Ιερώνυμος, μια σοβαρή περίπτωση που πρέπει να μας απασχολήσει.

Από την ημέρα που ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας έκανε την κωλοτούμπα στο Κολυμπάρι, μας πήρε ο εξαποδώ και μας σήκωσε. Πρόδωσε την Πίστη, πρόδωσε τα παιδιά της Ελλάδος στο μάθημα των Θρησκευτικών, είναι υπόλογος απέναντι στο Σύνταγμα των Ελλήνων, και τώρα ετοιμάζεται να προδώσει και την Πατρίδα.

Μπορεί ο προκαθήμενός μας να μην έχει το σθένος και το ανάστημα να ηγηθεί της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχει όμως αναπτύξει τις κατάλληλες επικοινωνιακές τεχνικές για να διασύρει και να υποβιβάζει την Εκκλησία τόσο χαμηλά όσο εκείνος μπορεί να φτάσει για να φανεί ‘χρήσιμος’. Συστηματικά αξιοποιεί τον ρόλο του συνειδησιακού μπάτσου για την ευθυγράμμιση των Ορθόδοξων Ελλήνων στις αντίχριστες και εθνοκτόνες αποφάσεις του πολιτικού κατεστημένου. Ο προκαθήμενος Ιερώνυμος Β’ έχει μετατρέψει την Εκκλησία στο πιο σικάτο μαγαζί των πολιτικών. Γωνιακό μαγαζί με αστείρευτους ‘πελάτες’ και με το καλύτερο ‘εμπόρευμα’· τον αστείρευτο λόγο του Ιερού Ευαγγελίου.

Σαν ένας άλλος Καίσαρας σηκώνει το χέρι του κάθε φορά και δίνει ‘το νεύμα’. Τα πλήθη σιωπούν, οι αντιρρήσεις καταλαγιάζουν, οι συνειδήσεις μουδιάζουν, μίλησε ο άγιος Καίσαρας τώρα…. και τα λιοντάρια ετοιμάζονται να κατασπαράξουν τους Χριστιανούς. Μόνο που τώρα οι καιροί άλλαξαν και οι Χριστιανοί δεν βρίσκονται μέσα σε κάποια αρένα, οι Χριστιανοί είναι τα ίδια τα πλήθη που εκείνος αμετανόητα παραδίδει κάθε φορά στα άγρια θηρία.

Μόλις χθες, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έκανε πάλι το θανατηφόρο ‘νεύμα’. Καθώς οι πολιτικοί ετοιμάζονται να παραδώσουν την Μακεδονία στους Σκοπιανούς ο προκαθήμενος «ξεκαθάρισε ότι δεν είναι υπέρ των συλλαλητηρίων και των λαοσυνάξεων» βάζοντας με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό του δίπλα στον Μπουτάρη, ο οποίος χαρακτήρισε την διεξαγωγή συλλαλητηρίου στην Θεσσαλονίκη «κατάπτυστη». Δεν υπάρχει δικαιολογία για το πόσο επιεικείς ή βαρείς χαρακτηρισμοί χρησιμοποιήθηκαν εκατέρωθεν, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό, ότι και οι δύο λένε στον Ελληνικό λαό να μην υπερασπίσει την κληρονομιά του, την δική του ιστορία.

Μία αρχική δήλωση σαν και αυτή ανοίγει συνήθως τον δρόμο για αυτό που θα ακολουθήσει. Πρόκειται για μία επικοινωνιακή τακτική που έχουμε δει και στο παρελθόν. Ο σκοπός είναι να βάλει σιγά σιγά την ιδέα, σε κλήρο και λαό, να τους εξοικειώσει, να τους προετοιμάσει και ενδεχομένως να μετρήσει αντιδράσεις. Είδαμε αυτήν την τακτική μετά την Κολυμπάρια κωλοτούμπα και λίγο πριν την Σύνοδο της Ιεραρχίας. Ο προκαθήμενος τότε παρευρέθη στην Επιστημονική Ημερίδα «Μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» στην Θεσσαλονίκη όπου «αναφέρθηκε στην πολύτιμη συμβολή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην διεξαγωγή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου λέγοντας πως ήταν ένα πολύ σημαντικό κατόρθωμα … » Το τι ακολούθησε μετά με το κείμενο «Προς τον λαό» όλοι το γνωρίζουμε. Την είδαμε επίσης πριν λίγους μήνες στο μάθημα των Θρησκευτικών μετά το φιάσκο του πρώτου αποτυχημένου κύκλου συζητήσεων, όταν δήλωσε ότι «Όποια λύση και να βρούμε θα είναι συμβιβαστική». Λίγες ημέρες πριν ο Γαβρόγλου είχε βγάλει υπουργική απόφαση επανατύπωσης των προσωρινών Φακέλων για τα Θρησκευτικά των τάξεων Γ΄ – ΣΤ΄ Δημοτικού για το επόμενο σχολικό έτος, δρομολογώντας την μονιμοποίησή τους.

Κάθε φορά ο Αρχιεπίσκοπος πετάει έτσι ‘αθώα’ μια ‘προσωπική άποψη’, γνωρίζοντας όμως πολύ καλά ότι δεν θα εκληφθεί έτσι. Γνωρίζει πολύ καλά ο Αρχιεπίσκοπος την θέση που κατέχει και την δύναμη που ασκεί στα πρόβατα τα κοιμισμένα. Τους λέει, εγώ προσωπικά πιστεύω αυτό -δημοκρατία έχουμε άλλωστε- αν θέλετε πιστέψτε το κι εσείς. Καταλαβαίνετε; Το κάνει και με γενναιοδωρία. Με αυτόν τον τρόπο κρατάει και μία πισινή σε περίπτωση που τον πάρει ο κόσμος με τις ντομάτες. Δεν τις εκφράζει όμως τόσο καθαρά τις ‘απόψεις του’, διότι πάντα μας γλιστράει, αφού και το λέει και δεν το λέει. Οι ‘προσωπικές του απόψεις’ χαρακτηρίζονται από μία ασχετο-σχεσιολογία και από κοινότυπες φράσεις με κάποια δόση αταίριαστης ευαισθησίας που ενδεχομένως κάποιοι να περάσουν για πνευματικότητα. Αυτό έκανε όταν ‘εξήγησε’ (τρόπος του λέγειν) τον λόγο για τον οποίο διαφωνεί με τα συλλαλητήρια. Είπε: «η Εκκλησία πορεύεται με αγάπη».!! Το ίδιο έκανε και με την νομική αναγνώριση αλλαγής φύλου. Είπε: «Ολα αυτά είναι παχνιδίσματα. Παιχνιδίσματα είναι. Η Εκκλησία έχει τις δικές της θέσεις. Η πατρίδα μας έχει τις παραδόσεις, έχει την οικογένεια. Ολα τα άλλα είναι εφευρήματα για να σκορπάμε την ώρα μας και τον χρόνο μας». Το ίδιο έκανε και στην Επιστημονική Ημερίδα για την «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο». Είπε, «ο χρόνος που περνά εξωραΐζει τα πράγματα και δείχνει μόνο την ομορφιά. Κάθε μεγάλο γεγονός έχει πολλές εικόνες. Όταν περάσει ο καιρός, αυτοί που θα κάνουν την κρίση της συνόδου της Κρήτης θα βρουν κάποια καλά λόγια να πούνε, που δεν βρίσκουν οι σημερινοί».

Άρες μάρες κουκουνάρες. Και δεν θα ζητήσω συγνώμη για τον τρόπο που εκφράζομαι. Όταν διακυβεύονται τόσο σοβαρά θέματα τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους.

Κατευθύνει, υπεκφεύγει, θολώνει τα νερά όπως κάνει η σουπιά.

Αγαπητοί αδελφοί, μας έλαχε το πιο πικρό ποτήρι. Η χειρότερη κυβέρνηση και ο χειρότερος προκαθήμενος στην διοίκηση της Εκκλησίας. Μέσα σε λίγους μήνες έχουν καταρρεύσει τα πάντα. Μας έκαναν δούλους και τώρα ετοιμάζονται να παραδώσουν και την ψυχή μας. Η αθανασία ενός ανθρώπου είναι η ψυχή του, η αθανασία ενός έθνους είναι η ιστορία του. Μην υποκύπτετε στις πονηριές του Αρχιεπισκόπου. Μην υποκύπτετε στα τεχνάσματά του. Μην πιστεύετε κουβέντα απ’ όσα λέει. Μην εμπιστεύεστε την Πατρίδα των παιδιών σας σε έναν άνθρωπο που αποδεδειγμένως είναι κατώτερος των περιστάσεων.

***

Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.

Δείτε και -Λυκούργος Νάνης, Μπορούμε και χωρίς εσάς Μακαριώτατε!