Πρωτοπρ. Πολύκαρπος Τύμπας.Ένας πιστός δάσκαλος του ευαγγελίου με πλούσιο έργο και παρουσία Θεού

Πρωτοπρ. Πολύκαρπος Τύμπας.Ένας πιστός δάσκαλος του ευαγγελίου με πλούσιο έργο και παρουσία Θεού

Της Ρένας Παλαιολόγου 

Η δημιουργία και η ζωντανή παρουσία ενός μαχητικού ευσυνείδητου κι άξιου κληρικού που στόλιζε τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου με προσφορά δυνατής ψυχής, έφυγε από την ζωή και η απουσία του μας συνεκλόνισε όλους.
Ο π. Πολύκαρπος δεν ήταν μόνο ο κληρικός που ιερουργούσε με ευλάβεια και με ηθικοθρησκευτική πίστη και αφοσίωση τα καθήκοντά του, αλλά ανέπτυξε επίσης και έναν έντονο προβληματισμό γύρω από έννοιες πατριωτισμού, ηθικής, νόμου, αρχές κι αξίες, που είναι τα ευγενέστερα συναισθήματα του ανθρώπου.
Το μεγαλείο της ψυχής του, αποτυπώνεται εκτός όλων των άλλων προσφορών και υποχρεώσεων της εκκλησίας που είχε, και στα αλλεπάλληλα επίσης πνευματικά δημιουργήματα – μέριμνα Θεού – στην καταξιωμένη Ιεραποστολική του δράση.
Πλούσιο το συγγραφικό του έργο. Πάνω από 17 βιβλία Θεολογικού και κοινωνικού περιεχομένου λάμπρυναν τη ζωή του. Βοήθησαν δε και ενίσχυσαν ως κατευθυντήριες γραμμές όλους μας. Επίσης απαραίτητο ήταν το άρθρο της Κυριακής που διαβάζονταν σχεδόν απ’ όλους τους Τρικαλινούς. 

Ήταν για εκείνον μια ατέλειωτη λιτανεία ψυχικής ανατάσεως και σε μας ένας πολύτιμος θησαυρός μια πνευματική παρακαταθήκη πολύ σημαντική, παιδαγωγική και ωφέλιμη. Ο αείμνηστος π. Πολύκαρπος κρατούσε πάντα στα χέρια του έναν δαυλό αναμμένο πότε με το πνευματικό έργο του, και πότε με την αποστολική διακονία. 

Ανακαίνισε τον Άγιο Νικόλαο και με προσωπική εργασία. Τον έβλεπα όταν κατηφόριζα την Σαράφη καθημερινά να στέκεται όρθιος στους εργάτες. Ειδικά όταν ένα μηχάνημα έξυνε τις εξωτερικές πλευρές του ναού και η σκόνη σηκωνόταν σύννεφο ο π. Πολύκαρπος ήταν όρθιος χωρίς να νοιάζεται για τον εαυτό του. Άσπριζαν τα ράσα του από τη σκόνη κι εκείνος όρθιος στις επάλξεις του έργου του. 

Θυμάμαι επίσης σαν ενορίτισσα που είμαι, μπροστά από πολλά χρόνια το κάθε ιερό αντικείμενο που έμπαινε στην εκκλησία τη χαρά του, και την χαρά όλων μας όταν ήλθε και τοποθετήθηκε στο κέντρο του ναού ο μεγάλος πολυέλαιος. 

Το ενδιαφέρον του ήταν, ότι προοριζόταν για τον ναό να είναι μελετημένο, αξιόλογο, κι αντάξιο της μεγαλοπρέπειας ενός μητροπολιτικού ναού. Και νομίζω πως αυτό πρέπει να συνεχιστεί. 

Επίσης στο νου μου έρχεται και η προσκυνηματική εκδρομή που μας έκανε στα «Μύρα της Λυκίας» και η έμπρακτη εκτίμηση που δέχτηκε όλο το γκρουπ χάριν της προσωπικότητάς του, από τον Μητροπολίτη Μύρων Χρυσόστομο. Εκεί σ’ αυτήν την εκδρομή τον γνωρίσαμε από κοντά και νιώσαμε την ζεστασιά και την τρυφεράδα της ψυχής του. 

Το πολυσχιδές έργο του είχε πολλές διαστάσεις. Ήταν η πεμπτουσία της ζωής του, ήταν η φωνή του Κυρίου που λειτουργούσε μέσα του σαν άσβεστο φως ώστε να γίνεται ο ίδιος φωτοστάτης του θείου λόγου και έργου. 

Άξια συμπαραστάτρια επίσης στάθηκε στο πλευρό του και η πρεσβυτέρα που τον βοήθησε στο ποικίλο έργο του. 

Ευλογία Θεού ήταν και για τους δύο, το πολύκαρπο δέντρο της οικογένειας. Όλα τα παιδιά τους άριστοι μαθητές κι όλα με ανώτατα πτυχία, οι δυο κόρες τους ακολούθησαν τον μοναχικό βίο, επίσης κι ένας γιος που τελείωσε ιατρική αριστούχος, ακολούθησε κι αυτός τον μοναχικό βίο. Ένας γιος του Θεολόγος, που συνεχίζει το έργο του πατέρα Πολύκαρπου κι έχει 7 παιδιά και μια κόρη τους είναι κι αυτή πρεσβυτέρα με 8 παιδιά. Δεν μπορεί παρά η παρουσία του Θεού να είναι εμφανής μέσα σ’ αυτήν την οικογένεια. Πατέρα Πολύκαρπε θα σε θυμόμαστε όσο ζούμε. Προσευχήσου για όλους μας. 

Η ΕΡΕΥΝΑ, 09 Δεκεμβρίου 2011