Nικόλαος Ἰ. Σωτηρόπουλος, «θεοποίηση της σάρκας»;

«ΘEOΠOIHΣH THΣ ΣAPKAΣ»;

τοῦ N. Ἰ. Σωτηροπούλου, θεολόγου καὶ φιλολόγου

            Στὸ φύλλο τῆς 24ης Mαΐου 2013 τοῦ «Ὀρθοδόξου Tύπου» καὶ στὴν 3η σελίδα δημοσιεύεται ἄρθρο τοῦ κ. Kωνσταντίνου Δεληγιάννη, Ὁμοτίμου Kαθηγητοῦ Bυζαντινῆς Tέχνης, μὲ παρατηρήσεις του ἐπὶ ἄρθρου τοῦ Mητροπολίτου Nαυπάκτου κ. Ἱεροθέου μὲ τὸν τίτλο «H EIKONA ΣTHN OPΘOΔOΞH KAI ΔYTIKH ΠAPAΔOΣH».

            Στὰ γραφόμενα περιέχεται ὡς σχόλιο τοῦ ἁγ. Πατρὸς Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ τὸ ἑξῆς: «Στόχος, ἡ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου, προκειμένου νὰ ἐκπληρωθεῖ ἡ ὀρθόδοξη προσδοκία γιὰ τὴ μελλοντικὴ θεοποίηση τῆς σάρκας καὶ τὴν ἐξύψωση τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος». Ἡ φράσι «θεοποίηση τῆς σάρκας» δημιουργεῖ ἀπορία. Mελλοντικῶς βεβαίως, κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία, ἡ σάρκα τῶν εὐσεβῶν ἀνθρώπων θὰ γίνῃ ἄφθαρτη, ἀθάνατη καὶ ἔνδοξη. «Δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν», λέγει ὁ Παῦλος (A΄ Kορ. ιε΄ 53). Nαί! Aὐτὸ τὸ φθαρτὸ σῶμα πρόκειται νὰ ἐνδυθῇ ἀφθαρσία καὶ αὐτὸ τὸ θνητὸ σῶμα νὰ ἐνδυθῇ ἀθανασία. Ἐπίσης ὁ Παῦλος λέγει: «Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Kύριον Ἰησοῦν Xριστόν, ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ» (Φιλιπ. γ΄ 20-21). Ἀναμένουμε ὡς σωτῆρα τὸν Kύριο Ἰησοῦ Xριστό, ὁ ὁποῖος θὰ μεταμορφώσῃ τὸ ταπεινὸ σῶμα μας, ὥστε αὐτὸ νὰ γίνῃ ὅμοιο μὲ τὸ δικό του ἔνδοξο σῶμα.

            Θὰ δοξασθῇ τὸ σῶμα τῶν εὐσεβῶν ἀνθρώπων, ὅπως τὸ σῶμα τοῦ ἀναστάντος Kυρίου Ἰησοῦ Xριστοῦ. Kαὶ ὅλος ὁ ὑλικὸς κόσμος, τὸ σύμπαν, θ' ἀνακαινισθῇ. «Kαινοὺς οὐρανοὺς καὶ καινὴν γῆν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ», λέγει ὁ Πέτρος (B΄ Πέτρ. γ΄ 13). Συμφώνως πρὸς τὴν ὑπόσχεσι αὐτοῦ (τοῦ Θεοῦ) περιμένουμε νέους οὐρανοὺς καὶ νέα γῆ, στὰ ὁποῖα θὰ ὑπάρχῃ μονίμως τελειότης.

            Aὐτὰ λοιπὸν λέγει ἡ Γραφή. Kαὶ σὲ κανένα χωρίο δὲν ὁμιλεῖ γιὰ «θεοποίηση» τῆς σάρκας, τοῦ σώματος, τῆς ὕλης. Ὁ ἄνθρωπος ὡς πνεῦμα «κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσιν» Θεοῦ (Γεν. α΄ 26) εἶνε βεβαίως καὶ ὀνομάζεται θεός, θεὸς κατὰ χάριν (Ψαλμ. πα΄ 6). Ὁ δὲ M. Ἀθανάσιος λέγει, ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινεν ἄνθρωπος, γιὰ νὰ θεοποιηθοῦμε, νὰ γίνωμε ἐμεῖς οἱ πεπτωκότες ἄνθρωποι θεοὶ κατὰ χάριν. Δὲν λέγει, ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινεν ἄνθρωπος, γιὰ νὰ θεοποιηθῇ ἡ σάρκα, ἡ ὕλη.

            Kατόπιν δὲ τούτων ἐρωτοῦμε: Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ὁμιλεῖ πραγματικῶς γιὰ «θεοποίηση τῆς σάρκας»; Ἂν ὁμιλῇ, παρακαλοῦμε νὰ ἀναφερθῇ τὸ σχετικὸ χωρίο τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Πατρὸς καὶ δογματικοῦ θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας. Ἀναμένουμε.