Ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόμος, ἡ «ράτσα» τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ ἡ βλασφημία ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας

Ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόμος, ἡ «ράτσα» τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ ἡ βλασφημία ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας

Ὑπὸ τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

Ὅπως κάθε τί ψεύτικο, πού δέν προέρχεται ἀπό τήν Σαρκωθεῖσα Ἀλήθεια, δέν ἀντέχει σέ σοβαρή ἀντιμετώπιση καί κριτική, παρομοίως συμβαίνει καί μέ τό ψηφισθέν (ἀπό ἰσχνοτάτη πλειοψηφία τοῦ ὀλιγομελοῦς Τμήματος Διακοπῶν τῆς Βουλῆς), στίς 9 Σεπτεμβρίου 2014, νομοσχέδιο.

Πρόκειται γιά τήν «τροποποίηση τοῦ Ν.927/1979 (Α΄ 139) καί προσ­αρμογή του στήν ἀπόφαση – πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ τῆς 28ης Νοεμ­βρίου 2008, γιά τήν καταπολέμηση ὁρισμένων μορφῶν καί ἐκδηλώσεων ρατσισμοῦ καί ξενοφοβίας μέσῳ τοῦ ποινικοῦ Δικαίου (L328)».

Ἡ τροποποίηση τοῦ Νόμου 927/1979 ἔγινε σαφῶς καί ἀπο­κλει­στικῶς γιά νά δημιουργήση ἕνα εὐρύτερο πεδίο πολεμικῆς κατά τῶν Ὁδηγιῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀλλά καί φιμώσεως καί διωγμοῦ τῶν Ποιμένων καί Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτό προκύπτει καί ἀπό τήν ἁπλῆ με­λέ­τη τῶν διατάξεων πού ἀντικατεστάθησαν, ἀφοῦ μέ τίς νέες, ὄχι μό­νο δέν προστατεύονται οἱ ταλαίπωροι ἄνθρωποι, οἱ ἐπιλέξαντες τήν ὁμο­φυ­λο­φιλία σάν συναισθηματική καί σωματική ἔκφρασή τους, ἀλλά καί διασύρονται ἀπό τούς γεμάτους ἀντιχριστιανική σκοπιμότητα πολι­τι­κούς “προστάτες” τους, οἱ ὁποῖοι, γιά μιά ἀκόμη φορά, ἐπέλεξαν νά κο­ρο­ϊ­δέ­ψουν μιά μερίδα ἀνθρώπων πώς τάχα τούς προστατεύουν, μέ πανοῦργο, ὅμως, σκοπό, νά φιμώσουν τούς περιδεεῖς χριστιανούς, πού “φοβοῦνται καί τόν ἴσκιο τους” γιά νά μιλήσουν. Πολλοί ἀπό αὐτούς –δυστυχῶς– εἶναι καί Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό καί ἡ τρομοκρατία πού θά ἀσκήση ὁ Νόμος αὐτός θά δυσχεράνη ἔτι πλέον τήν πνευματική διαπαιδαγώγηση τοῦ λαοῦ μας καί αὐτό τό γνωρίζουν πολύ καλά οἱ κυβερνῶντες!

Ὅμως, ἄς ρίξουμε μιά πιό κοντινή ματιά σ’ αὐτές τίς περιβόητα διαβόητες(!) διατάξεις, ὄχι σάν νομικοί, ἀλλά σάν λογικοί ἄνθρω­ποι:

« Ἄρθρο 1

Τό ἄρθρο 1 τοῦ ν.927/1979 ἀντικαθίσταται ὡς ἑξῆς:

Ἄρθρο 1

Δημόσια ὑποκίνηση βίας ἤ μίσους

§1. Ὁποῖος μέ πρόθεση, δημόσια, προφορικά ἤ διά τοῦ τύπου, μέσῳ τοῦ διαδικτύου ἤ μέ ὁποιοδήποτε ἄλλο μέσο ἤ τρόπο, ὑποκινεῖ, προκαλεῖ, διεγείρει ἤ προτρέπει σέ πράξεις ἤ ἐνέργειες πού μποροῦν νά προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ἤ βία κατά προσώπου ἤ ὁμάδας προσώπων πού προσδιορίζονται μέ βάση τή φυλή, τό χρῶμα, τή θρησκεία, τίς γενεολογικές καταβολές, τήν ἐθνική ἤ ἐθνοτική καταγωγή, τό σεξουαλικό προσανατολισμό, τήν ταυτότητα φύλου ἤ τήν ἀναπηρία κατά τρόπο πού ἐκθέτει σέ κίνδυνο τή δημόσια τάξη ἤ ἐνέχει ἀπειλή γιά τή ζωή, τήν ἐλευθερία ἤ τή σωματική ἀκεραιότητά των ὡς ἄνω προσώπων, τιμωρεῖται μέ φυλάκιση τριῶν (3) μηνῶν ἕως τριῶν(3) ἐτῶν καί μέ χρηματική ποινή πέντε ἕως εἴκοσι χιλιάδων (5.000-20.000) εὐρώ»!

Διαβάζοντας αὐτά, παρατηροῦμε ὅτι ἀκόμη καί ὁ τίτλος τοῦ 1ου ἄρθρου πάσχει νομικά καί λογικά: Ἐξισώνει τό μῖσος μέ τή βία, πραγματικότητες ἐντελῶς διαφορετικές, ἀφοῦ τό μῖσος εἶναι ἐσωτερική κατάσταση καί κίνηση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου ἐνῶ ἡ βία εἶναι ἐκδήλωση καί τέλεση ἀξιοποίνου πράξεως! Τί, ἄραγε, ἐπιδιώκει ὁ νομοθέτης μέ αὐτήν τήν διατύπωση; Μετατρέπει τούς δικαστές σέ Πνευματικούς-Ἐξομολόγους, γιά νά ἐρευνοῦν τίς ἀνθρώπινες ψυχές ἤ μέ τήν ἐξίσωση αὐτή ἐπιδιώκεται ἡ ταύτιση ἀξιοποίνου πράξεως μέ τήν κατασυκοφάντηση κάποιου ὅτι τάχα μέ τά λόγια του παρακίνησε κάποιον ἄλλον νά νοιώση μῖσος;

Τί εἴδους ἀκρίβεια νομικῆς διατυπώσεως εἶναι αὐτή, ἄν σκοπός της εἶναι πράγματι ὁ «ἡσύχιος βίος» τῶν πολιτῶν καί ὄχι ἡ πρόκληση τεχνητῆς  ἀναταραχῆς γιά νά μεθοδευθῆ ἡ κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου;

Δέν εἶναι προφανές ὅτι μέ τόν νόμο αὐτόν ἀνοίγονται οἱ «ἀσκοί τοῦ Αἰόλου» γιά νά γίνη ἡ Χώρα μας ἕνας τόπος πού θά κυριαρχῆ ὁ χαφιεδισμός καί οἱ ἐκβιασμοί, ἐφ’ ὅσον ὁ καθένας πού θά ἔχη ὁποιαδήποτε ἀντιδικία μέ κάποιον ἄλλον ἤ οἰκονομικές διαφορές, δοσοληψίες καί ποικίλες ἐκκρεμότητες, θά μπορῆ κάλλιστα –ὅταν δέν ἔχη δίκιο στίς διεκδικήσεις του– νά μεταθέτη τή διαμάχη του σέ ἄλλο πεδίο, ἐπικαλούμενος ὅτι ὁ ἀντίδικός του τοῦ ἔθιξε τόν «προσδιορισμό του»(!), πού προστατεύεται ἀπό τόν νόμο;

Ἀλλά, πέραν τοῦ τίτλου, καί αὐτό καθ’ ἑαυτό τό περιεχόμενο τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ εἶναι ντροπή καί προσβολή, ὅταν προσδιορίζει τήν προ­σω­πικότητα μιᾶς ὁμάδος ἀνθρώπων, μόνο καί μόνο ἀπό τόν σεξουαλικό της προσανατολισμό, τόν ὁποῖον, μάλιστα, ἀποκαλεῖ «ράτσα»!

Μέ τούς ἀνθρώπους αὐτούς, πού ἐπιλέγουν ἕνα τέτοιον προσα­να­το­λισμό καυχώμενοι καί ὄχι προβληματιζόμενοι ἤ ἀγωνιζόμενοι νά τόν ἀλλάξουν, μᾶς χωρίζει τόση ἀπόσταση, ὅση χωρίζει τήν Ἀλήθεια ἀπό τό ψέμμα, ἀφοῦ τήν ἐν προκειμένῳ Ἀλήθεια τήν ἔχουμε ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν Θεό μας καί δέν εἶναι ἀντικείμενο συζητήσεως καί, μάλιστα, ἐλαφρᾶς, ὅπως συνήθως γίνεται, γιατί πρόκειται γιά θέμα ὑπαρξιακόκαί δέν πρέπει νά ἀντιμετωπίζεται, ὅπως ἀντιμετωπίζουν οἱ “μαθητοπατέρες” δάσκαλοι τούς “σκράπες” μαθητές τους πού μαθησιακά καταποντίζονται, γιά νά τούς γίνουν ἀρεστοί, παριστάνοντας τούς προοδευτικούς δασκάλους μέ τή βα­θειά κατανόηση! Ὡστόσο, δέν μποροῦμε νά μήν ἐπι­σημάνουμε τήν προσβολή πού γίνεται στούς ἀνθρώπους αὐτούς ἀπό τήν Πολιτεία, μέ τό νά τούς συρρικνώνη τήν προσωπικότητα ἀποκλειστικά στόν «σεξουαλικό τους προσανατολισμό», ἀφοῦ ἀπό αὐτόν καί μόνον τούς προδιορίζει καί, κατόπιν, ἀφοῦ τούς συρρικνώσει, τούς θέτει τήν ἐπιτάφια πλάκα, ἀποκαλῶντας τους …ἄλλη ράτσα, κοροϊδεύοντάς τους ὅτι τούς προστατεύει ἀπό τούς κακούς!

Θά μπορούσαμε νά σχολιάσουμε βῆμα-βῆμα τόν ἀλλοπρόσαλλον αὐτόν Νόμο, ἀλλά τό ἔργο αὐτό τό ἀφήνουμε σέ νομικούς συνεργάτες μας, πού θά ἐκθέσουν στό τεῦχος τοῦ Δεκεμβρίου τίς ἀπόψεις τους, ἀλλά καί τήν ἀντισυνταγματικότητά του. Ἤδη, ἔχει προηγηθεῖ τό σπουδαῖο ἄρθρο τοῦ κ. Βασίλη Μακρῆ (τεῦχος Ὀκτωβρίου 2014). Προτιμήσαμε ἐπί τοῦ παρόντος ἕνα εὔθυμο σχολιασμό, γιατί, πράγματι, τό νομοθετικό αὐτό κατασκεύασμα εἶναι γιά κλαυσίγελω!...

Πάντως, ὅλο αὐτό τό πρᾶγμα ἔχει καί τήν θετική του πλευρά. Δίνει μιά ἀπέραντη δυνατότητα στούς πιστούς νά καταγγέλλουν ὅλους ἐκείνους πού εἰρωνεύονται ἤ καί ἀμφισβητοῦν τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μέσα στίς μαθητικές καί φοιτητικές αἴθουσες, στά ραδιοτηλεοπτικά Μέσα, στήν Ἔντυπη δημοσιογραφία, στά σχολικά ἐγχειρίδια πού υἱοθετοῦν ὑποθετικές καί ἀναπόδεικτες θεωρίες (Ἐξελίξεως καί Bing Bang), οἱ ὁποῖες ἀντιτίθενται εὐθέως καί προσβάλλουν τήν Ἁγία Γραφή, ὅπως, ἐπίσης,  τούς πολυποίκιλους ὑβριστές τῶν τριόδων, πού βλασφημοῦν καθημερινά καί ἀκατάσχετα κατά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας, στή χορεία τῶν ὁποίων συγκαταλέγονται οὐκ ὀλίγοι πολιτικοί, οἱ ὁποῖοι, ὅπως ὁ μακαρίτης Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς, ξεπερνοῦν σέ καθημερινή βλαστήμια, ἀκόμη καί τούς «καραγωγεῖς» τῆς παλαιᾶς Ἀθήνας! Ἐκτός ἄν ἡ βλασφημία κατά τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως δέν θίγει πιά καμμιά ἀνθρώπινη …ράτσα!

Ορθόδοξος Τύπος, 21/11/2014