18 Νοε 2019

Θρησκευτική διπλωματία ή πνευματική διπλωπία


Θρησκευτική διπλωματία ή πνευματική διπλωπία
Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος-Κιλκίς
      «Θρησκευτική διπλωματία» λέει σήμερα ο μοντέρνος, μεταπατερικός και νοεπατερικός ορθόδοξος χριστιανός! Και μάλιστα ο ποιμένας, ο επίσκοπος, ο φύλακας της Αλήθειας μέχρι και το «ιώτα έν»! Διαβάσαμε την επιστολή του πατριάρχη προς τους συνέδρους. Δηλαδή, επικροτείται και προωθείται επισήμως η προσπάθεια  υποστήριξης της πίστης  αλλά και της  ιεραποστολικής διακονίας, διά της εκλογικεύσεως της πίστεως και η κωδικοποίηση συγκεκριμένων δράσεων, με οδηγό την πονηρή και επαμφοτερίζουσα ζυγαριά της λογικής. Με μέτρο τον άνθρωπο και όχι τον Χριστό, τον αποκαλυπτόμενο στους αγίους της Εκκλησίας! Δυτικό εισαγόμενο κατασκεύασμα, κομμάτι της βασάνου, που λέγεται εκκοσμίκευση, η οποία έχει απλωθεί πλέον για τα καλά και στα δικά μας θεολογικά πράγματα.  Πάει η απλότητα και η ευθύτητα. Σε δεύτερη θέση η άσκηση και η κάθαρση. Καταργείται δε και ευθέως η θεϊκή εντολή: «ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν». (Ματθ. 5,37)      
  
     Το λεξικό Μπαμπινιώτη γράφει μεταξύ άλλων περί της διπλωματίας (διπλωματικός μτφ.=): «Αυτός που ενεργεί με έξυπνο και προσεκτικό τρόπο ή με πονηριά: διπλωματική απάντηση (που δεν φανερώνει σαφώς ποια είναι η άποψη, η θέση του ομιλούντος, αλλά μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως). ΣΥΝΩΝΥΜΟ: Πανούργος»! Επίσης, σε όλες τις ομόρριζες λέξεις συναντά κανείς τα συνώνυμα: πονηρός, διπρόσωπος, ανειλικρινής, έξυπνος, προσποίηση, πανουργία. Είναι δυνατόν άνθρωπος της πίστεως, που επιδιώκει τέτοιες σπουδές και προκρίνει τέτοιου είδους δράσεις, να αντέξει αυτήν την ερμηνεία, να μην προβληματιστεί και να μην στρέψει διά παντός τα νώτα του στον πανούργο Πονηρό;
     Ισοπεδωτικός ο Οικουμενισμός στις ημέρες μας, δεν σκιάζεται Θεό. Και επειδή αυτές οι μέθοδοι είναι δικό του εργαλείο, όποιος κάθεται να συζητήσει με αλλόπιστο μ` αυτήν την προϋπόθεση, ενεργεί οπωσδήποτε με πονηρία και όχι εν Αγίω Πνεύματι!  Είναι πολύ πιθανόν να παραμονεύει ακόμη και η προδοσία της πίστεως!  Αν η Αλήθεια χρειαζόταν την διπλωματία, ο Χριστός θα έκανε σεμινάρια στους Αποστόλους, πριν τους αποστείλει να κηρύξουν και να βαπτίσουν.
     Η διπλωματία για την Εκκλησία μόνο «διπλοματία» μπορεί να ονομαστεί . Ναι, διπλοματία με όμικρον, δηλαδή αλληθώρισμα πνευματικό. Έτσι, το ένα μάτι της ψυχής κοιτάζει στον Χριστό  και το άλλο στον χρυσό! Όμως, "οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ".(Ματθ. 6,24)
     Καταφυγή στην διπλωματία για τον χριστιανό σημαίνει απιστία, ολιγοπιστία, δειλία, έλλειψη εμπιστοσύνης στην θεία Πρόνοια, εγωισμό, αυτάρκεια άνευ ευσεβείας, προκατάληψη κατά παντός συνανθρώπου, τουτέστιν έλλειψη απλότητας. Η Αλήθεια δεν έχει ανάγκη τα ανθρώπινα τεχνάσματα και δεν αναπαύεται στην πολλαπλότητα των συλλογισμών. Η διπλωματία μπορεί να είναι έργο των πάντων, πλην των διακόνων της πίστεως.
     Λέει ο άγιος Χρυσόστομος: «Όταν εν σοφία λόγων γένηται απόδειξις, πολλάκις και οι φαυλότεροι κρατούσι των επιεικεστέρων, δεινότεροι λέγειν όντες». Με απλά λόγια: «Όταν γίνεται προσπάθεια να αποδειχθεί η αλήθεια με την σοφία και την λογική την ανθρώπινη, πολλές φορές μπορεί να επικρατήσει η άποψη των πονηρών, επειδή οι πονηροί θα είναι πιο ικανοί στο λέγειν». Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στις διπλωματικές διαδικασίες. Η θεία Αλήθεια, λοιπόν, δεν εξαρτάται από το δεινώς σκέπτεσθαι και λέγειν. Αυτό είναι προφανέστατο στον λόγο του αγίου. 
     Υπάρχει μάλιστα και κάποιο αναμενόμενο αποτέλεσμα, όταν οδηγηθεί το πράγμα εκεί. Δηλαδή, στην περίπτωση των θρησκευτικών διπλωματικών σχέσεων, θα χρησιμοποιηθούν επιχειρήματα του μυαλού ή της «επιστήμης», για να αποδειχθεί και να γίνει πιστευτή η Αλήθεια. Αλλά, ποιου η άποψη θα υπερισχύσει; Ή πώς και πόσο θα «λειανθεί» και θα τεμαχιστεί η Αλήθεια, για να βγει ο μέσος όρος της συμφωνίας; Διότι οι διπλωματικές συναντήσεις γίνονται με διαπραγματεύσεις, συνεννοήσεις, για να λυθούν προβλήματα, λένε τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας. Αναφέρονται επίσης σε διπλωματικές νίκες και ήττες! Και ο ορθόδοξος χριστιανός, όταν μιλάει με ανθρώπους που δεν ανήκουν στην Εκκλησία και θέλει να κάνει συμφωνίες, ελέγχεται ακόμη και από το «ιώτα έν» της Αληθείας!  Υπάρχουν περιθώρια για «διπλωματίες» μ` αυτές τις προϋποθέσεις;                                                                                                               
Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 18-11-2019

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν μου λες κ. Δάσκαλε όταν ο Απόστολος Παύλος έλεγε τους Αθηναίους “άνδρες Αθηναίοι, εγώ σας θεωρώ ως τους περισσότερον θρήσκους από τους άλλους ανθρώπους" στις Πράξεις κεφ. 17 στιχ. 22 (Σταθεὶς δὲ ὁ Παῦλος ἐν μέσῳ τοῦ Ἀρείου πάγου ἔφη· ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιμονεστέρους ὑμᾶς θεωρῶ) έκανε διπλωματία μιλώντας σε ειδωλολάτρες??? ναι ή όχι???
Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Ε΄ έκανε διπλωματία όταν "αφόριζε" την επανάσταση??? ναι ή όχι???
Έλεος ποια!!!
Παίζεται με την νοημοσύνη μας για να περάσετε αυτό που θέλετε!!!
Εσύ μέσα στην τάξη δεν γίνεσαι διπλωμάτης που έχεις να αντιμετωπίσεις μια χούφτα παιδιά και κρίνεις ένα Πατριάρχη που βάλλεται από φίλους και εχθρούς???
Κάθεστε αναπαυτικά στην καρεκλίτσα σας με τον μισθουλάκο του Δημοσίου Υπαλλήλου και στην Ορθόδοξη χώρα όλη μέρα και όλη νύχτα μπροστά σε έναν Η/Υ και κρίνετε τους πάντες που φυλάνε Θερμοπύλες.
Γίνε παπάς, πάνε στο Πατριαρχείο να κάτσεις κανένα χρόνο και θα σου πω εγώ τι διπλωματία θα κάνεις κ. Δάσκαλε!!!
Φίλος Φαναρίου.

Ανώνυμος είπε...

Αὐτά τά καίρια γιά τήν Πίστη μας θέματα,
ἀντί νά βγοῦν μπροστά καί νά τά διδάξουν στόν Λαό οἱ καθ' ὕλην ἁρμόδιοι (...),
στέλνει τώρα ὁ Θεός ἀπλούς λαϊκούς, συνειδητά καί πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως τόν καλό μας ὑπερπολύτεκνο δάσκαλο Σάββα Ἠλιάδη, νά τά φωτίσουν μέ τήν πέννα τους καί ἐνδεχομένως νά φέρουν ἔτσι στό φιλότιμο καί τούς τάχα ὑπευθύνους καί ἐπαΐοντες.
Καλή δύναμη, πολύπειρε δάσκαλέ μας. Σ' εὐχαριστοῦμε!


Φώτης Μιχαήλ
ἰατρός

Ηλιάδης Σάββας είπε...

Δεν διαβάζω σχόλια και δεν απαντώ σε ανώνυμους σχολιαστές. Η Ανωνυμία θεωρώ πως είναι δειλία και δεν ξέρω επιπλέον ποιος είναι ο σχολιαστής, ποια η προσωπικότητά του κλπ. Δεν έχει νόημα μια τέτοια επικοινωνία! Ανώνυμος = κρυφτούλι και εύκολες εξυπνάδες! Επαναλαμβάνω, αν και δεν διαβάζω ανώνυμους! Ό,τι λέω το γράφω και το καταθέτω επωνύμως! Επωνύμως! Άντε γεια, κυρίες και κύριοι ανώνυμοι! Θα παίζουμε σαν τα μικρά μωρά;

Ανώνυμος είπε...

Φίλος Φαναρίου, όπως λέμε "πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι"... Δεν έχετε αγάπη για τον Χριστό, γιατί για άλλο κύριο δουλεύετε.

Ανώνυμος είπε...

κ. Ηλιάδη μην βάζετε όλους τους ανώνυμους στο ίδιο τσουβάλι.
Σας εκνεύρισε ένας φιλοΦαναριώτης με τις σαχλαμάρες του και δεν είναι σωστό να τα βάζετε με όλους τους ανώνυμους.

Οι ανώνυμοι αρκετές φορές γράφουν καλύτερα σχόλια και απο επώνυμους. Δεν είναι η επωνυμία που κάνει καλό ένα σχόλιο, αλλά το πόσο είναι σύμφωνο με το θείο θέλημα και την Ορθοδοξία!

Δεν είναι απαραίτητα δειλία η ανωνυμία.

Ελληνας

Ανώνυμος είπε...

Πρώτον ευχαριστώ για την απάντησή σας αν και δεν διαβάζετε και απαντάτε σε ανώνυμους σχολιαστές.
Δεύτερον κ. Ηλιάδη μην ξεχνάτε ότι βρίσκεστε σε έναν κύκλο αρθρογράφων που κάποιοι είναι ανώνυμοι ή μάλλον ψευδώνυμοι. Γράφουν όχι με το πραγματικό τους όνομα αλλά με ψευδώνυμο. Έτσι γράφω και εγώ. Πως καταδέχεσαι εσύ ο επώνυμος να στέκεσαι δίπλα σε αυτούς τους ψευδώνυμους οι οποίοι κατά τα λεγόμενά σου "παίζουν κρυφτούλι και λένε εύκολες εξυπνάδες". Με αυτούς καταδέχεσαι να παίζεις? είστε μεγάλα μωρά εσείς. Με εμάς όχι? είμαστε μικρά μωρά. Ω! της υποκρισίας!
Τρίτον πρέπει να ξέρεις ποιοι είμαστε για να μας απαντήσεις? στο πρόσωπο απαντάς ή στις ερωτήσεις του? Αλλά συνηθίσατε να γράφετε ότι θεολογούμενο κόψε-ράψε σας κατέβει και απλά να σας εγκωμιάζουν για να ικανοποιηθείτε και αν σας γράψουν κάτι άλλο που αντικρούει τα γραφόμενά σας είμαστε δειλοί γιατί είμαστε ανώνυμοι κυρίες και κύριοι.
Τέταρτον και τελευταίον άλλο ανώνυμος άλλο με ψευδώνυμο. Δεν γράφω ανώνυμα αλλά με ψευδώνυμο "Φίλος Φαναρίου" Πολλοί στην ιστορία μας έδρασαν έτσι και έμειναν με το ψευδώνυμό τους. Ήρωες. Όπως ο Παύλος Μελάς και ο Παπαφλέσσας. Αλήθεια ποιος θυμάται ότι τον έλεγαν Γρηγόριο τον Παπαφλέσα. Έχει και το ψευδώνυμο την δική του σημασία που καμιά φορά είναι ποιο ισχυρή από το πραγματικό όνομα.
Εμείς αγαπάμε τον Φανάρι και το υπερασπιζόμαστε γιατί ξέρουμε την ιστορία του και την πρόσφορά του στο Γένος και στην Πίστη διαχρονικά. Εσείς κολλάτε στα πρόσωπα που σήμερα είναι και αύριο φεύγουν. Ο Θεός και η ιστορία θα δείξει τι ήταν ποιος. Όχι εσείς. Αλλά το Φανάρι, η καθέδρα της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας πρέπει να είναι πάντα εκεί. Στην Κωνσταντινούπολη. Και εμείς να κατανοούμε τις δυσκολίες που περνάνε οι εκεί διακονούντες. όχι να πετροβολάμε εκ του ασφαλούς!!! Θα τρίζουν τα ιερά κόκαλα του Αγίου Γρηγορίου του Ε΄ με την στάση πολλών εδώ μέσα. Ο Πατριάρχης καταθέτει κάθε χρόνο λουλούδια στην κλεισμένη πύλη με τους τούρκους στην πλάτη. Αυτό είναι θάρρος!!! Εσείς μόνο στην οθόνη του Η/Υ σας τα βλέπετε, αν τα βλέπετε.
Άντε γεια, κυρίες και κύριοι επώνυμοι. Παίξτε σαν τα μικρά μωρά.
Φίλος Φαναρίου

Γεώργιος Λουκάκης είπε...

Φίλε Φαναρίου,ο Απ.Παύλος ορθώς και ουχί διπλωματικώς απεκάλεσε ''περισσότερο θρήσκους από τους άλλους ανθρώπους''τους Αθηναίους,συγκρίνοντας την ειδωλολατρική τους θρησκευτικότητα με αυτή των άλλων ειδωλολατρών.Είναι βλάσφημη η σύγκριση του ''αφορισμού'' της Επαναστάσεως με τον οποίον ο Άγιος Πατριάρχης προσπάθησε να σώσει όχι τον εαυτό του αλλά τους χιλιάδες Χριστιανούς της Κων/πόλεως από την σφαγή,με τις δυσαρίθμητες αντορθόδοξες πρακτικές και δηλώσεις του νυν Πατριάρχη.Αλήθεια τι αγαθόν υπέρτερον της Ορθοδόξου Πίστεως κινδυνεύει,χάριν του οποίου επιτρέπεται η σχετικοποίηση της Πίστεως αυτής;Ουαί και αλλοίμονον,''φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού Ζώντος.

Ανώνυμος είπε...

Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα είναι ...και θέλει να σχίσει την Εκκλησία του Χριστού και να φτιάξει τη δική του παραμορφωμένη εκκλησία έχοντας ως όχημα τον θρόνο. Μήπως οι Τούρκοι τον ανάγκασαν να δώσει αυτοκέφαλο στην Ουκρανία; Μήπως οι Τούρκοι τον έκαναν να αναγνωρίσει τις αιρέσεις ως εκκλησίες; Τα ιερά κόκκαλα του αγίου Γρηγορίου του Ε' θα τρίζουν κάθε χρόνο στις 10 Απριλίου από τα λουλούδια του!

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com