Ο Χριστιανικός Χαρακτήρας του Συντάγματος

Ο Χριστιανικός Χαρακτήρας του Συντάγματος

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Είναι πρόδηλον ότι το Σύνταγμα έχει αυξημένη τυπική ισχύ εν σχέση προς τους συνήθεις νόμους, αποτελεί δηλαδή τον θεμελιώδη νόμο του κράτους, όπου οι υπόλοιποι νόμοι για να ισχύον δέον όπως συνάδουν προς την Συνταγματική έννομη τάξη.

Κατ’ αναλογίαν το αυτό ισχύει και ως προς το προοίμιο του Συντάγματος μας το οποίο υποδηλώνει την ιστορική παράδοση μας η οποία είναι αμιγώς Χριστιανική, εξ αυτού λοιπόν του λόγου αναφέρεται (εις την προμετωπίδα του Συντάγματος) ότι το Συνταγμα ενταύθα ψηφίζεται εις το Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, συγκεφαλαιώνοντας εύγλωττα την μακραίωνη σύζευξη Ορθοδοξίας και Χριστιανισμού ως μία καινοφανή συμπύκνωση των ως άνω μεγεθών, αρχής γενομένης εκ της εξεγέρσεως των Ελλήνων ενόψει της πολιτειακής οργάνωσης του νεοπαγούς έθνους-Κράτους, με το οιονεί σύνθημα εν είδει επωδούς: «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία»

Τούτο δε εξάλλου τεκμαίρεται και από τα πρωτόλια κείμενα των τριών Συνταγμάτων της Ελλάδας, ήτοι της Επιδαύρου, του Άστρους και της Τροιζήνας, εκ των οποίων αποδεικνύεται εμπράκτως η βαθιά ριζωμένη  θρησκευτική πίστη προς την Ορθοδοξία, εις ψυχή των εξεγερθέντων Ελλήνων.

Περαιτέρω εις το άρθρο 3 του Συντάγματος γίνεται λόγος περί «Κρατούσας Θρησκείας» εις την Ελλάδα όπου είναι δογματικά ενωμένη με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και τηρεί απαρασάλευτα τους Ιερούς αποστολικούς, συνοδικούς κανόνες καθώς και τις Ιερές παραδόσεις.

Είναι πλέον Ιστορική αλήθεια, ότι το υπόδουλο Γένος ξεσηκώθηκε κατά του Τούρκου κατακτητή δια δύο λόγους , αφενός «Δια του Χριστού την Πίστη την Αγία» και αφετέρου δια την Πατρίδα και Δημοκρατία.

Αυτήν ακριβώς την ΕλληνοΟθρόδοξη συνείδηση, αναγνωρίζει ως εθνική συνείδηση το πρώτο «Σύνταγμα» της επαναστατημένης Ελλάδας, «Το προσωρινό Πολίτευμα» όπως λεγόταν με την παράγραφο Β’ η οποία όριζε επί λέξει : «Όσοι αυτόχθονες της Επικρατείας της Ελλάδας πιστεύουν εις Χριστόν, εισίν Έλληνες»

Εν κατακλείδι ο Χριστιανικός χαρακτήρας του Συντάγματος αναδύεται και από τις διατάξεις των άρθρων 13, 14 παρ. 3, και 16 παρ. 2 (περί  αναπτύξεως της θρησκευτικής συνειδήσεως των Ελλήνων εις τα πλαίσια της εκπαιδεύσεως), αλλά και από τις διατάξεις των άρθρων 30 παρ. 3 και 33 παρ. 2, οι οποίες διαλαμβάνουν την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας καθώς και τον τύπου του όρκου αυτού, εν συνδυασμώ προς το άρθρο 59 παρ. 1 όπου περιλαμβάνουν τον όρκο των Βουλευτών.

Άξιο μνείας είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται εις το «Όνομα της Αγίας  Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας» ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με το προοίμιο του Συντάγματος.

Ως εκ τούτου λοιπόν, η περιφρούρηση του Συντάγματος και η διαρκής επίκλησή του προς έλεγχο της εξουσίας συνιστά μία καταλυτικής σπουδαιότητας στάση προς διασφάλιση της Δημοκρατικής εξέλιξης της πατρίδος μας.