Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Γιατί όχι όπως το Ισραήλ;

Γιατί όχι όπως το Ισραήλ;

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Στον Μολώχ του υλισμού και του ωφελιμισμού θυσιάζεται η αργία της Κυριακής. Πρόκειται περί αποφάσεως που επιφανειακά έχει σχέση με το κέρδος. Στην ουσία είναι μια βαθιά αντιχριστιανική και αντιλαϊκή ενέργεια. Κάτι που δεν είναι πολύ γνωστό για την αργία της Κυριακής είναι πως το… 1905 (!!!) η τότε Κυβέρνηση επιχείρησε να καταργήσει την αργία της Κυριακής, αλλά υποχώρησε μπρος στην αντίδραση όλου του εμπορικού κόσμου, αλλά, κυρίως, των καταναλωτών, του συνόλου δηλαδή του λαού… Τόσο πίσω πάνε να μας γυρίσουν… Ένα από τα επιχειρήματα για την αργία της Κυριακής, τότε, ήταν πως η κυβέρνηση της Αγγλίας (ναι, της Αγγλίας), είχε διαφωνήσει στο αίτημα εμπόρων να ανοίγουν τα καταστήματα τους την Κυριακή...

            Ο τέως Υπουργός Ανάπτυξης στο θετικό του έργο συγκαταρίθμησε την κατάργηση της αργίας της Κυριακής και δεν δίστασε να δηλώσει ότι εφάρμοσε την οδηγία του ΟΟΣΑ «για τον εκσυγχρονισμό του εμπορίου στην Ελλάδα». Η αναφορά αυτή οδηγεί ευθέως τη σκέψη σε δύο χώρες, στο Ισραήλ και στην Τουρκία. Οι δύο συγκεκριμένες χώρες είναι επίσης μέλη του ΟΟΣΑ, όπως η Ελλάδα, και οι δύο είναι κατ’ εξοχήν τουριστικές χώρες, όπως η Ελλάδα και οι δύο επιδιώκουν την ανάπτυξη, όπως η Ελλάδα. Γιατί λοιπόν σ’ αυτές δεν εφαρμόζεται το ελεύθερο ωράριο; Γιατί δεν το κάνουμε όπως αυτές; Γιατί, ειδικότερα, στο Ισραήλ δεν υπάρχει από τον ΟΟΣΑ η ίδια «σύσταση»; Τι πάρα πάνω έχει το Ισραήλ από εμάς;

            Η ελληνική κυβέρνηση συνεργάζεται με το Ισραήλ. Γιατί η  ελληνική κυβέρνηση δεν ακολουθεί το παράδειγμά του   στην αργία του Σαββάτου; Για το Ισραήλ η Κυριακή είναι κανονικά εργάσιμη ημέρα και επομένως μάλλον πρέπει να αισθάνεται άνετα, όταν το ακολουθούν και άλλα, θεωρούμενα χριστιανικά κράτη… Αντίθετα αργία είναι το Σάββατο, από την Παρασκευή το απόγευμα ως το αποσήμερο του Σαββάτου. Όταν λέμε αργία στο Ισραήλ εννοούμε ότι κατά το προαναφερθέν 24ωρο απαγορεύονται 39 κατηγορίες δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων το  μαγείρεμα σε φωτιά ή η παρασκευή οποιουδήποτε φαγητού με εστία που να έχει θερμοκρασία άνω των 40 βαθμών Κελσίου. Πρακτικά στα ξενοδοχεία δεν λειτουργούν κανονικά τα ασανσέρ, φαγητό δεν προσφέρεται παρά κάποιο σάντουιτς, δεν βρίσκει κανείς ούτε φαρμακείο ανοικτό, ούτε περίπτερο. Εξάλλου η ΕΛ ΑΛ δεν έχει πτήσεις το Σάββατο... Η αργία του Σαββάτου για τους εβραίους είναι ιερή και ουδείς μπορεί να την παραβιάσει. Μέχρι και διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις αναβάλλονται, ή το πρόγραμμά τους προσαρμόζεται στην εβραϊκή αργία  του Σαββάτου!

            Το Ισραήλ, όπως ήδη σημειώθηκε, είναι μέλος του ΟΟΣΑ από το 2010. Είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, χωρίς Σύνταγμα, αφού οι ισχυρότατοι θρησκευτικοί κύκλοι του έχουν επιβάλλει την άποψη ότι δεν χρειάζεται, αφού υπάρχει ο Μωσαϊκός Νόμος. Το κατά κεφαλήν εισόδημα το 2011 ήταν 29.672 $ (28η θέση παγκοσμίως). Προς σύγκριση το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδος το 2011 ήταν 28.610 $ (30ή θέση).  Το 2012 το Ισραήλ είχε ανάπτυξη 3,2% και το δημόσιο χρέος του, την ίδια χρονιά, ήταν 84,2%. Όλα αυτά με την αυστηρή τήρηση του Σαββάτου.

            Ο τουρισμός αποτελεί μια από τις προτεραιότητες της κυβέρνησης του Ισραήλ. Το 2013 στη στενή έκτασή  του ( 20.770 τετρ. χλμ, μικρότερη της Στερεάς Ελλάδας – 24. 910 τετρ. χλμ) το Ισραήλ δέχθηκε 3.540.000 τουρίστες  και προσκυνητές, που άφησαν στη χώρα 11,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Επομένως το Ισραήλ ενδιαφέρεται τουλάχιστον όσο και η Ελλάδα για την εξυπηρέτηση των τουριστών. Όμως δεν ανταλλάσσει το χρήμα από τον τουρισμό με την ιερότητα της ημέρας του Σαββάτου.  

            Ο ΟΟΣΑ δεν θέλει ή δεν μπορεί να επιβάλει στο Ισραήλ, την άποψη ότι είναι  «για το συμφέρον του»   να ανοίγουν τα καταστήματα το Σάββατο. Γιατί το κάνει στην Ελλάδα; Η απάντηση είναι απλή: Ο ΟΟΣΑ γνωρίζει ότι στο Ισραήλ οι κυβερνώντες βάζουν πάνω από το οικονομικό συμφέρον τη θρησκεία τους και τις παραδόσεις τους. Αντίθετα, ο ΟΟΣΑ γνωρίζει ότι στην Ελλάδα οι κυβερνώντες έχουν ξεχάσει ότι χωρίς Ορθοδοξία δεν υπάρχει Ελλάδα και υποτιμούν τις παραδόσεις Της.

            Μια άλλη περίπτωση είναι η Τουρκία, το μόνο ισλαμικό κράτος - μέλος του ΟΟΣΑ. Στη γειτονική χώρα ο Κεμάλ επέβαλε ως υποχρεωτική αργία την ημέρα της Κυριακής, όπως στη Χριστιανική Δύση. Σήμερα και παρά την ισλαμική κυβέρνηση Ερντογκάν, ισχύει πάντα η αργία της Κυριακής και όχι της Παρασκευής, όπως στον υπόλοιπο ισλαμικό κόσμο. Αν καταργείτο η αργία της Κυριακής ουδέν αρνητικό θα σήμαινε για το νεοοθωμανό, κι όμως ισχύει και σήμερα, με κάποιες εξαιρέσεις. Όπως για την Ελλάδα και το Ισραήλ έτσι και για την Τουρκία ισχύει η προτεραιότητα στον τουρισμό. Μόνο στην Κωνσταντινούπολη οι επισκέπτες το 2013 έφτασαν τα 10,4 εκατομμύρια και για το 2016 προβλέπεται να φτάσουν τα 16 εκατομμύρια. Όμως στην Τουρκία, όπως στο Ισραήλ, πρώτα έρχεται η αξιοπρέπεια της χώρας…   

            Στην Ελλάδα θέλουμε να δείξουμε στους ξένους ότι είμαστε έτοιμοι να ξεχάσουμε την ταυτότητά μας, να γίνουμε όπως οι κάτοικοι της …Σιγκαπούρης. Διότι με υπουργικές αποφάσεις θα μπορούσαν να αναθέσουν στους εμπορικούς συλλόγους, στους συλλόγους των εμποροϋπαλλήλων και στην τοπική αυτοδιοίκηση να κρίνουν και να αποφασίζουν σε κάθε αναφυόμενη έκτακτη περίσταση. Αλλά όχι. Επιδιώκεται να επιβληθεί με Νόμο ένα γενικό μέτρο, που είναι, στις πολλές περιπτώσεις, απάνθρωπο. Αν δεν εφαρμόζαμε την κατάργηση της αργίας της Κυριακής  δεν θα είμασταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, μέλος του ΟΟΣΑ, που δεν θα το έκαμε. Γαλλία,  Νορβηγία, Πορτογαλία, Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, όλες τουριστικές χώρες, διατηρούν την αργία της Κυριακής και σε άλλες υπάρχουν περιορισμοί στη λειτουργία των καταστημάτων. Εμείς έχουμε το σύνδρομο του Ηρόστρατου, μαζί με αυτό  της χώρας των Λωτοφάγων.-