Κυριακή των Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου – «Εγώ περί αυτών ερωτώ….»

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πραξ. κ' 16  - 18

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα:  Ιωάν. ιζ΄ 1 – 13

 «Εγώ περί αυτών ερωτώ. Ού περί του κόσμου ερωτώ, αλλά περί ών δέδωκάς μοι, ότι σοί εισι»

 Προσεύχεται στον Θεό Πατέρα ο Ιησούς για το ανθρώπινο γένος, που Του ανέθεσε να χειραγωγήσει στην αλήθινή πίστη, να απομακρύνει από την αμαρτία και τον αιώνιο όλεθρο. Προσεύχεται, αγαπητοί μου αδελφοί, φανερώνοντας την άπειρη αγάπη Του για τους ανθρώπους που Του παρέδωσε ο εν τοις ουρανοίς Πατέρας, να σώσει από το σκοτάδι της αμαρτίας που ζούσαν. Προσεύχεται ως ο μέγας αρχιερεύς που φροντίζει για την σωτηρία του λαού Του. Μέσα στην προσευχή Του διακρίνεται όλη η μεγάλη Του αγάπη για τα δημιουργήματά Του. Είναι το ελπιδοφόρο μήνυμα για όλους μας, για το αιώνιο μέλλον μας.

Σε παρακαλώ για αυτούς που μου έχεις δώσει για να τούς φέρω κοντά Σου, αναφέρει στην προσευχή Του, γιατί είναι δικοί σου. Τούτη τη στιγμή δε σε παρακαλώ για τον κόσμο της αμαρτίας και της απιστίας.

Είναι οι λίγες τελευταίες ώρες που βρίσκεται στον κόσμο αυτό, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, με την ανθρώπινη φύση του.  Είναι στιγμές αγωνίας για τον κόσμο που φρόντισε να διδάξει, να οδηγήσει στην μόνη αληθινή πίστη. Είναι αυτοί που αγάπησε και τώρα τους αφήνει να ζήσουν στηριγμένοι στο λόγο Του.

Έχει τελειώσει πλέον την αποστολή Του. Δίδαξε τους ανθρώπους ότι είναι ο Γιος του Θεού, ο απεσταλμένος του Θεού. Με το έργο Του και τη διδασκαλία Του, οδήγησε τους ανθρώπους, που Του ανέθεσε ο Θεός Πατέρας, μακριά από την αμαρτία. Με την διδασκαλία Του, τη γνώση της πραγματικής αλήθειας, γνώρισαν οι άνθρωποι τον αληθινό Θεό και απέδωσαν την τιμή και δόξα με την λατρεία Του. Με το έργο Του, ο Κύριος, επί της γης, πέτυχε να συμφιλιώσει τον άνθρωπο με τον Θεό. Τον βοήθησε να γνωρίσει την πίστη και να την κάνει καθημερινή εφαρμοσμένη ζωή.

Αυτή η προσευχή του Χριστού, που δίκαια χαρακτηρίζεται η αρχιερατική προσευχή του Κυρίου, φανερώνει τον δεσμό ή μάλλον τη σχέση του Θεού Πατέρα με τον Υιό . Είναι στενή η σχέση. Η σχέση πατέρα και γιου. Και είναι τόσο στενή ώστε όπως αναφέρει στην προσευχή προς τον Θεόν- Πατέρα, «τά ἐμά πάντα σά ἐστι καί τά σά ἐμά..» Όλα όσα εχω είναι δικά σου, σου ανήκουν, και όσα έχεις στην κατοχή Σου, είναι και δικά μου, μου ανήκουν. Δεν ξεχωρίζει κάτι δικό Του, εκτος από την ενανθρώπιση και αποστολή Του στον κόσμο. Ο Πατέρας δίνει την εντολή και ο εντολοδόχος Γιος, αναλαμβάνει να την εκτελέσει. Και το περιεχόμενο αυτής της προσευχής, είναι ο απολογισμός του τεράστιου σωτηριολογικού έργου και τα προσδοκόμενα εκπλητικά αποτελέσματα του.

Εδίδαξε τους ανθρώπους τα τρία χρόνια που περιόδευσε πόλεις και χωρία. Δόξασαν τον Θεό, αυτοί που παρακολούθησαν την διδασκαλία, αυτοί που δέχτηκαν και απλώς είδαν τα θαύματά Του. Πίστεψαν ότι πράγματι ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας, αλλά όχι σαν επίγειος βασιλιάς, αλλά σαν ο μοναδικός σωτήρας από την αμαρτία, Αυτός που υπόσχεται την αιώνια ζωή στους πιστούς που ακολουθούν τις.εντολές Του, τον νόμο Του.

«Τό ἔργον ἐτελείωσα ὃ δεδωκάς μοι ἵνα ποιήσω». Τέλειωσα όλο το έργο που που ανέθεσες να εκτελέσω αναφέρει στην προσευχή Του, για να συμπληρώσει λίγο πιο κάτω «πάτερ ἃγιε, τήρησον αὐτούς ἐν τῷ ονόματί σου». Κράτησέ τους κοντά Σου, να πιστεύουν σε Σένα. Είναι φανερή, αγαπητοί μου, η αγωνιώδης φροντίδα, όπως θα εκφραζόταν από ένα πατέρα για τα παιδιά του, αλλά και η μεγάλη Του αγάπη. Εκτέλεσε ο Κύριος το έργο που Του ανετέθει. Δεν το άφησε στην τύχη του. Ενδιαφέρεται γιαυτούς που θα πιστέψουν στο όνομά Του. Είναι μια θεία υπόσχεση για τη σωτηρία μας. Ωστόσο η πίστη στον Θεό έχει και ηθικό περιεχόμενο, γιατί αναφέρεται στην εφαρμογή του λόγου του Θεού στην καθημερινή ζωη, «ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην  ἐν αὐτοῖς»,  και  όπως συνεχίζει στην προσευχή Του, να είναι γεμάτη η ζωή των πιστών από την χαρά που προέρχεται από τον Χριστό με την ήρεμη και ειρηνεμένη ζωή του πιστού οπαδού Του.

Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου αδελφοί, έχει αφιερώσει την Κυριακή αυτή στη μνήμη Αγίων Πατέρων, λειτουργών της. Προσπάθησαν και αυτοί στη ζωή τους, μιμούμενοι τον μέγα αρχιερέα Χριστό, ως εντολοδόχοι Του, να εύχονται για το ποίμνιο που τους ανέθεσε ο Κύριος. Ήταν «ἡ πόλις ... ἡ ἐπάνω ὃρους κειμένη» που όλοι την βλέπουν, βλέπουν το παράδειγμά τους. Έγιναν το λυχνάρι που τοποθετημενο «ἐπί τήν λυχνίαν, ... λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οικίᾳ». Φωτεινό παράδειγμα με την άγια ζωή τους, έγιναν αφορμή να δοξάζεται το θείο όνομα. Μετελαμπάδισαν σ’ όλους, τους γύρω τους, το φως του Ευαγγελίου.  Καθοδήγησαν τους πιστούς και με τις Συνοδικές αποφάσεις και έλαβαν και την ερμηνεία του λόγου του Θεού, που κατέγραψαν, για να γνωρίσουν τον μόνον αληθινό Θεό, διδάσκοντας τον θείο λόγο και τις εντολές του Θεού. Φρόντισαν τον λαό του Κυρίου να είναι αγαπημένος και ενωμένος. Δεν παρέλειψαν και την υλική ακόμη βοήθειά, προς το ποίμνιο που τους ενεπιστεύθη ο Κύριος, όταν είχε ανάγκη. Προβάλουν ως υποδείγματα, για όλους τους πιστούς αλλά και  για τους λειτουργούς της Εκκλησίας μας, με την προσωπική ζωή, τα έργα τους, το γενικό παράδειγμά τους  και τη διδασκαλία τους, που κάποιοι από αυτούς απετύπωσαν σε γραπτά κείμενα που μας κληροδότησαν.

Ασφαλώς και αυτοί, οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, θα πρέπει να ανέφεραν στις καθημερινές τους προσευχές προσευχόμενοι για το ποίμνιό τους, αυτό που ο μέγιστος αρχιερεύς Χριστός έλεγε: «Ἐγώ περί αὐτῶν ἐρωτῶ. Οὐ περί τοῦ κόσμου ἐρωτῶ,ἀλλά περί ὧν δέδωκάς μοι, ὃτι σοί εἰσι»

 Δ.Γ.Σ –Μητρόπολη Πάφου