Σχόλιο στην απαράδεκτη δήλωση του καρδινάλιου Rainer Maria Woelki, για τις σχέσεις των ομοφυλόφιλων

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ RAINER MARIA WOELKI,  ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

Του θεολόγου, Β. Χαραλάμπους

Όπως αναφέρει η Vatican insider  (11 Ιουλίου 2014), ο καρδινάλιος Rainer Maria Woelki, με τη μετάθεσή του στο Βερολίνο, κατάφερε να σπάσει τον πάγο με την ομοφυλοφιλική «κοινότητα».  Η σχετική δήλωση του, αναφέρεται σε κύριο άρθρο της Vatican insider, «Πιστεύω», είπε «ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε και μάλιστα συμφωνούμε στο γεγονός ότι, σε αυτό το είδος σχέσης υπάρχει διαφορά, όταν οι άνθρωποι αναλάβουν την ευθύνη ο ένας για τον άλλο και υπάρχει μια μακροχρόνια σχέση όπως τούτο συμβαίνει σε ζευγάρια με ετεροφυλικές σχέσεις».  

 Το γεγονός αυτό προκάλεσε αντιδράσεις, γι αυτό το Γραφείο Τύπου της επισκοπής Βερολίνου, έσπευσε να διευκρινίσει ότι ο καρδινάλιος Rainer Maria Woelki, ήθελε να πει ότι δεν είναι το ίδιο όπως ο γάμος».  Προσπάθησε το Γραφείο Τύπου της επισκοπής Βερολίνου, να ανασκευάσει ή μάλλον να διασκεδάσει τις ειλικρινείς ανησυχίες, όσων δε συμφώνησαν με την εκτροπή αυτή.  Το «όταν οι άνθρωποι αναλάβουν την ευθύνη ο ένας για τον άλλο και υπάρχει μια μακροχρόνια σχέση όπως τούτο συμβαίνει σε ζευγάρια με ετεροφυλικές σχέσεις» καταμαρτυρεί επακριβώς τι θέλει να πει.  Ταιριάζει εδώ η λαϊκή παροιμία «όταν ανοίξουν χίλια στόματα, θέλεις χίλια πώματα».

 Η δήλωση του καρδιναλίου Rainer Maria Woelki, είναι απαράδεκτη.  Ουδέ επ’ελάχιστον επιτρέπεται έκπτωση σε θέματα ηθικής.  Άλλο ο αμαρτωλός άνθρωπος και άλλο η αμαρτία.  Έχουν μεγαλύτερη αγάπη αυτοί προς τον αμαρτωλό άνθρωπο από τον Απόστολο Παύλο, που τα απεκάλεσε τα πάθη τούτα, «πάθη ατιμίας;»  Έχουν μεγαλύτερη αγάπη αυτοί προς τον αμαρτωλό άνθρωπο, από τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο,  που  απεκάλεσε το πάθος τούτο «αλλόκοτον λύσσαν;»  Θα ήταν πολύ μειωτικό να προσδώσουμε στον καρδινάλιο Rainer Maria Woelki, άλλα ελατήρια πλην της στρεβλής και χωρίς χριστιανικό ήθος  θέσης και της ανθρωπαρέσκου εκκοσμίκευσης. 

 Η «ακατάσχετη» προβολή και η δημιουργία μιας άλλης εικόνας, είναι η έμπρακτη εφαρμογή του «κοσμικισμού».  Η σύγχρονη τούτη απειλή της εκκοσμίκευσης, που έλκει την καταγωγή στη Βατικάνειο και Προτεσταντική Δύση καραδοκεί.  Στη Δύση πλέον συνηθίσαμε την παλινδρόμηση, από το «καθαρτήριο» (πυρ) και στο χωρίς χριστιανικό ήθος «χαριστήριο». 

 Επαπειλεί και μέλη δυστυχώς της Ορθόδοξης Εκκλησίας  (κλήρο και λαό), για τούτο χρειάζεται προσοχή.   Ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μαϊδώνης (Πρωτοσύγκελλος Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου), αναφέρει «Η εκκοσμίκευση είναι η ρίζα της αιρέσεως και ψευδοδιδασκαλίας», «Εγκλωβίζεται στη λογική, όχι τι θέλει ο Θεός, αλλά τι θέλει ο κόσμος».

 Ο Γέροντας Γεώργιος (Καψάνης), την ονόμαζε σύγχρονη Εικονομαχία.  Αναφέρει χαρακτηριστικά «Oι Εικονομάχοι ήταν οι εκκοσμικευμένοι Χριστιανοί της εποχής τους.  Η Εκκλησία με αιματηρούς αγώνες τους απέκρουσε.  Το ίδιο πρέπει να γίνει και σήμερα.  Οι ποιμένες και ο ευσεβής λαός να κρατήσουμε άγρυπνη τη συνείδηση, την πίστη μας καθαρά από κάθε στοιχείο εκκοσμικεύσεως (όπως είναι ο πανθρησκειακός συγκρητισμός και ο δογματικός μινιμαλισμός και πλουραλισμός)».  Θα προσθέσουμε στα λόγια του Γέροντα και τον «ηθικό μινιμαλισμό».

 Θα έπρεπε λοιπόν ο καρδινάλιος Rainer Maria Woelki, να αποφύγει το δίγλωσσο που έκπτωση χριστιανικού ήθους καταμαρτυρεί.  Αντί άλλου ας παραθέσομε επιλογικά, αυτό που ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει «Ουκούν ασφαλές ομιλείν περί Θεού τους μη ομιλείν ειδότας Θεώ» (Γρηγορίου Παλαμά 1,248).