Το ΝΑΤΟ επεκτείνει τα επιχειρησιακά του εργαλεία στα Βαλκάνια

Το ΝΑΤΟ επεκτείνει τα επιχειρησιακά του εργαλεία στα Βαλκάνια

του Χρήστου Μελίδη

Η πρόσφατη επαναφορά των διαπραγματεύσεων από τα Σκόπια για το γνωστό θέμα του ονόματος της ”Μακεδονίας”, και δεδομένης της προτροπής των ΗΠΑ αλλά και του ΟΗΕ για οριστική επίλυση του ζητήματος μέσα στο 2018 καθώς και των στενών δεσμών του ΝΑΤΟ με τα Σκόπια, δείχνει ότι το ΝΑΤΟ βιάζεται να επεκτείνει τα επιχειρησιακά του εργαλεία στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, με άγνωστες μέχρι στιγμής προεκτάσεις.

Για το λόγο αυτό έπρεπε να φύγει η προηγούμενη ”δύσκαμπτη” συντηρητική κυβέρνηση του Νίκολα Γκρουέφσκι και να έρθει η πιο ”ανοιχτή” σοσιαλδημοκρατική του Ζόραν Ζάεφ έτσι ώστε να προχωρήσει το θέμα της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και να ανοίξει ξανά ο διπλωματικός διάλογος με την Ελλάδα, μιας και η Ελλάδα είναι η χώρα που μπλόκαρε μέχρι τώρα την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα Σκόπια αποτελούν ένα βασικό κέντρο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ ήδη από τη δεκαετία του ’90, με το Camp Able Sentry να είναι μια από τις σημαντικότερες αμερικανικές βάσεις που παρείχε στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη για επιχειρήσεις στο Κόσοβο, την Αλβανία, την Βοσνία, την Βουλγαρία, και γενικά τα Βαλκάνια. Τα Σκόπια συμμετείχαν επίσης ενεργά στις άλλες αιματηρές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή που άφησαν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, συμπεριλαμβανομένης της Επιχείρησης ”Iraqi Freedom” και την εισβολή στο Ιράκ που αργότερα αποδείχθηκε ότι βασίστηκε πάνω σε ένα ψέμμα για δήθεν ”όπλα μαζικής καταστροφής” του Ιράκ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η ανανέωση της σύσφιξης των σχέσεων με το ΝΑΤΟ αμέσως μόλις η κυβέρνηση του Ζάεφ πήρε την εξουσία τον περασμένο Ιούνιο, συνέπεσε με κοινές στρατιωτικές ασκήσειςμεταξύ ΗΠΑ-Σκοπίων μόλις ένα μήνα αργότερα.

Εύκολα λοιπόν συμπεραίνουμε ότι η αλλαγή στο κυβερνητικό τοπίο των Σκοπίων ήταν ένα ζητούμενο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Για να συμβεί όμως αυτό, εμπλέχθηκε και ένας ακόμη εξωτερικός παράγοντας του οποίου το όνομα γνωρίζουμε πολύ καλά.

Ο Τζορτζ Σόρος.

Τον Ιανουάριο του 2017 ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, συγκάλεσε μια συνάντηση τριών Αλβανικών πολιτικών κομμάτων από τα Σκόπια (περίπου το 15-20% των Σκοπίων είναι αλβανόφωνο) και συνέταξε τη λεγόμενη «πλατφόρμα των Τιράνων».

Αυτά τα αλβανικά κόμματα δέχτηκαν να σχηματίσουν έναν συνασπισμό με τους Σκοπιανούς σοσιαλιστές του Ζάεφ με αντάλλαγμα όταν πάρει την εξουσία να ικανοποιηθούν απαιτήσεις τους σχετικά με αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας στα Σκόπια, και ζητώντας το δικαίωμα να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση εναντίον του μέχρι τότε κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος VMRO-DPMNE.

Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα όχι μόνο είναι ο ίδιος καλός φίλος με τον Τζορτζ Σόρος καιπαρεβρέθηκε μέχρι και στον γάμο του Σόρος το 2013, αλλά η πρώην γυναίκα του, Ντελίνα Φίκο, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος OSFA (Open Society Foundations Albania) του Σόρος στην Αλβανία. Ο οργανισμός USAID, άμεσα συνδεδεμένος με τα ιδρύματα Σόρος,επιχορήγησε το 2016 το Ινστιτούτο East-West Management Institute (EWMI) στα Σκόπια. Διευθύντρια των κοινωνικών προγραμμάτων του EWMI σε Σκόπια και Αλβανία είναι, μαντέψτε, η Ντελίνα Φίκο, η οποία έλαβε από την USAID 9 εκατομμύρια δολάρια.

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα (αριστερά), και ο Τζορτζ Σόρος με τον γιο του.

Στην πραγματικότητα, μια ολόκληρη σειρά πολιτικών της κυβέρνησης Ράμα είναι μέλη, πρώην μέλη ή εμπλέκονται με ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από Ιδρύματα του Σόρος.

Από την άλλη μεριά, το συντηρικό κόμμα VMRO-DPMNE στα Σκόπια που έπρεπε όπως είπαμε να φύγει από την εξουσία, ήταν όχι μόνο δηλωμένοι εχθροί του Σόρος, αλλά μάλιστα είχαν κηρύξει πόλεμο στον Σόρος σχηματίζοντας το κίνημα SOS (Stop Operation Soros) το οποίο υποσχόταν να ”απο-Σοροποιήσει” τα Σκόπια.

Η χρησιμοποίηση λοιπόν των αλβανικών κομμάτων των Σκοπίων με την παρέμβαση του φίλου του Έντι Ράμα, ήταν μια πραγματική ευκαιρία για τον Τζορτζ Σόρος να απομακρύνει τους εχθρούς του από την εξουσία στα Σκόπια. 

Και εδώ έρχεται η πολιτική ”κόλλα” της σχέσης Ράμα-Σόρος: ο Αμερικανός πρέσβης στην Αλβανία, Ντόναλντ Λου.

Η εμπλοκή του ήταν τόσο εμφανής, που στις 9 Φεβρουαρίου 2017 οι Washington Times δημοσίευσαν ένα άρθρο με τίτλο ”Το μολυσμένο από τον Σόρος Στέιτ Ντιπάρτμεντ παίζει πολιτικά παιχνίδια στην Αλβανία”, αναλύοντας την παρέμβαση του Αμερικανού πρέσβη στο δικαστικό σύστημα της χώρας προς όφελος του Έντι Ράμα.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Αλβανία κατέχει πρωτεία στο οργανωμένο έγκλημα και ότι ηρωίνη από το Αφγανιστάν διέρχεται από την Αλβανία στο δρόμο της προς την Ευρώπη, ενώ Αλβανοί εξόριστοι αποτελούν δίκτυο διανομής. Όταν πέρσι η δίωξη ναρκωτικών Αττικής έκανε συλλήψεις του μεγαλύτερου καρτέλ ναρκωτικών της Ευρώπης, το CNN Greece μετέδιδε ότι Αλβανοί αστυνομικοί είπαν σε Έλληνες για τον εγκέφαλο του καρτέλ: «αυτόν εδώ στην Αλβανία δεν μπορούμε να τον ακουμπήσουμε παρά μόνο αν υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία γιατί έχει πολιτικές διασυνδέσεις και έχει επαφές με κόμματα και πολιτικούς πολύ ψηλά».

Και είναι η ίδια ηρωίνη στο Αφγανιστάν που προστατεύεται από αμερικανικά στρατεύματα.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά τέτοιου είδους εμπλοκής, και μάλιστα στην ίδια χώρα. Η αποκάλυψη του WikiLeaks των e-mail της Χίλαρι Κλίντον το 2016 περιελάμβανε απόδειξη ότι ο Τζόρτζ Σόροςκατηύθυνε την τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ να παρέμβει στα Τίρανα υπέρ του Έντι Ράμα με βίαιες διαδηλώσεις τον Ιανουάριο του 2011.

Όσον αφορά και τα Σκόπια, γίνεται φανερό ότι τα αμερικανικά συμφέροντα εξωτερικής πολιτικής και τα συμφέροντα του Τζορτζ Σόρος συμπίπτουν. Περαιτέρω υποστηρικτικό αυτού του συμπεράσματος είναι η περσινή έκθεση του Judicial Watch σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ συνεργάστηκαν με τον Σόρος για να αποσταθεροποιήσουν την τότε κυβέρνηση των Σκοπίων, ενώ το 2015 διέρρευσε ένα έγγραφο που έδειχνε ότι η USAID του Σόρος πλήρωσε 1.500 δολάρια σε φοιτητές για να προωθήσουν ιδέες εξέγερσης στα Σκόπια.

Παρά όμως όλη αυτή την ανεκδιήγητη εμπλοκή, είναι τέτοια η υποταγή της σημερινής Σκοπιανής κυβέρνησης στα αμερικανικά συμφέροντα που τον περασμένο Αύγουστο η υπουργός Άμυνας της χώρας Ραντμίλα Σεκερίνσκα δήλωνε υποκριτικά ότι η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ θα την προστατέψει από την επιρροή της Ρωσίας στα εσωτερικά της θέματα.

H Ραντμίλα Σεκερίνσκα μαζί με αξιωματούχους του ΝΑΤΟ.

Σχετικά όμως με την εξωτερική ανάμιξη, η Ρωσία έκανε την περασμένη χρονιά μια δήλωση που έχει το ειδικό ενδιαφέρον της για τους Έλληνες αλλά μάλλον δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα.

Η δήλωση του Ρωσικού υπουργείου εξωτερικών τον Μάρτιο του 2017 ισχυριζόταν ότι η κίνηση της ”πλατφόρμας των Τιράνων” ήταν επιβεβαίωση των αξιώσεων της Αλβανίας σε «ευρύτερες περιοχές» του Μαυροβουνίου, της Σερβίας, των Σκοπίων και της Ελλάδας, στο πλαίσιο ενός σχεδίου για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας, κατηγορώντας ταυτόχρονα την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Η δήλωση αυτή επιβεβαιώθηκε παραδόξως τρείς μήνες αργότερα όταν η Αλβανία χαρακτήρισε τους Φιλιάτες τμήμα της ”Τσαμουριάς”, ενώ μόλις πριν δύο ημέρες επανέλαβε την πρόκληση. 

Φυσικά, αυτά δεν θα συνέβαιναν εάν η Αλβανία δεν είχε τις ”πλάτες” να τα επιδιώξει. Τις ”πλάτες” των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Ακόμη χειρότερα, η Αλβανία θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως μοχλός πίεσης στην Ελλάδα ώστε να την εξαναγκάσει να δεχτεί το νέο όνομα και την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ή μήπως αυτό συμβαίνει ήδη;

Την τελευταία φορά πάντως που Έλληνας πρωθυπουργός μπλόκαρε την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, η CIA θα έκανε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Αν και δεν ήταν ο κύριος λόγος, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, ένας από τους παράγοντες δυσαρέσκειας των ΗΠΑ που οδήγησαν την CIA να ρίξει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ήταν και το βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ το 2008 στη σύνοδο του Βουκουρεστίου, παρόλο που ο ίδιος πρωθυπουργός είχε δεχθεί την εισαγωγή του όρου ”Μακεδονία” στο όνομα πΓΔΜ.

Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ξέρει πολύ καλά ότι αυτή είναι μια μάχη που πολύ δύσκολα θα κερδίσει.

Γιατί όμως ΗΠΑ και ΟΗΕ προέτρεψαν για οριστική επίλυση του ζητήματος αναγκαστικά μέσα στο 2018; Τι θέλουν να προλάβουν;

Ίσως τελικά αυτό να μην έχει να κάνει μόνο με την κυβέρνηση-μαριονέτα του Ζόραν Ζάεφ στα Σκόπια. Ίσως να έχει να κάνει εξίσου και με την ελληνική κυβέρνηση του Σύριζα και του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι οι εκλογές δεν θα γίνουν το 2018 αλλά κανονικά το 2019.

Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναζητούν να επεκτείνουν το επιχειρησιακό τους χέρι και την επιρροή τους στα Βαλκάνια και την Ευρώπη αψηφώντας την εθνική κυριαρχία οποιασδήποτε χώρας βρεθεί στο δρόμο τους, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Το offtherecord στο Facebook