Πολλές
φορές εθέσαμεν το ερώτημα αν τελικώς διαφέρουν ο δεδηλωμένος οικουμενιστής (και
όχι μόνον) Σεβ. Δημητριάδος και ο υποτιθέμενος μαθητής του π. Ι. Ρωμανίδου Σεβ.
Ναυπάκτου. Η απάντησις είναι «δεν διαφέρουν πουθενά»! Το αποδεικνύουν περίτρανα
όσα κατέθεσε εις την Ιεραρχίαν ο Δημητριάδος σχετικώς με το «ουκρανικόν».
Σταχυολογούμεν ενδεικτικώς μόνον τρία σημεία χαρακτηριστικά.
Πρώτον
είπε ότι “Η επικέντρωση των συζητήσεών μας στην εγκυρότητα των χειροτονιών και
στη συμπεριφορά των Επισκόπων δεν πρέπει να λαμβάνει χώρα ερήμην της ύπαρξης
εκατομμυρίων ψυχών, έναντι των οποίων έχουμε ευθύνη”. Εις ουδέν διεφοροποιήθη ο
Σεβ. Ναυπάκτου, ο οποίος επικέντρωσε εις την λύσιν άνευ εξετάσεως της
απαραβάτου προϋποθέσεως που είναι η έγκυρος ιερωσύνη. Δεν τους ενδιαφέρει αν
έχουν ή όχι αποστολική διαδοχή, διότι κατ’ αυτούς ο Πατριάρχης Κων/λεως ορίζει
ποιος έχει ιερωσύνη και ποιος όχι, διά τούτο και ο Σεβ. Ναυπάκτου εναπέθεσε
πλήρως το ζήτημα της «αποκαταστάσεως» των αχειροτονήτων εις τον Πατριάρχην.
Δεύτερον
είπε ότι “Προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε ότι, άπαξ και υπογράψει πρώτος ο
Οικουμενικός Πατριάρχης, αυτό δεν αμφισβητείτο.” Το ίδιο πιστεύει και ο
Ναυπάκτου, που ισχυρίσθη ότι δεν έχει δικαίωμα η Εκκλησία της Ελλάδος καν να
θέση εις συζήτησιν τας αποφάσεις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ακόμα και όταν
αυταί είναι εντελώς αυθαίρεται και αντικανονικαί.
Τρίτον
είπε ότι “Το τί θα κάνει η Ρωσική Εκκλησία, μετά τη δική μας αναγνώριση, είναι
θέμα δικό της.” Ο Σεβ. Δημητριάδος είχε δεδομένην την αναγνώρισιν από την
Ιεραρχίαν, ως να την είχε προαποφασίσει με τον Αρχιεπίσκοπον και τον Ναυπάκτου.
Ο Σεβ. Ναυπάκτου, ως πρόεδρος της επιτροπής Τύπου, κατηύθυνε εν γνώσει του το
επίσημον ανακοινωθέν της Ιεραρχίας προς την άποψιν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος
ανεγνώρισε, ενώ ως εδήλωσαν έτεροι Ιεράρχαι δεν ελήφθη απόφασις.
Ο
άλλοτε σεβαστός Ιεράρχης εταυτίσθη με τον οικουμενιστήν Δημητριάδος. Είναι
ασυγχώρητο που ευτελίζεται το όνομα του Ρωμανίδη από τον «μαθητήν» του.
7 σχόλια:
Καλησπέρα,μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι συνέβη στον Άγιο Ναυπάκτου; Τι στροφή 180 μοιρών, προς το σκοτάδι, είναι αυτή;
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ρωμανίδη...
Έλεγαν οι παππούδες μας στο χωριό:"Και τον Άγιο Θεωνά να ΄χεις Γέροντα, αν δεν κάνεις προσωπικό αγώνα, δεν κάνεις προκοπή."
Τώρα, τι θα έλεγε ο π.Ιωάννης Ρωμανίδης για την κατάντια του αγίου Ναυπάκτου, Κύριος είδε...
Κλάψε Παναγιά μου, που λέει και ο κανόνας εις ψυχορραγούντα!
Τώρα είδατε την κατάντια του Ναυπάκτου?
Υπερηφάνεια, η δόξα και η καλοπέραση τους,είναι τα τριάντα αργύρια που αμοίβονται οι σημερινοί ιεράρχες μας.
Αισχος, Ντροπή.
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΕΙΟΣ ΗΤΟ ΚΑΛΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ,ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Ο Ιερόθεος από παλιά αντιπαθουσε ιδιαίτερα και φοβόταν τους Ρώσους, παθολογικά θα έλεγα. Ακόμα και τον παραδοσιακά ορθοδοξο φιλόσοφο Χομιακωφ, πολύ κοντά στο πνεύμα της Οπτινα, τον συσχετίζει λαθεμενα με τον περσοναλισμο (αναρωτιέμαι αν έχει διαβάσει κείμενα του Χομιακωφ, που είναι λαμπρός στην εκκλησία λογική του ανάλυση). Επί πλέον, ο Ιερόθεος αρέσκεται ανέκαθεν σε νομικιστικα επιχειρήματα, ενώ ποτέ δεν έχει εκφράσει αντιρρήσεις για τον επισκοποκεντρικο μονισμο και νεοαρειανισμο του Ζηζιουλα. Θυμηθείτε και με ποιο τρόπο επιδίωξε τη διάλυση του μοναστηριού της Μεταμόρφωσης, άλλο που δεν με εκφράζει αυτού του είδους η μοναχική κουλτούρα. Δεν έδειξε όμως συγκατάβαση, ώστε να τους οδηγήσει σε μία πιο πνευματική και παραδοσιακή μορφή μοναχισμου. Ρωσοφοβια, ακραίος επισκοποκεντρισμος, νομικισμος, ορίστε το αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, δεν με εκπλήσσει καθόλου η στάση του. Αυτή παρέσυρε και την ιεραρχία, που δεν φημίζεται για την κατάρτιση της, έτσι και αλλιώς...Ουσιαστικά, ο Ιερόθεος λειτούργησε στην ιστορία αυτή ως "λευκός ιππότης"... Ο Δημητριάδος είναι τελείως διαφορετική (και ολίγον εμετική...) περίπτωση...
Δημοσίευση σχολίου