Ευάγγελος Στ. Πονηρός, Προς τι η εμμονή των δημιουργών του «πιλοτικού»;

΄

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤ. ΠΟΝΗΡΟΣ Δρ Θ., Μ.Φ.

ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΤΟΥ «ΠΙΛΟΤΙΚΟΥ»;

            Ἔχει δίκαιο ἕνας ἄνθρωπος, ὅταν ὑπερασπίζεται ὅ,τι σωστό ἔχει δημιουργήσει, ἔχει ἄδικο ὅταν ὑπερασπίζεται τά σφάλματά του, ὅταν ἐμμένει σ΄ αὐτά, ὅταν προτρέπει καί ἄλλους νά τά υἱοθετήσουν. Ἐδῶ ἀντιμετωπίζουμε τήν δεύτερη περίπτωση: οἱ δημιουργοί τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἔχουν ἀποδυθεῖ  σέ ἕναν ἀπελπισμένο ἀγώνα ὑπερασπίσεως τοῦ δημιουργήματός τους.

            Ἡ ὅλη προσπάθεια βασιζόταν ἀπό τήν ἀρχή σέ παντελῶς ἐσφαλμένη φιλοσοφία. Τό εἶχα ἐπισημάνει σέ δημοσίευμά μου, ἀλλά ἀτυχῶς ἡ ἐπισήμανση δέν ἐλήφθη ὑπ΄ ὄψη.

            Τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικῶν ὑπάρχει στή χώρα μας, ἐπειδή ἡ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Ἄν δέν ὑπῆρχε οὔτε ἕνας, τότε καί τό μάθημα αὐτό δέν θά ὑπῆρχε. Δικαιοῦνται βάσει τῶν διεθνῶν συμβάσεων καί τῆς ἑλληνικῆς νομοθεσίας οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ἔχουν τό μάθημα αὐτό, κι ἄν δέν τό ἔχουν δικαιοῦνται νά ἀπαλλαγοῦν ἐξ ὁλοκλήρου ἀπό ὁτιδήποτε τό ἀντικαταστήσει. Τό ἔχω ἀποδείξει αὐτό μέ ὁλόκληρη σειρά δημοσιευμάτων.

            Τό πόσο μαθαίνουν οἱ μαθητές μας ἀπό τό μάθημά μας, τό πόσο συνειδητοποιοῦν, τό πόσο ὠφελοῦνται, δέν μπορεῖ κανένας νά τό κρίνει ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ ἐκ τοῦ προχείρου. Ἡ εἰκοσαετής ὑπηρεσία μου στή δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση μέ ἔχει πείσει, ὅτι ποτέ ὁ κόπος τοῦ διδάσκοντος γιά τούς μαθητές του δέν πάει χαμένος. Πάντοτε βρίσκει ἀνταπόκριση, ἀρκεῖ ὁ διδάσκων νά εἶναι ἐργατικός καί φιλότιμος. Κάποιες φορές ὁ σπόρος τῆς διδασκαλίας ἀργεῖ νά ἀποδώσει, κι ὅμως φυτρώνει. Κάποιες ἄλλες φορές ἀποδίδει ἀμέσως, ἀκόμη καί σέ παιδιά τά ὁποῖα στήν ἀρχή παρουσιάζουν ἀρνητισμό. Κι ἄν ὑπάρχουν π.χ. καί μαθητές, οἱ ὁποῖοι παρά τό ὅτι ἀποφοίτησαν ἀπό σχολεῖα, μάθαν ἐλάχιστα μαθηματικά, τί θά σημαίνει τό γεγονός αὐτό; Ὅτι θά πρέπει νά νοθευθεῖ τό μάθημα τῶν μαθηματικῶν; Ἤ στήν περίπτωση τοῦ δικοῦ μας μαθήματος θά εἶναι πιό εὔκολο, γιά μαθητές οἱ ὁποῖοι ἔχουν ποικίλες μαθησιακές δυσκολίες, νά μάθουν ἕνα μεῖγμα ἀπό δοξασίες καί τελετουργικά, μέ ὀνομασίες δύσκολες ἀκόμη καί νά τίς προφέρουν, πράγματα τά ὁποῖα ποτέ δέν ἔχουν συναντήσει καί οὔτε πρόκειται ποτέ νά συναντήσουν στή ζωή τους; Ἄς μή διατυπώνουμε λοιπόν ἀστείους ἰσχυρισμούς στά σχόλια τῶν ἰστολογίων! Ἄν ὑπάρξει κάποιος ὁ ὁποῖος δυσκολεύεται νά μάθει ὅσα βιώνει καθημερινά ὡς ζῶσα παράδοση τῆς πατρίδας του, πολύ περισσότερο θά δυσκολεύεται νά μάθει ὅσα ποτέ δέν εἴδε καί ποτέ δέν πρόκειται νά δεῖ. Γι΄ αὐτό κανένας δέν ἔχει δικαίωμα νά ἀποστερήσει ἀπό ὀρθοδόξους χριστιανούς, αὐτό τό ὁποῖο δικαιοῦνται καί νά τό ἀντικαταστήσει μέ ἕνα πολυθρησκειακό μεῖγμα φορτωμένο μέ σοβαρά σφάλματα, περιστέλλοντας ἔτσι τά ἀνθρώπινα δικαιώματά τους.

Τό λεγόμενο «πιλοτικό» πρόγραμμα νοθεύει λοιπόν τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικῶν καί τό μετατρέπει σέ πολυθρησκειακό, ὅπου τά ὀρθόδοξα μαθήματα δέν διδάσκονται σχεδόν ποτέ χωρίς νά συνοδεύονται ἀπό δοξασίες καί τελετουργικά ἀπό ὅλη τήν ὑφήλιο. Περιέχει δέ σοβαρότατα σφάλματα, τά ὁποῖα ἔχουμε ἐπισημάνει. Ὅμως δέν εἴδαμε κανέναν νά μεταμελεῖται γιά τά σοβαρά αὐτά σφάλματα! Τόσο ἡ νόθευση τοῦ μαθήματος αὐτοῦ, ὅσο καί ἡ ἐμμονή σέ ἕνα δημιούργημα προβληματικότατο, ἀποτελοῦν παγκόσμια πρωτοτυπία!

Ἐντύπωση προξενεῖ καί ἡ ἐμμονή στόν μετέωρο ἰσχυρισμό ὅτι τό δημιούργημα αὐτό ἀπευθύνεται σέ ὅλους τούς μαθητές, ὀρθοδόξους, ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους καί θά κατορθώσει δῆθεν νά τούς φέρει ὅλους μαζί μέσα στήν ἴδια σχολική αἴθουσα! Ὁ ἰσχυρισμός εἶναι ἀρκετά παραπάνω ἀπό ἀφελής καί ἀστεῖος! Κανένας δέν εἶναι τόσο ἀφελής, ὥστε νά τόν πιστεύει, διότι οἱ ἑτερόδοξοι καί οἱ ἑτερόθρησκοι δέν θά παύσουν ποτέ νά ἀπαιτοῦν καθαρά δικά τους μαθήματα, σύμφωνα μέ τίς δικές τους δοξασίες καί τά δικά τους τελετουργικά. Κι ἄν δέν τά ἔχουν θά ἐξακολουθοῦν ἔτσι κι ἀλλιῶς νά ἀπαλλάσσονται καί ἀπό τό ὀρθόδοξο χριστιανικό καί ἀπό τό πολυθρησκειακό μάθημα θρησκευτικῶν. Δέν νοιάζεται ὁ ρωμαιοκαθολικός, ὁ προτεστάντης, ὁ ἰσραηλίτης, ὁ μουσουλμάνος, ὁ ἰνδουιστής, ὁ βουδιστής ἄν στό πολυθρησκειακό πρόγραμμα σπουδῶν περιλαμβάνονται καί στοιχεῖα τῆς δικῆς του πίστεως καί τοῦ δικοῦ του τελετουργικοῦ. Δέν τόν ἰκανοποιεῖ αὐτό, γι΄ αὐτό καί θά ἀπορρίψει τό πολυθρησκειακό πρόγραμμα καί θά ἐξακολουθήσει νά ἀπαιτεῖ καθαρά δικό του μάθημα.

Θά ἐπιφέρει μάλιστα, τό πολυθρησκειακό δημιούργημα μέ τά σοβαρά σφάλματα, καί πολλές ἀπαλλαγές ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ἤδη ἔχουμε δημόσιες προειδοποιήσεις, ἀπό ὀρθόδοξες χριστιανικές οἰκογένειες, ὅτι ἄν ἐπιβληθεῖ τέτοιου εἴδους μάθημα, θά ἀπαλλάξουν τά παιδιά τους ἀπό αὐτό. Ἑπομένως, ὄχι μόνο δέν θά κατορθώσει νά φέρει τό πρόγραμμα αὐτό τούς ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους μέσα στό μάθημα, ἀλλά θά διώξει καί τούς ὀρθοδόξους! Ἀπειλεῖται δηλαδή τό μάθημα μέ ὁλοκληρωτική κατάργηση, μέ ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό.

            Μοναδικό στήν ἱστορία τῆς ἑλληνικῆς παιδείας φαινόμενο εἶναι καί ἡ καθολική ἀντίσταση τοῦ κλάδου στήν ἀπόπειρα αὐτή. Ἀρκεῖ καί μόνον νά ἀναφέρουμε, ὅτι οἱ ἀρνητικές κριτικές γιά τό πρόγραμμα αὐτό, οἱ ὁποῖες δημοσιεύθηκαν μέχρι τόν Ἰούλιο τοῦ 2012, σχηματίζουν ἕνα τόμο τριακοσίων δεκατεσσάρων (314) σελίδων τῶν πενηνταδύο (52) στίχων ἡ καθεμία! (βλ. Συλλογή κριτικῶν ἄρθρων γιά τά νέα (πιλοτικά) προγράμματα σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, Ἕνωση Θεολόγων Νομοῦ Λέσβου, Παράρτημα Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων, Μυτιλήνη, Ἰούλιος 2012.) Ἡ δέ δημοσίευση νέων ἀρνητικῶν κριτικῶν συνεχίζεται μέχρι καί σήμερα (19 Νοεμβρίου 2012).

             Εἶναι ἀπορίας ἄξιο, τό τί ἀκριβῶς ζητοῦσαν οἱ δημιουργοί τοῦ προγράμματος ἀπό τόν ἀγιορείτη γέροντα προηγούμενο Βασίλειο. Νά ὁμολογήσει, ὅτι δέν ἔχει λάθη, τό πρόγραμμα τό ὁποῖο εἶναι διάσπαρτο ἀπό σωρεία θεολογικῶν, παιδαγωγικῶν καί νομικῶν σφαλμάτων; Νά ὁμολογήσει ὀρθόδοξο τό πολυθρησκειακό πρόγραμμα; Νά παραδεχθεῖ, ὅτι τό πολυθρησκειακό πρόγραμμα τάχα δέν ἀποτελεῖ κίνδυνο γιά τά παιδιά τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν; Νά ἐγκρίνει τά σοβαρότατα θεολογικά σφάλματα τοῦ προγράμματος; Εἶναι ποτέ δυνατόν ὀρθόδοξος ἱερομόναχος νά υἱοθετήσει τά φρικτά αὐτά σφάλματα χωρίς νά κινδυνεύσει νά καθαιρεθεῖ καί νά ἀποσχηματισθεῖ;

            Γιατί δέν καλοῦν μερικούς ἀπό ἐμᾶς, πού δημοσιεύσαμε ἀρνητική κριτική, σέ δημόσιο διάλογο παρουσίᾳ τηλεοπτικῶν καί ραδιοφωνικῶν συνεργείων; Θά ἤμουν διατεθειμένος νά ἀντιμετωπίσω δημόσια ἀκόμη καί μόνος μου ὁλόκληρη τήν συντακτική ὁμάδα τοῦ προγράμματος, ἐάν τό ἐπιθυμοῦσε. Τούς προσκαλῶ ὁποιαδήποτε ὥρα καί σέ ὁποιοδήποτε χῶρο ἐκεῖνοι ἐπιλέξουν. Δέν πρέπει νά μᾶς φοβοῦνται, ἄν ἔχουν τήν πεποίθηση ὅτι ἔχουν δίκαιο.

            Τί ἐπιδιώκουν ἑπομένως νά ἐπιτύχουν, ὑποστηρίζοντας ὅλα τά σφάλματα στά ὁποῖα ἔχουν ὑποπέσει; Τό ἐπιστημονικό ἐπιτελεῖο τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων ἀποτελούμενο ἀπό ἔμπειρους ἐκπαιδευτικούς μέ αὐξημένα τυπικά προσόντα, διδάκτορες μέ σοβαρό ἐπιστημονικό ἔργο, ἐπιστήμονες ἀπό τούς ὁποίους καί ὁ τελευταῖος κατέχει δύο πτυχία, ἀπέδειξε μέ σειρά τεκμηριωμένων δημοσιευμάτων, ὅτι τό πρόγραμμα αὐτό εἶναι θεολογικῶς ἀπαράδεκτο, παιδαγωγικῶς ἐπικίνδυνο, παντελῶς παράνομο. Ἐνημέρωσε τόν θεολογικό κόσμο, τούς γονεῖς, τούς μαθητές μας, τήν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, τήν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας μας. Κανέναν ἑπομένως δέν μποροῦν νά πείσουν ὅτι τό δημιούργημα αὐτό εἶναι κατάλληλο γιά τά παιδιά μας.

             Ἀπό ἐδῶ καί πέρα μία ὁδός ἀπομένει γιά τούς δημιουργούς τοῦ ἐν λόγῳ προγράμματος: ἡ ὁδός τῆς μετανοίας.