Για την μετάνοια (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, Ἀριθμ. 9

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ

1. Χριστιανοί μου, τί θά γίνει μέ τά ἁμαρτήματά μας, τά πολλά καί τά μεγάλα ἁμαρτήματά μας; Μέ αὐτά πού πράξαμε ὅταν ἤμασταν μικροί καί μέ αὐτά πού πράξαμε ὅταν μεγαλώσαμε; Ἀλλά καί γερνῶντας δέν λέμε νά ἀφήσουμε τήν βρώμικη ἁμαρτία!... Καί νά σκεφθεῖ κανείς ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι τό χειρότερο, γιατί μᾶς λερώνει τήν ὄμορφη ψυχή μας, γιατί μᾶς παίρνει τήν χαρά καί μᾶς μελαγχολεῖ καί τό χειρότερο, τό ὅτι μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό. Ἔχω ὅμως νά σᾶς πῶ, ἀδελφοί, γιά νά χαρεῖτε, ὅτι βρέθηκε φάρμακο πού θεραπεύει τήν ψυχή πού ἁμάρτησε, πού τήν πλένει καί τήν καθαρίζει ἀπό τήν ἀσχήμια τῆς ἁμαρτίας. Καί αὐτό τό φάρμακο εἶναι τό ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Ναί! Ὁ σταυρικός θάνατος τοῦ Χριστοῦ ἦταν Θυσία γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. «Τό Αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπό πάσης ἁμαρτίας» (Α´ Ἰωάν. 1,7). Ὅ,τι καί νά κάναμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ἄν δέν χυνόταν τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, δέν θά μπορούσαμε νά σβήσουμε κανένα ἁμάρτημά μας, οὔτε ἕνα μικρό ψεματάκι. Ξαναλέγω: «Τό Αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπό πάσης ἁμαρτίας»!

2. Ἀπό τήν πλευρά τήν δική μας, γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ΜΕΤΑΝΟΙΑ. «Μετάνοια» σημαίνει νά παραδεχθοῦμε ταπεινά ὅτι φταίξαμε γι᾽ αὐτό πού κάναμε, ὅτι εἴμαστε ἔνοχοι γι᾽ αὐτό, ὅτι δέν ἔπρεπε νά τό κάνουμε καί ὅτι, ἄν μᾶς τύχει πάλι παρόμοιος πειρασμός, δέν θά τό ξανακάνουμε. Ὅπως τό καταλαβαίνουμε θέλει ταπείνωση ἡ μετάνοια, γιατί ὁ ἐγωϊστής ἄνθρωπος δέν λέγει τό «ἥμαρτον». Ἀλλά μετάνοια, ἀδελφοί, δέν εἶναι ἕνα ἁπλό «ἐν τάξει ἁμάρτησα», ἀλλά εἶναι ἕνα βαθύ πονετικό αἴσθημα γιά τό ὅτι παραβήκαμε τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, γιά τό ὅτι ὁ Θεός εἶπε νά μήν τό κάνουμε αὐτό καί ἐμεῖς τό κάναμε καί ἔτσι ἐναντιωθήκαμε στό πανάγιο θέλημά Του!... Εἶναι φοβερό αὐτό!... Καί αὐτό τό αἴσθημα νά μᾶς κάνει νά χύνουμε δάκρυα, τά εὐλογημένα δάκρυα τῆς μετανοίας.

3. Ἀλλά τέτοιου εἴδους μετάνοια, ὅπως τήν βλέπουμε στούς βίους τῶν ἁγίους, μετάνοια μέ στεναγμούς καί βογγητά, δέν ὑπάρχει ἤ σπάνια ὑπάρχει σέ μᾶς σήμερα. Καί λοιπόν, ἀδελφοί, τί θά γίνει; Χωρίς μετάνοια δέν θά σωθοῦμε. Ναί! Γιατί γιά τήν σωτηρία μας δέν φτάνει μόνο τό ὅτι σταυρώθηκε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Εἶναι ἀπαραίτητη καί ἡ μετάνοιά μας. Ὅπως εἶπε κάποιος, σωστά καί πολύ ὡραῖα, τό σκληρό αὐτό πράγμα πού λέγεται «ἁμαρτία» σπάει μέ τό μῖγμα δύο σταγόνων. Ἡ μιά σταγόνα εἶναι τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἄλλη σταγόνα εἶναι τό δάκρυ τοῦ ἁμαρτωλοῦ!

4. Ἀφοῦ, λοιπόν, εἶναι τόσο ἀπαραίτητη ἡ μετάνοια γιά τήν σωτηρία μας – καί ἡ σωτηρία μας εἶναι τό πᾶν – ἄς φροντίσουμε νά ἔχουμε μετάνοια, ἀλλά σωστή καί ἀληθινή μετάνοια. Μήν πλανευόμαστε καί φροντίζουμε γιά ἄλλα πράγματα καί ἀφήνουμε τό κύριο πράγμα, πού εἶναι ἡ μετάνοια γιά τά ἁμαρτήματά μας. Γιατί πολλοί χριστιανοί σήμερα παθαίνουν ὑπερκόπωση μέ τήν ἱεραποστολική τους δράση, μέ τίς προσκυνηματικές τους ἐκδρομές, μέ τήν ἐξάσκηση τῶν φιλανθρωπικῶν τους ἔργων, ἀλλά, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν ἀπογοητευτική συμπεριφορά τους, δέν ξέρουν καθόλου τό μάθημα τῆς μετάνοιας. Καί φαίνονται ἀπό τήν ὅλη τους συμπεριφορά καί ἀπό τά λόγια τους ἀκόμη ὅτι δέν τό ξέρουν τό μάθημα αὐτό, ὅτι δέν ζοῦν δηλαδή τήν μετάνοια. Πρῶτα - πρῶτα, αὐτός πού ζεῖ πραγματικά καί ὄχι ἐπιφανειακά τήν μετάνοια δέν κατηγορεῖ κανένα. Δέν τόν ἀφήνει ὁ πόνος γιά τά ἁμαρτήματά του νά κατηγορήσει ἄλλον. Αὐτός ἔπειτα πού ζεῖ σωστά τήν μετάνοια δέν μιλάει γιά τήν δράση του (!) διαφημίζοντάς την μάλιστα καί μέ ὀγκώδη βιβλία, στά ὁποῖα παρουσιάζει ἄπταιστο καί ἀκέραιο τόν ἑαυτό του. Καί γιά νά πῶ ἕνα τρίτο χαρακτηριστικό, αὐτός πού ζεῖ ἀληθινή μετάνοια καί κατηγορεῖ συνέχεια τόν ἑαυτό του γιά τίς πράξεις του, δέν ταράσσεται ὅταν τόν κατηγοροῦν οἱ ἄλλοι, ἔστω καί ἄν εἶναι ψέματα αὐτά γιά τά ὁποῖα τόν κατηγοροῦν. Γιατί λέει ὅτι, καί ἄν δέν εἶναι ἀλήθεια αὐτά πού λέγουν ἐναντίον μου, ὅμως ἔχω τόσα ἄλλα κρυφά μεγαλύτερα ἁμαρτήματα πού δέν τά γνωρίζουν. Καλά κάνουν καί μέ κατηγοροῦν. «Ἐν ἄλλοις πταίομεν καί ἐν ἄλλοις τιμωρούμεθα»!

5. Ἀδελφοί Χριστιανοί! Ἄς παρακαλοῦμε τήν Κυρία Θεοτόκο νά μᾶς δώσει μετάνοια. Ὁπωσδήποτε πρέπει νά πᾶμε ὅλοι μας σέ ἕνα πνευματικό – καί σέ ἄγνωστο πνευματικό – γιά νά ἐξομολογηθοῦμε τά ἁμαρτήματά μας. Ὄχι γιά νά μᾶς διαβάσει μιά εὐχή, ἀλλά νά ἐξομολογηθοῦμε τά ἁμαρτήματά μας. Θά τιμωρηθοῦμε ὄχι γιατί ἁμαρτήσαμε, ἀλλά γιατί δέν μετανοήσαμε!... 

Μέ πολλές εὐχές

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας