Σύγχρονος «Ιός»

Σύγχρονος «Ιός»

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η διεκδίκηση των εθνικών μας συμφερόντων αποτελεί  μείζον και καίριο ζήτημα δια την εδραίωση της ειρήνης και την ενδυνάμωση της χώρας μας διεθνώς. Τούτο δε επιτυγχάνεται με την χάραξη της προσήκουσας εξωτερικής πολιτικής εν συνδυασμώ προς την διαμόρφωση των κατάλληλων διπλωματικών σχέσεων μας αλλά και με την δυναμική παρουσία μας εις τους διεθνείς οργανισμούς αλλά και εις το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η προάσπιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και των συνακολούθων συμφερόντων μας στις διεθνείς σχέσεις αποτελεί το καλειδοσκόπιο δια την διαρκή, σταθερή και σοβαρή πορεία της χώρας μας, πράγμα το οποίο αντικατοπτρίζεται και εις τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις της Πατρίδας μας.

Η διπλωματία και η διασφάλιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας, πόρρω απέχει από το να καθίσταται μία χώρα, απλώς έρμαιο των μεγάλων δυνάμεων, ή να μην διεκδικεί ό,τι νομικά της ανήκει, προσβλέποντας μόνον, εις την ελεημοσύνη των ξένων δυνάμεων, οι οποίες νομοτελειακά και διαχρονικά αποδεδειγμένα, εξυπηρετούν τα ιδικά τους αποκλειστικά συμφέροντα μέσω της Ελλάδας.

Η Ελλάς σήμερον έχει πληγεί πανταχόθεν, αρχής γενομένης από τους ασφυκτικά οικονομικούς όρους των επαχθών μνημονίων, από την προϊούσα πτωχοποίηση του λαού, δια των αμείλικτων πλειστηριασμών,  την ενδημούσα αιματηρή ανεργία, ενώ δε συγχρόνως, δέχεται στίφη ετερόκλητων εθνικοτήτων μεταναστών, τα οποία, το ίδιο το Κράτος διευκολύνει ασμένως, εμμέσως, ανεχόμενο τις αδήλου προελεύσεως Μ.Κ.Ο, αλλά και αμέσως, με τις διάφορες δωρεάν παροχές, μεταφέροντας τους μετανάστες απρόσκοπτα  εις την ενδοχώρα, δημιουργώντας όμως τοιουτοτρόπως, ένα πολυπολιτισμικό εκρηκτικό μείγμα, το οποίο θα λειτουργήσει ως βραδυφλεγή βόμβα δια την πατρίδα μας.

Η Ελλάς αλώνεται βαθμηδόν εκ των ενόντων, πέραν του αφελληνισμού, και την γεωστρατηγική αστάθεια εξαιτίας και συνεπεία του ως άνω οξέος πλέον προβλήματος, με αυτόθροη συνέπεια να δημιουργείται εν τέλει, μία ακατάληπτος ευμενή περιρρέουσα ατμόσφαιρα και διακριτική μεταχείριση υπέρ των μεταναστών και εις βάρος των Ελλήνων, η οποία ασφαλώς καθίσταται αδιέξοδη βραχυχρόνια, διότι αν δεν επέλθει κάποια άρδην θεσμική αλλαγή, φρονώ ότι  η κατάσταση αναπόδραστα θα οδηγήσει σε σύγκρουση.

Η  Ε.Ε ένωση εθελοτυφλεί πέραν από την ρητορική αλληλεγγύης, η Τουρκία απειλεί, η Ελλάς ικετεύει την συμπόνοια των Μεγάλων δυνάμεων, την στιγμή την οποία όμως η ίδια ουδένα συντεταγμένο σχέδιο έχει δια την προάσπιση των εθνικών της συμφερόντων, ούτε προς τα έξω ούτε προς τα έσω.

Εν κατακλείδι, η ιστορία έχει διδάξει, ότι οι πόλεις κατακρημνίζονται εκ των ένδον, (Τροία, Βυζάντιο, 1204, 1453) και τούτο συμβαίνει όταν κανείς δεν θωρακίζεται εσωτερικά και εξωτερικά ως συμπαγές έθνος-κράτος, προασπίζοντας τα εθνικά του συμφέροντά σύννομα, εις τους διεθνείς οργανισμούς, αλλά ακροβατεί αορίστως εις την μάταιη προσδοκία μίας ουτοπίας και εις την απατηλή παρέμβαση του, απροσδιόριστου «από μηχανής θεού τρίτου Μεγάλου» συμμάχου  Κράτους, παρεκτός εις έτερη περίπτωση, εάν ήδη έχει ξεκινήσει η αποσύνθεση της Ελλάδας δια ετερόκλητων εγκατεστημένων «Δούρειων ίππων», ή άλλως κεκαλυμμένων εκφυλιστικών «ιών», οι οποίοι δια της ασκουμένης πολιτικής τους, συμπηγνύουν εις την Ελλάδα παντοιοτρόπως ανθελληνικές «Κερκόπορτες», υποθηκεύοντας ανεκκλήτως το μέλλον της  και δρομολογώντας την μη αναστρέψιμη εκκωφαντική πτώση της.