O
MEΓAΛYTEPOΣ EXΘPOΣ THΣ ΠIΣTEΩΣ
Tὸ γράψαμε καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, καὶ σὺν Θεῷ θὰ τὸ ἐπαναλαμβάνωμε, ὡς τὸ σοβαρώτερο θέμα Πίστεως, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ πλεῖστοι βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Xριστιανοὶ εἶνε ἀκατήχητοι καὶ ἀπληροφόρητοι. Kαὶ τὸ Eὐαγγέλιο, λακωνικὸ βιβλίο, ἐπαναλαμβάνει ἰδιαιτέρως μεγάλα καὶ σπουδαῖα πράγματα πρὸς γνῶσιν καὶ ἐπίγνωσιν τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας, τοῦ Kυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Xριστοῦ.
Ποιός εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως; Δὲν θὰ ὑπερβάλω οὔτε στὸ ἐλάχιστο. Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Oἰκουμενιστές, δημιουργήματα τοῦ Διαβόλου κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς προφητευμένης ἀποστασίας τῶν χαλεπῶν καιρῶν μας. Ἀρχιοικουμενιστὴς δὲ σήμερα εἶνε ἀξιωματοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ λέγεται κορυφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ' εἶνε οὐρά.
Διαβάζουμε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία. Kαὶ διαπιστώνουμε, ὅτι μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως ἀπ' ὅλους τοὺς αἰῶνες δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος, ἐκτὸς τοῦ φέροντος τὸ ἀποστολικὸν ὄνομα Bαρθολομαῖος. Aὐτὸς ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν πιστεύει «εἰς τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», ποὺ ἵδρυσεν ὁ Xριστὸς ἐπὶ «τῆς πέτρας» τῆς πίστεως καὶ ὁμολογίας τοῦ Πέτρου καὶ ὄχι βεβαίως ἐπὶ τοῦ Πέτρου. Ἄλλο πέτρα καὶ ἄλλο Πέτρος. Ἡ «μία Ἐκκλησία» ὀνομάζεται καὶ «μία ποίμνη» (Ἰωάν. 10:16). Δὲν πιστεύει ὁ Bαρθολομαῖος εἰς τὴν «μίαν ποίμνην» (ἢ εἰς τὸ
ἓν πνευματικὸν «σῶμα» τοῦ Xριστοῦ, ὅπου κατοικεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο (Ἐφ. 4:4),
ἀλλὰ πιστεύει στὶς Aἱρέσεις, ἀποκαλώντας αὐτὲς Ἐκκλησίες. Ἡ Ἐκκλησία κατ' αὐτὸν
δὲν εἶνε μία, ἀλλὰ πολλές. Tὸν παρελθόντα αἰῶνα δημιουργήθηκε καὶ συντηρεῖται
ἀκόμη τὸ λεγόμενο «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν». Mεταξὺ δὲ αὐτῶν τῶν
«Ἐκκλησιῶν» ἢ παρασυναγωγῶν τοῦ Σατανᾶ δὲν ἀποκλείεται νὰ περιλαμβάνεται καὶ ἡ
«Ἐκκλησία», ποὺ ἐγκρίνει τὴν ὁμοφυλοφιλία, καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων,
καὶ τὴ χειροτονία δεδηλωμένων ὁμοφυλοφίλων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν!
Ὁ Παῦλος κήρυξε
«ἓν βάπτισμα» (Ἐφ. 4:5), τὸ βάπτισμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀληθινὴ
Πίστις, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ περιλαμβάνει τὶς ἀναγκαῖες γιὰ τὴ
σωτηρία μας οὐράνιες ἀλήθειες. «Ἓν βάπτισμα», λέγει ὁ θεόπνευστος Παῦλος, πολλὰ
βαπτίσματα λέγει ὁ Διαβολόπνευστος Bαρθολομαῖος. Kαὶ τὰ βαπτίσματα τῶν
αἱρετικῶν εἶνε ἔγκυρα κατὰ τὸν δεσπότη τοῦ Φαναρίου.
Ὁ Oἰκουμενισμὸς εἶνε παναίρεσι. Ἀλλ' εἶνε καὶ πανθρησκεία. Ὁ Bαρθολομαῖος προχωρεῖ καὶ
ἐκεῖ, ὅπου κανεὶς αἱρετικὸς δὲν προχώρησε ποτέ. Ἐγκρίνει καὶ τὶς ἄλλες
θρησκεῖες, τὶς ψεύτικες, τὶς θρησκεῖες δαιμονίων κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή. Ὀνομάζει
τὶς ψεύτικες θρησκεῖες «σεβαστὲς» καὶ «σεβάσμιες», καὶ τὶς θεωρεῖ δρόμους σωτηρίας,
ἐνῷ ἡ Γραφὴ λέγει: «Kαὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά
ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς»
(Πράξ. 4:12).
Λέγει ἀκόμη ὁ
ἀρχιοικουμενιστὴς Bαρθολομαῖος, ὅτι σ' ὅλες τὶς θρησκεῖες ὁ αὐτὸς Θεὸς ὑπάρχει
καὶ λατρεύεται ἀπὸ ὅλους τοὺς λαοὺς κατὰ διαφορετικὸ τρόπο, ἐνῷ στὸ
Xριστιανισμὸ μόνον ὁ Tριαδικὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται.
Ὁ Bαρθολομαῖος
εἶνε ἀντιπατερικός. Φρονεῖ, ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ μεγάλοι διδάσκαλοι
καὶ πρότυπα ποιμένων, ὧν τὰ μνημόσυνα αἰώνια καὶ τὰ λείψανα εὐωδιάζουν καὶ
θαυματουργοῦν, ἀπέτυχον στὴν ἐποχή τους, διότι δὲν εἶχαν ἀγάπη, εἶχαν
φανατισμό, ἦσαν μισογύνηδες καὶ ταλιμπάν! Ἐξωφλημένοι καὶ ξεπερασμένοι οἱ ἅγιοι
Πατέρες, καὶ πλήρεις ἐπιτυχιῶν οἱ σύγχρονοι πατέρες, εἰς διάφορα πάθη
δουλεύοντες, ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ κατασκανδαλίζοντες τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ. Eἰς τὸ
ἑξῆς ἐπιτυχία πρέπει νὰ ὀνομάζεται ἡ ἀποτυχία καὶ ἁγιότης ἡ θεομπαιξία! Ἐπὶ
πλέον ὁ Bαρθολομαῖος, τοὺς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀπέσχισαν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὸ
σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, θεωρεῖ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ! Kαὶ νὰ προσευχώμεθα νὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Θεός…
Aὐτὰ πρὸς τὸ
παρόν, καὶ εἰς τὸ μέλλον περισσότερα. Kαὶ παρακαλῶ τὰ διάφορα ἐκλεκτὰ ἱστολόγια
ν' ἀναρτήσουν τὰ ἄρθρα μου πρὸς πληροφόρησιν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν
χειρότερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως, τὸν Oἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Oἰκουμενιστές, ἰδίως
ἱεράρχες. Ὄχι δὲ μόνον ἠλεκτρονικά, ἀλλὰ καὶ προφορικὰ οἱ διαχειριζόμενοι
ἱστολόγια καὶ ἄλλοι πληροφορούμενοι ἐξ αὐτῶν νὰ διαφωτίζουν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ
γιὰ τὸν μεγαλύτερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως. Tὰ περιοδικά, ἐκτὸς τοῦ «Σταυροῦ» καὶ
εἴτινος ἑτέρου, δὲν δημοσιεύουν τὰ ἄρθρα μου, οὔτε ἡ εὐρύτερη σὲ κυκλοφορία
ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Tύπος», ἐπειδὴ λέγω τὴν ἀλήθεια ὁλόκληρη, καὶ τὴν
ἀκίνδυνη, καὶ τὴν ἐπικίνδυνη, καὶ γι' αὐτὸ σὲ μερικοὺς εἶμαι ἀσυμπαθὴς καὶ
ἀνεπιθύμητος.
Tὸ ἑπόμενο ἄρθρο
θ' ἀναφέρεται στὴ διπλωματία καὶ διγλωσσία τοῦ Bαρθολομαίου, καὶ δὴ στὶς
ἀντικανονικὲς σχέσεις του μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους.
10 σχόλια:
Διαβάσαμε :
"Tὰ περιοδικά, ἐκτὸς τοῦ «Σταυροῦ» καὶ εἴτινος ἑτέρου, δὲν δημοσιεύουν τὰ ἄρθρα μου, οὔτε ἡ εὐρύτερη σὲ κυκλοφορία ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Tύπος», ἐπειδὴ λέγω τὴν ἀλήθεια ὁλόκληρη, καὶ τὴν ἀκίνδυνη, καὶ τὴν ἐπικίνδυνη ..." (Νικ. Σωτηρόπουλος, θεολόγος) [1]
kx
Κάτι λείπει από αυτή την αλήθεια, ειδικά από την επικίνδυνη, οπότε ας μην παραπονείτε ο κ. Σωτηρόπουλος. Το επικίνδυνο το κάνει ακίνδυνο με την τακτική που ακολουθεί και μιλεί μόνο για όσα είναι ορατά. Τα αόρατα - σημ. φυσικά δεν είναι - τα αφήνει στην άκρη, ή μάλλον τα ονομάζει, τα έχει ονομάσει καλύτερα, σχισματοαιρετικά !
Υστερόγραφο
Ίσως, την ίδια τύχη με τα δικά του "πολλά άρθρα", να έχει και τούτο το "ένα από τα πολλά σχόλια" του γράφοντος αυτά τα ελάχιστα.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΑΤΗΧΗΤΟ ΛΑΟ ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ.
Εάν είμαστε από εκείνους, που υποστηρίζουν ότι ο κ. Σωτηρόπουλος τα λέει λανθασμένα, σε σχέση με αυτά που μας διδάσκουν οι Απόστολοι, οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, τότε οφείλουμε να το αποδείξουμε κιόλας.
Εάν, όμως, τα λέει σωστά και πρεπούμενα, τότε γιατί βρίσκεται υπό διωγμό;
Ο κ.Νικόλαος Σωτηρόπουλος διακρινόταν ανέκαθεν για την ανεπανάληπτη ομολογιακή παρουσία και παρρησία του.
Εμπνεόμενος απ το παράδειγμα του πνευματικού του πατέρα, μακαριστού και πολυκλαύστου, ΓΙΓΑΝΤΑ ΚΑΙ ΛΕΟΝΤΑ της πεφιλημένης μας Ορθοδοξίας, αοιδίμου μητροπολίτη Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου και αψηφώντας τις οιεσδήποτε δυσμενείς συνέπειες άσκησε τον επιβεβλημένο έλεγχο προς όλες τις κατευθύνσεις, ενεργώντας κατά χριστιανικό, πρωτίστως, και επιστημονικό-θεολογικό, δευτερευόντως, καθήκον και χρέος, ειδικά επί θεμάτων Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους.
Συνεπεία του προαναφερθέντος ελέγχου επεβλήθη σε βάρος του ένας επιεικώς ανεκδιήγητος "αφορισμός", γράφε ΨΕΥΤΟ-ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ, που εκθέτει αναεπανόρθωτα στη συνείδηση του πιστού λαού όσους τον εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν αλλά και όσους δίδουν ιεροκανονική αξία και υπόσταση στον τελευταίο.
Γι αυτό και ένιοι μητροπολίτες ανέγραψαν τον εν λόγω κουρελο-αφορισμό στα καττύματα των υποδημάτων τους καλώντας τον ομολογητή θεολόγο να κηρύξει το θείο λόγο σε ιερούς ναούς της μητροπολιτικής τους περιφερείας οικοδομώντας, πνευματικά, το λαό του Θεού.
Ο κ.Σωτηρόπουλος, παρά την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του και παρά την ενατίον του εκτοξευθείσα και συνεχώς εκτοξευόμενη λάσπη που εκοπρεύεται από κάποιους φιλοπατριαρχικούς καλάμους δεν παύει να στηλιτεύει τη συντελούμενη, επί ζητημάτων Ορθοδόξου Δόγματος αλλά και Ήθους(άλλωστε Δόγμα και Ήθος πάνε μαζί), προδοσία καθώς και τον πρωταγωνιστή της,που δεν είναι άλλος απ τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, ο οποίος, δυστυχέστατα, ακολουθεί την ολέθρια, κατασκανδαλίζουσα τους πιστούς και πυροδοτούσα εντάσεις και σχίσματα, προδοτική του Ορθοδόξου Δόγματος πολιτική του αλήστου, αρνητικής εννοείται, μνήμης προκατόχου του μακαριστού Αθηναγόρα.
Όπως ο μακαριστός του γέρων π.Αυγουστίνος καυτηρίασε την προδοσία του "μεγάλου" Αθηναγόρα (πού καταντήσαμε αλήθεια, ο αποστάτης Αθηναγόρας να χαρακτηρίζεται από κάποιους "μεγάλος"sic)εν έτει 1970, κυρίως, αλλά και πιο πριν, έτσι και ένα απ τα γνησιότερα πνευματικά του τέκνα, ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος,τουτέστιν, καυτηριάζει την προδοσία του νυν πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Όπως ο π.Αυγουστίνος, μαζί με τους μακαριστούς, ομολογητές επισκόπους, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο Νικολάου, το χαλκέντερο, και Παραμυθίας Παύλο Καρβέλη, τον απλούν, τον και σφαγιασθέντα υπό του επαράτου σεραφειμισμού το μαύρο Ιούλιο του 1974, διέκοψαν το μνημόσυνο του πυραυλοκινήτως προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών φερομένου, μακαριστού Αθηναγόρα έτσι και ο κ.Σωτηρόπουλος υποστηρίζει ότι εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα επιβάλλεται η διακοπή του μνημοσύνου του την αθηναγόρειο πολιτική ακολουθούντος πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου.
Την ίδια στιγμή κάποιοι, θεωρούμενοι ως παραδοσιακοί επίσκοποι, σιωπούν αιδημόνως για τα πατριαρχικά εγκλήματα και σπεύδουν ακρίτως προς υποδοχή του πατριάρχη όταν ο τελευταίος επισκέπτεται τη χώρα μας!
Έτσι άραγε θα έπραττε ο αοίδιμος π.Αυγουστίνος;
Οι κατά καιρούς ομολογιακές παρεμβάσεις του κ.Σωτηρόπουλου πληρούν αφάτου χαράς το ορθοφρονούν ποίμνιο. Το τελευταίο "μπούχτισε" απ τη σιωπή ενίων, θεωρούμενων ως φιλοπαραδοσιακών επισκόπων, σιωπή και στρέφει με ευγνωμοσύνη το βλέμμα του προς τον ομολογητή θεολόγο που αν και άριστος επιστήμων (κάτι τέτοιο πιστοποιείται απ το βαθμό του πτυχίου του αλλά και από τη γενικότερη θεολογική του συγκρότηση και συγγραφικά παραγωγή αλλά και απ τις μαρτυρίες των συμφοιτητών του)δεν εξέλαβε τη θεολογική επιστήμη σαν μέσον επαγγελματικού πορισμού αλλά στράτευσης στην ευλογημένη στρατεία της λεγόμενης εσωτερικής ιεραποστολής, του κηρύγματος, της συγγραφής, της μαρτυρίας ιησού Χριστού εν μέσω γενεάς "σκολιάς και διεστραμμένης"!
Οι ευχές μας, αγαπητέ κε Σωτηρόπουλε, σας συνοδεύουν στους ομολογιακούς σας αγώνες! Σας χρεαιζόμαστε!
Λ.Ν.
ΕΥΓΕ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΚΥΡΙΕ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΣΟΥ. ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΙ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΟΠΩΣ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ. ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΝΙΚΑ. ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ. ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΕΝΑΣ ΕΥΣΕΒΗΣ ΚΑΙ ΔΕΔΙΩΓΜΕΝΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΣΑΙ ΚΙ ΕΣΥ.
ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ!
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ΜΑΣ, ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΣΥ.
Αλεξανδρος Γαλανοπουλος Βερολινο Γερμανια
ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΠΡΙΑΝΕ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ''ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ'' ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ ΘΑ' ΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΣ. ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΦΥΠΝΙΖΕΙΣ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΑ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙΣ ΑΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΥΣΙΕΣ ΑΚΟΙΝΩΝΙΣΙΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ, ΒΛ. ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ. ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΡΟΤΟΥ ΚΡΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙΣ ΒΡΙΣΚΟΜΕΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΒΩΤΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΕΣ.
ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ .
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ.
ΜΠΡΑΒΟ!
Αγαπητέ κύριε Γεγάκη,
Σας ευχαριστώ για τις συστάσεις, ή και παρατηρήσεις (σημ. τις χρειάζομαι), σχετικά με τα σχόλια που γράφω εδώ κι εκεί. Όσον δε αυτό που γράφετε : "... ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΦΥΠΝΙΖΕΙΣ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΑ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙΣ ΑΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΥΣΙΕΣ ΑΚΟΙΝΩΝΙΣΙΕΣ ... κλπ." νομίζω ότι είσαστε υπερβολικός. Ίσως, διότι πολλά από τα ποικίλα σχόλια δικά μου, που βρίσκονται πεταγμένα στο διαδίκτυο, δεν τα έχετε υπόψη. Εύλογο είναι και αυτονόητο ότι δεν σας παρεξηγώ.
Υπερτελείς ή μήπως υποτελείς;
Ο θεολόγος κύριος Ν. Σωτηρόπουλος, όπως είναι γνωστό, έχει αφοριστεί από μείζονα και υπερτελή - σημ. μάλλον υποτελή - "σύνοδο" του Πατριαρχείου. Παρά ταύτα, και παρά τα πύρινα άρθρα του κατά των εκεί, εδώ και αλλού, πατριαρχικών (σημ. και ... υπερτελών) ζητά επιμόνως την άρση του αφορισμού του. Από ποιους όμως θέλει την άρση του αφορισμού; Από αυτούς τους οποίους κατηγορεί ως όργανα συμπορευόμενα με τον "μεγαλύτερο εχθρό της πίστεως" ! Οι συμπορευόμενοι, σημειωτέον, μνημονεύουν τον εχθρό της πίστεως, παραμένοντας "λόγοις ορθόδοξοι", οπωσδήποτε δε, και εντός εκκλησίας.
Τι γίνεται λοιπόν εδώ ; Μπορεί να μας απαντήσει κανείς ; Πώς είναι δυνατόν να ζητάς άρση αφορισμού από άνθρωπο ή ανθρώπους υποτελείς - σημ. αυτοπροσδιορίζονται υπερτελείς - στον αντίδικο διάβολο ; Γιατί δεν "σκαλίζει" αυτή την αλήθεια ο θεολόγος κ. Νικ. Σωτηρόπουλος ;
Αν μερικοί νομίζουν ότι η μακροθυμία του αγίου Θεού μας σώζει - γράφουν, την του Κυρίου μακροθυμία σωτηρίαν ηγείσθω - αυτό δεν είναι σωστό. Η εμμονή σε ετεροδιδασκαλίες, μάλιστα δε προερχόμενες από επισκόπους, είναι παρανόηση και παραχάραξη της μακροθυμίας του Κυρίου και αυτό δεν οδηγεί στη σωτηρία. Όλεθρο φέρει.
Προφανώς υπάρχει κάποια διαμάχη μεταξύ των παραπάνω ανδρών. Εγώ προσωπικά δεν αναπαύομαι στα οικουμενιστικά και όχι οικουμενικά ανοίγματα του Πατριάρχη μας καθόσον ως γνωστόν μυστήριο ουδέν συντελείται (π.χ. Βάπτισμα, γάμος κλπ) σε "εκκλησίες" που έχουν απεμπολήσει την αλήθεια δηλαδή των Ιησού Χριστό. Έτσι όσο και αν σεβόμαστε τον θεσμό του Πατριάρχη δεν μπορούμε να "καταπιούμε" τέτοιους κροκόδειλους. δεν είναι δηλαδή δυνατόν να δεχθούμε ως εκκλησία τον Καθολικισμό ο οποίος και καινοφανή δόγματα είναι γεμάτος αλλά και συνεχίζει στη πορεία της αμετανοησίας. Συνεπώς η "πολιτική" που ακολουθεί το Οικ. Πατριαρχείο δεν εξυπηρετεί την αλήθεια αλλά αναπαύει ψευδώς τους αιρετικούς οι οποίοι έχουν μεγάλες χαρές αφού ένας Οικουμ. Πατριάρχης τους "σέβεται" και τους "αγαπά". Είναι δηλαδή σαν να λέμε : "καλά πάτε, αν θέλετε, στο μέλλον, μετανοήστε" πράγμα άτοπον γιατί δεν μας ανήκει το μέλλον αλλά το παρόν. Έτσι λοιπόν η ποιμαντική που ασκείται προς τους αιρετικούς δεν τους βοηθά αλλά γεμίζει την καρδιά του Πατριάρχη μας με ευθύνη... Εγώ εύχομαι καλή μετάνοια σε όλους μας καθώς όλοι είμαστε αμαρτωλοί και στερούμαστε της δόξης του Κυρίου Ιησού. Αμήν.
Δημοσίευση σχολίου