Τα περί ‘’δήθεν’’ δογματικών διαφορών, στο άρθρο του κ. Δ. Κεραμιδά

ΤΑ ΠΕΡΙ ‘’ΔΗΘΕΝ’’ ΔΟΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ, ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. Δ. ΚΕΡΑΜΙΔΑ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Ο κ. Δημήτρης Κεραμιδάς, ο οποίος είναι διδάσκων στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Angelicum της Ρώμης, σε κείμενό του που τιτλοφορείται «Ορθόδοξοι και Καθολικοί και η κοινή ευθύνη της συνοδικότητας – Σκέψεις πάνω στο κείμενο του Κιέτι» που δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό ιστότοπο www.amen.gr, μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής : «…Με τον τρόπο αυτό οι καλές προθέσεις για την οικοδομή της ενότητος θα αποκτούσαν μια συγκεκριμένη αναφορά, πέρα από τις ατομικές (και εξόχως αντισυνοδικές) ιδέες θεολόγων και ιεραρχών - και των δύο Εκκλησιών - που υποβοηθούμενοι» από μια ορισμένη ανεπάρκεια στην κοινοποίηση των οικουμενικών κεκτημένων στην εκκλησιαστική βάση, εμφανίζονται πρόθυμοι να προστατέψουν την καθαρότητα της πίστης από…δήθεν δογματικές εκτροπές».

Γιατί δεν κάνει αναφορά ο κ. Δημήτρης Κεραμιδάς, ο οποίος είναι διδάσκων στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Angelicum της Ρώμης, στις κακόδοξες ατομικές (και εξόχως αντισυνοδικές) εξάρσεις των παπικών πλανών του παπικού εξουσιαστικού πρωτείου και της δογματικής διαστροφής του ‘’αλαθήτου’’; Για την αντισυνοδικότητα του παπικού εξουσιαστικού πρωτείου και τη δογματική εκτροπή του ‘’αλαθήτου’’, έπρεπε να ομιλεί όταν αναφέρεται σε ατομικές (και εξόχως αντισυνοδικές) συμπεριφορές και ‘’ιδέες’’.

Ποιες είναι οι ‘’δήθεν’’ δογματικές εκτροπές που αναφέρει; Αγνοεί τις παπικές πλάνες που παρεισέφρησαν μετά το Σχίσμα του 1054 μ. Χ., ο κ. Δημήτρης Κεραμιδάς, ο οποίος είναι διδάσκων στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Angelicum της Ρώμης; Διαφωνεί με τις φράσεις του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού που λέγει ότι «ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν» και «αιρετικοί εισίν άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν»;

Η αιρετική προσθήκη του Filioque, η οποία ήταν και η κύρια αιτία του Σχίσματος παρέμεινε. Δεν είναι δογματική εκτροπή; «Η και ‘’εκ του Υιού’’ εκπόρευσις του Αγίου Πνεύματος εισάγει την διαρχίαν ή τον ημισαβελλιανισμόν εις την Αγίαν Τριάδα, υποτιμά το Άγιον Πνεύμα και παραποιεί όλην την Τριαδολογίαν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (’Ορθοδοξία και Παπισμός).

Η κακοδοξία του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου, με την αυθαίρετη παρερμηνεία του σχετικού Αγιογραφικού χωρίο, τι αποτελεί; Το παπικό αλάθητο, το οποίο ως δόγμα θεσπίστηκε το 1870 μ.Χ. στην Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, δεν είναι δογματική εκτροπή;

Η αυθαίρετη χρήση αζύμου άρτου στη Θεία Λειτουργία δεν αποτελεί εκτροπή; Η θέσπιση της εορτής της Ασπόρου Συλλήψεως της Θεοτόκου 1140 μ.Χ. και που ακολούθως το έτος 1854 μ.Χ. με τον Πάπα Πίο Θ΄ θεσπίστηκε ως δόγμα, δεν αποτελεί δογματική εκτροπή; Η Μαριολατρεία επίσης των Παπικών, αποτελεί την πρέπουσα τιμή στην Υπεραγία Θεοτόκο;

Η μη παραδοχή από μέρους των Παπικών της διάκρισης ουσίας και ενεργείας του Θεού, με τη συνεπακόλουθη άρνηση της αποδοχής της Ορθόδοξης Θεολογίας του Ακτίστου Φωτός, δεν αποτελεί δογματική εκτροπή; Ο κ. Δημήτρης Κεραμιδάς, ο οποίος είναι διδάσκων στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Angelicum της Ρώμης, δεν είδε δογματικές εκτροπές στον Παπισμό;