«Άνιση» σύγκριση ηγετών και γενεών!..

«Άνιση» σύγκριση ηγετών και γενεών!..

Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου – ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ 30-10-2014

 Όσοι έζησαν τα γεγονότα της ελληνικής εποποιίας στα αλβανικά βουνά, μοιραίως συγκρίνουν τους ηγέτες της εποχής εκείνης με τους σημερινούς, καθώς και τη σημερινή γενεά με εκείνη του 1940.

Ο Έλλην Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς εσχημάτισε κυβέρνηση κατόπιν ψήφου ανοχής της πλειοψηφίας της Βουλής. Την 3η όμως Αυγούστου 1940 έλαβε την άδεια του Βασιλέως Γεωργίου να αναστείλει τις εργασίες του Κοινοβουλίου και τις συνταγματικές διατάξεις περί ατομικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών. Υποστηρίζεται ότι η ενέργειά του αυτή υπηγορεύθη από την αγγλική Κυβέρνηση, διαβλέπουσα τον επικείμενο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και επιθυμούσα να εξασφαλίσει πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, ώστε να μην εμφανισθούν τα φαινόμενα του διχασμού, τα οποία είχαν εμφανισθεί κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γενικώς, οι ηγέτες της εποχής εκείνης δεν είχαν την ελαφρότητα ορισμένων σημερινών ηγετών, διότι ουδείς εξ εκείνων θα εμφανιζόταν έχοντας στους ώμους του τον υιό της φίλης του, όπως έπραξε ο κ. Σαρκοζί στην Αίγυπτο, ή θα οδηγούσε μοτοσακό με στολή μοτοσυκλετιστού για να επισκεφθεί την ερωμένη του, όπως έπραξε ο σημερινός Γάλλος Πρόεδρος κ. Ολάν. 

Εξάλλου, η γενιά του 1940 διαπνεόταν από εθνικά ιδεώδη και έθετε υπεράνω όλων το καθήκον της προς την πατρίδα. Οι σημερινοί νέοι διαβρωμένοι από την αριστερή προπαγάνδα των ΜΜΕ, φαίνονται μη εμφορούμενοι από εθνικά ιδανικά και επηρεαζόμενοι από το πνεύμα των συγχρόνων απάτριδων διεθνιστών. 

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι περισσότεροι νέοι φροντίζουν να υπηρετήσουν ολιγότερο την πατρίδα και να μην απομακρύνονται του οικιακού περιβάλλοντος τους. Ενώ κάποιοι άλλοι τούτων ακολουθούν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τους προπαγανδιστές δημοσιογράφους, που υποστηρίζουν ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι ελεύθερα σε κάθε πολίτη για να εξασφαλίζεται η «διακίνηση των ιδεών». Διακίνηση των ιδεών όμως σημαίνει δυνατότητα αναπτύξεως αυτών στις πανεπιστημιακές Σχολές από τους φοιτητές και τους καθηγητές, όχι δε ελευθέρα είσοδος στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα των αργοσχόλων, των ασχέτων προς τα Πανεπιστήμια και των διακινητών ναρκωτικών ουσιών.

Η γενιά του 1940 με ανοιγμένα τα φτερά, αγωνίσθηκε στα αλβανικά βουνά για την τιμή του έθνους. Η υπέροχη αντίσταση των Ελλήνων κατά της υπούλου και ανάνδρου ιταλικής επιθέσεως έσχισε ως εκτυφλωτική αστραπή το πυκνό σκότος της απογνώσεως, στο οποίο είχε βυθισθεί κατά την εποχή εκείνη η ανθρωπότης. Οι Έλληνες επολέμησαν επί 216 ημέρες, ήτοι πολύ περισσότερες από όλους τους άλλους λαούς της Ευρώπης, που δέχθηκαν επιθέσεις του Άξονος. Σύσσωμο το Έθνος μετείχε ποικιλοτρόπως στον πόλεμο εναντίον των Ιταλών. 

Η νίκη των Ελλήνων έδωσε την πρώτη κατά σειρά επιτυχία στα ελεύθερα έθνη. Αυτή εθρυμμάτισε τον θρύλο του αηττήτου του Άξονος. Αυτή ανέτρεψε τις προοπτικές του και το πρόγραμμα των επιχειρήσεών του. Αυτή ενεψύχωσε όλους τους άλλους Λαούς. Η Ελλάς υπεχρεώθη να αντιμετωπίσει έναν Λαό πενταπλάσιο, του οποίου το καθεστώς επί 18 έτη τον όπλιζε, τον εξηγρίωνε και τον ετοίμαζε για την ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Εντός 12 ήμερων η ψυχική υπεροχή των Ελλήνων ανέτρεψε την στρατιωτική κατάσταση, που εδημιούργησε η επιμελώς προπαρασκευασθείσα επιδρομή. Εντός 3 εβδομάδων μόνον ως αιχμάλωτοι ευρίσκοντο οι Ιταλοί επί ελληνικού εδάφους και μετά 2 μήνες διεξήγον αγώνα υπάρξεως στην καρδιά του ορμητηρίου τους για να μην ριφθούν στη θάλασσα.

Η ψυχική υπεροχή του Ελληνικού Λαού δεν εκάμφθη, ούτε όταν έσπευσε προς βοήθεια του καταρρακωθέντος ιταλικού φασισμού ο χιτλερικός. Η Ελλάς των 7 εκατομμυρίων εκάμφθη βέβαια τελικώς εις ένα τακτικό πόλεμο εναντίον 120 εκατομμυρίων, αλλά είχε ήδη νικήσει στα Αλβανικά βουνά αμετακλήτως. 

Συνέχισε τον αγώνα με όλα τα μέσα σε μία πραγματική πανστρατιά, παντού όπου εδίδετο μάχη της ελευθερίας. Στους ωκεανούς, στους αιθέρες, στις ερήμους της υφηλίου, στα βουνά, στους κάμπους, στις πόλεις της καθημαγμένης χώρας. Εάν δεν υπήρχε η γενική θυσία στην αρχή θα ήτο εντελώς διαφορετικό το τέλος του πολέμου. Ουδεμία άλλη ελληνική γενεά εγνώρισε τις δοκιμασίες αυτής του '40. Οιαδήποτε περίοδο της ιστορίας και εάν ανατρέξουμε, δεν θα βρούμε σε τόσο βραχύ χρονικό διάστημα τόσο συμπεπυκνωμένο πόνο. Αλλά ουδεμία άλλη γενεά δεν επέδειξε τόσο χαλύβδινη αντοχή.