Είναι πολύ δύσκολο να θυμούνται οι διαθρησκειακοί οικουμενιστές αυτά που είπε ο όσιος Παΐσιος για τη Γαλλία

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο OΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

«Ασ’ τους αυτούς που μαζεύουν τους Μουσουλμάνους και τους κτίζουν τζαμιά» - Όσιος Παΐσιος

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Το Παρίσι γέμισε μουσουλμάνους και τζαμιά.  Οι Γάλλοι που έγιναν μουσουλμάνοι πλησιάζουν τις εκατό χιλιάδες.  Με πόνο ο σοφός Γέροντας της Παναγούδας, ο Γέροντας της αγάπης και της ομολογίας, ο Όσιος Παΐσιος  έλεγε για την κατάντια τόσων χιλιάδων Γάλλων που έγιναν μουσουλμάνοι το 1988 : «Στην Γαλλία παρόλο που είναι κράτος προοδευμένο, δεν είναι υποανάπτυκτο, τελευταία ογδόντα χιλιάδες έγιναν μουσουλμάνοι.  Γιατί;

  Γιατί έχουν κάνει την αμαρτία μόδα.  Βλέπεις ελέγχονται και θέλησαν να αναπαύσουν την συνείδησή τους.  Και όπως οι αρχαίοι Έλληνες για να δικαιολογούν τα πάθη τους, είχαν βρει τους δώδεκα θεούς, έτσι και αυτοί έψαξαν να βρουν μια θρησκεία που να δικαιολογεί τα πάθη τους, για να τους αναπαύσει σ’ αυτό το θέμα.  Ο Μουσουλμανισμός κατά κάποιο τρόπο τους εξυπηρετεί.  Επιτρέπει να πάρουν όσες γυναίκες θέλουν, υπόσχεται στην άλλη ζωή να βρουν πιλάφι, μια λιμνη γιαούρτι, ένα ποτάμι μέλι.  Και όσες αμαρτίες και να έχουν, άμα τους λούσουν με ζεστό νερό, όταν πεθάνουν καθαρίζονται.  Πάνε στον αλλάχ καθαροί.  Τι άλλο θέλουν;  Όλα βολικά.  Αλλά οι Γάλλοι δεν θα βρουν ανάπαυση.  Πάνε να  αναπαυθούν, αλλά δεν θα αναπαυθούν, γιατί τα πάθη δεν δικαιολογούνται» ( «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο» Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Λόγοι Α΄).  Κι όλα τούτα τα έγραφε με πολύ πόνο για την κατάντια τόσων χιλιάδων Γάλλων. 

Στον Γαλλικό τούτο κατήφορο ηχούσαν προφητικά τα λόγια του Οσίου Παϊσίου :  «Ασ’ τους αυτούς που μαζεύουν τους Μουσουλμάνους και τους κτίζουν τζαμιά.  Αργότερα θα καταλάβουν τι συμβαίνει και τότε θα είναι οι πρώτοι που θα πάρουν μέτρα εναντίον τους.  Θα δείτε τι θα κάνουν».   («Μαρτυρίες προσκυνητών, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης»,  Ν. Α. Ζουρνάτζογλου, επισμηναγού ε.α. )

Σε ποιον όμως διαθρησκειακό οικουμενιστή ‘’συμφέρει’’ να θυμάται τούτα τα λόγια του Οσίου Παϊσίου;  Μπορεί να μακρηγορούν μιλώντας για τον σύγχρονο αυτόν Άγιο, όμως πεισματικά θα αγνοούν τα λόγια ομολογίας του.  Σε κάποιους μάλιστα η νοσηρή εμπάθειά τους οδηγεί σε μια άλλου είδους επιλογή, που τους κάνει να αμφισβητούν και τις πηγές των λόγων του (έχομε λάβει πείρα από αυτή την κατάντια).  

Κι όλα τούτα γιατί δεν ‘’συμφέρουν’’ σ’ αυτούς τέτοιες αναφορές.  Σ’ αυτούς τούτο το  λόγο έχουμε να πούμε «Ασ’ τους αυτούς που εκπίπτουν των λόγων της αλήθειας απέναντι στους Μουσουλμάνους.  Αργότερα θα καταλάβουν τι συμβαίνει, αλλά πιθανό να είναι αργά».