Η άθεη παιδεία μας

 

Η  ἄθεη παιδεία μας

Ὅσοι ἀνησυχοῦν πραγματικὰ γιὰ τὸ αὔριο αὐτοῦ τοῦ τόπου, διερωτῶνται ποῦ στοχεύουν ἐπιτέλους αὐτοὶ ποὺ κατευθύνουν τὴν παιδεία τῆς χώρας μας.  Διότι συνεχῶς ἀκοῦμε περὶ νέων  μεθόδων, νέων προγραμμάτων, νέας παιδείας, καὶ τὸ μόνο ποὺ διαπιστώνουμε εἶναι ὅτι ἡ νεολαία μας ὁλοένα ὑποβαθμίζεται. Διότι δὲν μπορεῖ βεβαίως νὰ θεωρεῖται ὡς πρόοδος – ἀφοῦ τὸ νέο ταυτίζεται ἢ πρέπει νὰ ταυτίζεται μὲ τὸ καλύτερο, τὴν πρόοδο – ὁ συνδικαλισμὸς τῆς μαθητιώσης νεολαίας μὲ ὅλα τὰ θλιβερὰ ἐπακόλουθά του: ἐκλογὲς μαθητικῶν συμβουλίων, ἀποχές, καταλήψεις κ.τ.ὅ. Οὔτε ἡ «νέα γλώσσα» ποὺ ἐπιβλήθηκε ἀπὸ μιὰ μειοψηφία βουλευτῶν σὲ μεταμεσονύκτια  συνεδρίαση τῆς Βουλῆς, μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ πρόοδος, ἀφοῦ ἤδη τὰ παιδιά μας διδάσκονται μιὰ φτωχὴ γλώσσα καὶ ἀδυνατοῦν νὰ κατανοήσουν ὄχι μόνο τὰ κλασικὰ καὶ ἁγιοπατερικὰ κείμενα, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν  Παπαδιαμάντη...

Ἡ λεγόμενη «νέα παιδεία» ποὺ προωθεῖ τὸ Ὑπουργεῖο διὰ βίου μάθησης καὶ  θρησκευμάτων, καὶ ὄχι ἐθνικῆς παιδείας, ἀποπροσανατολίζει τοὺς νέους μας καὶ τοὺς ἀφελληνίζει σταδιακὰ καὶ συστηματικά. Ἐνῶ ταυτόχρονα μὲ τὸ λεγόμενο θρησκειολογικὸ μάθημα καὶ τὸν ἀποκλεισμὸ τῶν ἱερέων - πνευματικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα τοὺς ἀποκόπτει ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία, παράδοση καὶ ἦθος. Μὲ ὅλα ὅμως αὐτὰ καὶ μὲ τοὺς νεόκοπους ἱστορικοὺς νὰ ξαναγράφουν παραποιημένη τὴν ἱστορία μας, καὶ μὲ τοὺς λεγόμενους «προοδευτικοὺς» νὰ κατασυκοφαντοῦν καὶ νὰ χλευάζουν τὶς ἠθικὲς ἀξίες, βεβηλώνουμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τοῦ Γένους μας. Ὁδηγοῦμε τὴν πατρίδα μας στὴν αὐτοκαταστροφὴ καὶ αὐτοδιάλυση. Διότι ἀποδομοῦμε τὸν ἑλληνικὸ καὶ ὀρθόδοξο πολιτισμό μας κατὰ τὶς ἐπιταγὲς τῆς «Νέας Ἐποχῆς».

Ἐπιτέλους ἂς συνέλθουμε· καὶ προπαντὸς ὅσοι αἰσιοδοξοῦσαν κάποτε μὲ τὴν εἰσδοχή μας στὴν πολυδιαφημιζόμενη τότε  Εὐρωπαϊκὴ Κοινότητα τῆς εὐημερίας καὶ ἐλευθερίας, ἡ ὁποία ἀποδεικνύεται ἤδη κοινότητα σκοτεινῶν συμφερόντων καὶ σκληρῶν οἰκονομικῶν σκοπιμοτήτων. Τότε λησμονήσαμε τὸ παρελθὸν καὶ ἀπατώμενοι ὁραματισθήκαμε καλύτερο μέλλον, ἔχοντας μάλιστα καὶ τὴ φιλοδοξία ὅτι θὰ μπορέσουμε νὰ δώσουμε μαρτυρία τοῦ ἑλληνορθόδοξου πολιτισμοῦ μας.

Τώρα συνειδητοποιοῦμε ὅτι βρισκόμαστε σὲ ἐλεύθερη πτώση. Τὸ μόνο ποὺ θὰ μᾶς σώσει εἶναι ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐπιστροφή μας στὸν ἅγιο νόμο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ καὶ στὶς αἰώνιες ἀξίες τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ.

«Ο ΣΩΤΗΡ»15-3-2012