Η ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ «ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΙΩΝΑ» (ΙΟΝΑ COMMUNITY) ΣΤΗ ΣΚΩΤΙΑ
(Πρεσβυτεριανοί, Αγγλικανοί,
Λουθηρανοί, Κουακέροι, Παπικοί κ.ά. σε βαβέλειους διομολογιακές οικουμενιστικές
συνάξεις)
Η
«ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΙΩΝΑ» (ΙΟΝΑ COMMUNITY), η οποία εδρεύει στη Γλασκώβη της Σκωτίας,
ιδρύθηκε το έτος 1938 από τον George MacLeod. Eίναι μία κατ’ εξοχή
οικουμενιστική κοινότητα. Η οικουμενιστική αυτή κοινότητα
αποτελείται από μέλη διαφόρων δογμάτων (Πρεσβυτεριανών, Αγγλικανών,
Λουθηρανών, Κουάκερων, Παπικών και ανθρώπων που δεν ανήκουν σε κάποιο δόγμα),
με ότι αυτό συνεπάγεται, από πλευράς οικουμενιστικών ατοπημάτων.
Πέραν
των άλλων απαραδέκτων στην οικουμενιστική αυτή κοινότητα, είναι και το
γεγονός, ότι αποτελεί μια μεικτή κοινότητα, από άνδρες και γυναίκες.
Είναι μια κοινότητα με ισχυρή ‘’οικουμενιστική δέσμευση’’ σε θέματα ειρήνης και
δικαιοσύνης, όπως ισχυρίζονται. Προς τούτο έχουν συντάξει σύντομες
προσευχές για τη ‘’δικαιοσύνη’’ και την ‘’ειρήνη’’.
Η
γνωστή υπερβάλλουσα επιμονή των οικουμενιστών για την ειρήνη του κόσμου
τούτου. Ο Χριστός μας λέγει «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι
υμίν˙ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» Ιω. 14,27.
Οι
οικουμενιστές ευνοούν σκοπίμως τις οικουμενιστικές κοινότητες, με αποτέλεσμα να
εννοούν αυτό που αλλοτρόπως διαλαλούν στις οικουμενικές συνάξεις, δηλαδή της
ενώσεως πάντων των «εκκλησιών» κάθε δόγματος σε μία εκκλησία. Προς τούτο
αναπαλαιώσαν ή μάλλον έχουν ξανακτίσει σχεδόν το ερειπωμένο μεσαιωνικό
μοναστήρι «Iona Abbey» (παλαιότερα Βενεδικτίνων μοναχών). Η ‘’Κοινότητα Iona’’
αρχικά υπαγόταν στην ‘’Εκκλησία’’ της Σκωτίας, αλλά αργότερα η σχέση τούτη είχε
χαλαρώσει αρκετά για να δοθεί η δυνατότητα των οικουμενιστικών εκτροπών.
Θα
πρέπει να σημειωθεί ότι η Κοινότητα Iona είναι μια κοινότητα διασπαρμένη σε όλο
τον κόσμο και με επακόλουθες οικουμενιστικές δραστηριότητες στα μέρη
τούτα. Κτιριακά η Κοινότητα Iona είναι εγκατεστημένη κυρίως στο Isle of Iona,
το «Iona Abbey» και στο κεντρικό κτιριακό συγκρότημα MacLeod.
Ανάμεσα
στις άλλες οικουμενιστικές στρεβλώσεις, είναι και το γεγονός ότι
προχώρησαν στη λεγόμενη «πειραματική λατρεία» (experimental worship). Η
οικουμενιστική αυτή «πειραματική λατρεία» αναπτύχθηκε από τον Όμιλο Wild Goose Worship
Group που εδρεύει στη Γλασκώβη. Επικεφαλής του Ομίλου είναι ο Gail Ullrich
μαζί με μια μικρή διοικητική ομάδα. Ο Όμιλος αυτός έχει τη διοικητική
αρμοδιότητα, μετά το θάνατο του MacLeod το έτος 1991 και σκοπό έχει
τη διαμόρφωση και δημιουργία «νέων λειτουργικών μορφών» καθώς και να
‘’εξοπλίζει’’ (όπως ισχυρίζονται) ναούς και ‘’κληρικούς’’ στη λεγόμενη‘’
συμμετοχική λατρεία ‘’ ακόμη και πέραν της Σκωτίας.
Δυστυχώς
είναι αρκετοί εκείνοι που θεωρούν σημαντικές τούτες τις οικουμενιστικές
κοινότητες. Ενθυμίζει αυτό που αναφέρεται στη «Δήλωση του Τορόντο» (που
συνήλθε στο Τορόντο του Καναδά κατά το έτος 1950), στο Παγκόσμιο
Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), ότι «οι εκκλησίες αναγνωρίζουν ότι το να αποτελεί
κάποιος μέλος της εκκλησίας του Χριστού είναι πιο περιεκτικό από το να
αποτελεί μέλος της ίδιας του της εκκλησίας», (churches are acknowledging that
the membership of the church of Christ is wider and more inclusive than the membership
of their own church). Καθίστανται λοιπόν οι κοινότητες αυτές, σύγχρονες
Βαβέλ με ποίκιλες ομολογιακές στρεβλώσεις.
Ο
Belden C. Lane καθηγητής Θεολογικών Σπουδών στο Saint Louis University (St Louis,
Missouri), αναφέρει στο κείμενό του που τιτλοφορείται (The Whole World Singing
: A Journey to Iona and Taizé) ότι τα μέλη της κοινότητας αυτής κατηγορούνται
ως «κρυπτο-Ρωμαιοκαθολικοί με Πρεσβυτεριανό πρόσχημα» (Its members were accused
of being ‘’crypto-Roman Catholics in Presbyterian guise) (www.christiancentury.org).
Και
τι δεν έχουν επινοήσει οι οικουμενιστές; Όλες τούτες οι σκοπιμότητες,
όλες τούτες οι στρεβλώσεις, να έχουν καθοριστικό ρόλο, στο ξεπεραστούν οι
σκόπελοι στα επικοινωνιακά παίγνια των οικουμενιστικών των συνάξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου