Εκκλησία : εθνισμός ή Διεθνισμός;

Εκκλησία : εθνισμός ή Διεθνισμός;

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Ο Ψευδεπίγραφος προοδευτισμός ορισμένων Μητροπολιτών της Εκκλησίας φορείς του ουτοπικού Μαρξισμού της Κομμουνιστικής Θηριωδίας εν συνδυασμώ με την διεθνιστική τους τάση, φρονώ κατά την ταπεινή μου γνώμη ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης πραγμάτων, διότι ημείς εκ της συστάσεως του Ελλαδικού Κράτους, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι είμεθα ταυτόσημοι με το έθνος, όπως πλειστάκις δια του βήματος τούτου έχει τεκμηριώσει,  τον αμιγώς Ορθόδοξο Χριστιανικό Χαρακτήρα του Συντάγματος.

Τούτο δε τεκμαίρεται αμάχητα εκ του Προοιμίου της Συνταγματικής εννόμου τάξεως, το οποίο έχει ασφαλώς αυξημένη τυπική ισχύ, εκ του άρθρου 3, περί της Κρατούσας Θρησκείας, του άρθρου 13 αλλά και σωρείας άλλων διατάξεων, όπως το άρθρο 16 παρ. 2, περί της Ορθόδοξης διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών, εν άλλοις λόγοις εκών άκων, μέχρι νεωτέρας αναθεωρήσεως του Συντάγματος, η Εκκλησία, αμιγώς νομικά αλλά και ιστορικά, καθίσταται αναμφιλέκτως και αρρήκτως συνδεδεμένη με το έθνος.

Η θεολογία της Επαναστάσεως τα κείμενα των ηρώων, τα πρώτα Συντάγματα, το εθνικό μας σύμβολο, η αιματοβαμμένη σημαία μας καταμαρτυρά την ταυτότητα μας, τις ρίζες και τον πολιτισμό μας.

Εμπνευστής της παράδοσης μας αυτής ο οποίος προέταξε τα στήθη κατά της λαίλαπας της παγκοσμιοποιήσεως και της Νέας Τάξης Πραγμάτων ήτο ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος  Χριστόδουλος ο οποίος ενέπνευσε άπαντες τους Ελληνόψυχους Χριστιανούς Ορθοδόξους, ότι υπάρχει ελπίς εξαναστάσεως του Γένους, δημιουργώντας εντός των κόλπων της Εκκλησίας, μία καινοφανή και γόνιμη σχολή σκέψης, η οποία μετά τον τραγικό θάνατό του, καταβαραθρώθηκε και επεκράτησε, η εκκωφαντική σιωπή, η συνειδητή περιθωριοποίηση της Εκκλησίας και η πλήρη υποταγή εις τα κελεύσματα της κοσμικής εξουσίας.

Το σταυροδρόμι των εξελίξεων μας αγάγει εφεξής, να λάβουμε, αμελλητί , ορισμένες αποφάσεις, με ποιους θα πορευθούμε και θα συνταχθούμε αταλάντευτα, με τον διεθνιστικό μηδενισμό της γραφειοκρατίας της ελίτ που εκλαμβάνει ακόμη και την Ορθοδοξία ως ένα εργαλείο αμιγώς πνευματικού συγκρητισμού, μία έμμεση θεραπαινίδα της παγκόσμιας διακυβερνήσεως των ελίτ ή να διασώσουμε την ταυτότητα της παραδόσεως μας, μέσα από την ιστορία, την γλώσσα, το έθνος, την μνήμη των ηρώων μας, διαφυλάσσοντας την ετερότητα μας, διεκδικώντας εργωδώς την ουσιαστική, ελεύθερη και ανεξάρτητη θέση μας, εις τα πλαίσια του παγκόσμιο γίγνεσθαι, με διάκριση, φειδώ, γνώση, ανιοδοτέλεια;

Οι διάφορες σοβούσες τάσεις εις την Ιεραρχία, έχουν δημιουργηθεί και σχετίζονται άμεσα, με τις διεθνείς και παγκόσμιες πολιτικές εξελίξεις, εισέτι και τις γεωστρατηγικές,  το ακανθώδες ερώτημα είναι η Ορθόδοξος Διοικούσα Εκκλησία θα ταχθεί υπέρ των Ελλήνων ή υπέρ της παγκοσμιοποιημένης απροσδιόριστης συγκεχυμένης καταστάσεως της νεοπαγούς αυτοκρατορίας των Μ.Κ.Ο, οι οποίες εγκαθιδρύονται, εντός των εθνών, ως αυτοτελή έθνη κράτη, απολαμβάνοντας πλήρη ασυλία;