Αποστολικό
Ανάγνωσμα: Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15
ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ
ΠΙΣΤΗ
Ἀπὸ
σήμερα, Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ
Φαρισαίου, ἀρχίζει ἡ κατανυκτικὴ
περίοδος τοῦ Τριωδίου, κατὰ τὴν ὁποία ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σὲ μετάνοια καί ἐντονότερο πνευματικὸ ἀγώνα. Ἕνα
δύσκολο πράγματι ἀγώνα, ἀφοῦ οἱ σειρῆνες τοῦ κόσμου ἠχοῦν ἔντονα καὶ
προκλητικά, γιὰ νὰ μᾶς παραπλανήσουν καὶ νὰ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ θείου θελήματος.
Εἶναι
λοιπὸν κατ’ ἐξοχὴν ἐπίκαιρος ὁ θεόπνευστος λόγος ἀπὸ τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, τὸν ὁποῖο ἀπευθύνει
ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ μαθητή του
Τιμόθεο: «Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης». Ἐσύ, Τιμόθεε, τοῦ λέγει, ἀντίθετα
µὲ αὐτοὺς ποὺ πλανήθηκαν καὶ παραπλανοῦν καὶ ἄλλους, μένε ἀκλόνητος σ’ ἐκεῖνα
ποὺ ἔμαθες καὶ βεβαιώθηκες γιὰ τὴν ἀλήθεια τους ἀπὸ τὴν προσωπική σου πείρα.
Πόσο ἀφυπνιστικὸς
ἀκούγεται καὶ σήμερα αὐτὸς ὁ ἀποστολικὸς λόγος! Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὰ εἶναι ἡ πίστη καὶ παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας μας καὶ πόση ἀνάγκη εἶναι νὰ
μένουμε σταθεροὶ σ’ αὐτήν.
Μία ἀπὸ
τὶς ἀνεκτίμητες δωρεὲς τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι γνωρίσαμε τὴν ἀλήθεια
ὅπως Αὐτὸς μᾶς τὴν ἀποκάλυψε. Εἴμαστε
βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ μέσα στὴν ἁγία μας Ἐκκλησία διδασκόμαστε τὶς
ἀλήθειες τῆς πίστεως ὅπως ἀκριβῶς τὶς δίδαξε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ μᾶς τὶς
παρέδωσαν οἱ πνευματοκίνητοι ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες. Αὐτὴ ἡ Ὀρθόδοξη
πίστη καὶ παράδοση ἀποτελεῖ τὴ μοναδικὴ καὶ ἀλάνθαστη πυξίδα γιὰ τὴ ζωή μας.
Δύο εἶναι
οἱ βασικοὶ ἄξονες αὐτῆς τῆς ἀτίμητης
κληρονομιᾶς: πρῶτον, τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα, δηλαδὴ ὅσα διδάσκει ἡ πίστη μας γιὰ τὸν
Τριαδικὸ Θεό, γιὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ
Θεοῦ, γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς ὑπάρξεώς μας καὶ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, γιὰ τὸν
θάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση, γιὰ τὴν μέλλουσα Κρίση καὶ τὴν αἰώνια ζωή· καὶ
δεύτερον, τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος, δηλαδὴ ὁ τρόπος ζωῆς τοῦ χριστιανοῦ, ποὺ διαπνέεται
ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸ βίωμα τῶν θεοφόρων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Αὐτὰ τὰ
δύο ἐννοεῖ κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅταν γράφει στὸ μαθητή του: «Σὺ παρηκολούθηκάς
μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ...»· δηλαδὴ ἐσύ, Τιμόθεε, ἔχεις παρακολουθήσει τόσο
τὴ διδασκαλία μου ὅσο καὶ τὴ γενικότερη ἀναστροφή μου. Καὶ ἀκριβῶς αὐτὰ τὰ δύο,
τὸ ὀρθόδοξο δόγμα καὶ ἦθος, καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ διατηρήσουμε, ἀκούγοντας
προσωπικὰ ὁ καθένας τὴν προτροπὴ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου:
«Σὺ
μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης».
Γιατί ὅμως
εἶναι ἀνάγκη νὰ μένουμε σταθεροὶ στὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος; Στὴν ἐποχὴ τῆς
παγκοσμιοποιήσεως, μέσα σὲ μία πολυπολιτισμικὴ κοινωνία, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ ἀρχὴ τοῦ πλουραλισμοῦ, πῶς μποροῦμε ἐμεῖς νὰ
μιλᾶμε γιὰ ἐμμονὴ στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση; Μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ συμβιβαστοῦμε μὲ τὸ
σύγχρονο κόσμο κάνοντας ἀμοιβαῖες ὑποχωρήσεις;... Ὄχι βέβαια! Κάτι τέτοιο θὰ ἦταν ὀλέθριο καὶ καταστροφικὸ
καὶ γιὰ μᾶς καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.
Πρῶτον
γιὰ μᾶς τοὺς ἴδιους, διότι ἂν χάσουμε τὴν ἀλήθεια, χάνουμε τὸν ἴδιο τὸν Θεό! Εἶναι πολὺ σαφεῖς καὶ χαρακτηριστικοὶ οἱ
λόγοι τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη: «Πᾶς ὁ παραβαίνων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ
τοῦ Χριστοῦ Θεὸν οὐκ ἔχει» (Β΄ Ἰω. 9), δηλαδὴ κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἀθετεῖ τὴ
διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν μένει πιστὸς σ’ αὐτὴν τηρώντας την μὲ ἀκρίβεια,
αὐτὸς δὲν ἔχει τὸν Θεό, ἀλλὰ εἶναι χωρισμένος ἀπ’ Αὐτόν.
Καί
δεύτερον, παρόμοιοι συμβιβασμοὶ θὰ βλάψουν καὶ τοὺς ἄλλους γύρω μας, διότι, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, κάθε γνήσιος
μαθητής του εἶναι «τὸ ἅλας τῆς γῆς»· καὶ
«ἐὰν τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται;» (Ματθ. ε΄ 13). Δηλαδή, οἱ χριστιανοὶ
σὰν πνευματικὸ ἁλάτι βρίσκονται μέσα στὴν κοινωνία γιὰ νὰ προλαβαίνουν τὴν ἠθικὴ σαπίλα. Ἂν ὅμως χάσουν τὴν ἠθικὴ δύναμή τους, τότε θὰ εἶναι ἄχρηστοι γιὰ τὸν κόσμο. Ὁ ἐκκοσμικευμένος χριστιανὸς
κοιμίζει τὴ συνείδηση τὴ δική του καὶ τῶν
ἄλλων καὶ τελικὰ γίνεται συνένοχος στὴν ἁμαρτία καὶ τὴ διαφθορά. Ἀντίθετα ὁ ἄνθρωπος
ποὺ ζεῖ σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ ἁγιάζεται μὲ τὴ χάρη τῶν ἁγίων Μυστηρίων ἀποτελεῖ ἔλεγχο γιὰ τὸν κόσμο καὶ φωτεινὸ παράδειγμα γιὰ ὅσους καλοδιάθετους θέλουν νὰ ἀκολουθήσουν τὴ
ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Μέσα
στὴ σύγχρονη λαίλαπα ποὺ σαρώνει τὰ πάντα γύρω μας, οἱ χριστιανοὶ καλούμαστε νὰ
μένουμε σταθεροὶ κι ἀμετακίνητοι στὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ παράδοσή μας· μάλιστα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι
φέρουμε μία βαριὰ κληρονομιὰ αἰώνων. Ἡ ἱστορία καὶ ὁ πολιτισμὸς εἶναι διαποτι
σμένα ἀπὸ αὐτὴν τὴν Ὀρθόδοξη παράδοση, γιὰ τὴν ὁποία ἔχυσαν τὸ αἷμα τους ἑκατομμύρια
ἅγιοι καὶ μάρτυρες καὶ ὁμολογητές. Ἂς μὴ κάμνουμε λοιπὸν ὑποχωρήσεις στὰ θέματα
τῆς πίστεως κι ἂς μὴ μᾶς ἐπηρεάζει τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου. Ἔχουμε χρέος ἱερὸ νὰ ἀγωνιζόμαστε
καὶ νὰ μένουμε σταθεροὶ στὴν Ὀρθόδοξη παράδοσή μας, ἄξιοι συνεχιστὲς τῶν
προγόνων μας
«Ο ΣΩΤΗΡ» 1-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου