Αντίσταση στα ερυθρά τάγματα εφόδου του ολοκληρωτισμού

Αντίσταση στα ερυθρά τάγματα εφόδου του ολοκληρωτισμού

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Είναι πρόδηλο ότι ζούμε υπό ένα ανελεύθερο καθεστώς το οποίο περιάπτεται του μανδύα της Δημοκρατίας και της επίφασης του κοινοβουλευτισμού, όπου όμως εις την ουσία και τον πυρήνα του πρόκειται δια μία στυγνή δικτατορία η οποία έχει εγκαθιδρυθεί από ένα κόμμα το οποίο διατηρεί τον απόηχο δημοκρατικής εκλογής καθότι, αφότου υφάρπαξε τεχνηέντως δια συνθηματολογικής ρητορικής την ψήφο των αφελών πολιτών, επιβουλευόμενο και την πολιτική και ιστορική άγνοια των, κατόρθωσε να αναρριχηθεί στην εξουσία, πράττοντας ακριβώς τα αντίθετα.

Απορίας άξιον είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση διαπνέεται από έντονα ανθελληνικά συναισθήματα, στερείται ιδεολογίας, αποφασιστικότητας, προγραμματισμού και πρωτοβουλιών, καθότι αποδεδειγμένα λειτουργεί ως ένας εγκάθετος μηχανισμός ανθρώπων, «Δούρειος ίππος»  αλλότριων συμφερόντων, με αποκλειστικό γνώμονα και στόχο την προαγωγή του αφελληνισμού προς πάσα κατεύθυνση, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, την αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού από μία ανέλεγκτη ροή μεταναστών, προπαγανδίζοντας ανεπιστημονικά και μονομερώς περί των δικαιωμάτων των μεταναστών, συσκοτίζοντας τις θεμελιώδες εκ του νόμου διαφορές, οικονομικού μετανάστη, πρόσφυγα και παράνομου μετανάστη.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι κυβερνώντες ανελεύθερα ετεροκατευθύνονται και καθίστανται πειθήνια και έμμισθα ακροβολισμένα όργανα, σε όλο το κράτος υποτελή φερέφωνα, εν ολίγοις «πράκτορες», χειραγωγούμενοι εξ ορισμένων εξωθεσμικών παρακέντρων τα οποία παρεμβαίνων παράτυπα και ιταμά εις την διακυβέρνηση της Συντεταγμένης Πολιτείας μας.

Φρονώ ότι η έννοια της «εσχάτης προδοσίας»  εμπεριέχει ακριβώς και με σαφήνεια την ως άνω συμπεριφορά, δηλαδή μία κυβέρνηση η οποία σφετεριζόμενη την λαϊκή κυριαρχία, επιχειρεί να καταλύσει με την βία το δημοκρατικό πολίτευμα, διότι βία συνιστά και η ποδοπάτηση καίριων διατάξεων του Συνάγματος, τα αλλεπάλληλα θεσμικά πραξικοπήματα, η καταπάτηση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ανθρώπων, την επιβολή δυσβάστακτων φόρων και ούτω καθ’εξής.

Η παρούσα αντιεθνική κυβέρνηση πιστή στις ανθελληνικές τις αντιλήψεις έχει απεμπολήσει κάθε ψήγμα σοβαρότητας και αξιοπρέπειας, επιδιώκοντας πάση θυσία να εξυπηρετήσει, ανθελληνικά συμφέροντα, να κατασυκοφαντήσει ανενδοίαστα και επαίσχυντα ο,τιδήποτε σχετίζεται με την Ελλάδα.

Το μίσος προς την Πατρίδα είναι παροιμειώδες, επιχειρούν να εκριζώσουν τον Ελλαδικό Πολιτισμό καθώς και την ζώσα Ορθόδοξη παράδοση από την συνείδηση και τις καρδιές των Ελλήνων, μολονότι τούτου όπως πολλάκις έχουμε επισημάνει κατοχυρώνεται ρητώς (εννοώ η Ορθόδοξη παράδοσή μας) στην προμετωπίδα της Συνταγματικής εννόμου τάξεως αλλά και αδιάστικτα στην διάταξη του άρθρου 3.

Η αγάπη για την Πατρίδα των Ελλήνων έχει ποινικοποιηθεί, η έννοια έθνος και ελευθερία έχουν εξοβελιστεί ως ακραίες, φασιστικές, δηλαδή μεθοδεύουν επιμελώς την επιβολή ενός ουδέτερου έθνους, δίχως δηλαδή ταυτότητα, παράδοση, πολιτισμικά χαρακτηριστικά κατά ασφαλώς και προδήλως αντισυνταγματικό τρόπο.

Η πρόθεσής του είναι η αποδόμηση του ελληνικού έθνους, η απάλειψη της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας, να καταστούμε μία άμορφη χωρίς διακρτικά χαρακτηριστικά, μία υδαρή μάζα, δίχως αναφορά προς το παρελθόν μας, την ιστορία μας και δη την πίστη μας.

Αυτή η δοτή πολιτική της εγκαθιδρυθησομένης παγκοσμιοποιήσεως κατατείνει ακριβώς εις την μελλοντική αρπαγή της Ελλάδας, διότι θα αφαιρεθεί διοικητικά και θα διεκδικούν άπαντες μερίδιο, επικαλούμενοι την ιδιότητά του ως δήθεν κάτοικοι.

Τούτο θα συμβεί διότι η ως άνω συστηματική ανθελληνική πολιτική αποτελεί μία μορφή διανοητικού πολέμου και πνευματικής αιχμαλωσίας, διότι οι πόλεμοι πλέον ενεργούνται, ουχί με όπλα, αλλά με άλλα μέσα, δια των διαφθορείων της ποδηγετήσεως, ήτοι των εξωνημένων Μ.Μ.Ε, τα οποία επιδρούν δυναμικά στις πνευματικά ευνουχισμένες μάζες αλλά και δια της χειραγώγησης των αδαών πολιτών οι οποίο δεν δύνανται συνειδητοποιήσουν με ενάργεια τα τεκταινόμενα.

Η δημιουργία μίας νέας γενιάς η οποία ούσα διανοητικά λοβοτομημένη αγνοεί της ιστορική αλήθεια συνιστά ένα επικίνδυνο κρούσμα δια το μέλλον της πατρίδα μας, διότι εξαιτίας και συνεπεία της ισχυρής φαιάς προπαγάνδας, το ανθελληνικό σύστημα έχει καλλιεργήσει την ψευδή συνείδηση στους νέους ότι όταν αγαπάς την πατρίδα σου είσαι φασίστας και ότι είναι κάτι κακό, το αντίστροφο όμως όταν κάποιος τρίτος αγαπά την πατρίδα του είναι καλό και πρέπει να τον σεβόμαστε.

Πέραν δηλαδή της καλλιέργειας ενοχής και εν γένει της οιονεί ποινικοποιήσεως του πατριωτικού φρονήματος, εμπεδώνεται λίαν εσκεμμένα και το ηττοπαθές φρόνημα προς τον Ελληνικό λαό ακριβώς δια να νιώσει αδύναμος, ασήμαντος και ανίκανος να διεκδικήσει αυτά τα οποία του ανήκουν ή να διατηρήσει όσα με ποτάμια αίματος των προγόνων του κατέκτησε.

Η εξαναγκαστική αποκοπή από τον παρελθόν μας, δεν επιφέρει μόνον την επαχθή συνέπεια της λήθης, της απώλειας ταυτότητας αλλά συνιστά της τρισμέγιστη ύβρη προς τους πεσόντες για την ιδική μας ελευθερία στο διάβα των αιώνων, συνιστά δηλαδή βεβήλωση και καθύβριση εις την μνήμη των αγωνισαμένων ψυχών δια την ιδικής μας ελευθερία.

Οι άνθρωποι αυτοί θυσιάσθηκαν, στερούμενοι την οικογένεια τους οικείους τους, την ίδια τους τη ζωή, σκοτώθηκαν αιχμαλωτίσθηκαν, απεμπόλησαν την ίδια τους τη ζωή, στους Βαλκανικούς Πολέμους, στην Μικρασιατική καταστροφή, στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά και προγενέστερα κατά την κήρυξη την Ελληνικής επαναστάσεως για να αποκτήσουμε ένα εθνικά ανεξάρτητο ελληνικό κράτος με την σημερινή φυσιογνωμία, διατηρώντας πάντοτε αγαστές σχέσεις και συμπηγνύοντας τις αναγκαίες συμμαχίες με τον ξένο παράγοντα.

Ο βίαιος ακρωτηριασμός όμως του παρελθόντος μας συνιστά μία ανόσια, ανίερη και άτιμη πράξη και ο λαός πρέπει να αφυπνιστεί ότι πλέον οι εχθροί ευρίσκονται εντός των πυλών, δεδηλωμένοι ανθέλληνες με παραποιημένα ονόματα και δήθεν ψευδεπίγραφα αριστεροί, ενώ στην ουσία είναι ένας ανυπόληπτος θίασος, ένας ασυνείδητος και αναξιοπρεπής εσμός πολιτικών αμοραλιστών, αδίστακτων τυχοδιωκτών, στυγνών καιροσκόπων, οι οποίοι δια το μόνον δια το οποίο ενδιαφέρονται είναι η επί μακρόν νομή της εξουσίας και η εκχώρηση των πάντων έναντι προσωπικών ανταλλαγμάτων.

Η εκκωφαντική κατάρρευση της ευπώλητης αριστεράς της Ελλάδας φρονώ ότι ενταφιάστηκε, ή καλύτερα έστω και καθυστερημένα, διότι στην Σοβιετική Ένωση ήδη το 1989, η φενάκη της Αριστεράς, η απατηλή και ονειδιστική ιδεοληψία του επάρατου Μπολσεβικισμού, μόνον συντρίμμια μπορεί να καταλείψει.

Η οικονομία καταβαθρώνεται, τα  «ερυθρά» μνημόνια ενδημούν κραταιά, η ποινική καταστολή όμοια με των πιο στυγνών δικτατορικών καθεστώτων, ανελευθερία παντού, τα τάγματα εφόδου της αριστεράς καιροφυλακτούν δια τον διωγμό των αντιφρονούντων, ο κρατικός μηχανισμός έτοιμος δια προληπτικές προσαγωγές σε οιονδήποτε τολμά να εκφέρει ελευθέρως γνώμη και άποψη στα πλαίσια του ατομικού δικαιώματος όπως επιτάσσει ο πλουραλισμός της Δημοκρατίας μας.

Αυτή είναι η βιούμενη σήμερα πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αντιληφθούμε, όπως επίσης να καταλάβουμε ότι οι φωτογραφικές τροποποιήσεις εις τον ποινικό κώδικα αποβλέπουν αποκλειστικά και μόνον στην εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπιμοτήτων διότι έχουν υποσχεθεί την αποφυλάκιση κάποιων, ή την αναγκαστική ποινική δίωξη κάποιων άλλων, λίαν όμως προσχηματικώς μέχρις του σημείου να εκτονωθεί η λαϊκή οργή, μετά ταύτα ακριβώς ένεκεν των δρομολογούμενων τροποποιήσεων θα εξασφαλίσουν επιεική ποινική μεταχείριση.

Εν κατακλείδι, αντίσταση, εγρήγορση, πίστη, μελέτη δια την όξυνση της κριτικής μας σκέψης δια να κατορθώσουμε να πολεμήσουμε πνευματικά και διανοητικά τις δαιμονικές δυνάμεις συν Θεώ οι οποίες μας κατακλύζουν και μας αντιμάχονται. Την σημαία ψηλά, δεν την υποστέλλουμε δεν ορρωδούμε έναντι ουδενός. Ζήτω η Ελλάς, Ζήτω η Πατρίς, Ζήτω η Ορθοδοξία!