13 Απρ 2014

Συμμετοχή στο τριπλό αξίωμα του Χριστού. Βασιλική εξουσία



Συμμετοχή στό τριπλό αξίωμα τού Χριστού
Η ένωσή μας μέσα στήν Εκκλησία μέ τήν κεφαλή της, τόν Κύριο Ίησού Χριστό, μας αναδεικνύει προφήτες και ιερείς. "Ηδη, σέ προηγούμενα άρθρα μας, εξε­τάσαμε διεξοδικά τις δύο αύτές ύψιστες θεϊκές τιμές και άξιώματα τοϋ πιστού.
'Επιπλέον, και συγχρόνως μέ αύτά τά δύο, μας άναδεικνύει και βασιλείς. Μεγαλειώδες και αύτό άξίωμα! Ό άγιος απόστολος Πέτρος τό δηλώνει σαφώς στήν Α' Καθολική του έπιστολή: «Ύμείς δέ (οί χριστιανοί) γένος έκλεκτόν, βασίλειον ίεράτευμα, έθνος άγιον» (β' 9). «Βασίλειον ίεράτευμα»! Δηλαδή ιερατείο πού έχει βασιλική καταγωγή. Ή, όπως τό έκφράζει στήν Άποκάλυψή του ό άετός τής θεολο­γίας εύαγγελιστής'Ιωάννης: «και έποίησας αύτούς τώ Θεώ ήμών βασιλείς και ιερείς» (ε' 10). "Εκανες, Χριστέ, τούς πιστούς Σου βασιλείς και ιερείς!
Τί σημαίνει όμως τό γεγονός ότι κάθε χριστιανός μέ τήν ένταξή του στό σώμα τής Εκκλησίας διά τών άγιων Μυστηρίων τοϋ Βαπτίσματος και τοϋ Χρίσματος καθίστα­ται και βασιλεύς;

Κατά τό ιερό Βάπτισμα ό πιστός, μέ τήν τριπλή στό νερό τοϋ άγιασμού κατάδυση και άνάδυσή του, συμμετέχει μυστηριακώς στό θάνατο και τήν Ανάσταση τοϋ Κυρί­ου. Μέ τόν τρόπο αύτό γίνεται μέτοχος και τοϋ βασιλικού άξιώματος και τής έξουσίας τοϋ Χριστού, πού μετά τήν Άνάστασή Του κατέχει πλήρως και ώς άνθρωπος έφ' όλης τής οικουμένης, όπως έξάλλου ό "Ιδιος τό δήλωσε μέ τά λόγια Του έκείνα προς τούς μαθητές: «έδόθη μοι πάσα έξουσία έν ούρανώ και έπί γής» (Ματθ. κη' 18). Είναι ό Κύριος'Ιησούς «ό βασιλεύς τών βασιλευόντων και κύριος τών κυριευόντων» (Α' Τιμ. ς' 15), μπροστά στόν Όποιο κάμπτει «πάν γόνυ έπουρανίων και έπιγείων και καταχθόνι­ων» (Φιλιπ. β' 10).
Αύτή τήν έξουσία, τό βασιλικό άξίωμα, κληρονομεί καϊ ό πιστός, καθώς ένδύεται μέ τό ιερό Βάπτισμα τόν Χριστό. Τό τονίζει τόσο χαρακτηριστικά ό εύαγγελιστής 'Ιωάννης: «Όσοι δέ έλαβον αύτόν», όσοι Τόν έγκολπώθηκαν, «έδωκεν αύτοίς έξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι», τούς έδωσε έξουσία, δηλαδή προνόμιο, άξίωμα, δικαίωμα, κυριαρχία, νά είναι και νά ονομάζονται υίοί Θεού (Ίω. α' 12).
Πώς όμως στήν πράξη καταδεικνύεται ή βασιλική έξουσία τοϋ πιστού χριστιανού; Ό ιερός Χρυσόστομος τό περιγράφει λεπτομερώς: «Ούτω και σύ γίνη βασιλεύς και ιερεύς και προφήτης έν τώ λουτρώ»· "Ετσι και έσύ γίνεσαι βασιλεύς και ιερεύς κατά τό Βάπτισμα. «Βασιλεύς μέν πάσας χαμαί ρίψας τάς πονηράς πράξεις καϊ τά άμαρτήματα κατασφάξας...»1. Γίνεσαι βασιλεύς, λέει τό χρυσό στόμα τής 'Εκκλη­σίας, μέ τό νά ρίχνεις κάτω στό έδαφος νικημένες και έξουδενωμένες τις πονηρές πράξεις, όπως έπίσης καί μέ τό νά κατασφάζεις τά άμαρτήματα. Μέ άλλα λόγια, διά  τής ζώσης πίστεως καί κοινωνίας μέ τόν Χριστό ό πιστός χριστιανός άντλεΐ άπό Αύτόν δύναμη έξαγιαστική τής θελήσεώς του, ώστε νά είναι σέ θέση νά κα­τανικά «πάν τό έν τω κόσμω», όλη τήν άμαρτία πού ύπάρχει στόν κόσμο, «τήν έπιθυμίαν τής σαρκός και τήν έπιθυμίαν τών οφθαλμών καί τήν άλαζονείαν τοϋ βίου» (Α' Ίω. β' 16). Λαμβάνει «πνεύμα βουλής καί ισχύος» (Ησ. ια' 2), μέ τό Όποιο κατεξουσιάζει καί κυριαρχεί έπί τοϋ έαυτοϋ του καί τών παθών καί πολιτεύεται μέ φρόνημα καί ήθος ήγεμονικό.
Άλλά καί έναντίον τού διαβόλου ό πι­στός δούλος τοϋ Κυρίου έπιδεικνύει τή βασιλική του ιδιότητα καί τά κυριαρχι­κά του δικαιώματα, ώστε νά τόν έξαποστέλλει νικημένο καί κατησχυμμένο. Ό άγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος, στό λόγο του «εις τό άγιον Βάπτισμα» άπευθύνεται στό νεοφώτιστο χριστιανό καί τοϋ λέει τούτα τά συγκλονιστικά: Έάν μετά τό Βάπτισμα σέ προσβάλει ό Πειραστής - καί είναι σίγουρο ότι θά σέ προσβά­λει, άφοϋ καί τόν Ίδιο τόν Χριστό έπείρασε - μή φοβηθείς τήν πάλη. Δείξ' του τό ϋδωρ (τοϋ Βαπτίσματος), δείξ' του τό Άγιο Πνεύμα, μέ τό Όποιο όλα τά βέλη τά φλογερά τού Πονηρού θά άχρηστευ- θοΰν... Έάν σοϋ δείξει τά πλούτη καί τις βασιλείες τού κόσμου ζητώντας άπό σένα νά τόν προσκυνήσεις (γιά να σού τά δώσει), μήν τοϋ δώσεις καμιά σημα­σία... Πές του: Είμαι εικόνα τού Θεού. Εγώ δέν έχω έκπέσει άπό τή δόξα τοϋ ούρανού, όπως έσύ μέ τήν ύπερηφάνειά σου. Έχω ένδυθεΐ τόν Χριστό. Έχω μεταβληθεί κι έχω γίνει κι ό ίδιος Χριστός μέ τό Βάπτισμα. Εσύ πέσε νά μέ προσκυνήσεις!!! «Χριστόν ένδέδυμαι- Χριστόν μεταπεποίημαι τώ βαπτίσματι- σύ με προσκύνησον». Καί τότε, συνεχί­ζει ό Άγιος, σίγουρα θά φύγει άπό μπρο­στά σου ό Πειραστής, νικημένος καί κα- ταντροπιασμένος 2.
Τί έξουσία, πράγματι, γιά όποιον γνωρί­ζει νά τή διαχειρίζεται καί νά μήν τή χάνει μέ τόν συμβιβασμό καί τή συνθηκολόγη­ση! Εξουσία, ή όποία κατ' έξοχήν συν­τηρείται καί έπαυξάνει μέ τό θεοπάροχο Μυστήριο τής θείας Εύχαριστίας καί Κοι­νωνίας τοϋ Σώματος καί Αίματος τού Κυ­ρίου. Διότι «τούτο τό αίμα τήν εικόνα ήμΐν άνθηράν έργάζεται τήν βασιλικήν... τούτο άπομαρανθήναι τής ψυχής τήν εύγένειαν ούκ άφίησιν, άρδον αύτήν συνεχώς καί τρέφον»3. Τό Αίμα αύτό καθιστά τή βασι­λική μας εικόνα άνθηρή καί δέν άφήνει νά μαραθεί ή εύγένεια τής ψυχής, άλλά τήν ποτίζει καί τήν τρέφει συνεχώς.
Καί τέλος, ή έξουσία αύτή έπιφυλάσσεται γιά τόν χριστιανό άπεριόριστη, όταν, νικητή καί κυρίαρχο, θά τόν καθί­σει «μετ' αύτοϋ (τοϋ Κυρίου Ίησού) έν τω θρόνω» Του, όπότε ή έξουσία του θά 'ίναι «έπί τό ξύλον τής ζωής», θά μπορεί νά μετέχει στά άληκτα άγαθά τής αιώνι­ας εύφροσύνης καί μακαριότητος (Άποκ. γ' 21, κβ' 14).
Προφητικό χάρισμα. Βαπτισματική ίερωσύνη. Βασιλική έξουσία. Τά δώρα πρός κάθε πιστό χριστιανό πού μέ τόν καθημερινό προσωπικό άγώνα γιά τόν άγιασμό του συνεργεί μέ τή θεία Χάρη, ή όποία τόν καθιστά συμμέτοχο στό τρι­πλό άξίωμα τοϋ Χριστού: τό προφητικό, τό ιερατικό καί τό βασιλικό.
Ποιά, άλήθεια, δωρεά μπορεί νά ύπάρξει μεγαλύτερη άπό αύτή; Ποιά τιμή άνώτερη; Είναι νά μήν άνατείνεται καν­είς μέ ολόκαρδη εύχαριστία καί δοξολο­γία πρός τόν ύψιστο Δωρεοδότη Κύριο Ίησού Χριστό;
[1]          Ίω. Χρυσοστόμου, Εις τήν Β' πρός Κορινθίους έπιστολήν Όμιλ. Γ7, PG 61, 417.
[2]          Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος Μ', Εις τό άγιον Βάπτισμα 10, PG 36, 369-372.
[3]          Ίω. Χρυσοστόμου, Εις τό κατά Ίωάννην Εύαγγέλιον Όμιλ. ΜΣΤ'Ζ, PG 59, 261.
Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
Δείτε και:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com