ΑΚΤΙΝΕΣ: Σύρος – Φωτογραφίες από την Οικουμενι(στι)κή Πρωτοχρονιά 2012

20 Ιαν 2012

Σύρος – Φωτογραφίες από την Οικουμενι(στι)κή Πρωτοχρονιά 2012

Σύρος – Οικουμενι(στι)κή Πρωτοχρονιά 2012.

ΣΥΡΟΣ 2012

5 σχόλια:

Αληθεύοντες εν αγάπη είπε...: Έχω ζήση τα καλοκαίρια της νεανικής ηλικίας μου στην Σύρο και έχω γνώση και από την Τήνο. Νομίζω ότι όσοι είναι μακριά μπορούν να κρίνουν με αυστηρότητα. Στην Σύρο όμως οι διπλανοί στο σπίτι ή οι συγγενείς έχουν κάνει γάμο με παπικό. Μια παρέα είναι όλοι. Είναι κάτι το φυσικό να πηγαίνουν οι Ορθόδοξοι έστω και για κοινωνικούς λόγους στους παπικούς. Το ίδιο κάνουν και οι κληρικοί. Ας υπάρχει μακροθυμία.; 20 Ιανουαρίου 2012 στις 9:59 μ.μ.
Γιάννης τζήκας είπε...: Συμφωνώ απόλυτα με τον Αληθεύοντες ένα αγάπη. Λίγη αγάπη και μακροθυμία βοηθάει στην στερέωση της προσήλωσης μας στην Ορθόδοξη αλήθεια. Εμείς έχουμε το χρυσάφι αυτόι έχουνε τον άργυρο, φτωχότεροι από εμάς αλλά εμείς πρέπει να τους προσεγγύζουμε με αγάπη, είναι οι κοντυνότεροι "συγγενείς" μας.; 21 Ιανουαρίου 2012 στις 12:27 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Μ' αρέσουν οι ωραίες λέξεις ("μακροθυμία") με τις οποίες βαφτίζει ο καθείς όπως θέλει ό,τι θέλει. Προφανώς, αυτήν τη "μακροθυμία" και την "αγάπη" δεν την είχαν οι Πατέρες, που κράτησαν την Πίστη εδώ και αιώνες ανόθευτη...

Έπειτα, επιχειρήματα του τύπου "μια παρέα είναι όλοι" και τα περί γάμων με παπικούς, δε λένε απολύτως τίποτε ως προς την ουσία που είναι η διαφύλαξη της αλήθειας, αλλά και εκθέτουν όσους τα χρησιμοποιούν. Αυτό που συνηθίζουν κάποιοι (έστω και οι πιο πολλοί) να κάνουν, δεν είναι κατ' ανάγκη το σωστό!!! Ποια λογική δέχεται ότι επειδή κάτι το κάνουν κάποιοι αυτομάτως είναι και σωστό; Μάλλον κάτι άλλο γίνεται: κάποιοι κάνουν την ήττα τους ιδεολογία τους, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν έτσι τις επιλογές τους. Αυτό δε λέγεται ούτε "αγάπη" ούτε "αλήθεια". Θα μπορούσε να πει κανείς ότι περισσότερο με εωσφορικό εγωισμό μοιάζει...; 21 Ιανουαρίου 2012 στις 9:34 π.μ.
Δημητρης είπε...: Εγω ο αθλιος, ειχα βαπτισει τα παιδια μου προτεσταντικα στην ευρωπη, γιατι τετοιους ανιδεους παπαδες και αγαπητους γειτονες και συγγενεις εμπιστευομουν.

Ημουν κι εγω αληθευων εν αγαπη. Ημουν ανιδεος τυφλος και μονον βαπτισμενος Ορθοδοξος. Ατιμασα τον Χριστο.

Συγχωρεσε με Κυριε,

εσυ που δεχτηκες μετα απο πολλα χρονια το κλαμμα μου και με το Θαυμα σου,

βαπτισα τα παιδακια μου Ορθοδοξα κανονικα μεσα σε νερο και οχι με χρισμα, το οποιον δεν ειναι βαπτισμα.

Σε δοξαζω Παναγαθε Θεε μου και λυπησου με, Παναγια μου συγχωρεσε με και συ, που παντα μονον σε πικρανα.

Νομιζα οτι ειματε ολοι ενα ορθοδοξοι παπικοι προτεσταντες μουσουλμανοι κι ολοι οι αλλοι και δεν εχουμε διαφορες, αρκει να ειμαστε αγαπημενοι.

Μεχρι που καταστραφηκε ολη μου η Ζωη, γιατι οταν πριν κανω τα παιδια μου , ο Χριστος με εκλεκτους του ταπεινους ανθρωπους με καλεσε.

Μια κυρια που μονον δεν ευωδιαζε η παρουσια της, μου ελεγε τοτε οτι ο Πάπας ειναι του Αντιχρίστου, κι εγω την απερριψα. Νομιζα οτι ηταν φανατικη και ανιδεη. Δεν ξαναηλθε.

Απο τοτε αρχισε η τιμωρια μου. Η προσευχη αυτης της κυριας της πραγματικα πιστης γυναικουλας δεν σταματησε σιγουρα ποτε.

Ο κατηφορος που με βρηκε ηταν τρομακτικος.

Μεχρι που χωρισα απο την γυναικα μου την ευρωπαια και μη ορθοδοξη.

Μονον ανθρωποι που εχουν ζησει τετοιες καταστασεις κλαινε αυτην την στιγμη μαζι μου.

Κι εσεις κυριοι που καταπινετε το χαπι του διαβολου της αιρεσης κατω στην Ελλαδα, την χωρα των Αγιων,

θα θυμηθειτε τα λογια μου καποια στιγμη και την προσευχη μου κι ολων των συμπασχοντων που γινεται αυτην την στιγμη και δεν θα στα ματησει ποτε.

Τοτε θα κλαψετε κι εσεις και πολλοι κληρικοι πλανεμενοι, που σας παρασυρουν οπως με παρεσυραν κι εμενα καποτα στην αιρεση.

Τοτε οταν θα κλαψετε για σας και για την καταντια των παιδιων σας και την δικη σας την δυστυχια,

τοτε θα μπορειτε να προσευχηθειτε και να πειτε:

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΘΕΕ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΣΟΥ ΜΗΤΡΟΣ.

Τοτε με πικρα δακρυα, γιατι αυτο το κακο που σας περιμενει, ουτε που το βαζει το μυαλο σας,

λιγο η πολυ... αργα η πολυ γρηγορα...

Η πληγη μενει για παντα...

την βλεπεις παντα και λες:

Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός...

κι ετσι κλαις πολυ τακτικα...

και προσευχεσαι πραγματικα..
ΚΙ

ακομα πιο τακτικα

και οντως πραγματικα...

ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Αγιοι οικουμενιστες δεν υπηρξαν ποτε!!!

Οι Αγιοι ηταν παντα κατα των αιρεσεων

Ο Θεος να σας φωτισει

και ναμας ελεησει ολους.

Δημητρης; 21 Ιανουαρίου 2012 στις 5:18 μ.μ.
Αντιοικουμενιστής είπε...: Αγαπητοί "αληθεύοντες εν αγάπη" & αγαπητέ κε Τζήκα Ιωάννη, τι ωραία που τα γράφετε! Ωσάν να μας εδιάβαζαν κάποιοι παιδικά παραμύθια ώστε να υπνωθούμε μακαρίως! Πιθανόν αυτοί να αρέσκονται εις τον βαθύν ύπνον, εις τα όνειρα θερινής νυκτός και εις τας φαντασιώσεις περί "αγάπης" και "μακροθυμίας" των παπικών προς την Ορθόδοξον Εκκλησίαν; Αλλά η πραγματικότης είναι ζοφερά: Μικτός γάμος = απόλυτος εξευτελισμός του "ορθοδόξου" και απόλυτος αποστασία εκ της ορθοδόξου πίστεως! Οι μικτοί γάμοι, αγαπητοί μου, αποτελούν τον ιδανικόν δούρειον ίππον δια την ουσιαστικήν άλλωσιν της ορθοδοξίας, όση ελαχίστη έχει απομείνει εις τας μικτάς θρησκευτικώς κοινωνίας. Αφού λοιπόν οι λατίνοι θεωρούσι ότι "δεν υπάρχουν διαφορές" ποίο είναι το νόημα υπάρξεως των παπικών εις τας Κυκλάδας νήσους; Ας επιδείξουν την "μακροθυμία" τους παραδίδοντας τας κλεις των ναών των εις τους Ορθοδόξους, αφού το ίδιο είναι! Όσοι πιστεύουν σε τέτοια παπικά παραμύθια δύο τινά συμβαίνουν: ή είναι εξαιρετικά αφελείς ή παίζουν συγκεκριμένο και ενσυνείδητο ρόλο, τουλάχιστον ύποπτο. Ο Άγιος Τριαδικός Θεός να μας ελεήσει, Αμήν!; 22 Ιανουαρίου 2012 στις 12:13 π.μ.