Ποῦ βρέθηκε τόση ἀθεΐα;

Ποῦ βρέθηκε τόση ἀθεΐα;

τοῦ ἱεροκήρυκος ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Καί βεβαίως ὁ ὅρκος ἀπαγορεύεται ἀπό τό Εὐαγγέλιο (Ματθ. ε' 34). Καί ἀπαγορεύεται καί δέν χρειάζεται. Ἀπαγορεύεται, διότι χρησιμοποιοῦμε τό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν «ἐπί ματαίῳ» (Ἐξόδ. κ' 7). Ἀλλά καί γιά ἄλλο λόγο ἀπαγορεύεται. Δέν μπορεῖ ἄνθρωπος γιά ἀνθρώπινες ὑποθέσεις, γιά ἀνθρώ­πινες ὑποχρεώσεις, γιά ἀνθρώπινα συμφέροντα, γιά ἀνθρώπινες ὑποψίες, νά ἐπι­καλῆται ὡς μάρτυρα τόν Θεό! Ποτέ ὁ τέλειος Θεός δέν εἶναι δυνατόν (καί μά­λιστα ἐκ τῶν προτέρων) νά βεβαιώνη ἀνθρώπινα πράγματα, πού ὁπωσδήποτε ἔχουν τή σφραγῖδα τῆς ἀτελείας.

Ὁ Τέλειος θά βεβαιώνη ἀτέλειες ἀνθρώπινες; Αὐτό εἶναι ἀδιανόητο. Καί ἑπομένως ὅποιος ὁρκίζεται στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἀκούσια τίς περισσότερες φορές, κατεβάζει τόν Θεό στά μέτρα του καί στά... μοῦτρα του!

Καί πρακτικά δέν ἐξυπηρετεῖ βεβαίως ὁ ὅρκος. Μέ τόν ὅρκο θέλουμε νά ἐξασφαλίσουμε τήν ἀλήθεια καί τήν τιμιότητα.

Ἔ, λοιπόν, οἱ πιστοί δέν χρειάζονται τόν ὅρκο, διότι οὕτως ἤ ἄλλως δέν ἔχουν σκοπό νά ποῦν ψέματα. Γιά δέ τούς ἀθώους εἶναι ἐπίσης ἄχρηστος, ἀφοῦ καί χίλιους ὅρκους νά πάρουν, δέν δεσμεύονται ἀπό κάτι, δέν ἔχουν φρένο στήν ἀτιμία καί στό ψέμα! Ἁπλῶς μέ τόν ὅρκο τούς καθιστοῦμε καί ἐπιόρκους!

Ὅσοι πάντως ἀρνήθηκαν στήν πρόσφατη κυβερνητική ἀλλαγή τόν θρη­σκευτικό ὅρκο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τοῦ λειτουργοῦ τῆς Ἐκκλησίας, Ἀρχιε­πισκόπου ἤ ἐκπροσώπου ἱερέως, εἶναι βέβαιο, ὅτι δέν κινήθηκαν ἀπό εὐσεβῆ ἐλατήρια.

Ἁπλό τό ἐρώτημα: Ὅσοι δέν ὡρκίσθηκαν ἐπί τοῦ Εὐαγγελίου, τό ἔκαναν διότι σέβονται τό Εὐαγγέλιο πού ἀπαγορεύει τόν ὅρκο, ἤ τό ἔκαναν ἐπειδή εἶναι δεδηλωμένοι ἄθεοι;

Ὁ πιστός δέν ὁρκίζεται στό Εὐαγγέλιο ἀπό σεβασμό στόν Θεό. Ὁ ἄθεος δέν ὁρκίζεται στό Εὐαγγέλιο ἀπό ἄρνησι καί ἀσέβεια πρός τόν Θεό. Ἀνεξιθρησκεία ὁπωσδήποτε ὑπάρχει (ἀκόμα) καί στόν τόπο μας. Ἡ ἀθεΐα ὅμως δέν ὑπαγεται στήν ἀνεξιθρησκεία. Εἰδικά δέ γιά τόν τόπο μας, τήν Ὀρθόδοξο Ἐλλάδα, ἡ ἀ­θεΐα, ὅταν μάλιστα βρεθῆ καί θρονιασμένη, ἀποτελεῖ ἀνοικτή ἀπειλή γιά ὅ,τι πιό πολύτιμο ἔχει αὐτός ο τόπος.

Ὑπαρχουν μερικά σύμβολα, πού σηματοδοτοῦν τήν Πατρίδα μας. Τέτοιο εἶ­ναι ὁ Σταυρός. Σταυρωμένη ἡ Πατρίδα γιά αἰῶνες, ἀναστήθηκε μέ τή δύναμι καί τή χάρι τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Σταυρός εἶναι τό σύμβολο τῆς ὑπέρτατης θυσίας τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἄθεοι, πού ἀνέλαβαν τό πηδάλιο τοῦ Ἐλληνικοῦ σκαφους, δέν θέ­λουν οὕτε τό Σταυρό τους νά κάνουν. Ποῦ θα τό πᾶνε τό σκάφος;

Οἱ πιστοί πάνω ἀπό τίς οἰκονομικές ὑποσχέσεις καί τίς παροχολογίες, θέτουν τίς ἠθικές ἀξίες, τήν πίστι τους στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τί ζητοῦν οἱ ἄθεοι, πού ἀνέβηκαν ἐσχάτως στήν έξουσία; Ν᾽ ἀντικατα­στήσουν τό Σταυρό μέ τό σφυροδρέπανο;