Δικαίωμα διαμαρτυρίας στις ρατσιστικές εκτροπές στην Κύπρο έχει ο απλός λαός και όχι οι φανατικοί μαρξιστές

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΤΡΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΧΕΙ Ο ΑΠΛΟΣ ΛΑΟΣ  ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Εξ αφορμής πρόσφατου λυπηρού ρατσιστικού συνθήματος για τους Σύρους πρόσφυγες σε γήπεδο στην Κύπρο δημιουργήθηκε μεγάλος σάλος.  Το να εκφράσει τη λύπη του ο φιλήσυχος λαός, καθότι η χριστιανική αγάπη δεν επιτρέπει ρατσιστικές εξάρσεις είναι  σωστό.    Όμως να διαμαρτύρονται και οι φανατικοί κομμουνιστές στην Κύπρο για ρατσιστικές εκτροπές είναι απορίας άξιο. 

Αν είναι δυνατό αυτοί που με τόση αδιαφορία (και όχι μόνο) βλέπουν να σχίζονται ελληνικές σημαίες στο γήπεδο από τους ομόφρονές τους, να διαμαρτύρονται για ρατσισμό.  Αν είναι δυνατό αυτοί που βλέπουν αδιαμαρτύρητα να καίγονται ελληνικές σημαίες  να διαμαρτύρονται για ρατσισμό, υψώνοντας μάλιστα σημαία του ψευδοκράτους στην κερκίδα τους μαζί με φωτογραφία του Στάλιν, του σφαγέα του Ρωσσικού λαού, μιας φωτογραφίας που δυστυχώς ακόμη είναι αναρτημένη σε πολλά υποστατικά  των φανατικών κομμουνιστών στην Κύπρο.

Αν είναι δυνατό να ομιλούν αυτοί που αδιαμαρτύρητα είδαν να αναρτάται τεράστιο πανό από την μια ακρη της κερκίδας εως την  άλλη όπου αναγραφόταν το σύνθημα «Instabul  since 1453» (Ινσταμπούλ από το 1453), με ότι συνεπάγεται η αναφορά τους αυτή.  Αν είναι δυνατό να ομιλούν για ρατσισμό αυτοί που αδιαμαρτύρητα βλέπουν  να αναρτώνται  τεράστια πανό, με υβρισίες κατά του Ελληνικού έθνους. 

Ναι να εκφράσει τη λύπη του ο απλός Ορθόδοξος λαός για απαράδεκτα ρατσιστικά συνθήματα  είναι πρέπον, όχι όμως και οι κροτούντες ακόμα χείρας στα απάνθρωπα κομμουνιστικά καθεστώτα, τα οποία όχι μόνο σιωπηρώς νοσταλγούν.  Οι νοσταλγοί του Στάλιν του Χίτλερ και του Μουσολίνι, δεν πρέπει να ομιλούν για ρατσισμό.

Και μια ακόμα πικρία, γιατί αυτά δεν αποτελούν μόνο γηπεδικές συμπεριφορές.  Δεν είναι λίγες φορές που ακούμεν φανατικούς μαρξιστές στην Κύπρο να διαμαρτύρονται για ρατσιστικές διακρίσεις όσο αφορά τον εργασιακό τομέα π.χ.  κατά Πακιστανών κλπ και από την άλλη να εκφράζουν την ανθελληνική οργή τους για την εργοδότηση Ελλαδιτών.  Αυτοί ομιλούν για ρατσισμό; 

Το κάλλος της χριστιανικής αγάπης υποδεικνύει την πρέπουσα αγάπη προς κάθε άνθρωπο και όχι τα σαθρά μαρξιστικά ιδεολογήματα μιας αλλοτρίου συνύπαρξης.