Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, «Πρέπει νὰ βοηθήσης τὸν ἑαυτόν σου»

«Πρέπει νὰ βοηθήσης τὸν ἑαυτόν σου»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ µέ ἐνάρετους ἀνθρώπους εἶναι πνευµατικά ὠφέλιµη. Ὁ καλοπροαίρετος ἀκούει τούς λόγους τους καί τήν ἐµπειρία τους καί πείθεται εὐκολότερα. Συγχρόνως βλέπει τό φωτεινό τους πρόσωπο καί τήν ἐν γένει προσεκτική συµπεριφορά τους καί παίρνει παράδειγµα, γιά νά κάνει τόν πνευµατικό του ἀγώνα ἀποτελεσµατικότερο. Γεννιέται ὅµως τό ἐρώτηµα. Πόσοι ἀπό αὐτούς πού ἐπικοινωνοῦν µέ τούς ἐνάρετους εἶναι εἰλικρινεῖς καί καλοπροαίρετοι; Κανένας δέν µπορεῖ νά ἀπαντήσει µέ σιγουριά. Ὅµως οἱ ἴδιοι οἱ ἐνάρετοι λένε ὅτι εἶναι λίγοι ἕως ἐλάχιστοι. Οἱ περισσότεροι τούς πλησιάζουν ἀπό περιέργεια καί ὄχι σπάνια ἀπό ἰδιοτέλεια. Γι᾿ αὐτό παραµένουν πάντα οἱ ἴδιοι, χωρίς ἀλλαγή στό ἦθος.

Τό νά ἀναθέτεις στό Θεό καί στόν ἐξοµολόγο τήν πνευµατική σου πρόοδο, χωρίς ὁ ἴδιος νά προσπαθεῖς, εἶναι µάταιο. ∆έν πρόκειται νά προκόψεις καί ἡ σωτηρία εἶναι πολύ µακριά. Τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐνίσχυση ἀπό τόν πνευµατικό τίς ἐξασφαλίζουµε, ὅταν εἴµαστε ἀγωνιστές καί ὄχι ὅταν εἴµαστε ράθυµοι καί ἀναποφάσιστοί. Ἡ προσευχή µας πρέπει νά εἶναι θερµή καί διαρκής. Ἡ µετάνοιά µας ζῶσα καί ἡ πνευµατική δίψα µεγάλη.

Οἱ ἐπισκέπτες ἱερῶν χώρων καί προσκυνηµάτων δέν πρέπει νά µένουν στάἐξωτερικά. Νά µή θαυµάζουν µόνο τήν ὡραία τοποθεσία, τήν ἱστορία καί τή νοικοκυροσύνη πού ἐπικρατεῖ ἐκεῖ. Καλά εἶναι αὐτά, ἀλλά δέν ὠφελοῦν πνευµατικά. Πρέπει νά παρακινοῦνται στήν προσευχή, τή συναίσθηση τῆς ἁµαρτωλότητάς τους, τὴ µετάνοια καί τή σταθερή ἀπόφαση γιά τήρηση τῶν ἐντολῶν.

Ὁ πολύπειρος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, πού ἐπικοινωνοῦσε µέ πολλούς ἀνθρώπους καί τούς παρακινοῦσε στήν ἐν Χριστῷ ζωή, ἔγραφε σέ πνευµατικό του τέκνο: «Γνώριζε καί αὐτό, ὅτι οὔτε ἐγώ οὔτε ἄλλος κανείς οὔτε ὁ Θεός θά σέ βοηθήσει, ἐάν ἐσύ πρῶτος δέν βοηθήσεις τόν ἑαυτό σου.Ἄρχισε λοιπόν πρῶτος νά βοηθεῖς τόν ἑαυτό σου ὀλίγον κατ᾿ ὀλίγον καί τότεἀµέσως ὁ καλός µας Θεός καί ἐγώ θά σέ βοηθήσουµε. Κίνησε καί σύ ὀλίγον τόν ἑαυτό σου καί βίασε. Πρέπει νά σκεφθεῖς καλά-καλά, πῶς εἶναι δυνατόν ὁ Θεός νά σέ βοηθήσει, ἐφ᾿ ὅσον τόν µισεῖς καί ἀγαπᾶς τόν διάβολο; Ἐάν ἀγαποῦσες τόν Θεό θά φύλαττες τίς ἐντολές του. Θέλεις νά σωθεῖς; Ἀπό σέναἐξαρτᾶται. ∆ιάρρηξε τά δεσµά τῆς ἁµαρτίας, φύγε ἀπό τόν διάβολο καί τρέξε στόν Χριστό καί ἐσώθης» (Γνωριµία µέ τόν γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, Θεσ/νίκη 2014, σελ. 142).

Ὁ λόγος τοῦ ἀειµνήστου πατρός Φιλοθέου εἶναι ἐπίκαιρος καί στίς µέρες µας καί πρέπει νά ἀφυπνίσει πολλούς ράθυµους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι παραµένουν ἀδιάβροχοι καί ἀνεπηρέαστοι. Νά διαλύσει τήν πνευµατική τους νάρκωση καί προπαντός νά καταπολεµήσει τήν ἐπιζήµια περιέργειά τους γιά τό τί κάνουν οἱ ἄλλοι, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δέν ἀλλάζουν σέ τίποτα.

Λυπᾶµαι τούς πνευµατικούς πού ἔχουν τέτοια πνευµατικά τέκνα καί εὔχοµαι ὁ Θεός νά τούς δίνει δύναµη, γιά νά τά ἀνέχονται καί ὑποµονή, γιά νά τά νουθετοῦν, ἐλπίζοντας ὅτι καλύτερο µπορεῖ νά συµβεῖ αὔριο.

Ορθόδοξος Τύπος, 20/11/2015