Ἡ πολεμικὴ κατὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αλβανίας Ἀναστασίου γιὰ τὸ Οὐκρανικό.
Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος, τοῦ ὁποίου τὶς
θέσεις γιὰ το Οὐκρανικὸ ἔχουμε πολλάκις ἐπικροτήσει, στὴν τελευταία δημοσίευσή του ''Απάντηση στην κακόβουλη
διαστρέβλωση των απόψεων και των προτάσεών μου'' γράφει: «Είναι λυπηρό ότι για ένα
τόσο κρίσιμο θέμα έχουν κινητοποιηθεί ανεύθυνα πρόσωπα, με σκοπό να λοιδορούν
εκείνους που διατυπώνουν διαφορετικές εκτιμήσεις, κολακεύοντας συγχρόνως όσους
υποστηρίζουν.
Αποκαλύπτεται ένας συγκεκριμένος επιχειρησιακός σχεδιασμός.
Ορισμένοι χρησιμοποιούν την κοινωνική δικτύωση. Το κύριο φερέφωνό τους είναι
κληρικός Μητροπόλεως της Κρήτης (καθοδηγούμενος και προστατευόμενος άνωθεν), ο
οποίος με μία συγκεκριμένη «παρέα κρούσεως» ανέλαβαν τον ρόλο να ειρωνεύονται
με κακεντρέχεια, να εκφοβίζουν και κατά τη φαντασία τους να τιμωρούν με ύβρεις,
απειλές, μικρονοϊκά σοφίσματα, ακόμα και άθλιες βωμολοχίες όσους έχουν
διαφορετικές προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσεως. Άλλοι χρησιμοποιούν τη
σοβαροφάνεια δημοσιευμάτων, στα οποία επικαλούνται εκκλησιαστικές και πανεπιστημιακές
πηγές, όπως το εν λόγω «ρεπορτάζ», όπου αλλοιώνονται τα πραγματικά δεδομένα και
διαβάλλονται υπεύθυνες απόψεις ακόμα και Προκαθημένων και Συνόδων. Όσοι
μετέχουν σε αυτόν τον σχεδιασμό, απερίφραστα ή με υπονοούμενα, επιχειρούν
ανενδοίαστα να κολλήσουν ετικέτες εθνοφυλετικής εμπνεύσεως, με επιγραφές όπως
«σλαβόφιλοι», «ρωσόφιλοι» και άλλα παρόμοια. Πρόκειται για κατάπτωση
εκκλησιαστικής αντιπαραθέσεως, που εξαθλιώνει τον διορθόδοξο διάλογο σε μία
κρίσιμη για την Ορθοδοξία εποχή».
Ὁ Μακαριώτατος δὲν ἀναφέρει ὀνόματα, γιατὶ λόγω τῆς ὑψηλῆς
διάκρισης καὶ εὐαισθησίας ποὺ τὸν χαρακτηρίζει δὲν θέλει νὰ στιγματίσει
πρόσωπα. Ὁ κληρικὸς Μητροπόλεως Κρήτης τὸν ὁποῖο ἀναφέρει ἀποκάλυψε μόνος του
την ταυτότητά του στὸ ἄρθρο του ποὺ ἀκολούθησε «Προς
Αρχιεπίσκοπο Τιράνων κ. Αναστάσιο: ''Οφειλόμενη απάντηση''» καὶ ὑπόγραψε ὡς ἀρχιμανδρίτης Ρωμανὸς Ἀναστασιάδης.
Ὁ ἴδιος κληρικὸς εἶχε σχολιάσει στὸ Facebook τὸ ἄρθρο μας «Ὁ Ἄρχων Ἀσηκρήτις καὶ
ἡ ἐπιστολὴ τῶν τεσσάρων Μητροπολιτῶν» μὲ τὸν τρόπο καὶ τὸ ὕφος ποὺ περιγράφει ὁ Μακαριώτατος Ἀλβανίας (βλ. ὅλο
τὸ σχόλιο στὸ Παράρτημα).
Στὸ σχόλιο του ἐκτὸς ὅτι μᾶς ἀπευθύνθηκε χωρὶς νὰ μᾶς
γνωρίζει στὸ ἑλάχιστο μὲ τὶς φράσεις «εντεταλμένη γραφίδα», «κείμενα τα οποία βρίθουν ανακριβειών
(για να μην πω ψεύδους και απάτης)», «οι
σύμβουλοι-υποβολείς σας, σας εξέθεσαν ανεπανόρθωτα, αφού είτε λόγω μένους κατά
του Οικουμενικού Θρόνου, είτε λόγω κοινής ανοησίας», δὲν δίστασε νὰ ἐφαρμόσει ἀνάλογο
λεξιλόγιο ἀπευθυνόμενος στοὺς τέσσερις Μητροπολίτες ποὺ ἔγραψαν τὴν ἐπιστολή γιὰ
τὸ Οὐκρανικό (σεβ. Πειραιῶς Σεραφεῖμ, Κηθύρων Σεραφεῖμ, Αἰτωλοκαρνανίας Κοσμάς,
Κονίτσης Ἀντρέα): «πολύ
γέλως για την ανείπωτη βλασφημία σας να θεωρείτε τις εμμονικές επιστολές μιας θλιβερής (αναξίας λόγου)
μειοψηφίας ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος». Ἄρα τὰ λόγια τοῦ Μακαριωτάτου
γιὰ τὸν συγκεκριμένο κληρικὸ ἐπαληθεύονται καὶ στὴ συμπεριφορά του πρὸς ἄλλους ἀρχιερεῖς.
Λαμβάνοντας
ἀφορμὴ καὶ δικαιολογία γιὰ τὸ προσβλητικὸ σχόλιο του ἀπὸ τὴν ἐπισήμανση μας στὸ
παραπάνω ἄρθρο μας ὅτι ἡ ἔλλειψη πηγῆς γιὰ τὴν δήλωση τοῦ Μητροπολίτη
Βολοκολάμσκ ἀπὸ τὸν κ. Βαβοῦσκο στὸ τελευταῖο ἄρθρο του ἀποτελεῖ ἀντιδεολογικὴ
ἐπιστημονικῶς πρακτική, μᾶς ἔγραψε: «Οι σύμβουλοι-υποβολείς σας, σας εξέθεσαν
ανεπανόρθωτα, αφού είτε λόγω μένους κατά του Οικουμενικού Θρόνου είτε λόγω
κοινής ανοησίας, μάλλον προσπέρασαν με επιπολαιότητα τα σχετικά δημοσιεύματα,
τα οποία μάλιστα αναρτήθηκαν σε γνωστές ρωσικές πηγές και όχι σε κάποια "αντιρωσικά"
μέσα. Ανοίξτε λοιπόν τους οφθαλμούς του σώματος (και του πνεύματος) και διαβάσετε
με προσοχή το σχετικό ρεπορτάζ από το Ria Novosti». Ὅμως δὲν ἔχει καμιὰ σχέση
τὸ ἄν βρήκαμε ἐμεῖς τὴν πηγὴ ἤ ὄχι (τὸ συγκεκριμένο ἄρθρο δὲν εἶχε δημοσιευθεῖ
σὲ ἄλλες γνωστὲς ρωσικὲς πηγές ποὺ κοιτάξαμε), μὲ τὴν οὐσία τοῦ θέματος ποὺ
εἶναι ὅτι ὁ ἀρθρογράφος δὲν εἶχε ἀναφέρει τὴν πηγή, ὅπως εἶχε ὑποχρέωση αὐτός,
καὶ ὄχι ὁ ἀναγνώστης νὰ πράξει, ἄν θέλει νὰ προσδώσει ἐπιστημονικὸ καὶ
ἀξιόπιστο χαρακτήρα στὸ γραπτό του. Σὲ αὐτὸ ἀκριβῶς ἀναφερόμασταν στοὺς λόγους
μας ποὺ διαστρεβλώθηκαν: «Στὴν
συνέχεια ὁ κ. Βαβοῦσκος ἐκπλήσσει μὲ τὴν ἀναφορὰ του σὲ λόγους τοῦ
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, χωρὶς νὰ δίνει τὴν πηγὴ ἀπὸ ὅπου
τοὺς ἔλαβε καὶ ἐπομένως εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐλεχθούν, γράφοντας μόνο «δήλωσε
(κατά δημοσιεύματα)», μιὰ παντελῶς ἀντιδεολογικὴ ἐπιστημονικῶς πρακτική».
Ἐκτὸς
αὐτοῦ, αὐτὰ ποὺ ἔγραψε ὁ κ. Βαβούσκος δὲν
ταυτίζονται μὲ αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ σεβ. Μητροπολίτης Ἰλαρίων, ἀλλὰ τὰ μετάφερε κατὰ
τὸ δοκοῦν: Ὁ σεβ. Μητρ. Ἰλαρίων εἶπε: «Ο
Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης είναι πολύ αποφασισμένος να υπερασπιστεί το
δικαίωμά του, τον οποίο ο ίδιος προσέδωσε στον εαυτό του - να συγκαλεί
πανορθόδοξες συναντήσεις. Αλλά σε μια κατάσταση όπου ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης
είναι ένοχος της διαφωνίας και του σχίσματος, κάθε συνάντηση που συγκαλεί
αναπόφευκτα θα στοχεύσει στο να νομιμοποιήσει τις πράξεις του. Και δεν
συμφωνούμε ακριβώς με τις ενέργειες που διέπραξε στην Ουκρανία», ἐνῶ κ.
Βαβοῦσκος ἔγραψε ὅτι ὁ Μητροπολίτης Ἰλαρίων
εἶπε: «η Πανορθόδοξη για
το Ουκρανικό δεν μπορεί να συγκληθεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος
δεν μπορεί και να μετέχει στη σύνθεσή της». Εἶναι
σαφῆς ὁ ἀντιεπιστημονικὴ μεταφορὰ καὶ σημαντικὴ διαφοροποίηση τῶν λόγων τοῦ
Μητροπολίτη.
Δυστυχῶς ἡ ἴδια ἱστορία
συνεχίζεται μὲ τὸ νέο ἄρθρο τοῦ ἀρχιμανδρίτη Ρωμανοῦ Ἀναστασιάδη «Προς
Αρχιεπίσκοπο Τιράνων κ. Αναστάσιο: ''Οφειλόμενη απάντηση''». Ἐκεῖ παρατηροῦμε νὰ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν
παγκοσμίου κύρους λόγιο καὶ γηραιότερο ὅλων πολιὸ Προκαθήμενο Μακαριώτατο Ἀλβανίας
Ἀναστάσιο ἐκφραζόμενος κατὰ συρροὴν ὡς: «ευσεβιστικό οργανωσιακό ψευτομειλίχιο
ύφος», «πείσμα μιας ιδεοληπτικής αντιμετώπισης της Εκκλησίας... Μιας ιδεοληψίας
χωρίς θεολογία, άρα χωρίς Θεό», «ο Μακαριώτατος, αν και δεν έχει τη στοιχειώδη
ευπρέπεια», «ανήθικο και φασιστικό», «φαντασιακή εις βάρος σας συνωμοσία», «ο
Μακαριώτατος έχει απωλέσει τον ουσιαστικό πνευματικό δεσμό με τη Μητέρα
Εκκλησία και τον Σεπτό Προκαθήμενό της», «τα βρώμικα παιχνίδια που του αποδίδει
χωρίς ίχνος αιδούς και συστολής. Κρίμα, πολύ κρίμα, Μακαριώτατε», «με τα
απαράδεκτα υπονοούμενά σας καθυβρίζεται και συκοφαντείται το Οικουμενικό
Πατριαρχείο», «Για τους «καθαρούς» και
«σούπερ-τελείους»», «αλαζονικής και
επηρμένης εντυπώσεως», «να έχετε ταπείνωση και να είστε δεκτικός στην κριτική
και την αμφισβήτηση». (συγχωρέστε με, ἀλλὰ γράφοντάς τα δάκρυσα).
Ὁ ἀρθρογράφος
ἐνοχλήθηκε ποὺ δὲν ἀνέφερε τὸ ὄνομά του ὁ Μακαριώτατος καὶ τὸν κατηγόρησε ὡς ἐξῆς:
«ανήθικο και φασιστικό να περιγράφεις ανωνύμως και να στοχοποιείς μια ολόκληρη
κατηγορία προσώπων, αντί να πεις καθαρά το ονοματεπώνυμο εκείνου που σε ενοχλεί
και θέλεις να καταγγείλεις. Τι θα πει, Μακαριώτατε «κληρικός Μητροπόλεως της Κρήτης»;
Η Κρήτη έχει 9 Μητροπόλεις και περί τους 1000 κληρικούς! Όλοι λοιπόν τίθενται
στο στόχαστρό σας, όλοι τοποθετούνται στο τσουβάλι της κριτικής σας και μάλιστα
της βαρειάς μομφής ότι ενεργούν ως εντεταλμένοι, «καθοδηγούμενοι και προστατευόμενοι άνωθεν»;». Εἶναι σαφὲς γιὰ ὅποιον γνωρίζει καὶ ἑλάχιστα
τὸ Μακαριότατο, πῶς καμιά σχέση δὲν ἔχουν ὅλα τὰ παραπάνω μὲ τὴν πραγματική του
πρόθεση. Καὶ φυσικὰ κανεὶς δὲν θὰ ὑποπτευόταν ὅλη τὴν ἱεραρχία τῆς Κρήτης γιὰ ἕναν
ἄγνωστο κληρικὸ ποὺ δὲν γνωρίζει νὰ μιλάει μὲ σεβασμὸ στοὺς ἄλλους, καὶ μάλιστα
σὲ ἱεράρχες. Κατὰ τὰ ἄλλα τὰ δικά του «άνωθεν» εἶναι: «Η ευθύνη, το χρέος, η
ευγνωμοσύνη, η υιϊκή αφοσίωση, η χριστιανική υπακοή στην Εκκλησία, στους
Θεσμούς, στους Κανόνες, στην Τάξη Της, στον Πρώτο Της, στο Συνοδικό και
ταυτόχρονα Ιεραρχικό της Σύστημα, σε όλα όσα οι Άγιοι Πατέρες μας παρέδωσαν διά
των αιώνων». Ὡστόσο, ἐνῶ ὁ ἴδιος θεωρεῖ προσβλητικὸ τὸν λόγο τοῦ Μακαριώτατου «καθοδηγούμενος και προστατευόμενος άνωθεν», τὸ
νὰ μᾶς χαρακτηρίσει στὸ σχόλιο του πρὸς ἡμᾶς, χωρὶς νὰ μᾶς γνωρίζει στὸ ἑλάχιστο,
ὡς «εντεταλμένη γραφίδα» καὶ ὅτι ἔχουμε «συμβούλους-υποβολείς»
δὲν ἀποτελεῖ γι’ αὐτὸν καθόλου πρόβλημα καὶ προσβολή.
Καὶ ἐπικαλεῖται ὁ ἀρχιμανδρίτης
Ρωμανὸς Ἀναστασιάδης
τὸν «όντως κορυφαίο θεολόγο Επίσκοπο, Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου
Βλασίου κ. Ιερόθεο». Ἄν ρωτήσει τὸν σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου τὶ ἔχει
περάσει ἀπὸ συμπεριφορὲς σὰν τὴν δική του, ὅπως καὶ ἄν συμφωνεῖ μαζί του σὲ αὐτὸ
τὸν τρόπο «διαλόγου», καὶ μάλιστα πρὸς Ἱεράρχες καὶ Προκαθήμενους, θὰ καταλάβει
ὅτι γιὰ νὰ τὸν ἐπικαλεῖται θὰ πρέπει πρώτα νὰ ἀλλάξει ριζικῶς ἀντιμετώπιση καὶ
στάση πρὸς τοὺς γύρω του.
Στὴν
συνέχεια γράφει στὸν Μακαριώτατο: «Και αυτήν την κριτική την ονομάζει
αυθαιρέτως και καταχρηστικώς «εκφοβισμούς, ύβρεις,
απειλές, μικρονοϊκά σοφίσματα, ακόμα και άθλιες βωμολοχίες»!!!... Για τους «καθαρούς» και
«σούπερ-τελείους», η κάθε αμφισβήτηση του αλαθήτου και της αυθεντίας τους
εκλαμβάνεται ως «βωμολοχία». Όχι όμως για όσους σκέπτονται με τον κοινό
φυσιολογικό νου. Και τουλάχιστον εμένα με ενδιαφέρει η άποψη των απλών,
φυσιολογικών ανθρώπων». Δὲν εἶμαι οὔτε ἱεράρχης, οὔτε ἀρχιμανδρίτης, ἀλλὰ ἁπλῶς
λαϊκὸς καὶ ἔτυχα ἀπὸ τὸν ἀρθρογράφο στὸ σχόλιο του ἀκριβῶς αὐτῆς τῆς ἀντιμετώπισης
ποὺ περιγράφει ὁ Μακαριώτατος. Ἐκτὸς καὶ ἄν φυσιολογικοὶ εἶναι μόνο ὅσοι
συμφωνοῦν μὲ τὸν ἀρθογράφο.
Παρακάτω,
ἀρχίζει ἡ θεολογία του, ὅμως … μὲ πλήρη ἀπουσία θέσεων καὶ ἐπιχειρημάτων.
Πρώτο σημεῖο: «Περί της αλαζονικής και επηρμένης εντυπώσεως ότι επειδή ο
Οικουμενικός Πατριάρχης δεν ανταπάντησε στην, κατά τον Μακαριώτατο, «εμπεριστατωμένη
συνοδική απάντηση» της εν Αλβανία Εκκλησίας με ημερομηνία 21/3/2019, αυτό
σημαίνει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είτε πείσθηκε είτε αποστομώθηκε είτε
δεν είχε τι να απαντήσει, τι να πει κανείς; Διότι αυτό εννοεί ο Μακαριώτατος
γράφοντας: «Η επίσημη επ’ αυτού του θέματος αλληλογραφία έκλεισε με αυτή
την απαντητική επιστολή»...Η εντύπωση αυτή του Μακαριωτάτου είναι προϊόν της
πλάνης περί τα πράγματα, …Και πάλι, χωρίς φυσικά να απευθύνω καμία προσωπική
μομφή περί δογματικής αιρέσεως στον Μακαριώτατο, τον καλώ, ερμηνεύοντας
αναλογικά και προσαρμοστικά στην περίπτωση τη γνωστή αποστολική προτροπή, να
αναλογισθεί μήπως για το λόγο αυτό δεν επανήλθε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε
όσα με πείσμα και χωρίς σοβαρά εκκλησιολογικά, θεολογικά και ιστορικά
επιχειρήματα περιελάμβανε η «συνοδική απάντηση» της εν Αλβανία Εκκλησίας: «αἱρετικὸν
ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ
τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ. γ΄ 10-11).»
Μᾶς λέει λοιπὸν ὅτι ὁ Μακαριώτατος μὲ τὴν μετ’ αὐτοῦ σύνοδο ἀπάντησαν
στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο «με πείσμα και χωρίς σοβαρά εκκλησιολογικά,
θεολογικά και ιστορικά επιχειρήματα», ἐνῶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ποὺ δὲν ξαναπάντησε
καθόλου, καὶ ἐπομένως χωρὶς καθόλου ἐπιχειρήματα, γνωρίζει καλύτερα. Καὶ δὲν ἀπάντησε, γιατὶ ὁ
Μακαριώτατος, ὅπως καὶ ἡ μετ’ αὐτοῦ σύνοδο, «ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει
ὢν αὐτοκατάκριτος». Καὶ ὅλα αὐτὰ ὁ ἀρχιμανδρίτης Ρωμανὸς Ἀναστασιάδης τὰ ἰσχυρίζεται
χωρὶς οὔτε ἕνα ἐπιχείρημα!
Δεύτερο
σημεῖο: «…., ο
Μακαριώτατος στο Πανεπιστήμιο δεν δίδασκε το Κανονικό Δίκαιο, άρα δεν μπορεί να
διεκδικεί αυθεντία περί τούτου έναντι άλλων αρμοδιοτέρων εγκρίτων κορυφαίων
Καθηγητών και Θεολόγων, οι οποίοι με ακλόνητα επιχειρήματα έχουν δικαιώσει
απόλυτα τις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την επίλυση του
Ουκρανικού Εκκλησιαστικού Ζητήματος». Μὴν ἀκούσουμε λοιπὸν τὸν Ἱεράρχη καὶ Προκαθήμενο,
ἀλλὰ τοὺς Καθηγητὲς καὶ Θεολόγους, ποὺ μὲ ακλόνητα επιχειρήματα έχουν δικαιώσει
απόλυτα τις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου… Ναί, ἀλλὰ ὁ ἔγκριτος
καθηγητῆς κ. Παναγιώτης Μπούμης συμφωνεῖ μὲ ἀκλόνητα ἐπιχειρήματα μὲ τὸν
Μακαριώτατον καὶ διαφωνεῖ μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο!
Τρίτο σημεῖο: «Αμφισβητώντας λοιπόν ο Μακαριώτατος την κανονική και πλήρη
αποκατάσταση των πρώην σχισματικών της Ουκρανίας, επί τη βάσει της ασκήσεως της
εκκλήτου προσφυγής προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη από τους επικεφαλής των δύο
πρώην σχισματικών παρατάξεων, τους Μητροπολίτες Φιλάρετο Ντενισένκο και Μακάριο
Μαλέτιτς, στην ουσία αμφισβητεί, αρνείται και υπονομεύει το ίδιο το
αποκλειστικό προνόμιο του Πρώτου της Ορθοδοξίας να δέχεται και να εκδικάζει
αυτές τις προσφυγές, αρνείται δηλαδή το «έκκλητον».
Και αν αρνείσαι το έκκλητον, που είναι ένας από τους κύριους
πυλώνες που θεμελιώνουν την Οικουμενικότητα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως
και του Προκαθημένου της, τότε προσβάλεις την ίδια τη φύση, την ουσία, το
περιεχόμενο αυτής της Οικουμενικότητας. Δηλαδή, όπως ακριβώς κάνουν έργω και
λόγω απεριφράστω οι Μοσχοβίτες, αρνείσαι ότι το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως
είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο!».
Καὶ ἐδῶ στὸ ἄρθρο δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνα ἐπιχείρημα, οὔτε ἕνας ἱερὸς
κανόνας, οὔτε μιὰ πηγή. Μόνο καὶ μόνο στὴν ἐπιστολὴ τῶν τεσσάρων Μητροπολιτῶν ἐπὶ
τοῦ συγκεκριμένου θέματος ὑπάρχουν σελίδες ἀπὸ ἐπιχειρήματα μὲ τοὺς σχετικοὺς ἱεροὺς
κανόνες καὶ τὴν ἁγιοπατερικὴ ἐρμηνεία τους, καὶ μὲ ἄλλες σχετικὲς πηγές. Τὸ ἔκκλητο
ὅπως τὸ ἐννοεῖ ὁ ἀρθρογράφος δὲν θὰ παρεῖχε στὴν Ἐκκλησία τῆς
Κωνσταντινουπόλεως οικουμενικότητα, ἀλλὰ
ὑπερεκκλησιαστικὴ ἐξουσία, δηλαδὴ παπικό πρωτεῖο.
Τέταρτο σημεῖο: «Και εφόσον ο Μακαριώτατος αποδέχεται το Οικουμενικό
Πατριαρχείο και τα προνόμιά του, άρα και το έκκλητον, οφείλει να αποδεχθεί και
να ομολογήσει χωρίς περιστροφές και μισόλογα ότι ήρθη και κατηργήθη το σχίσμα
στην Ουκρανία, με την ενσωμάτωση των κανονικώς αποκατασταθέντων στη Μία, Αγία, Καθολική
και Αποστολική Εκκλησία, διότι έτσι αποφάσισε ο έχων το σχετικό αποκλειστικό
δικαίωμα της εκκλήτου, δηλαδή ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης». Ἄλλο εἶναι
οἱ δικαιοδοσίες καὶ τὰ προνόμια, καὶ ἄλλο ὁ τρόπος ἀποκατάστασης τῶν σχισματικῶν,
καὶ ἡ σύγχυση τους φανερώνει πλήρη ἄγνοια τῶν πτυχῶν καὶ τῆς πολυπλοκότητας τοῦ
οὐκρανικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος.
Παρακάτω
γράφει: «Οι δημόσιες παρεμβάσεις του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Αναστασίου
για το Ουκρανικό όχι μόνο δεν βοηθούν, όπως ισχυρίζεται, στην όποια ειρήνευση
και καταλλαγή, αλλά μάλλον ρίχνουν άφθονο λάδι στη φωτιά…βάζοντας στην ίδια
ζυγαριά το Οικουμενικό Πατριαρχείο με το Πατριαρχείο της Μόσχας…δίνετε άλλοθι
στη Μόσχα …». Νὰ δείχνει τόση ἀγάπη ὁ Μακαριώτατος, ἀναζητῶντας μιὰ ἀπὸ κοινοῦ
λύση, καὶ νὰ διαστρεβλώνεται μὲ τέτοιο τρόπο!
Καὶ στὴν συνέχεια ἀναφέρεται στὸ δημόσιο διάλογο καὶ
στὸ καλύτερο, στὸ ἀνώτερο, στὸ ἁγιότερο, ὅπως καὶ στὴν ταπείνωση: «Αυτό είναι
το μόνο που κομίζετε μέχρι στιγμής στο δημόσιο διάλογο για το Ουκρανικό. Εάν
δεν μπορείτε κάτι καλύτερο, κάτι ανώτερο, κάτι αγιότερο, τότε είναι προτιμότερο
να σιωπήσετε εν προσευχή και να μην συνεχίσετε να πληγώνετε τη Μητέρα Αγία του
Χριστού Μεγάλη Εκκλησία αλλά και όλους εμάς τα αφοσιωμένα και ευγνώμονα τέκνα
Της. Εάν πάλι, καθώς έχετε δικαίωμα ως ελεύθερος άνθρωπος και ως Προκαθήμενος,
επιθυμείτε να συνεχίσετε τις παρεμβάσεις, τότε να έχετε ταπείνωση και να είστε
δεκτικός στην κριτική και την αμφισβήτηση». Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ μόνο οἱ ἄλλοι
τὶ κάνουν καὶ τὶ νὰ κάνουν, λιγάκι αυτοκριτική καὶ αὐτοδιόρθωση, ποὺ διδάσκουν
οἱ ἁγίοι πατέρες;
Τουλάχιστον ἄς μὴν τὰ φορτώνουμε καὶ στὸ Θεό, καὶ τὸν
κάνουμε ἄλλοθί μας, ὅπως παρακάτω: «Τέλος, σας ενημερώνω υπεύθυνα ότι δεν
με «καθοδηγεί» και δεν με «προστατεύει» κανένας, εκτός
φυσικά από τον Θεόν… πάντοτε μέσα στο νου και στην καρδιά μου ηχούν οι
λόγοι του Αγίου Πνεύματος και αυτούς προβάλλω ως απολογία για το όποιο θάρρος
και την όποια τόλμη, που προφανώς σας παραξενεύουν τόσο».
Ἀπὸ τὸν ἑνενηκοστὸ ψαλμό, ἴσως τὸ πιὸ ἀναγκαῖο καὶ
κατάλληλο στὴν περίσταση εἶναι τὸ «ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ», δηλαδὴ νὰ
ποῦμε τὴν ἀλήθεια, καθὼς ὑπάρχει ἔλλειμμα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ. Τοῦ ἀρχιμανδρίτη Ρωμανοῦ Ἀναστασιάδη: «Επειδή
η σπουδή και η εντεταλμένη γραφίδα οδηγεί σε γκάφες, κόψτε λίγο ταχύτητα και να
ερευνάτε καλύτερα προτού δημοσιεύετε κείμενα τα οποία βρίθουν ανακριβειών (για
να μην πω ψεύδους και απάτης).
Γράφετε,
μεταξύ άλλων, και το εξής: "Στὴν συνέχεια ὁ κ.Βαβοῦσκος ἐκπλήσσει μὲ τὴν
ἀναφορὰ του σὲ λόγους τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, χωρὶς
νὰ δίνει τὴν πηγὴ ἀπὸ ὅπου τοὺς ἔλαβε καὶ ἐπομένως εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐλεχθούν,
γράφοντας μόνο «δήλωσε (κατά δημοσιεύματα)», μιὰ παντελῶς ἀντιδεολογικὴ
ἐπιστημονικῶς πρακτική.
Αὐτοὺς
τοὺς λόγους τοῦ Μητροπολίτη Ἰλαρίων που ἀναφέρει «ότι η Πανορθόδοξη για το
Ουκρανικό δεν μπορεί να συγκληθεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος δεν
μπορεί και να μετέχει στη σύνθεσή της», πουθενὰ δὲν ἔχουμε καταφέρει νὰ βροῦμε,
πέρα τῆς πρόσφατης δήλωσής του μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχη Ἱεροσολύμων
Θεοφίλου, ἡ ὁποία τὸ μόνο ποὺ ἀναφέρει γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη εἶναι ὅτι
δὲν θέλει τὸν διάλογο γιὰ τὸ Οὐκρανικό (βλέπε στὸ Παράρτημα στὸ τέλος αὐτούσια
ὅλη τὴν δήλωση)." (Πηγή: https://www.romfea.gr/…/33526-o-arxon-asikritis-kai-i-epist…).
Οι
σύμβουλοι-υποβολείς σας, σας εξέθεσαν ανεπανόρθωτα, αφού είτε λόγω μένους κατά
του Οικουμενικού Θρόνου είτε λόγω κοινής ανοησίας, μάλλον προσπέρασαν με
επιπολαιότητα τα σχετικά δημοσιεύματα, τα οποία μάλιστα αναρτήθηκαν σε γνωστές
ρωσικές πηγές και όχι σε κάποια "αντιρωσικά" μέσα. Ανοίξτε λοιπόν
τους οφθαλμούς του σώματος (και του πνεύματος) και διαβάσετε με προσοχή το
σχετικό ρεπορτάζ από το Ria Novosti:
"Οποιαδήποτε
Σύναξη θα συγκληθεί από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης θα στοχεύσει στη
νομιμοποίηση των πράξεών του στην Ουκρανία, με τις οποίες δεν συμφωνεί η Ρωσική
Εκκλησία, δήλωσε το Σάββατο ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας του Βολοκολάμσκ, Πρόεδρος
του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.
«Ο
Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης είναι πολύ αποφασισμένος να υπερασπιστεί το
δικαίωμά του, τον οποίο ο ίδιος προσέδωσε στον εαυτό του - να συγκαλεί
πανορθόδοξες συναντήσεις. Αλλά σε μια κατάσταση όπου ο Πατριάρχης της
Κωνσταντινούπολης είναι ένοχος της διαφωνίας και του σχίσματος, κάθε συνάντηση
που συγκαλεί αναπόφευκτα θα στοχεύσει στο να νομιμοποιήσει τις πράξεις του. Και
δεν συμφωνούμε ακριβώς με τις ενέργειες που διέπραξε στην Ουκρανία», δήλωσε ο
Μητροπολίτης Ιλαρίωνας στον αέρα του προγράμματος «Εκκλησία και Ειρήνη» στο
κανάλι «Ρωσία 24».
Στα
πλαίσια αυτά, θωρεί χρήσιμη την πρωτοβουλία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου
Γ΄, ο οποίος στις 21 Νοεμβρίου προσκάλεσε όλους τους Προκαθημένους των τοπικών
Ορθοδόξων εκκλησιών να συγκεντρωθούν στην Ιορδανία για να συζητήσουν θέματα
διατήρησης της πανορθόδοξης ενότητας." (Πηγή: https://ria.ru/20191130/1561783783.html).
Για τα
υπόλοιπα που γράφετε στη νέα απέλπιδα προσπάθειά σας να απαντήσετε δήθεν στον
έγκριτο και κατηρτισμένο όσο ελάχιστοι περί το Κανονικό Δίκαιο εντιμολ. κ.
Αναστάσιο Βαβούσκο, Άρχοντα Ασηκρήτιν της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας,
δεν αξίζει καμία σοβαρή απάντηση, εκτός ίσως πολύ γέλως για την ανείπωτη
βλασφημία σας να θεωρείτε τις εμμονικές επιστολές μιας θλιβερής (αναξίας λόγου)
μειοψηφίας ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι τάχα εκφράζουν "τὴν
ἐκκλησιαστικὴ παράδοση καὶ τὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ..., ποὺ κινήθηκαν γιὰ νὰ τὴν
γράψουν πάνω στὴν βάση τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, καὶ
ὄχι ἀντικανονικά, ἀντισυνοδικὰ καὶ μονομερῶς, ὅπως ἔκανε ὁ Μακαριώτατος
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, χωρὶς νὰ ὑπολογίσει τὴν πανορθόδοξες ἀντιδράσεις στὸ ὅλο
θέμα, ἀκολουθῶντας τυφλὰ τὸν «Πατριάρχη τοῦ Γένους» στὴν διασάλευση τῆς
ἑνότητας τοῦ ὀρθόδοξου κόσμου μὲ τὴν ἀνάμειξη στὰ ἐσωτερικὰ τῆς τοπικῆς
Ἐκκλησίας ἐν Οὐκρανία, χρησιμοποιώντας πλασματικὰ ἱεροκανονικὰ
ἐρείσματα"!!!
Τι να πει
κανείς πια; Φυσικά και έχουν γραφτεί ακόμη πιο εξωφρενικές απόψεις από τα
παραπάνω, αλλά απαντώνται μόνο σε περιθωριακά ιστολόγια
"αποτειχισμένων" και λοιπών φανατικών παραεκκλησιαστικών στοιχείων.
Λυπούμαι που αυτή η κραυγαλέα, αντικανονική και αντορθόδοξη τάχα
"απάντηση" βρήκε πρόθυμο βήμα δημοσίευσης σε ευρείας επισκεψιμότητας
εκκλησιαστική ιστοσελίδα, η οποία, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έχει σχέση με την
Κανονική Εκκλησία... Εκτός και αν πίσω από το άγνωστο όνομα "Βασίλειος
Ευσταθίου, Δρ. Φυσικής, πτ. Θεολογίας (Τμ. Κοιν. Θ. ΕΚΠΑ)" κρύβονται άλλοι
που δεν έχουν το ανδρισμό να συκοφαντήσουν και να υβρίσουν ευθέως τον
Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ ότι στο ζήτημα
της αναγνωρίσεως της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας κινήθηκε
"ἀντικανονικά, ἀντισυνοδικὰ καὶ μονομερῶς"... Γιατί υπάρχουν...
"κότες λειράτες" και ο αναγινώσκων νοείτω... — μαζί με Βαβούσκος Τάσος».
Δείτε σχετικά και:
3 σχόλια:
Ορθώς κινείται ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, διότι δεν πρέπει κάποιος να έχει διδάξει Κανονικό Δίκαιο, στο Πανεπιστήμιο για να αντιληφθεί την κατάφωρη παραβίαση όλων των εκκλησιαστικών κανόνων και την μεθόδευση για τη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων. Συγκεκριμένα στον Ορθόδοξο Τύπο της 29-11-2019 διαβάζουμε για τον τρόπο με τον οποίο ανεδείχθησαν οι προκάτοχοι αυτών που σήμερα αποτελούν την ψευδοαυτοκέφαλη "εκκλησία" της Ουκρανίας. Διαβάζουμε και βλέπουμε όχι μόνο την κατάφωρη παραβίαση των Ιερών Κανόνων, αλλά και τις μεθοδεύσεις, τις πολιτικές μεθοδεύσεις για την επίτευξη ενός αποτελέσματος και τη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων στο χώρο της Εκκλησίας, προκειμένου η τελευταία να χρησιμοποιηθεί ως Δούρειος Ίππος των ΗΠΑ στην γεωπολιτική σύγκρουσή τους με τη Ρωσία. Αλλά η Εκκλησία του Κυρίου είναι αποκλειστικά ο χώρος της Σωτηρίας των Ψυχών και όχι πεδίο αντιπαράθεσης των Μεγάλων Δυνάμεων. Γράφονται μεταξύ άλλων λοιπόν στον Ορθόδοξο Τύπο τα ακόλουθα, αναφορικά με το ακανθώδες αυτό ζήτημα, τα οποία γνωρίζει καλύτερον παντός άλλου ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης: " Στις 14 Νοεμβρίου εορτάστηκε η μνήμη του πρώτου Μητροπολίτου της Ουκρανικής Αυτοκεφάλου Εκκλησίας "Βασιλείου Λιπόφσκι", ο οποίος έχει αναγνωριστεί ως Άγιος από την ψευδοαυτοκέφαλη "Εκκλησία" της Ουκρανίας και τον οποίο τιμούν ως Άγιο, τόσο η παράταξη του Φιλάρετου Ντενισένκο, όσο και αυτή του Μακαρίου Μάλετιτς, ενώ η εφημερίδα ΟΤ θεωρεί περιττή την υπόμνηση ότι στις 18-1-2019 ο νέος Ψευδοκιέβου Επιφάνειος εγκαινίασε άγαλμα προς Τιμήν του..
Βηρσαβεέ Μανιάτη
Στην συνέχει η εφημερίδα παραθέτει ορισμένα στοιχεία αυτού του "Αγίου" , που τον θεωρούν ιδρυτή και εμπνευστή της Αυτοκεφαλίας. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι ο Λιπόφσκι ήταν έγγαμος και καθιέρωσε την έγγαμη ιεραρχία, δίδοντας μάλιστα στους Ιερείς το δικαίωμα του δεύτερου γάμου, απορρίπτοντας ταυτοχρόνως τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων. Ακολούθως η εφημερίδα αναφέρει τον τρόπο δημιουργίας της Ιεραρχίας, τονίζοντας ότι ο Λιπόφσκι και οι συνεργάτες του, το 1921 συνεκρότησαν την λεγόμενη "Πανουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Συνέλευση", στην οποία δεν μετείχε κανείς Επίσκοπος (ούτε κανονικός, ούτε σχισματικός, παρά μόνον 30 κληρικοί και 12 διάκονοι, οι οποίοι δεν είχαν λάβει άδεια από τους Επισκόπους τους, καθώς επίσης και 214 λαϊκοί (άνδρες και γυναίκες). Μάλιστα στις σελίδες του επίσημου δελτίου της ΟΑΟΕ του Λιτκόφσκι το 1927, παρατίθεται ο τρόπος της πρώτης χειροτονίας, ενός εκ των αυτοπτών μαρτύρων. Ειδικότερα αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ολόκληρη η Συνέλευση ενώθηκε σε μια ένθερμη προσευχή στον Ουράνιο Πατέρα, προκειμένου να αποστείλει το Άγιο Πνεύμα στον πρώτο Ουκρανό Επίσκοπο, ενώ ο πρεσβύτερος κατά την ηλικία πρωθιερέας ανέγνωσε την ευχή της χειροτονίας. Όλα δε τα μέλη της Συνέλευσης τοποθετούσαν τα χέρια ο ένας στους ώμους του άλλου και εκείνοι στον σολέα στους ώμους των διακόνων, οι διάκονοι στους ώμους των Ιερέων και οι Ιερείς στον υποψήφιο και ακολούθως με εκκλησιαστικούς ύμνους και ευχές ενέδυσαν τον υποψήφιο με την αρχιερατική στολή. Επομένως ο πρώτος "Επίσκοπος" τους Βασίλειος Λιπόφσκι ο και ανακηρυχθείς Άγιος χειροτονήθηκε από γυναίκες και άνδρες και μερικούς κληρικούς χωρίς επισκόπους . Οι ίδιοι μάλιστα για να δικαιολογήσουν την πράξη τους αναφέρουν ότι δεν χορηγούν το Άγιο Πνεύμα οι Επίσκοποι, αλλά όλη η Εκκλησία. Παράλληλα την ίδια εποχή δημιουργήθηκαν και άλλες ΟΑΟΕ εκτός από αυτήν του Λιπόφσκι και μάλιστα η ΟΑΟΕ του Μπουλντόφσκι, η ΟΑΟΕ του Σικόρσκι και η ΟΑΟΕ του Πέγκοφ, των οποίων και οι τρεις ήταν τέως Επίσκοποι, ενώ στη διασπορά ενεφανίσθη και η ΟΑΟΕ του "συνοδικού δικαίου", η οποία κήρυξε την προσήλωσή της στις παραδόσεις του Λιπόφσκι. Με την πάροδο δε του χρόνου συνέβησαν διάφορες συγχωνεύσεις και μετακινήσεις Ιεραρχών στις ομάδες. Το έτος 1994 η ΟΑΟΕ του "συνοδικού δικαίου" ενετάχθη στο Ψευδοπατριαρχείο Κιέβου του Φιλάρετου Ντινισένκο, ο οποίος ήδη είχε καθαιρεθεί από το 1992. Η ΟΑΟΕ του Μακαρίου Μάλετιτς έλκει ως γνωστόν, σύμφωνα πάντοτε με την εφημερίδα, την δημιουργία της και τις χειροτονίες της από τον Ιωάννη Μποντναρτσούκ, καθηρημένον Επίσκοπον και τον Βικέντιον Τσεκάλιν, καθηρημένον διάκονον και διεθνή απαταιώνα πολλάκις καταδικασθέντα. Οι δυο αυτές παρατάξεις σχισματικών, του Φιλάρετου και του Μακαρίου, ως γνωστόν, συναποτελούν το νέον ψευδομόρφωμα της Ουκρανίας, που το Φανάρι έχρησε αυτοκέφαλο και ανεγνώρισαν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, κατόπιν πιέσεων του Αμερικανικού Παράγοντα.
Βηρσαβεέ Μανιάτη
Σημειωτέον ότι τα στοιχεία αυτά η εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος τα άντλησε από την μελέτη του Σεργίου Σουμίλο, Διευθυντού του εν Κιέβω, Διεθνούς Ινστιτούτου Αγιορειτικής Κληρονομιάς. Επομένως όταν κάποιοι αντιτίθενται στην καταστρατήγηση των Ιερών Κανόνων και στη διαστροφή του Συνοδικού Συστήματος δεν τον κάνουν επειδή αντιπαθούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη ή τον Αρχιεπίσκοπο και επιδιώκουν να πλήξουν το κύρος τους και την προσωπικότητά τους, αλλά επειδή ακριβώς ανησυχούν για όλη αυτή τη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και που μετατρέπει την Εκκλησία του Χριστού από Σώμα του Κυρίου με Κεφαλή τον Ίδιο και μέλη όλους τους μάρτυρες και ομολογητές όλων των αιώνων σε πολιτική αρένα και άντρο ικανοποίησης πολιτικών φιλοδοξιών και λογής λογής οικονομικών συμφερόντων. Εξάλλου, όταν κάποιος ασκεί κριτική για την παραβίαση των Εκκλησιαστικών Κανόνων, εν προκειμένω, δεν ευθύνεται αυτός που ασκεί την κριτική και που έχει σκανδαλιστεί τα μέγιστα από όλη αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αλλά οι ασκούντες την εξουσία Πατριάρχες. Αρχιεπίσκοποι και Μητροπολίτες που είναι οι πρώτοι θεματοφύλακες και τηρητές των Ιερών Κανόνων, τους οποίους δεν θα τολμούσαν να παραβούν χωρίς ίδιον όφελος.
Βηρσαβεέ Μανιάτη
Δημοσίευση σχολίου