όλη αυτή η ταλαιπωρία με τον ϊο. Αν κρατήσει ένα, δυο , τρία χρόνια ή και παραπάνω, όλα αυτά τα χρόνια θα στερούμε τα παιδιά από την μητρική και πατρική μας αγκαλιά; Η στέρηση αυτή μπορεί να διαπλάσσει μία βίαιη προσωπικότητα, η οποία ίσως να σωθεί τώρα με μια μάσκα, αλλά στο μέλλον μπορεί να βλάψει πολλές άλλες ζωές στην κοινωνία, λόγω της στέρησης της οικογενειακής Αγάπης, της τρυφερής και παρηγορητικής Αγκαλιάς!

Πειράματα στα σχολικά, κοινωνικά και πόσο μάλλον στα οικογενειακά πρότυπα συμπεριφοράς δεν χρειάζονται, διότι έχουν τραγικά αποτελέσματα.

Αν απαγορεύσουμε και στερήσουμε την Μητρική και Πατρική Αγκαλιά στα παιδιά, την θαλπωρή του οικογενειακού καταφύγιου, αν τους στερήσουμε το σχολικό καταφύγιο, αν τους στερήσουμε και το ευρύτερο κοινωνικό καταφύγιο με τις παρέες και τις φιλίες, τότε τι θα έχει μείνει από τα παιδιά για να σώσουμε;

…. Ίσως μία παιδική και άχρωμη σκιά, η οποία απλά θα κινείται στον χώρο…..!

Θέλουμε μία μελλοντική κοινωνία με παιδιά σκιές……και γκρίζους συναισθηματικά ανθρώπους….;

Μάλλον όχι….!

 Διδάχτηκες ἀπὸ μικρὸς τὴν ἔχθρα μὲ τοὺς Οὐρανοὺς

καὶ αὐτὰ μὲ τὰ ὁποῖα ἔρχεται σὲ σκοτασμὸ ὁ Νοῦς.

 Ἔλαβες ρηχὲς πληροφορίες θεωρώντας ὅτι εἶχες Γνώση,

νόμιζες ὅτι προόδευες μὲ τὸ νὰ σύρεσαι ἀπὸ πτώση σὲ πτώση

Βασανίστηκες ἀπὸ νωρίς,

ἀναζητώντας χαρὲς θνησιγενεῖς,

χάθηκες μέσα στὶς ἀποπνικτικὲς ἀναθυμιάσεις τῆς παρακμῆς.

………………

Βίωσες τὴν ἐκτεταμένη μωρία,

σὲ μία ἀκοινώνητη κοινωνία,

ὅπου τὰ μέλη της δὲν εἴχανε πρόσωπα,

ἀλλὰ εἴχανε προσωπεῖα,

μὰ ξάφνου μ’ ὅλα αὐτὰ ἦρθες σὲ ρήξη,

ὅταν ἦρθ’ ἡ ἄνωθεν κλήση

κι αἰσθάνθηκες ὅτι, μέσα ἀπὸ ἕναν ἐφιάλτη εἶχες ξυπνήσει!

——————–

Ἀπὸ τὸν θάνατο πρὸς τὴ ζωὴ

καὶ ἀπὸ τὴν γῆ στὸν οὐρανό…

Ἀπὸ τὸν θάνατο πρὸς τὴ ζωὴ…

Μακάριοι ὅσοι πορεύονται τὴν Αἰωνία Ὁδό!

(επιλεγμένες στροφές από το τραγούδι με τίτλο : ” Ἀπὸ τὸν θάνατο πρὸς τὴν ζωὴ, 2014, Σύνθεση : Νίκος Παπακώστας Στίχοι : Ἀρτέμης – terror-x-crew )

enromiosini.gr