Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά – Μαρτυρία στόν σύγχρονο κόσμο

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Λκ. η΄ 27-39

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: κα΄ ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 16-20)

Μαρτυρία στόν σύγχρονο κόσμο

«Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεὸς»

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς μὲ τὴν παντοδύναμη ἐξουσία του ἐλευθέρωσε τὸν ταλαίπωρο δαιμονισμένο τῶν Γαδαρηνῶν ἀπὸ τὴν τυραννικὴ κυριαρχία τῶν πονηρῶν πνευμάτων. Τώρα ὁ πρώην δαιμονισμένος κάθεται ἤρεμος καὶ γαλήνιος δίπλα στὸ μεγάλο του Εὐεργέτη. Δὲν θέλει νὰ Τὸν ἀποχωριστεῖ, ἐπιθυμεῖ νὰ Τὸν ἀκολουθεῖ παντοῦ, ὅμως ὁ Κύριος τοῦ ὑποδεικνύει κάτι διαφορετικό: «Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός», τοῦ λέει. Νὰ ἐπιστρέψεις πίσω στὸ σπίτι σου καὶ νὰ διηγεῖσαι ὅσα θαυμαστὰ σοῦ ἔκανε ὁ Θεός. Αὐτὸ εἶναι τὸ δικό σου χρέος: νὰ μιλᾶς γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ ἔζησες· νὰ δίνεις τὴ δική σου μαρτυρία γιὰ τὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ.

Παρόμοιο καὶ τὸ δικό μας χρέος. Νὰ δίνουμε μαρτυρία πίστεως μέσα στὸν ἀλλοπρόσαλλο κόσμο μας. Ἂς δοῦμε λοιπὸν πιὸ συγκεκριμένα: Ποιὰ εἶναι ἡ μαρτυρία ποὺ καλούμαστε νὰ δίνουμε γύρω μας καὶ κατὰ πόσο εἶναι ἐφικτὸ νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὸ χρέος μας αὐτό;

1. Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Ἡ μαρτυρία τοῦ χριστιανοῦ μέσα στὸν κόσμο εἶναι μαρτυρία λόγου καὶ ζωῆς. Μαρτυρία λόγου, διότι ὁ χριστιανός, σύμ­­φωνα μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ ἁγίου ἀ­­­­ποστόλου Πέτρου, ὀφείλει νὰ εἶναι πάν­τοτε «ἕτοιμος πρὸς ἀπολογίαν» καὶ νὰ ὑπερασπίζεται τὶς ἀλήθειες τῆς Πίστεως «μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου», δηλαδὴ μὲ πνεῦμα πραότητος καὶ μὲ φόβο Θεοῦ (Α΄ Πέτρ. γ΄ 15). Μαρτυρία λόγου. Νὰ μὴ διστάζει δηλαδὴ νὰ ὁμολογεῖ τὸν Κύριο ὡς τὸ μεγάλο Εὐεργέτη του, τὸν προσωπικὸ Σωτήρα καὶ Λυτρωτή του. Εἶναι κι αὐτὸ δυνατὴ μαρτυρία. Αὐθόρμητη κίνηση τῆς ψυχῆς ποὺ αἰσθάνεται πλημμυρισμένη ἀπὸ εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς ἀνεκτίμητες δωρεὲς τοῦ Θεοῦ.

Παράλληλα ὅμως ὁ χριστιανὸς ὀφείλει νὰ δίνει καὶ μαρτυρία ζωῆς. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ζεῖ ἀποτελεῖ ἕνα καθημερινὸ κήρυγμα μὲ πολλοὺς ἀποδέκτες. Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, καθὼς τὸν παρατη­ροῦν, τὸν θαυμάζουν γιὰ τὴν ­ψυχική του ἰσορροπία, γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλ­πίδα του στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν ἀγάπη ποὺ ἐκδηλώνει πρὸς ὅλους ἀ­­­διακρίτως, γιὰ τὴν ὑπομονὴ στὶς δυσ­κολίες, γιὰ τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς του νὰ συγχωρεῖ ἀκόμη κι αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀδικοῦν… Ἡ ὅλη ζωὴ τοῦ χριστιανοῦ ὀφείλει νὰ ἀποτελεῖ ἔμπρακτη ἀπόδειξη ὅτι ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἐφαρμόζεται καὶ εἶναι αὐτὸς ποὺ ἐξασφαλίζει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἀληθινὴ εὐτυχία.

Εἶναι ὅμως αὐτὸ ἐφικτὸ νὰ πραγματοποιηθεῖ στὴν ἐποχή μας;

2. ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ

Εἶναι ἐφαρμόσιμη ἡ μαρτυρία ὑπὲρ τῆς Πίστεώς μας; Μερικοὶ ἀ­­­­­πογοητεύονται, καθὼς βλέπουν τὸ ρεῦ­­μα τοῦ κακοῦ νὰ κατακλύζει τὰ πάντα μὲ ὁρμή. «Τί μπορεῖ νὰ κάνει ἕνας χριστιανός, ὅταν εἶναι μόνος του;», ἀναρω­τιοῦνται. «Τί νόημα ἔχει νὰ πηγαίνεις ἀντίθετα στὸ ρεῦμα;»

Κάτι ἀνάλογο θὰ μποροῦσε νὰ σκεφθεῖ καὶ ὁ πρώην δαιμονισμένος, ὅταν ὁ Κύριος τοῦ ὑπέδειξε νὰ γυρίσει στὴν πατρίδα του γιὰ νὰ διηγεῖται τὸ θαῦμα ποὺ ἔζησε. Νὰ γυρίσει, ἀλλὰ ποῦ;… Στὴ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν ποὺ ­ἔδιωξαν τὸν Χριστό! Νὰ μιλήσει σὲ ποιούς;… Στοὺς συμπατριῶτες του οἱ ὁποῖοι ἀντὶ νὰ χαροῦν γιὰ τὴν ἀπαλλαγή τους ἀπὸ τὴν τρομοκρατία τῶν δαιμόνων, στενοχωρήθηκαν γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ζημία ἀπὸ τὸν πνιγμὸ τῶν χοίρων καὶ ζήτησαν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ φύγει μακριὰ ἀπὸ τὸν τόπο τους; Παρ’ ὅλα αὐτά, ἔκανε αὐτὸ ποὺ τοῦ ζήτησε ὁ Χριστός. «Καὶ ἀπῆλθε καθ’ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς». Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἔγινε ἱεραπόστολος μέσα στὴν ἴδια τὴν πατρίδα του. Μιὰ ζωντανὴ μαρτυρία καὶ ἀπόδειξη τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ.

Δὲν γνωρίζουμε τὰ ἀποτελέσματα ἀ­­­πὸ τὴν παρουσία καὶ δράση του ἀνάμεσα στοὺς Γαδαρηνούς. Ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζουμε εἶναι ὅτι στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε πάμπολλα παραδεί­γ­ματα ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι, ἂν καὶ ἐρ­γάστηκαν μόνοι τους, ἐπειδὴ εἶχαν σύμμαχο τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ­ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν θαυμαστὰ ἀποτελέσματα. Ὁ ἅγι­­ος Γρηγόριος ἐπίσκοπος Νεοκαισα­ρείας (213-270 μ.Χ.), ὅταν ­ἐγκαταστά­θηκε στὴν ἐπισκοπική του περιφέρεια, βρῆ­κε μόνο 17 χριστιανούς. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ­ἦ­­­ταν εἰδωλολάτρες. Ἐργάστηκε μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση καὶ κατόρθωσε νὰ ­μεταστρέψει σχεδὸν ὅλη τὴν πόλη στὴ ­χριστιανικὴ πίστη. Ὅταν ἀπεβίωσε, στὴν περιοχή του εἶχαν μείνει μόλις 17 εἰδωλολάτρες. Ἂς μὴν ­ἀπογοητευόμαστε λοι­πόν. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἔλεγε ὅτι ἀρ­­κεῖ ἕνας ἄνθρωπος «ζήλῳ πεπυρωμένος» γιὰ νὰ διορθώσει ὁλόκληρη πόλη!

 «Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός». Τὸ κάλεσμα τοῦ Κυρίου ἀκούγεται ­σήμερα περισσότερο ἐπίκαιρο παρὰ ποτέ. Εἶ­ναι ἐπείγουσα ἀνάγκη νὰ δώσουμε μαρ­­­τυρία Χριστοῦ μέσα στὸ ­σύγχρονο κόσμο. Σ’ ἕνα κόσμο ποὺ μοιάζει μ’ ἐ­­­κεῖ­νον τῶν Γαδαρηνῶν. Διότι καὶ ­σήμε­­­ρα ἐπιχειροῦν πολλοὶ νὰ διώξουν τὸν Χρι­στὸ ἀπὸ τὴ ζωή τους, ἀπὸ τὴν ­οἰκογένεια, τὸ σχολεῖο, τὴν κοινωνία… Ἂς μὴν ­κα­τα­θέσουμε τὰ ὅπλα. Ἂς ὁμολογοῦμε μὲ θάρρος αὐτὰ ποὺ πιστεύουμε κι αὐτὰ ποὺ ζοῦμε… Ἡ ἐποχή μας ἔχει ­ἀνάγκη ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ θὰ δίνουν μὲ ἐν­θου­σιασμὸ μαρτυρία Χριστοῦ!

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”