Κυριακὴ του Παραλύτου –«Θέλεις υγιής γενέσθαι;».

«ΘΕΛΟΥΜΕ; »

«Θέλεις υγιής γενέσθαι;». (Ιωάν. 5, 1-15)

Μέσα σε δεκαέξι στίχους ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας διηγείται ένα από τα πολλά θαύματα που έκανε ο Ιησούς. Μας διηγείται το θαύμα της θεραπείας του παραλυτικού της Βηθεσδά. Χρόνια πολλά ο παράλυτος της περικοπής περίμενε να γίνει καλά με το νερό της κολυμβήθρας, το οποίο, κάθε φορά που το τάραζε άγγελος του Θεού, έπαιρνε θεϊκή δύναμη. Αλλά δεν γινόταν καλά. Γιατί την ώρα που άγγελος του Θεού τάραζε τα νερά, δεν είχε κανένα δικό του άνθρωπο, για να τον βάλει στην κολυμβήθρα. Και πέρασαν έτσι χρόνια πολλά στην προσμονή της θεραπείας. Να τα μετρήσουμε τα χρόνια; Ήταν τριάντα οχτώ!

Πάνω στα 38 χρόνια της προσμονής του, έφερε τα βήματά του ο Ιησούς κοντά του. Εκεί που είχε το στέκι του. Εκεί στις πέντε στοές, γύρω από την προβατική κολυμβήθρα. Και σαν τον είδε ο Χριστός, τον ρώτησε: «Θέλεις υγιής γενέσθαι;».Θέλεις να γίνεις καλά; Παράξενη ερώτηση, θα έλεγε κανείς. Και με το δίκιο του. Ποιος άρρωστος δεν θέλει την υγεία του; Ποιος νηστικός δεν θέλει ψωμί; Ποιος διψασμένος δεν θέλει νερό; Παράξενη φαίνεται η ερώτηση, που έκανε ο Κύριος στον παράλυτο. Φαίνεται παράξενη, αλλά δεν είναι. 

Γιατί; Γιατί τίποτε ο Ιησούς δεν κάνει στον άνθρωπο, αν πρώτα ο άνθρωπος δεν το θελήσει. Ο Ιησούς σέβεται την ελευθερία μας. Θέλει να μας κάνει πολλά καλά. Αλλά για να μας τα κάνει, πρέπει να το θελήσουμε κι εμείς. Πολλές φορές θέλησε να περιμαζέψει τους ανθρώπους της Ιερουσαλήμ από την αμαρτία κάτω από τη δική του σκέπη, όπως η κλώσσα περιμαζεύει τα πουλιά της κάτω από τις φτερούγες της. Αλλά δεν το έκανε. Κι αυτό γιατί εκείνοι δεν το θέλησαν. Το είχε, μάλιστα, αυτό παράπονο. Ένα παράπονο, που το αναφέρουν ο Ματθαίος και ο Λουκάς στα ευαγγέλιά τους. Ας το ακούσουμε: «Ιερουσαλήμ…, ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε» (Ματθ. 23, 37. Λουκ. 13, 34).

Ο Ιησούς, λοιπόν, ζήτησε από τον παράλυτο τη θέλησή του για να τον κάνει καλά. Ζήτησε τη συγκατάθεσή του. Ζήτησε να πει το «ναι». Κι όταν ο παράλυτος έδωσε τη συγκατάθεσή του, τότε το θαύμα έγινε. Κι έγινε μόνο με ένα λόγο. Με τούτο το λόγο: «Έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει».

* * *

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο Ιησούς είναι πάντα ο ίδιος. Σαν τότε που βρέθηκε μπροστά στον παράλυτο της Βηθεσδά. Με την ίδια αγάπη για όλους μας. Με το ίδιο ενδιαφέρον. Να μας κάνει καλό. Πνευματικό καλό. Γιατί αυτό μετράει πιο πολύ. Τα παράλυτα πόδια χίλιες φορές να γίνουν καλά, πάλι παράλυτα θα γίνουν. Θα γίνουν με το θάνατο. Θέλει, λοιπόν, ο Ιησούς να μας θεραπεύσει:

* Από την πλεονεξία.

Η πλεονεξία είναι βαριά αρρώστια. Αρρώστια της ψυχής. Μας λιώνει πνευματικά. Μας αφαιρεί κάθε πνευματική χαρά. Ο πλεονέκτης ζει πάντα με το άγχος της πλεονεξίας. Να κερδίσει πολλά. Όλο και πιο πολλά. Όλο τον κόσμο. Είναι σαν τη θάλασσα ο πλεονέκτης. Χορταίνει ποτέ η θάλασσα νερό; Ποτέ. Το ίδιο και ο πλεονέκτης. Δεν χορταίνει κι αυτός υλικά αγαθά. Από αυτή την αρρώστια θέλει να τον θεραπεύσει ο Χριστός. Αυτός όμως το θέλει; 

* Από το θυμό.

Άλλη αρρώστια και ο θυμός. Αρρώστια, κι αυτός, της ψυχής. «Μέθη της ψυχής»,τον χαρακτηρίζει ο Μ. Βασίλειος. Πάνω στο θυμό το λογικό του ανθρώπου δεν λειτουργεί. Δεν σκέπτεται. Δεν κρίνει. Δεν ενεργεί ομαλά. Πάνω στο θυμό ο άνθρωπος λέει βαριές κουβέντες. Ανάβει ολόκληρος. Και προσέξατε κάτι; Πάνω στο θυμό ανοίγει το στόμα και κλείνει τα μάτια. Έτσι δεν βλέπει τι κάνει. Και κάνει ακόμα και φόνο! Από το πάθος αυτό του θυμού θέλει να τον θεραπεύσει ο Κύριος. Το θέλει όμως αυτός;

* Από το φθόνο.

Άλλη αρρώστια, πάλι, κι αυτή. Αρρώστια της ψυχής. Ο φθόνος καταστρέφει την υγεία του φθονερού. Φαρμάκι στάζει μέρα και νύχτα. Και θέλει πάντα το κακό του άλλου.Το μεγαλύτερο κακό. Ακόμα και το θάνατο. Και από αυτό το κακό θέλει ο Ιησούς να τον απαλλάξει. Καλό ο Ιησούς θέλει. Θέλει όμως και εκείνος;    

* Από κάθε πάθος.

Δεν είναι ένα και δυο τα πάθη. Είναι πολλά. Κι αυτά τα ξέρει ο καθένας, που τα έχει. Από αυτά θέλει ο Χριστός να μας απαλλάξει. Και πάλι όμως δημιουργείται το ίδιο θέμα.Το θέλουμε εμείς;

 Αδελφοί,

Ο Ιησούς ήρθε στη γη γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Για να μας χαρίσει την πνευματική υγεία. Για να μας θεραπεύσει από την παραλυσία της αμαρτίας. Με μια μόνο προϋπόθεση. Να το θέλουμε κι εμείς. Αν δώσουμε τη συγκατάθεσή μας στο Χριστό, τότε θα γίνουν θαύματα πολλά. Η πλεονεξία θα γίνει αυτάρκεια. Ο θυμός, πραότητα. Ο φθόνος, αγάπη. Η υπερηφάνεια, ταπεινοφροσύνη. Η αμαρτία, αρετή. Και η ζωή μας όλη ένας Παράδεισος.   

Εξαποστειλάριον

Επέστη ο φιλάνθρωπος, και πανοικτίρμων Κύριος,

προβατική κολυμβήθρα,

του θεραπεύσαι τας νόσους

εύρε δε κατακείμενον,

άνθρωπον πλείστοις έτεσι,            

και προς αυτόν εβόησεν·

Άρον τον κράββατον,

ίθι, προς τας οδούς τας ευθείας.   

 Ήλθε επίτηδες ο φιλάνθρωπος και πολυεύσπλαγχνος Κύριος στην προβατική κολυμβήθρα, για να θεραπεύσει τους αρρώστους. Βρήκε δε εκεί άνθρωπο που βρισκόταν παράλυτος στο κρεβάτι του πολλά χρόνια. Και φώναξε σ’ αυτόν δυνατά: Σήκωσε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο δρόμο τον ίσιο και σωτήριο.  

Διακονία Φυλακών