Πολιτισμικός Μαρξισμός

Πολιτισμικός Μαρξισμός

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

O Μηδενισμός ως ιδεολογία συνιστά τον πυρήνα της σημερινής κοινωνικής πολιτικής και  διαμορφώσεως της κοινωνικής ιδεολογίας όπου οι οικονομικές ελίτ αντί να σέβονται και να αφουγκράζονται εν τοις πράγμασι τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, επιβάλλουν μονολιθικώς και στανικώς τα ιδιωτικά τους πρότυπα.

Εννοώ ότι η πραγμάτωση της Δημοκρατίας προϋποθέτει υγιείς προσωπικότητες και πεπαιδευμένους ανθρώπους, ειδάλλως (η δημοκρατία), συνιστά μόνον ένα στερεότυπο εκφραστικό κλισέ, όπου υπό  τον μανδύα της επίκλησής της, υποκρύπτεται επιμελώς το στυγνό δικτατορικό πρόσωπο, μίας συγκεκριμένης μειοψηφίας η οποία δυνάμει της νομής της εξουσίας την οποία κατέχει, επιβάλλει παντί τρόπω την γνώμη της προς την κοινωνία.

Η φαιά προπαγάνδα του συστήματος των οικονομικών ελίτ διοικεί αδυσώπητα προς πάσα κατεύθυνση χειραγωγεί τις μάζες, κατά το δοκούν, ασκώντας έμμεσα και χειρουργικά μία πρωτοφανή πλύση εγκεφάλου, δεν αντιπαρατάσσεται με επιχειρήματα αλλά με εκφραστικά ανεδαφικά κλισέ, εύπεπτα προς αναπαραγωγή, εν είδει εφήμερου συνθήματος προς την μάζα.

Δηλαδή, φασίστας, συντηρητικός, ομοφοβικός, μισαλλόδοξος, ξενοφοβικός, η επιβολή σιγής προς την διαφορετική άποψη και η καθεστωτική δίωξη της διαφορετικής εκφοράς του λόγου, συνιστά την προεξάρχουσα έκφανση του ολοκληρωτισμού, πρόκειται δια μία νεοπαγή αστυνόμευση της σκέψης, δια επιμελώς μεθοδευμένων υποβολιμαίων αρρήτων μηνυμάτων, τα οποία εγχαράσσονται εις το υποσυνείδητό μας.

Εάν  ασκήσω δριμεία κριτική προς την αφίσα ενός πατέρα ενδεδυμένου γυναίκα με ένα κορίτσι στην αγκαλιά του, επισύρω την μήνη της μειοψηφίας των οικονομικά ισχυρών, με συγκεκριμένη αντίληψη, ωσαύτως, υπό την ίδια αντίληψη, η αξία της ζωής ενός έγχρωμου ανδρός είναι πιο σημαντική από ενός λευκού, ή εάν ο φυσικός αυτουργός μίας θανατηφόρας σωματικής βλάβης, είναι αστυνομικός, «συντηρητικός στις απόψεις» άνδρας, η κοινωνία τον αντιμετωπίζει διαφορετικά.

Η ανθρωπολογική Νέα Τάξη πραγμάτων, εγκαθιδρύει ένα κατασκευασμένο και δια της βίας , με αθέμιτα υποσυνείδητα μέσα, στερεότυπο τρόπο βίου, μίας μειοψηφίας η οποία απλώς έχει οικονομική ισχύ και ασεβώς, δίκην προοδευτισμού, εργαλειοποιεί τις ιδικές της διαθέσεις και ορέξεις, επιβάλλοντας την μάζα να τις αποδεχτεί επί ποινή δίωξης, κοινωνικού αποκλεισμού, λοιδορίας και κατασυκοφάντησης, προβάλλοντας ανεπαίσχυντα ένα ορισμένο κοινωνικό πρότυπο.

Ο ολοκληρωτισμός της ορθότητας των ελίτ, στραγγαλίζει την ελευθερία της σκέψης, τον πλουραλισμό, αναπαράγοντας εις την κοινωνία ψευδώνυμα πρότυπα καθ’ υπαγόρευση των τάσεων των ιθυνόντων νόων, εις βάρος την δημιουργικής σκέψεως των πολλών.

Ο φασισμός της επιβεβλημένης ομοιογένειας δήθεν χάριν της ισοπεδωτικής διαφορετικότητας, όζει σε ανελεύθερα καθεστώτα, όπως αυτά των εν Ελλάδι θιασωτών, του πάλαι ποτέ σιδηρούν παραπετάσματος της ουτοπίας του Μαρξισμού.

Ίσως η επιβολή της δήθεν ανοχής εις τα πλαίσια της καθοιονδήποτε τρόπο ποδηγετήσεως των μαζών, να συνιστά μία μορφή επίδειξη στυγνής εξουσίας προς τους αδύναμους απόρροια εσωτερικής πλήρωσης, ή νομιμοποίησης της εσωτερικής αδυναμίας των ισχυρών πασπαλισμένο με την χρυσόσκονη του προοδευτισμού, ίσως τα όρια μεταξύ πολιτικής επιστήμης και ψυχιατρικής θα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν διακριτώς αλληλοπεριχωρούμενα.