Ιωάννης Κορναράκης, Ποιός είναι ο Πάπας Βενέδικτος 16ος

Πάπας και Παπισμός

Του κ. Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτ. Καθηγητού του Πανεπ. Αθηνών

        Ύστερα από την επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου 16ου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, σε μια προσπάθειά του να επιταχυνθούν οι διαδικασίες της ενώσεως με την παπική εκκλησία, απηύθυνε επιστολή στον Πάπα με την οποία τον καλεί να συναντηθούν στη Ραβέννα της Ιταλίας, κατά το προσεχές φθινόπωρο, προκειμένου να ηγηθούν από κοινού του θεολογικού διαλόγου, που θα αρχίσει εκεί. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, σκοπός του κ. Βαρθολομαίου είναι να ευρεθεί ένας τρόπος, ένα οικουμενικό (δηλ. οικουμενιστικό) εκκλησιαστικό διοικητικό σχήμα, το οποίο θα εγκρίνει εκάστοτε τη λειτουργία του παπικού πρωτείου. Μια οικουμενική σύνοδος θα έχει την αρμοδιότητα να αποφασίζει πότε το παπικό πρωτείο θα μπορεί να ενεργεί ως όργανο της οικουμενικής εκκλησίας ( Ορθοδόξου και παπικής) και πότε όχι!

Όπως δήλωσε σχετικώς ο διαβιβαστής της πατριαρχικής επιστολής προς το Βατικανό, επίσκοπος Περγάμου Ιωάννης, σε Ιταλό δημοσιογράφο, δεν μπορούν να υπάρχουν παρεμβάσεις χωρίς απόφαση, που να λαμβάνεται από κοινού με τους άλλους Επισκόπους. Με δυό λόγια ο Επίσκοπος της Ρώμης οφείλει να δρα μαζί με την σύνοδο. Επομένως, ερωτά ο εν λόγω δημοσιογράφος, « Ο ποντίφικας, όχι πλέον ως απόλυτος άρχων, αλλά σε συνεννόηση με ένα αντιπροσωπευτικό όργανο;». -« Ακριβώς (απαντά ο Περγάμου). Είναι ένα οικουμενικό πρωτείο, που δρα πάντα από κοινού με τη σύνοδο»! Και συμπληρώνει, « Οι ορθόδοξοι είναι έτοιμοι να δεχθούν την ιδέα ενός οικουμενικού πρωτείου. Σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας, Ο Επίσκοπος Ρώμης είναι πρώτος»!

        Αν λοιπόν το σκεπτικό της Πατριαρχικής επιστολής προς τον Πάπα είναι σε κύριες γραμμές, η συγκρότηση οικουμενικής εκκλησίας, με ύψιστο όργανο συνοδική επιτροπή με εξουσία εγκρίσεως της λειτουργίας του παπικού πρωτείου ως οικουμενικού, η όλη υπόθεση μοιάζει με δονκιχωτικό μύθο ή, το χειρότερο, με έντεχνη υποδούλωση της Ορθοδοξίας στο παπικό πρωτείο, με τη μάσκα οικουμενικής συνόδου! Διότι δεν είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς ποτέ τον Πάπα εξαρτώμενο, ως προς τη χρήση του εξουσιαστικού πρωτείου του, από μία οικουμενική αρχή, να στερηθεί δηλ. της απόλυτης εξουσίας του, να κάνει μία τέτοια χρήση εντελώς ελεύθερα και μόνο κατά τη δική του κρίση! Οπωσδήποτε βέβαια το πατριαρχικό εγχείρημα, όπως έχει σχεδιασθεί, εμφανίζει τον κ. Βαρθολομαίο και τους συμβούλους του να είναι σίγουροι για τη συνεργασία τους αυτή με τον Πάπα, προκειμένου η λειτουργία του πρωτείου του να υπαχθεί εγκριτικώς σε μια οικουμενική σύνοδο. Αλλά μία τέτοια σιγουριά δείχνει εύγλωττα ότι οι πρωτομάστορες του πατριαρχικού εγχειρήματος δεν γνωρίζουν τον Πάπα!  ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΠΑΠΑΣ; Πόσο αξιόπιστος είναι στις επικοινωνιακές σχέσεις του; Πόσο ειλικρινής είναι στους λόγους του; Ποια εικόνα έχει δείξει, ο συγκεκριμένος Πάπας Βενέδικτος 16ος, στον παγκόσμιο περίγυρο, κατά το μικρό διάστημα της θητείας του στον παπικό θρόνο; ΙΔΟΥ λοιπόν ποιος είναι ο Πάπας!  

        Ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος έχει δείξει προς τα έξω το κάτωθι προφίλ, το οποίο συνθέτουν κάποια σχετικά δημοσιεύματα. Σε άρθρο δημοσιευμένο στην εφημερίδα « Καθημερινή», στο φύλλο της Κυριακής 29 Απριλίου τρ. έτ., με τίτλο, « Ο Άγνωστος Πάπας Βενέδικτος», το οποίο ελήφθη από την διεθνώς έγκριτη εφημερίδα « Herald Tribune », σκιαγραφεί βασικά χαρακτηριστικά της νοοτροπίας και της ψυχολογίας του Πάπα, τα οποία το παρουσιάζει ως άγνωστο, στο βαθμό που παραμένει αινιγματικά προσωπικότητα για την παγκόσμια κοινή γνώμη»! «Ήδη, σημειώνεται στο εν λόγω άρθρο, ότι αν και κλείνει δύο χρόνια στο παπικό αξίωμα δεν έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των πιστών, πράγμα το οποίο επέτυχαν οι περισσότεροι από τους προκατόχους του». Αλλά και στο ευρύτερο φάσμα της πλανητικής σφαίρας, « βρίσκεται στη μέση του καταλόγου των σεβασμίων προσωπικοτήτων του πλανήτη... στη Γερμανία απ' όπου κατάγεται, οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον Δαλάι Λάμα και τον προπονητή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, να προηγούνται του νέου ποντίφικα ως «μοντέλα» συμπεριφοράς και θαυμαστής προσωπικότητας»!

        Ως προς τον αινιγματικό χαρακτήρα της προσωπικότητας του Πάπα, προστίθεται ότι, « Δεν τίθεται ζήτημα αν ο Βενέδικτός είναι αρεστός, πλην όμως είναι σαφές ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη δυσκολεύεται να κατανοήσει την προσωπικότητά του»!

        Επί πλέον, ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου «Ο Άγνωστος Πάπας», David Gibson , επισημαίνει ένα εξαιρετικώς σημαντικό και συγχρόνως κρίσιμο για κάθε επικοινωνιακή σχέση του Ποντίφικα χαρακτηρολογικό στοιχείο της προσωπικότητός του, το οποίο σχετίζεται με την αξιοπιστία των λόγων του, « Ο κόσμος πείθεται από τις πράξεις που έπονται της ρητορικής και μέχρι σήμερα οι πράξεις του Πάπα Βενέδικτου δεν βρίσκονται σε αρμονία με τα λόγια του»! Εξάλλου η ασυμφωνία αυτή λόγων και πράξεων του Πάπα, έγινε αντιληπτή και κατά την επίσκεψή του στο Οικ. Πατριαρχείο, κατά την επικοινωνία του με Τούρκους παράγοντες, γεγονός που έγινε αφορμή να χαρακτηρισθεί ο Πάπας ως διπλωμάτης! Η εφημ. « Ημερησία» (2/3-12-06) έγραψε ότι ο Πάπας, κατά την επίσκεψή του αυτή, «εμφανίσθηκε ως διπλωμάτης ενωτικός και συμφιλιωτικός». Διαψεύδοντας χιλιάδες εθνικιστές αποκάλεσε την Τουρκία « γέφυρα θρησκειών». Ενώ όμως, σημειώνει ο αρθρογράφος, «Ο Ποντίφικας μίλησε για αλληλεγγύη των θρησκειών, απέφυγε να απευθύνει στους μουσουλμάνους ανοιχτή πρόσκληση για διάλογο». Αλλά και η εφημ. «Συνάντηση» (1-12-06) δίνει έμφαση στη διπλωματική πολιτική του Πάπα, όταν γράφει, « Ο Πάπας πήγε στην αρμενική μητρόπολη της Κωνσταντινούπολης. Εκεί με διπλωματική γλώσσα και χωρίς να αναφέρει τη λέξη "γενοκτονία", μίλησε για τα δεινά των Αρμενίων στη διάρκεια του περασμένου αιώνα». Επίσης και η εφημ. «Το Έθνος» (1-12-06) αναφέρεται στη διπλωματική συμπεριφορά του Πάπα στο Μπλε τζαμί, σημειώνοντας ότι, « Όταν ο Μουφτής της Κωνσταντινουπόλεως, που τον συνόδευε, είπε τώρα θα προσευχηθώ, ο Πάπας, όπως μετέδωσαν τα ξένα πρακτορεία, έμεινε λίγο με τα μάτια κλειστά και τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, στη θέση της προσευχής των μουσουλμάνων, αλλά δεν πέρασε τα χέρια πάνω στο πρόσωπό του, όπως ορίζει το ισλαμικό τυπικό». Κατά την επίσκεψη του εντούτοις στην Αγία Σοφία, ο Πάπας, δε θέλησε να προσευχηθεί χριστιανικώς ενώπιον Τούρκων επισήμων!. Ως προς την πραγματική δε στάση του Πάπα απέναντι των λοιπών χριστιανών, ο Gibson σημειώνει στο δικό του άρθρο, ότι η ομιλία του Πάπα στο Regensburg ( που έθιξε τους ισλαμιστές) ήταν « μια ευθεία επίθεση κατά των μη καθολικών χριστιανών». Ως γνωστόν, στην ομιλία αυτή, ο Πάπας έθεσε στο περιθώριο των εξελίξεων, μέσω των οποίων ο Χριστιανισμός διαμορφώθηκε οριστικά στη Ρώμη, την Ανατολική Εκκλησία.

Η Ανατολική Εκκλησία, κατά τον Πάπα, δεν «εξελίχθηκε», γι' αυτό αποτελεί απλώς μια αρχαία μορφή χριστιανικής εκκλησίας. Τέλος, ο Πάπας στην ομιλία του, κατά την Θ. Λειτουργία, που ετέλεσε στην Έφεσο, ισχυρίσθηκε ότι, κατ' αυτόν, ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη της ενότητος στην Εκκλησία, είναι η μέθοδος της Ουνίας! Με τη θέση του αυτή ακυρώνει εκ των προτέρων τη σημασία του θεολογικού διαλόγου, για την ενότητα των Εκκλησιών! Ο Πάπας, λοιπόν, ο Βενέδικτος είναι και παραμένει για την παγκόσμια κοινότητα αινιγματική προσωπικότητα. Είναι διπλωμάτης και άρα ανειλικρινής και αναξιόπιστος στις επικοινωνιακές σχέσεις του και στους λόγους του, αφού η ρητορική του δεν επιβεβαιώνεται από τις πράξεις του. Επομένως στη Ραβέννα, αν πραγματοποιηθεί η συνάντηση του κ. Βαρθολομαίου με τον Πάπα, δεν θα προκύψει το αποτέλεσμα, που αναμένει και έχει σχεδιάσει ο Πατριάρχης με τους συμβούλους του. Ο Πάπας όπου προσκαλείται, δεν πηγαίνει για να τον «χειρισθούν». Αντίθετα, αν έχει συμφέρον από μια τέτοια ευκαιρία, θα προσέλθει, για να επιτύχει τους δικούς του σκοπούς. Ο Πάπας παντού θέλει να έχει «το πάνω χέρι»! Το αίτημά του αυτό, φανερό η μυστικό, θα το πραγματοποιήσει η απόλυτη ισχύς του εξουσιαστικού του πρωτείου! Στη Ραβέννα ο άγνωστος Πάπας θα χειρισθεί τον γνωστό κ. Βαρθολομαίο!  

Του κ. Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτ. Καθηγητού του Πανεπ. Αθηνών

Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου