Πρωτοπρ. Βασ. Γεωργόπουλος, Συζητώντας με ένα μάρτυρα του Ιεχωβά.

Συζητῶντας μὲ ἕνα μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβᾶ.

Προσοχὴ εἰς τὰς μεθοδεύσεις

Τοῦ πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου,Ἐπικ. Καθ. Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὄχι μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου δὲν ἔχει ἀπολύτως τίποτα κοινὸ στὴν πίστη μὲ τοὺς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Εἶναι ἐπίσης γνωστοὶ οἱ ἀπαξιωτικοὶ χαρακτηρισμοὶ μὲ τοὺς ὁποίους ἀναφέρεται ἡ ἑταιρεία «Σκοπιὰ» στὰ ἔντυπά της γιὰ τὸ σύνολο τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου.

Δὲν εἶναι ὅμως εὐρύτατα γνωστὲς οἱ πρακτικὲς καὶ οἱ μεθοδεύσεις, ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, κατὰ τὶς συζητήσεις τους, στὰ πλαίσια τῆς προσηλυτιστικῆς τους δραστηριότητας. Οἱ μέθοδοι, ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ ὀπαδοὶ τῆς ἐν λόγῳ αἱρέσεως, ἔχουν πάντα συγκεκριμένη στόχευση καὶ προϋποθέτουν καὶ ἀντίστοιχη ἐκπαίδευση.

Ἂς δοῦμε κάποιες ἀπὸ αὐτὲς τὶς πρακτικές.

Ι) Ἀναζήτηση σημείου ἐπαφῆς

Πρόκειται γιὰ τὴν ἀφορμὴ ἐκκίνησης τῆς συζήτησης. Θέματα θρησκευτικὰ ( π.χ. ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἱερὲς εἰκόνες κ.ἄ.) καὶ κοινωνικά, ποὺ “ἐντυπωσιάζουν”, μὲ μιὰ δομημένη διατύπωση, ποὺ στὴν συνέχεια, ἀναλόγως τῶν ἀπαντήσεων, ἀγνοώντας τὴ στόχευση, ὁ ἄνθρωπὸς θὰ ὁδηγηθεῖ σὲ μιὰ λογικοφανῆ χειραγώγηση. (Πρβλ. G. Pape, Ich War Zeuge Jehovas, 1993, σσ.164-167)

II) Παράθεση χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς 

Ἡ στόχευση ἐδῶ εἶναι ὁ ἐντυπωσιασμός. Δημιουργεῖται στὸν ἄνθρωπο ἡ ἐντύπωση, ἐφόσον συζητήσει, πόσο δῆθεν καλὰ γνωρίζουν τὴν Ἁγία Γραφή. Ἐντύπωση μάλιστα, ποὺ ἐνισχύεται ἀπὸ τὴ δική του, ἐνδεχομένως ἄγνοια, ἢ τὴν ἀνεπαρκῆ γνώση ἢ τὴ μὴ συστηματικὴ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Προφανῶς δὲν γνωρίζει ὅτι αὐτὴ ἡ σωρηδὸν παράθεση βιβλικῶν χωρίων, ἀπὸ τὸν Μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβᾶ, εἶναι προετοιμασμένα γιὰ τὴν περίπτωση αὐτή. Ἂν παρασυρθεῖ, ἐντυπωσιαστεῖ, τὸν ἐμπιστευθεῖ καὶ τὸν ἀκολουθήσει στὶς «Γραφικὲς Μελέτες» ἀναζήτησης τῆς ἀλήθειας» τότε ἔχει ἀρχίσει, ἄθελά του, ἡ χειραγώγησή του στὴν πλάνη.

ΙΙΙ) Ἡ διαστρέβλωση τῶν ἁγιογραφικῶν χωρίων 

Πρόκειται γιὰ μία διαχρονικὴ πρακτικὴ ὅλων τῶν αἱρετικῶν. Τὰ ἁγιογραφικὰ χωρία ἀπομονώνονται ἀπὸ τὸ ἱστορικό τους πλαίσιο, ἀποκόπτονται ἀπὸ τὴ νοηματική τους συνάφεια, ἑρμηνεύονται αὐθαίρετα καὶ προσάγονται ὡς ἁγιογραφικὲς δῆθεν μαρτυρίες αἱρετικῶν δοξασιῶν.

Ἕνα ἀντιπροσωπευτικὸ παράδειγμα, μεταξὺ τῶν πολλῶν, ἀποτελεῖ ἡ θέση τῆς αἵρεσης γιὰ τὴν μετάγγιση αἵματος. Τὰ βιβλικὰ χωρία, ποὺ ἀπαγορεύουν τὴ βρώση αἵματος ἢ τὴν ἀφαίρεση τῆς ζωῆς μὲ βίαιο τρόπο οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ τὰ προσάγουν ὡς δῆθεν ἁγιογραφικὲς μαρτυρίες, ποὺ ἀπαγορεύουν τὴν μετάγγιση αἵματος.

ΙV) Στὴν ἴδια συνάφεια σχετικὰ μὲ τὴ χρήση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, συζητώντας κάποιος μὲ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, θὰ διαπιστώσει, κατὰ περίπτωση, τὰ ἑξῆς: α) παραποίηση χωρίων,β) ἐπιλεκτικὴ χρήση καὶ ἀποσιώπηση ἄλλων, γ) σύγχυση γραμματικῆς καὶ ἀλληγορικῆς ἑρμηνείας, δ) συνδυασμὸ ἄσχετων χωρίων, ε) χρήση προβληματικῶν μεταφράσεων τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ποὺ ἐξυπηρετοῦν τὴν ἰδεολογικὴ χειραγώγηση στὶς κακοδοξίες τῆς αἵρεσης, στ) μὴ διάκριση ὡς πρὸς τὴν ἀπόλυτη καὶ σχετικὴ ἔννοια μιᾶς λέξης καὶ ζ) ἑρμηνευτικὴ κακοποίηση πολυσήμαντων λέξων καὶ ὅρων ὅπως λ.χ. τῆς λέξης «ψυχή». (Πρβλ. F.W.Haack, Jehovas Zeugen, 19753, σσ. 34-36).

V) Ἐπιλεκτικὴ «ἀμνησία» 

Αὐτὴ ἡ παράμετρος ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἱστορία καὶ τὸ παρελθὸν τῆς αἵρεσης. Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, συνήθως, δὲν ξέρουν ἢ παθαίνουν «ἀμνησία», ὅταν πρέπει νὰ ἀπαντήσουν γιὰ τὶς κατὰ καιροὺς ἀλλαγὲς στὶς διδασκαλίες τους, γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ψευδοπροφητειῶν τους, ποὺ διαψεύστηκαν οἰκτρὰ ἢ γιὰ ὁρισμένα γεγονότα ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς μετοχικῆς ἑταιρείας «Σκοπιά».

Ὡς ἐπίλογο θὰ παραθέσουμε τὴν συγκλονιστικὴ μαρτυρία, ἑνὸς πρώην «πρεσβύτερου», ἐπὶ 53 χρόνια ὀπαδοῦ τῆς αἵρεσης τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ στὴ Θεσσαλονίκη. Ὁ ἂνθρωπος αὐτός, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἀναφέρει καὶ τὰ ἑξῆς ἀποκαλυπτικά: «Μετὰ ἀπὸ σκληρὸ ἀγώνα 53 ἐτῶν, κατέληξα σὲ μιὰ τραγικὴ διαπίστωση: Κοντὰ στοὺς μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ὄχι μόνο δὲν εἶχα βρῆ τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ καὶ ἔβλεπα καθημερινὰ νὰ διαστρεβλώνεται συστηματικὰ καὶ νὰ κακοποιῆται μπροστὰ στὰ μάτια μου καὶ μὲ τοὺς πιὸ χονδροειδεῖς τρόπους, κάθε ἔννοιά της. (…) Ἕνα πολὺ βρώμικο καὶ ἀπατηλὸ παιχνίδι παίζει ἡ Σκοπιὰ εἰς βάρος τῆς νοημοσύνης, τῆς ἀξιοπρέπειας καὶ τῆς πίστεως τῶν μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, οἱ ὁποῖοι -ἐκτὸς τῶν ἄλλων εἶνε καὶ μιὰ πλουτοφόρα πηγή, ἕνας σωστὸς Πακτωλὸς γι’ αὐτήν» (Βλ. Ἐμ. Ἰ. Ἀντωνιάδη, Διαψεύδονται οἱ προφητεῖες τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, 1994, σ. 10. σ. Σ. Διατηρήσαμε τὴν ὀρθογραφία καὶ τὴν ὑπογράμμιση τοῦ συγγραφέα).

Ορθόδοξος Τύπος,13/06/2014