16 Ιαν 2015

Η Δ.Ι.Σ για «Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων καί ἐκ μέρους κληρικῶν καί μοναχῶν»

«Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων καί ἐκ μέρους κληρικῶν καί μοναχῶν»
Ἀριθμ. Πρωτ. 187
Διεκπ. 79
Ἀθήνῃσι 15ῃ Ἰανουαρίου 2015
Πρός
τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν καί
τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, κατά τάς Συνεδρίας τῆς 9ης Δεκεμβρίου 2014 καί τῆς 14ης Ἰανουαρίου .., διεξῆλθε τό ζήτημα τῆς δημιουργίας καί τηρήσεως σελίδων στό διαδίκτυο (μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως καί αὐτοτελῶν ἱστοσελίδων ὑπό διάφορες μορφές) ἐπὀνόματι Ἐνοριῶν.

Παρίσταται πρόδηλο ὅτι ἡ μέσῳ διαδικτύου ἀπόπειρα ἀσκήσεως ποιμαντικῆς ἐκ μέρους τῶν Ἐφημερίων, ὅσο καλοπροαίρετη καί ἐάν εἶναι, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑποκαταστήσει τήν ζῶσα, βιωματική σχέση τῶν πιστῶν μεταξύ τους καί μέ τόν Ἐφημέριο ἐντός τοῦ πλαισίου τῆς Ἐνορίας ὡς ἐνεργοῦ κυττάρου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.
Ἐπιπλέον, σέ καμία περίπτωση δέν πρέπει μέσῳ τῆς λειτουργίας τέτοιων ἱστοσελίδων νά δίδεται ἡ πλαστή ἐντύπωση, ἀκόμη καί στούς ἐπισκεπτόμενους αὐτές μέ εἰλικρινές ἐνδιαφέρον, ὅτι ἡ ἐπίσκεψη σέ ἱστοσελίδες τοῦ εἴδους ἀναπληροῖ τήν συμμετοχή τους στήν λειτουργική ζωή ἤ ὅτι ἀποτελεῖ εἶδος ἤ ἐκδήλωση πίστεως.
Κατά τό παρελθόν ἔχει παρατηρηθεῖ ἡ λειτουργία ἱστοσελίδων, εὐτυχῶς ἀπό ἰδιῶτες, μέ ἀπομιμήσεις τῆς ἀνθρώπινης εὐλάβειας, πού ὑπερέβησαν τά ὅρια καί τῆς γελοιότητας (π.χ. ἄναμμα online κεριοῦ σέ ἱστοσελίδα). 
Κατά συνέπεια, σελίδες Ἐνοριῶν στό διαδίκτυο δύνανται νά λειτουργοῦν, ἐφ’ ὅσον:
1. Ἔχει ληφθεῖ σχετική ἀπόφαση τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐνορίας γιά τό ἄνοιγμα τῆς διαδικτυακῆς σελίδας, ἡ ὁποία περαιτέρω ἔχει ἐγκριθεῖ ἀπό τό Μητροπολιτικό Συμβούλιο.
2. Ἀποβλέπουν στήν ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ γιά τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐνορίας (π.χ. πρόγραμμα ἀκολουθιῶν) καί τήν ἐν γένει πνευματική ζωή καί φιλανθρωπική δράση της (παρέχουν ἐνημέρωση γιά προγράμματα κατηχήσεως, ἐθελοντικῆς αἱμοδοσίας, συγκέντρωση τροφίμων γιά συσσίτια, ἐνίσχυση τοῦ ἐθελοντισμοῦ κ.λπ.) ἤ τήν ἱστορία τοῦ οἰκείου Ναοῦ. Πρός τόν σκοπό αὐτό, ἐπιτρέπεται καί ἡ δημοσίευση ἤ ἀναδημοσίευση δόκιμων θεολογικῶν κειμένων γιά τούς ἐνδιαφερόμενους ἀναγνῶστες (κειμένων ἑρμηνευτικῶν, κηρυγμάτων κ.λπ.).
3. Δέν προβαίνουν στήν προσωπική προβολή λαϊκοῦ ἤ κληρικοῦ, οὔτε στήν προσβολή τῆς τιμῆς καί τῆς ὑπολήψεως οὐδενός προσώπου, λαϊκοῦ ἤ κληρικοῦ. Ἡ ἱστοσελίδα τῆς Ἐνορίας ὀφείλει, ὅπως καί ἡ ἴδια ἡ Ἐνορία, νά προαγάγει τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητική ἑνότητα ὅλων τῶν μελῶν της καί τήν εὐχαριστηριακή συμμετοχή τους στό ἐκκλησιαστικό γεγονός ὑπό τήν εὐλογία τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου.
Οἱ ἀνωτέρω ὅροι ἰσχύουν, γιά τήν ταυτότητα τοῦ λόγου, καί γιά τήν λειτουργία στό διαδίκτυο σελίδων Ἱερῶν Μονῶν, Ἱερῶν Προσκυνημάτων, Ἐκκλησιαστικῶν Ἱδρυμάτων κ.λπ. τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων.
Ἐκ δευτέρου, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐξήτασε τό παρεμφερές ζήτημα τῆς λειτουργίας προσωπικῶν σελίδων σέ διαδικτυακά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως καί ἱστοσελίδων ἀπό κληρικούς παντός βαθμοῦ καί μοναχούς. Ἀσφαλῶς, κατά τό Σύνταγμα ἡ δημόσια ἔκφραση τῶν στοχασμῶν καί τῆς γνώμης ὡς στοιχεῖο ἀναπτύξεως τῆς προσωπικότητος καί ἡ συμμετοχή στήν «κοινωνία τῆς πληροφορίας» εἶναι κατοχυρωμένη γιά ὅλους (5, 5Α, 14 Συντ.), ὑπό τούς περιορισμούς πού περιγράφουν οἱ οἰκεῖες διατάξεις (μή παραβίαση τῶν δικαιωμάτων τῶν ἄλλων, τοῦ Συντάγματος, τῶν χρηστῶν ἠθῶν κ.λπ.).
Ἤδη πολύ πρό τῆς ἐπικρατήσεως τῶν ἰδεῶν τοῦ εὐρωπαϊκοῦ διαφωτισμοῦ καί τῆς θεωρίας τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων, ἡ διδασκαλία καί τό κανονικό δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας εἶχε θέσει στό ἐπίκεντρο τήν ἐλευθερία ἐπιλογῆς καί λόγου τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ αὐτοπροαίρετη ὅμως προσέλευση στόν Ἱερό Κλήρο καί τόν Μοναχισμό συνεπάγεται ὄχι ἁπλῶς σειρά τυπικῶν ὑποχρεώσεων γιά τόν προσερχόμενο καί «εἰδική κυριαρχική σχέση» του μέ τόν τοπικό του Ἐπίσκοπο, ἀλλά κυρίως συνειδητή καί διαρκῆ προσπάθεια ἐκ βάθρων ἀνακαινίσεως τῆς ζωῆς του.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι οἱ μοναχοί δέν ἐπιτρέπεται νά ἐκφράζονται, ἀκόμη καί διά τῶν μέσων τοῦ διαδικτύου, διά τρόπου ὁ ὁποῖος τούς ὁδηγεῖ στήν ἀλλοτρίωση τῆς ἀσκητικῆς τους ὑποσχέσεως καί σέ ἀνάμειξή τους σέ ἐγκόσμιες μέριμνες, γεγονός πού πλήττει τήν φύση τοῦ Μοναχισμοῦ.
Παραλλήλως, τόσον οἱ μοναχοί ὅσον καί οἱ κληρικοί παντός βαθμοῦ ὀφείλουν νά μήν λησμονοῦν, ὅτι τήν ἰδιότητά τους αὐτή δέν τήν χάνουν καί δέν μετατρέπονται σέ ἁπλοῦς ἰδιῶτες, ὅταν διαδίδουν τίς ἀπόψεις τους στό διαδίκτυο, ὅπως δέν τήν χάνουν οὔτε ὅταν ἐκφράζουν τίς ἀπόψεις τους διά τοῦ τύπου ἤ σέ δημόσιο χῶρο.
Ὁ σεβασμός πού ἐμπνέει τό μοναχικό ἤ ἱερατικό σχῆμα τους στό κοινό τῶν ἀναγνωστῶν τους δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιεῖται γιά τήν ἀνάπτυξη διχαστικοῦ λόγου, τόν προπαγανδισμό, τήν ὑποστήριξη παρατάξεων, τήν ἔκφραση προσωπικῆς ἐμπαθείας, τήν προσβολή τῆς τιμῆς καί τῆς ὑπολήψεως λαϊκοῦ ἤ κληρικοῦ ἤ ἀκόμη καί τήν πρόκληση σχίσματος πρός τόν τοπικό Ἐπίσκοπο ἤ πρός ὅσους ἔχουν τήν εὐθύνη διοικήσεως ἄλλων Μητροπόλεων, ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Πατριαρχείων, δηλαδή γιά ἐπιδιώξεις, πού ἀνήκουν στήν ἀνθρώπινη παθολογία, δέν ἐντάσσονται στό σωτηριολογικό σκοπό τῆς Ἐκκλησίας καί προκαλοῦν διαίρεση τοῦ Σώματός Της.
Ὁ δημόσιος λόγος πού ἀναπαράγει τά προαναφερθέντα χαρακτηριστικά δέν εἶναι ἁπλῶς «παράνομος» ἤ «ἀνήθικος» ἤ «ἀντικανονικός». Εἶναι λόγος παντελῶς ἄσχετος μέ τήν Ἐκκλησία, ἀποτελεῖ «αἵρεση», δηλαδή ἐκτροπή τοῦ κληρικοῦ καί τοῦ μοναχοῦ ἀπό τήν ἀποστολή στήν ὁποία προσῆλθε ἑκουσίως, καί προτίμηση (αἵρεση) προσωπικῆς ἐκδοχῆς γιά τό καθῆκον του ὡς κληρικοῦ ἤ μοναχοῦ καί τό περιεχόμενο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γεγονότος, καί, ὡς τοιοῦτος, εἶναι λόγος ἀποδοκιμαστέος. 
Ἀποτελεῖ περιεχόμενο ποιμαντικῆς εὐθύνης ἑκάστου Ἐπισκόπου ἡ παρακολούθηση καί ἐπίβλεψη τῆς τηρήσεως τῶν ὡς ἄνω ὅρων, ὅπως καί ἡ λήψη καταλλήλων μέτρων πρός παῦσιν τυχόν φαινομένων ἐκτροπῆς.
Ἐντολῇ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Μεθώνης Κλήμης

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλά ξεκινάει, αλλά μάλλον για αλλού το πάει τελικά.
Τραβηγμένα απ΄τα μαλιά τα περί αίρεσης. Κακογραμμένα, και αυτοαναιρούμενα. Δηλαδή τους ούτω "αιρετικούς" πώς τους κανονίζει;

Ανώνυμος είπε...

Αιρεση. συνιστα η αρνησις βαπτισεως των λατινων.

Αιρεση συνιστα η αποδοχη της λατινικης αγελης ως αδελφης εκκλησιας.

Αιρεση συνιστα η ουσιαστικη συναποδοχη των αιρετικων θεσεων τινος Μητροπολιτου επι ιεραρχισεως της αγιας Τριαδος ,καθως δεν πηρε θεση η Ιερα Συνοδος μετα σχετικη καταγγελια .
Το δυστηχες επι αποτειχισει των καταγγελοντων, δεν αναιρει το Ορθοδοξο της καταγγελιας.

Εκ της εγκυκλιου του Οικουμενικου Πατριαρχειου του 1848 κατοχυρουται το δικαιωμα των πιστων εις αντιλογια επι προσπαθειας αλλαγης της Ορθοδοξου πιστεως.

Γερασιμος Θηκαρας

Ανώνυμος είπε...

Μερικές σύντομες παρατηρήσεις πάνω στο συνοδικό κείμενο:
Ωσάν να έχουν ασχοληθεί ουσιωδώς και επισταμένως, μέχρι τώρα, οι συνοδικοί μας με όλα τα συσσωρευμένα, ζέοντα και ακανθώδη και φλέγοντα και τσουρουφλίζοντα τις συνειδήσεις του ορθοδόξου πληρώματος ζητήματα, με κορυφαία αυτά του οικουμενισμού, της ποικίλης εκκοσμικεύσεως και της σε τρομακτικό βαθμό ελλείψεως κατηχήσεως του ελληνικού λαού και δη της νεολαίας και ωσάν να έχουν δρομολογήσει τη ριζική τους αντιμετώπιση, προς μεγίστη ανακούφιση του ορθοδόξου πληρώματος , αυτοί "ανακάλυψαν", ξαφνικά το ζήτημα της υπό ενοριών, μονών, ιδρυμάτων και μεμονωμένων κληρικών και μοναχών κατοχής και λειτουργίας ιστολογίων και του υπ αυτών εκφερόμενου και εκπεμπόμενου λόγου.
Ώστε αυτό είναι αυτή τη στιγμή το μέγιστο πρόβλημα του εκκλησιαστικού βίου! Το ζήτημα των ιστολογίων!
Δεν αρνούμεθα, κατ αρχήν, ότι η επίσημη ή διοικούσα Εκκλησία (ο ορθότερος όρος είναι "ποιμαίνουσα Εκκλησία") κάθε άλλο παρά θα πρέπει να μένει αδιάφορη απέναντι σε φαινόμενα ασυδοσίας του διαδυκτυακού λόγου συλλογικοτήτων ή/και μεμονωμένων προσώπων που θίγουν το Ορθόδοξο Δόγμα και νοθεύουν το Ορθόδοξο Ήθος. Κάτι τέτοιο συνιστά όχι μόνο αναφαίρετο δικαίωμα αλλά και επιβαλλόμενο καθήκον αμφοτέρων των διοικητικών εκκλησιαστικών σωμάτων, τόσο της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας όσο και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

Επί παραδείγματι ιστολόγια που προβάλλουν τον οικουμενισμό, το νεονικολαιτισμό και άλλες ετεροδιδασκαλίες, που ονομάζουν τις σχισματοαιρετικές κοινότητες της δυτικής χριστιανοσύνης "αδελφές Εκκλησίες", που εκθειάζουν βλάσφημους συγγραφείς, ποιητές και λογοτέχνες, που καλλιεργούν το συσχηματισμό της Εκκλησίας με τον κόσμο και το φρόνημά του θα έπρεπε από χρόνια να αποτελέσουν αντικείμενο καταδίκης και αποκηρύξεως από πλευράς της ποιμαίνουσας Εκκλησίας και εφαρμογής σε βάρος των ιστολόγων των υπό των Θείων και Ιερών κανόνων διαγορευομένων!

Δεν είδαμε όμως να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Αντιθέτως το επίμαχο συνοδικό κείμενο με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο μάλλον φαίνεται να κινείται προς την κατεύθυνση της ποινικοποιήσεως, από εκκλησιολογικής πλευράς, του γνήσιου και ανόθευτου εκκλησιαστικού λόγου. Έχει, μάλιστα, σχηματισθεί σε πολλούς πιστούς η πεποίθηση, ότι η εν λόγω εγκύκλιος "φωτογραφίζει" συγκεκριμένα ιστολόγια που ελέγχουν επισκοπικά ατοπήματα, ιδιαιτέρως επί θεμάτων οικουμενισμού και εκκοσμικεύσεως, προκαλώντας ,κατ αυτόν τον τρόπο, την αντίδραση των θιγομένων εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Λ.Ν.(συνεχίζεται)

Ανώνυμος είπε...

Τα προαναφερθέντα ιστολόγια αποτελούν νησίδες αντιστάσεως στον ωκεανό του συλλογικού συμβιβασμού με το δαιμονικής εμπνεύσεως κοσμικό πνεύμα. Και δίδουν καθ ημέραν ομολογιακές μάχες υπέρ της Ορθοδοξίας, κυρίως και πρωτίστως, και του Ελληνισμού, ακολούθως και δευτερευόντως.

Πολέμησαν με ιερό ζήλο και εξακολουθούν, άγιοι συνοδικοί, το επαίσχυντο, δήθεν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το στραγγαλίζον την ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου τη στιγμή κατά την οποία σεις συμβιβαστήκατε ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΑ με την πολιτική εξουσία που το κατέστησε νόμο του κράτους άνευ ουσιαστικής αντιδράσεως και αντιστάσεως από μέρους σας!

Όταν το σεπτό πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού καθυβριζόταν σκαιώς με το δυσώνυμο θεατρικό "έργο" "corpus Christi" τα ιστολόγια αυτά στηλίτευσαν με δριμύτητα το ανοσιούργημα υπερασπιζόμενα, κατ αυτόν τον τρόπο, τον υβριζόμενο Αρχηγό της πίστεώς μας τη στιγμή που κάποιοι υψηλά ιστάμενοι κληρικοί αρκέστηκαν σε πλατωνικές και ανώδυνες διαμαρτυρίες, σε άσφαιρα πυρά και κάποιοι άλλοι τολμητίες μέμφθηκαν, κι από πάνω, τους ομολογητές χριστιανούς που αψήφισαν τις ειρωνείες και τα σκώμματα των ψευτοπροοδευτικών θολοκουλτουριαρέων!

Στηλιτεύουν την προδοσία του Ορθοδόξου Δόγματος που συντελείται απ την πλευρά ηγετικών εκκλησιαστικών παραγόντων που καταπατούν πλειάδα Θείων και Ιερών κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις Ορθοδόξων και αιρετικών.

Καταπολεμούν και αποδομούν στη συνείδηση του πιστού λαού ετεροδιδασκαλίες που συνιστούν "έτερον Ευαγγέλιον" ναρκοθετώντας τη σωτηρία των πιστών!

Πιθανώς κατά τη διεξαγωγή της μάχης να γίνονται και σφάλματα! Ουδείς αναμάρτητος! Άλλο όμως αυτό και άλλο να ποινικοποιείται εκκλησιολογικά συνολικά ο υπ αυτών εκπεμπόμενος λόγος!

Ειλικρινά λυπούμαστε για την εξαπόλυση από την πλευρά της ποιμαίνουσας Εκκλησίας τηςεπιεικέστατα ατυχούς αυτής εγκυκλίου! Μάλλον τους εχθρούς της Εκκλησίας χαροποιεί αυτή και όχι τα πιστά τέκνα της που έκπληκτοι και κατώ δυνοι την ψυχήν διάβασαν στο διαδίκτυο ότι η ΔΙΣ συνήλθε σε τρεις μονάχα συνεδρίες για το μήνα Ιανουάριο (ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ), παρακάμπτοντας για μία ακόμη φορά ουσιώδη θέματα και τοξεύοντας τα βέλη της εναντίον στόχων που κάθε άλλο παρά θα έπρεπε να αποτελούν αντικείμενο πολεμικής απ την πλευρά της!
Λ.Ν.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com