Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου για την Εορτή του Ευαγγελισμού και Ημέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας - 25 Μαρτίου 2012

 

19 Μαρτίου 2012

Ἀρ. Πρωτοκόλλου: 27/12

25 Μαρτίου 2012

Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ

Ἡμέρα Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Προσφιλεῖς Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Ἐπί δύο σχεδόν αἰῶνες ὁ ἑορτασμός μας τῆς Ἡμέρας τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ὡς Ἑλληνορθοδόξων Χριστιανῶν ἔχει συνδεθεῖ μέ τή μνήμη τῶν ἀγώνων τῶν προγόνων μας στήν Ἑλλάδα γιά ἀνεξαρτησία, ἀγώνων οἱ ὁποῖοι ξεκίνησαν τόν Μάρτιο 1821. Αὐτοί οἱ δύο ἑορτασμοί ἦταν καί συνεχίζουν νά εἶναι πολύ σημαντικοί γιά μᾶς διότι ἀντιπροσωπεύουν τήν βαθειά σύνδεση τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς κληρονομιᾶς μας, τῆς πίστεως καί τῆς ζωῆς, ἡ ὁποία προσφέρει μοναδική μαρτυρία στόν κόσμο.

Ὅταν σκεπτόμεθα καί τιμοῦμε τήν Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ἔχουμε νά κάνουμε μέ ἕνα ἱερό γεγονός κατά τό ὁποῖο ὁ Θεός ἀπεκάλυψε τήν ἀγάπη Του γιά μᾶς καθώς καί τό θεῖο σχέδιό Του γιά τήν ἀνακαίνιση τῆς ζωῆς καί τῆς κοινωνίας μας μαζί Του. Στόν Εὐαγγελισμό, κατά τρόπο πού προκαλεῖ δέος, ὁ Θεός ἀνήγγειλε στήν Παρθένο Μαρία διά τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ὅτι θά ἐγεννᾶτο καί θά ἐρχόταν στόν κόσμο μέσῳ ἐκείνης ὡς Θεός καί ἄνθρωπος.

Τό θαυματουργό αὐτό γεγονός στήν ἱστορία τῆς πίστεώς μας εἶναι αὐτό πού ἑορτάζουμε κάθε χρόνο. Ἑορτάζουμε διότι ὁ Εὐαγγελισμός ἀποτελεῖ ταυτοχρόνως ἀρχή καί πραγματοποίηση. Εἶναι ὁ χρόνος καί ὁ τόπος ὅπου ὁ Χριστός ἀνέλαβε νά σώσῃ τήν ἀνθρωπότητα ἀπό τήν ἁμαρτία, τό κακό, τήν ἐνοχή καί τό θάνατο. Ἐπί αἰῶνες, πολλοί ἤλπιζαν ὅτι θά ἐρχόταν ἡ ἡμέρα κατά τήν ὁποία ὁ Θεός θά συνῆπτε νέα διαθήκη μέ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα, διαθήκη χάριτος καί πίστεως. Αὐτό ἀκριβῶς συνέβη τήν Ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.

Ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ συνδέεται, ἐπίσης, καί μέ τόν ἑορτασμό τῆς Ἡμέρας Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλλάδος ὄχι μόνον λόγῳ τῆς ἡμέρας τῆς 25ης Μαρτίου, ἀλλά μᾶλλον ἐπειδή τό κάθε γεγονός παρουσιάζει σημαντικά θέματα τά ὁποῖα συνδέουν τήν πίστη καί τή ζωή μας, ὅπως καί τήν ταυτότητά μας ὡς Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, μέ τήν Ἑλληνική κληρονομιά μας. Ὁ ἀγώνας γιά ἀνεξαρτησία τῶν πατέρων καί μητέρων μας γεννήθηκε ἀπό τήν ἐπιβεβαίωση τοῦ δικαιώματος τοῦ κάθε ἀνθρώπου γιά ἐλεύθερη βούληση καί ἐκλογή ἑνός δικαιώματος τό ὁποῖο χάρισε ὁ Θεός. Αὐτό, σέ συνδυασμό μέ τήν ἐπιθυμία γιά ἐλευθερία καί αὐτοδιάθεση ἐνέπνευσε τούς Ἕλληνες τό 1821 ν’ ἀναζητήσουν τήν ἀπαλλαγή των ἀπό τήν καταπίεση αἰώνων καί νά ἐπαναδιεκδικήσουν τόν ἔλεγχο τῆς ζωῆς καί τῆς μοίρας των. Ἐπιπλέον, αὐτοί οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι γνώριζαν ὅτι ἡ ἀπόφασή των γιά ἀνεξαρτησία σήμαινε μεγάλες θυσίες. Παρ’ ὅλα αὐτά, ἡ θυσία αὐτή ἀποτελοῦσε προσφορά τῆς ζωῆς των χάριν τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῆς ἐλευθερίας.

Ὁ ἀγώνας τῶν Ἑλλήνων γιά ἀνεξαρτησία ἀπετέλεσε ἐπίσης ἀρχή καί πραγματοποίηση. Ἦταν ἡ πραγματοποίηση τῆς ἐλπίδος ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καί πέθαναν ὑπό καθεστώς καταπιέσεως, καί τό ὅραμα τῆς εἰρήνης καί τῆς εὐτυχίας τό ὁποῖο πολλοί ἐπιθυμοῦσαν γιά τά παιδιά καί τούς ἀπογόνους των. Ἀπετέλεσε, ἐπίσης τήν ἀρχή μιᾶς νέας ἐποχῆς, τήν ἀνανέωση ἑνός ἔθνους καί λαοῦ. Διά τοῦ ἀγῶνος δόθηκε ἡ δυνατότητα γιά ἀνοικοδόμηση καί ἀνακαίνιση τῶν κοινοτήτων καί τῆς ζωῆς αὐτῶν, καθώς καί γιά ἐλεύθερη καί ἄφοβη ἐπιβεβαίωση τῆς κληρονομιᾶς των ὡς Ἑλλήνων καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

Ἡ σχέση αὐτῶν τῶν δύο ἑορτασμῶν τήν Ἡμέρα αὐτή μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά ἑορτάσουμε τήν Ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τήν Ἡμέρα τῆς Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τόν κατάλληλο τρόπο. Προτεραιότητά μας εἶναι ἡ προσφορά λατρείας μας στό Θεό καί ἡ ἔκφραση εὐγνωμοσύνης καί δοξολογίας γιά ὅσα μᾶς ἀπεκάλυψε καί γιά τό ὑπέροχο ἔργο Του τῆς σωτηρίας μας διά τοῦ Χριστοῦ. Τόν εὐχαριστοῦμε καί προσφέρουμε τήν εὐλάβειά μας στήν εὐλογημένη Θεοτόκο γιά τήν ἀφοσίωσή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἑορτάζουμε τό γεγονός τῆς δημιουργίας μας κατ’ Εἰκόνα Θεοῦ, ἑνός γεγονότος πού εἶχε ὡς συνέπεια τήν δημιουργία μιᾶς ἀνθρωπότητος ἡ ὁποία ἔχει εὐλογηθῇ καί ἁγιασθῇ ἀπό τόν Χριστό ἔτσι ὥστε νά δύναται ν’ ἀποκαταστήσῃ τήν κοινωνία της μέ τόν Θεό διαμέσου τῆς πίστεως.

Πηγή ἐμπνεύσεως ἀποτελεῖ, ἐπίσης, καί ἡ συνειδητοποίηση τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας ἡ ὁποία μᾶς ἀποκαλύπτεται ἀπό τόν Θεό, καί σέ ἀνάμνηση, τιμοῦμε τούς πολλούς ἀνθρώπους πού θυσιάσθηκαν ἔτσι ὥστε νά μποροῦμε σήμερα ἐμεῖς νά χαιρόμεθα μιά ὑπέροχη κληρονομιά ἐλευθερίας καί πίστεως. Αὐτήν ἀκριβῶς τήν κληρονομιά ἑορτάζουμε σήμερα. Τιμοῦμε τούς ἀγῶνες καί τήν ἀνεξαρτησία τῶν προγόνων μας καί ὅλων τῶν ἐλευθέρων ἀνθρώπων. Ἐπιβεβαιώνουμε, ἐπίσης, ὅτι ἡ συνειδητοποίησή μας αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας καί  τῶν ὑψηλοτέρων ἰδανικῶν τῆς ἀνθρωπότητος προέρχονται ἀπό τόν Θεό. Εἴθε νά συνεχίζουμε νά προσφέρουμε στόν κόσμο, διά τῆς μαρτυρίας πίστεως καί ἀληθείας, τήν ὁλοκλήρωση τήν ὁποία ἀνακαλύπτουμε σ’ Αὐτόν καί τήν ἀπαρχή μιᾶς αἰωνιότητος κοντά Του, αἰωνιότητος πλήρους καί ἀπολύτου ἐλευθερίας, ἀνείπωτης χαρᾶς καί περίσσειας ζωῆς.

Μετά πατρικῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης,

† ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος