Κυριακή του Πάσχα -«... και Θεός ήν ο Λόγος»

Απόστολος: Πράξ. Α΄1-8

Ευαγγέλιο: Ιωάν. Α΄ 1-17 

«... και Θεός ήν ο Λόγος»

Λαμπρή και μεγαλειώδης, ένδοξη και πανηγυρική είναι η σημερινή γιορτή της Ανάστασης του Κυρίου. Μετά την οδύνη και τα δάκρυα της Μεγάλης Εβδομάδος, μετά τον πόνο και τη θλίψη για την Σταύρωση και την Ταφή του Κυρίου, ακολουθεί το μεγάλο θαύμα της Ανάστασης. Χθές οι εχθροί Του θριαμβολογούσαν λέγοντας προκλητικά το «Καταβάτω από του Σταυρού», για να δικαιολογήσουν την κακία και  την απιστία τους. Σήμερα χαράς ευαγγέλια και ενθουσιώδεις πανηγυρισμοί για τους Μαθητές Του, που επίσημα ανακηρύσσονται σαν οι συνεχιστές του Θείου έργου Του. 

Δίκαια λοιπόν η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί γεγονός μοναδικό στην ιστορία του κόσμου. Γιατί πρόκειται για γεγονός μαρτυρημένο και απόλυτα βεβαιωμένο. Γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα τη Θεότητα του Σωτήρος Χριστού. «Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος», μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Δηλαδή, ο Λόγος, που δεν είναι άλλος από τον Υιό του Θεού, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, είναι Θεός αληθινός, όπως είναι ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα. Κι αφού είναι Θεός αληθινός είναι και άναρχος, δηλαδή δεν έχει αρχή. Από την αρχή ήταν με τον Θεό Πατέρα, αθάνατος και βασιλεύς αιώνιος, που η Βασιλεία Του δεν έχει ποτέ τέλος. Ο Λόγος του Θεού είναι ακόμα Πάνσοφος και Παντοδύναμος και Πανάγαθος δημιουργός του κόσμου. Με την ευκαιρία αυτή καλό είναι να δούμε κι εμείς σήμερα πως αποδεικνύεται με την Ανάσταση ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ήταν και είναι Θεός.

Είναι γεγονός ότι ο Κύριος όταν εζούσε στον κόσμο αυτό, γνώριζε και το παρελθόν και το μέλλον, πλήρως και τελείως. Σε πολλές περιπτώσεις προείπε γεγονότα και μίλησε για πράγματα, που επραγματοποιήθησαν με κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά για την Ανάστασή Του, όπως και για τα Πάθη Του, ο Κύριος προειδοποίησε τους Μαθητές Του, πολλές φορές, μάλιστα με λεπτομέρειες. Και ότι προείπε βγήκε και αληθινό. «Τώρα», τους είπε, «που ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα, ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και τους Γραμματείς και θα Τον καταδικάσουν σε θάνατο. Θα Τον παραδώσουν στους εθνικούς για να Τον περιγελάσουν, να Τον μαστιγώσουν και να Τον σταυρώσουν όμως την τρίτη μέρα Αυτός θα αναστηθεί» (Ματθ. Κ΄18-19). Επίσης είχε πει πάλιν «τώρα λυπόσαστε∙ αλλά θα σας ξαναδώ και θα χαρεί η καρδιά σας και τη χαρά σας κανείς δεν θα μπορέσει να σας την αφαιρέσει» (Ιωάν. ΙΣΤ,22). Βέβαια προφήτεψαν και ορισμένοι άνθρωποι του Θεού για διάφορα γεγονότα, αλλά ότι είπαν εκείνοι, το είπαν φωτιζόμενοι από το Θεό και κατ’ εντολή Του. Συνήθως όταν άρχιζαν να μιλούν άρχιζαν πάντοτε με το «Τάδε λέγει Κύριος». Αντίθετα, ο Κύριος ότι είπε το είπε από τον εαυτόν Του γιατί ως Θεός γνώριζε  και γνωρίζει τα πάντα. Γι’ αυτό και η υπερφυσική γνώση Του, αποδεικνύει και την Θεότητα Του.

Αλλά την Θεότητά Του αποδεικνύει περίτρανα και αυτό τούτο το θαύμα της Ανάστασής Του. Κατά την επίγεια παρουσία Του είχε πει για τον εαυτό Του. «Κανείς δεν έχει την δύναμη να πάρει τη ζωή μου και να με θανατώσει παρά τη θέληση μου. Αλλ’ εγώ από τον εαυτό μου και μόνος μου παραδίδω αυτήν. Έχω εξουσία να δώσω τη ζωή μου και έχω εξουσία πάλιν να την λάβω. Αυτή την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου» (Ι΄18). Και πράγματι, μετά από τόσα μαρτύρια και από τέτοια εξουθένωση, μετά από το φοβερό φραγγέλωμα, μετά από την Σταύρωση, με τα φοβερά εκείνα καρφιά και αφού Τον ελόγχισαν, Τον έβαλαν νεκρό στον τάφο. Έφραξαν τότε την είσοδο του τάφου με λίθο βαρύ και έβαλαν φρουρούς στρατιώτες να φυλάγουν το μνήμα Του. Κι όμως παρά τα αυστηρά αυτά μέτρα ο Κύριος αναστήθηκε την Τρίτη μέρα ένδοξος και δυνατός. Ανθρώπινα το μοναδικό αυτό θαύμα δεν μπορεί να εξηγηθεί. Να σεισθεί δηλαδή ο τόπος, να αποκυλισθεί ο λίθος, να τρομοκρατηθούν και να φύγουν οι Ρωμαίοι στρατιώτες, όλα αυτά ήσαν σημεία τρανά της υπερφυσικής δύναμης του Θεανθρώπου Ιησού. Εκείνου, που έπαθε μεν και εσταυρώθη σαν άνθρωπος και του οποίου η Θεότητα έμεινε απαθής. «Τότε ορθώθηκε σαν απ’ τον ύπνο ο Κύριος» είχε προείπει ο Προφήτης Δαβίδ. Το θαύμα αυτό των θαυμάτων αποδεικνύει ότι ο αναστάς Κύριος ήταν και είναι ο Πανάγαθος Θεός.

Την ίδια αλήθεια όμως, επιβεβαιώνουν και τα όσα επακολούθησαν μετά την θριαμβευτική Ανάστασή Του. Έχουμε πάρα πολλές εμφανίσεις του Αναστάντος Κυρίου. Εμφανίσεις όχι σ’ ένα τόπο ή σ’ ένα ή δύο πρόσωπα, αλλά σε διαφορετικά μέρη, υπό διαφορετικές συνθήκες και μπροστά σε πολλά πρόσωπα. Όπως ακούσαμε στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Θεάνθρωπος Κύριος, μετά το Θάνατο Του παρουσιάστηκε στους Αποστόλους ζωντανός με πολλές αποδείξεις∙ για σαράντα μέρες εμφανιζόταν σ’ αυτούς και τους μιλούσε σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Στο ίδιο συμπέρασμα οδηγούν και τα όσα διηγείται η ιστορία για την Εκκλησία. Ότι ο Ιδρυτής και η Κεφαλή της Εκκλησίας δεν ήταν ένας κοινός άνθρωπος, αλλά ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού και τέλειος Θεός. Τα όσα επακολούθησαν μετά την Ανάσταση του Κυρίου, θα εσάρωναν από προσώπου της γης τη θρησκεία του Αναστάντος, αν βέβαια ήταν αυτή όχι Θείο, αλλά ανθρώπινο κατασκεύασμα. Και μιλούμε για τους διωγμούς, το αίμα των χριστιανών που άδικα εχύθη, τα φρικτά μαρτύρια στα οποία κατεδικάζοντο οι πιστοί και η μανία και η λύσσα των εχθρών της Εκκλησίας. Όλοι αυτοί οι οπαδοί του Χριστού ήσαν πάντοτε άοπλοι, άκακοι, ειρηνικοί, σαν πρόβατα εν μέσω λύκων. Το ότι, λοιπόν, μετά από τόσους διωγμούς η Εκκλησία του Χριστού επέζησε και για δυο χιλιάδες χρόνια εθριάμβευσε και θριαμβεύει, τούτο αποδεικνύει ότι ο Ιδρυτής και Αρχηγός της είναι Θεός και όχι άνθρωπος.

Αδελφοί μου! Χριστός Ανέστη! Εμείς οι θνητοί και αδύναμοι άνθρωποι γνωρίζουμε μόνο το παρελθόν και το παρόν. Και αυτό πολύ σχετικά. Και αγνοούμε τελείως το μέλλον. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα μας συμβεί όχι μόνο μετά από μιά ώρα, αλλά ούτε και μετά από πέντε λεπτά. Γι’ αυτό η ένδοξη Ανάσταση του Χριστού ας γεμίσει κι εφέτος τη ψυχή μας με ανεκλάλητη και δοξασμένη χαρά, που χρειαζόμαστε όλοι μας στις δύσκολες αυτές στιγμές που διανύουμε όλοι μας, λόγο της οικονομικής κρίσης. Την ίδια όμως στιγμή το μεγάλο αυτό γεγονός, ας τονώσει την πίστη μας προς τον Αναστάντα Κύριο. Από τότε που ήλθε στο κόσμο ο Θεός Λόγος, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, από τότε που Τον πιστέψαμε, γεμίσαμε από φώς, από χάρη, από ζωή, από αλήθεια. Μας έφερε και μας δώρησε το φως της ψυχής, την αλήθεια και τη Χάρη του Θεού, την αιώνια ζωή, αφού μας έκαμε παιδιά Του. Ας πλησιάσουμε, λοιπόν, τον Αναστάντα, ας Τον πιστέψουμε όλόψυχα, ας Τον αγαπήσουμε θερμά και ας Τον ακολουθήσουμε πιστά. Του το οφείλουμε και δεν πρέπει να Του το αρνηθούμε.

 † Ηγούμενος Χρυσορροϊατίσσης Διονύσιος –Μητροπόλεως Πάφου