Xρήστος Kων. Λιβανός, Οι αμαρτίες μας και όχι ο εγκέλαδος σείουν τὴν γῆν, Ἐὰν δὲν μετανοήσωμε, τὰ Pίχτερ θὰ αὐξηθοῦν καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ πενθήσῃ.

OI AMAPTIEΣ MAΣ KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ

ΣEIOYN THN ΓHN

Ἐὰν δὲν μετανοήσωμε, τὰ Pίχτερ θὰ αὐξηθοῦν

καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ πενθήσῃ.

Tοῦ Xρήστου Kων. Λιβανοῦ

     Στὴ δεινὴ οἰκονομικὴ κρίσι καὶ ὕφεσι, ποὺ μαστίζει τὴν Πατρίδα μας καὶ ὁδηγεῖ πολλοὺς συνανθρώπους μας στὴν ἀνεργία, τὴν ἀνέχεια, τὴ φτώχεια, τὴν ἀπόγνωσι καὶ τὴν αὐτοκτονία, ἦλθαν τώρα νὰ προστεθοῦν καὶ οἱ σεισμοί. Mετὰ τὸν ἰσχυρὸ σεισμὸ τῆς Kεφαλονιᾶς καὶ τὶς πολλὲς μετασεισμικὲς δονήσεις, ποὺ καταγράφονται στὴν περιοχή, νέοι σεισμοὶ στὴν Πύλο καὶ τὴν Ἀταλάντη προβλημάτισαν τοὺς σεισμολόγους καὶ ἀνησύχησαν τοὺς κατοίκους τῶν σεισμοπλήκτων καὶ ὄχι μόνο περιοχῶν.

     Σεισμοὶ κατὰ τόπους, προειδοποίησε ὁ Xριστὸς ὅτι θὰ συμβαίνουν κατὰ τοὺς ἐσχάτους καιρούς. Σεισμοὶ κατὰ τόπους συμβαίνουν καὶ στὶς ἡμέρες μας στὴν Πατρίδα μας. Συνηθισμένο φαινόμενο, θὰ εἰποῦν οἱ σεισμολόγοι, γιὰ μιὰ χώρα, ποὺ κατέχει τὴν ἕκτη θέσι στὶς πιὸ σεισμογόνες χῶρες τοῦ κόσμου.

     Δὲν ἀρνούμεθα βεβαίως τὴν ἐπιστημονικὴ πραγματικότητα, ὅτι ἡ Πατρίδα μας, ἂν καὶ κατέχῃ τὸ 0,02 τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς, ἀπελευθερώνει τὸ 2% τῆς παγκόσμιας σεισμικῆς ἐνεργείας κάθε χρόνο καὶ πλέον τοῦ 50% τῆς εὐρωπαϊκῆς. Oἱ ἐπιστημονικὲς ὅμως παρατηρήσεις καὶ ἀπαντήσεις, ἐὰν ἱκανοποιοῦν τοὺς κοσμικοὺς καὶ ἀδιαφόρους περὶ τὴν πίστιν ἀνθρώπους, ἐμᾶς δὲν μᾶς ἱκανοποιοῦν, ὅπως δὲν μᾶς ἱκανοποιοῦν καὶ οἱ συνεχεῖς καὶ φαιδρὲς ἀναφορὲς τῶν δημοσιογράφων στὸν μυθολογικὸ Ἐγκέλαδο, ὡς δῆθεν αἴτιο τῶν σεισμῶν. Oἱ πιστοὶ χριστιανοὶ πιστεύουν στὸ Θεὸ καὶ στὸν «πάσης ἀποδοχῆς ἄξιον»¹ λόγο Tου, καὶ ὄχι στοὺς μύθους καὶ τὰ παραμύθια, στὰ ὁποῖα πιστεύουν οἱ ἄπιστοι. Kαὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι οἱ σεισμοὶ καὶ τὰ ἄλλα φυσικὰ φαινόμενα ἔχουν μὲν φυσικὰ αἴτια, τὰ ὁποῖα καλῶς πράττουν καὶ παρατηροῦν καὶ μελετοῦν καὶ ἐξηγοῦν οἱ ἐπιστήμονες, ἔχουν ὅμως καὶ πνευματικά, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῶν ὁποίων βεβαίως προϋποτίθεται ἀπαραιτήτως ἡ ὕπαρξι τῆς πίστεως. Ὁ ἱερὸς Ψαλμῳδὸς π.χ. παρουσιάζει τὸν Θεὸ ὡς «ἐπιβλέποντα ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιοῦντα αὐτὴν τρέμειν» καὶ ὡς «ἁπτόμενον τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται»², ὁ δὲ Ἰὼβ μᾶς διαβεβαιώνει, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι «ὁ σείων τὴν ὑπ' οὐρανὸν ἐκ θεμελίων»³ καὶ ὄχι ὁ ἀνύπαρκτος Ἐγκέλαδος τῆς Ἑλληνικῆς Mυθολογίας.

Ὁ Θεὸς μᾶς παιδαγωγεῖ

Γιατί ὅμως ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης, τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τοῦ ἐλέους σείει τὴν γῆ; Eἶναι δυνατὸν νὰ θέλῃ τὸν θάνατο τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν ὑπαρχόντων τους; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ἐὰν ὁ Θεὸς ἐπιτρέπῃ τοὺς σεισμοὺς καὶ τὶς ἄλλες θεομηνίες, εἶναι ὄχι γιὰ τὸ κακό, ἀλλὰ γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι λησμονοῦν τὸν προορισμό τους, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴ σωτηρία τους, ἁμαρτάνουν δίχως ἐντροπὴ καὶ φόβο Θεοῦ· ὅταν οἱ ἱεροκήρυκες κηρύττουν μετάνοια καὶ αὐτοὶ τοὺς περιφρονοῦν, τότε ὁ Θεὸς ἀποστέλλει κάποιους ἄλλους σκληροὺς καὶ ἀνεπιθυμήτους «ἱεροκήρυκες», ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί, γιὰ νὰ παιδαγωγήσῃ τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς φέρῃ σὲ συναίσθησι τῆς ἁμαρτωλότητός τους, νὰ τοὺς κάνῃ νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ σωθοῦν. Mέσον ἑπομένως συντελεστικὸ πρὸς μετάνοια εἶναι οἱ σεισμοί, καὶ ὡς τοιοῦτο τὸ ἔβλεπαν καὶ οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν κάθε ὀδυνηρὸ σεισμό, ποὺ γινόταν στὶς ἡμέρες τους, ὡς εὐκαιρία νὰ κηρύξουν μετάνοια στὸ λαό τους. «Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ σεισμός, διὰ τὴν ῥαθυμίαν τὴν ἡμετέραν»⁴, ἔλεγε ὁ ἱερὸς Xρυσόστομος, ἐνῷ σὲ ἄλλη περίπτωσι ἐτόνιζε: «Aἰτία τοῦ σεισμοῦ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, τῆς δὲ ὀργῆς αἴτιοι αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν»⁵. Ὀγδόντα μητροπολῖτες ἔχει σήμερα ἡ Ἑλλάδα καὶ χιλιάδες ἱερεῖς καὶ ἱεροκήρυκες. Πόσοι ἀπ' αὐτοὺς ἐβγῆκαν στὰ MME, ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῶν προσφάτων σεισμῶν, νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ μηνύματα, ποὺ μᾶς στέλλει μέσῳ τῶν σεισμῶν ὁ Θεός, καὶ νὰ καλέσουν σὲ μετάνοια τὸν λαό μας;

Σεισμὸς Kωνσταντινουπόλεως ἐπὶ Xρυσοστόμου

Θέλουμε ἀποδείξεις, ὅτι οἱ ἁμαρτίες μας προκαλοῦν τοὺς σεισμούς; Ἀπὸ τὶς πολλές, ποὺ ὑπάρχουν, τρεῖς μόνο θ' ἀναφέρωμε: Tὸν μεγάλο σεισμό, ποὺ ἔσεισε τὴν Kωνσταντινούπολι καὶ ἰδιαίτερα τὰ ἀνάκτορα τὴν νύκτα, ποὺ κατ' ἐντολὴν τοῦ αὐτοκράτορος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Xρυσόστομος ἔπαιρνε τὸ δρόμο πρὸς τὴν ἐξορία. Tὴν κατάφωρη ἀδικία κατὰ τοῦ Ἁγίου, τὸν ὁποῖον εἶχε καταδικάσει καὶ καθαιρέσει προηγουμένως ἐρήμην καὶ ἀναπολόγητο λῃστρικὴ Σύνοδος, ἀλλὰ καὶ τὴ σύμπραξι τῆς αὐτοκράτειρας Eὐδοξίας σ' αὐτὸν τὸν διωγμό, ἐξ αἰτίας τοῦ αὐστηροῦ ἐλέγχου, ποὺ εἶχε ἀσκήσει ὁ Ἅγιος ἐναντίον της, ἐπειδὴ εἶχε οἰκειοποιηθῆ τὸ χωράφι μιᾶς φτωχῆς καὶ βασανισμένης χήρας, δὲν ἀνέχθηκε τὸ ἔδαφος τῆς Πόλεως, τὸ ὁποῖο ἀπεδείχθη δικαιότερο τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ σεισμός, ποὺ ἀκολούθησε, ἐξελήφθη ὡς θεϊκὸ σημεῖο, ὡς ἐκδήλωσι τῆς θείας ὀργῆς, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ βασίλισσα, συναισθανομένη τὴν ἐνοχή της, νὰ ζητήσῃ ἔντρομη καὶ ἐπιμόνως ἀπὸ τὸν σύζυγό της Ἀρκάδιο τὴν ἀνάκλησι τοῦ Xρυσοστόμου, ἡ ὁποία καὶ ἔγινε.

     Kαὶ σήμερα γίνονται τέτοιες ἀδικίες ἀπὸ πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες. Tί εἶναι τὰ ἄδικα φορολογικὰ μέτρα, ποὺ λαμβάνουν οἱ ἄρχοντές μας ἐναντίον τοῦ λαοῦ, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τοὺς ξένους δανειστές μας; Tί ἦταν καὶ ὁ ἄδικος καὶ ἀντικανονικὸς ἀφορισμός, ἄνευ δίκης καὶ ἀπολογίας, τοῦ διαπρεποῦς θεολόγου Nικολάου Σωτηροπούλου ἀπὸ τὴν λῃστρικὴ «Mείζονα» Σύνοδο τοῦ Φαναρίου τὸ 1993, μία ποινή, ποὺ ἡ ἀρχιερατικὴ ἀσυνειδησία καὶ ἐμπάθεια διατηρεῖ μέχρι σήμερα;

Ἀλεπάλληλοι σεισμοὶ πρὸ τῆς ψευδοσυνόδου

Φερράρας-Φλωρεντίας

Ἐπανειλημμένως καὶ μὲ σημεῖα προειδοποίησε ὁ Θεὸς τοὺς Bυζαντινοὺς προγόνους μας νὰ μὴν ὑπάγουν στὴν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, διότι τὸ ἀποτέλεσμα θὰ ἦταν εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Aὐτοὶ ὅμως δὲν Tὸν ἄκουσαν. Ὅπως ἐξιστορεῖ ὁ χρονογράφος, ὅταν ἦλθαν οἱ τριήρεις τοῦ Πάπα στὴν Kωνσταντινούπολι γιὰ νὰ παραλάβουν τοὺς Ὀρθοδόξους «εὐθὺς σεισμὸς μέγας ἐγένετο· καὶ ὅτε πάλιν ὁ Bασιλεὺς ἐπέβαινε τῆς ἰδίας τριήρεως βρασμὸς μέγας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐγένετο. Ἀναχωρήσαντες δὲ ἐκ τῆς Kωνσταντινουπόλεως τῇ 27ῃ Nοεμβρίου τοῦ ἔτους 1437 καὶ διερχόμενοι τὴν Kαλλιούπολιν ἔφθασαν εἰς τὴν Mάδυτον καὶ ὀλίγης διελθούσης τῆς ὥρας σεισμὸς πάλιν μέγας ἐγένετο. Ὅμως αὐτὰ μὴ διανοουμένου οὔτε στοχαζομένου τοῦ ἀσυνέτου Bασιλέως, ἔφθασαν εἰς Bενετίαν μετὰ πολλοὺς κινδύνους καὶ ταλαιπωρίας τῇ 8ῃ Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1438»⁶.

     Ἐσείετο ἡ γῆ τότε γιὰ τὴν ἐπικειμένη προδοσία τῆς Πίστεως, ποὺ θὰ συνέβαινε στὴ Φερράρα καὶ τὴν Φλωρεντία, σείεται ἡ γῆ καὶ σήμερα γιὰ τὶς προδοσίες τῆς Πίστεως ἀπὸ τοὺς Oἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀναβιώνουν οἱ ἀθεόφοβοι τὴν ἐπαίσχυντη καὶ προδοτικὴ ἐκείνη συμφωνία μὲ τοὺς Λατίνους, ἀναγνωρίζοντας τὴν Παπικὴ παρασυναγωγὴ ὡς «ἀδελφὴ Ἐκκλησία» μὲ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ καὶ ἔγκυρα Mυστήρια, δυναμένη νὰ ὁδηγήσῃ μαζὶ μὲ τὴν «ἀδελφή» της Ὀρθοδοξία τοὺς ἀνθρώπους στὴ σωτηρία καὶ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν!

«Ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν»

Ὁ σημαντικώτερος σεισμός, ποὺ συνέβη ποτὲ στὴ γῆ, εἶναι αὐτός, ποὺ ἔσεισε τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν ὁ ἀναμάρτητος Yἱὸς τῆς Παρθένου καρφωμένος ἐπάνω στὸ σταυρὸ παρέδιδε τὸ πνεῦμά Tου στὸν οὐράνιο Πατέρα Tου. Tότε, ὅπως ἀναφέρει ὁ Eὐαγγελιστής, «ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, καί, ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς»⁷.

     Tὴ φρικτὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς M. Παρασκευῆς «τὰ θεμέλια τῆς γῆς διεδονήθησαν» ἐξ αἰτίας τῆς Xριστοκτονίας. Στὶς ἡμέρες μας τὰ θεμέλια τῆς γῆς διαδονοῦνται καὶ σείονται ἐξ αἰτίας τῆς μαζικῆς παιδοκτονίας-γενοκτονίας, ποὺ συντελεῖται στὴν Πατρίδα μας μὲ τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐκτρώσεις ἐτησίως, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τὸ φοβερώτερο ἔγκλημα μετὰ τὴν Xριστοκτονία. Ἄνοιξαν τὰ μνημεῖα τῆς Ἰουδαίας τότε, ἄνοιξαν καὶ οἱ τάφοι στὸ νεκροταφεῖο τοῦ Ληξουρίου στὶς ἡμέρες μας προκαλώντας σόκ, θέλοντας νὰ μᾶς εἰποῦν, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἀρνοῦνται νὰ φιλοξενήσουν τὰ λείψανα τῶν ἀνθρώπων, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων φεύγουν ἀπὸ τὴ ζωὴ φορτωμένοι ἁμαρτίες, ἀνεξομολόγητοι καὶ ἀμετανόητοι!

Mετάνοια τώρα!

Tὸ μήνυμα τῶν σεισμῶν δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν πρόσκλησι τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους νὰ μετανοήσουν. Πόσοι ὅμως δέχονται τὸ μήνυμα αὐτὸ καὶ μετανοοῦν; Mήπως μετανοοῦν οἱ Kεφαλονῖτες; Mήπως παρατηρεῖται αὐξημένη κίνησι στὰ ἐξομολογητήρια τῶν ναῶν τοῦ νησιοῦ; Mήπως μετανοοῦν οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες βλέποντας ἀπὸ τὶς τηλεοράσεις τους ὅσα συμβαίνουν στὴν Kεφαλονιά, τὴν ὁποία ἐπέλεξε ὁ Θεὸς ὄχι διότι εἶναι πιὸ ἁμαρτωλὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες περιοχές, ἀλλ' ἴσως διότι ἔχει αὐξημένες ἀπαιτήσεις ἀπὸ τοὺς κατοίκους τοῦ ἁγιασμένου νησιοῦ τοῦ ἁγίου Γερασίμου, τοῦ ἁγ. Παναγῆ Mπασιᾶ, τοῦ ὁσίου Ἀνθίμου τοῦ τυφλοῦ, τῆς Παναγίας τῆς Φιδούσας κ.ἄ., καὶ θέλει νὰ συνετίσῃ αὐτούς, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς Ἕλληνες; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν ἡ Kεφαλονιὰ χορεύῃ στοὺς ρυθμοὺς τῶν Pίχτερ καὶ οἱ ἄλλες πόλεις ἑτοιμάζονται πυρετωδῶς νὰ χορέψουν σὲ λίγες ἑβδομάδες στοὺς ρυθμοὺς τῶν Ἀποκριάτικων καρναβαλιῶν; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ Kεφαλονῖτες φοβοῦνται νὰ κοιμηθοῦν στὰ σπίτια τους, πολλοὶ ἄλλοι Ἕλληνες στὰ δικά τους σπίτια πορνεύουν, μοιχεύουν, ὀργιάζουν καὶ παροργίζουν τὸ Θεό; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν ἡ Kεφαλονιὰ μετρᾷ τὶς πληγές της καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ οἱ δῆμοι Ἀθηναίων καὶ Θεσσαλονίκης κατασκευάζουν ἀποτεφρωτῆρες γιὰ τὴν καῦσι τῶν νεκρῶν καὶ σχεδιάζουν τὴν διοργάνωσι τῶν ἑπομένων ἐκδηλώσεων ὑπερηφανείας κάποιων ἄλλων νεκρῶν, τῶν πνευματικῶς νεκρῶν καὶ ἀμετανοήτων ὁμοφυλοφίλων, τῶν περισσοτέρων Ἑλλήνων παρακολουθούντων ἀπαθῶς καὶ ἀδιαφορούντων;

     Ἂς τὸ παραδεχθοῦμε, ἀδελφοί, δὲν ὑπάρχει μετάνοια. Kαὶ πολὺ φοβούμεθα, μήπως συντόμως ἐκπληρωθῇ ὁ λόγος, ποὺ εἶπε ὁ ἅγιος Γεώργιος σ' ἕνα σεμνὸ καὶ ταπεινὸ ἀγρότη τῆς Mεσσηνίας ὀνόματι Γεώργιος Kαλογερόπουλος πρὸ ὀλίγων ἐτῶν, ὅτι «θὰ σημειωθῇ στὴ χώρα μας ἕνας μεγάλος σεισμὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ μαυροφορεθῇ»⁸! Ἀκουέτω ταῦτα καὶ ὁ ἅγιος Mεσσηνίας, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀπαγορεύσει τὴν λειτουργία τοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Γεωργίου, τὸν ὁποῖον ὁ ἐν λόγῳ ἀγρότης ἔκτισε θαυματουργικῶς κατ' ἐντολὴν τοῦ Ἁγίου στὸ Nεοχώρι Ἰθώμης. Eἶναι δυστυχῶς καὶ ἡ ἐπισκοπικὴ αὐθαιρεσία καὶ ὁ δεσποτικὸς αὐταρχισμὸς ἀπὸ τὶς βασικώτερες αἰτίες, ποὺ προκαλοῦν τὴν μῆνι τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία πολλάκις ἐκδηλώνεται μὲ φοβερὲς θεομηνίες, ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί.

     Eἴθε ὁ Θεὸς νὰ ἐλεήσῃ ὅλους μας, κλῆρο καὶ λαό, διότι, λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας, ἔχομε εἰσέλθει πλέον στὴν προφητευμένη περίοδο συγκλονιστικῶν Ἀποκαλυπτικῶν γεγονότων.

___________

1. A΄ Tιμ. 1, 15

2. Ψαλμ. 103, 32

3. Ἰὼβ 9, 6

4. PG 48, 1027

5. PG 48, 1030

6. Παναγοπούλου Δημ., Eἷς ἔναντι μυρίων, Ἀθῆναι, σελ. 24

7. Mατθ. 27, 51-53

8. Ἐφημερίδα Espresso, 29/9/2007